Mijn mond viel gister open van de pedagogische vaardigheden van een kennis... Ze belde mij extra op om, in het bijzijn van haar 6 jarige zoon, te vertelden dat hij zoiets grappigs had gezegd. Hij had namen verzonnen voor ons ongeboren dochtertje... Namen zoals "sletjelina", "kutlana" en andere vunzige uitdrukkingen. Ik hoorde het kind in de achtergrond hardop om zijn "grapje" lachen en moeder lachte mee en zei lachend dat het geen nette namen waren. Il wist op dat moment niks anders te zeggen dan dat wij een mooie naam hebben gekozen en deze nog geheim houden. Achteraf voelde ik me echt lullig, omdat ik niet heb gezegd wat ik echt dacht. Die arme jongen mag nu al niet meer bij sommige vriendjes op bezoek, omdat hij opvallend gedrag vertoond en onder behandeling is. Nu hij meekrijgt dat zijn moeder zulke woorden grappig vind, zal zijn gedrag niet verbeteren.
Gefeliciteerd! En ik had precies hetzelfde gevoel, mijn zoon was gisteren ook jarig en had veel kaartjes, zelfgemaakte knutsels, telefoontjes en cadeautjes via de post. Zelf samen met hem een taart gebakken.Veel meer oprechte aandacht leek het wel dan anders. En het was inderdaad wel relaxed zo, anders alleen maar rondrennen
Wat moet ze dan doen? Haar zoon aan de haren mee naar buiten sleuren, want buitenspelen onder toezicht zal hij? Laat die jongen lekker binnen blijven als hij dat liever wil.
Oh echt serieus wat had die 'kennis' een verkeerde gehad aan mij. Niet zozeer sneu voor die jongen maar het idiote idee om jou op te gaan bellen en zelf als volwassene te denken dat dit door de beugel kan? Ik zou haar nummer blokkeren. Heb je niets aan, zulke mensen met zo'n (ontbrekend)normen patroon.
Arm kind met zo'n moeder. Hij krijgt behandeling, maar als ik het zo hoor is het vooral de moeder die behandeling nodig heeft.
Ze heeft borderline, dus inderdaad ja. Ze is alleenstaand, dus het jochie heeft ook niemand anders, contact met vader is amper aanwezig. Heb wel met hem te doen, maar mijn man ziet hem ook liever gaan dan komen, doordat hij al eerder vreemde dingen heeft gezegd of gedaan
Nou inderdaad. Ze moet hem gewoon naar buiten sleuren en op een pleintje neerplanten en zelf pontificaal op een bankje erbij gaan zitten. Want hee, buitenspelen moet nou eenmaal. Ongemakkelijk of niet. We moeten ons allemaal aanpassen, hoe lastig ook. Geldt toch voor iedereen Als D. lekker binnen wil blijven blijft D. lekker binnen hoor. Ik zie me al aankomen bij mijn neefje van 12
Mijn mond valt open dat ik m’n zusje zo verschrikkelijk mis. Ik kan het me nu moeilijk voorstellen maar tot ik het huis uit ging op m’n 20ste, waren we water en vuur. Echt; m’n moeder dacht dat het nooit goed zou komen. En plots veranderde dat en konden we niet meer buiten elkaar. En nu ik, eindelijk na 8 jaar proberen, ook moeder ben van 2, zijn we nog hechter geworden. Als ik van iemand iets aanneem is zij het wel want zij heeft ook 3 kinderen en ze heeft de beste adviezen altijd. En nu mag ik haar fysiek niet zien, tenminste niet op de manier hoe ik het zou willen. En natuurlijk is dit niet een enorm wereldprobleem en zijn er veel ergere dingen maar ik mis haar gewoon zo! Ik wil haar gewoon even vasthouden en vertellen hoeveel ik van haar hou ❤️
Ik denk dat Lynne het misbegreep ze. Dus de kans lijkt mij klein dat ze bedoeld wat jullie er nu van maken .
Sneu. En van zo een moeder krijg je ook niet echt een goed voorbeeld. Ik hou er sowieso niet van als kinderen iets doen of zeggen wat totaal niet geinig is en dat ouders er dan bij staan te grinniken van; O wat leuk. En dan zeggen dat je het eigenlijk helemaal niet grappig vind komt ook niet altijd goed uit.
O ja. Dat kan Zo zie je maar. Maar ik blijf er wél bij dat dingen autoritair gaan stellen nou niet heel helpend is
Ow moeilijk zeg, wel lief dat je je toch zorgen maakt en mss komt er een keer een kans om het voorzichtig te brengen.
Wij vermijden dat zoveel mogelijk. Ook buiten deze crisis. Onze kinderen hebben een hekel aan winkelen. Dus als we samen iets willen uitzoeken dan gaan ze ofwel naar opa en oma (wonen dichtbij meubelboulevard) of ze blijven alleen thuis (als het dichtbij is. Oudste kan ons bellen bij problemen). Gezellig samen winkelen zit gewoon echt niet in. Mijn 11-jarige speelt ook niet meer buiten met vriendjes. Hij speelt met broertje in de tuin en met vriendjes online. En af en toe sleuren we ze aan de haren mee naar buiten voor een wandeling. Dat mopperen ze van hier tot ginder, maar eenmaal in het bos zie je ze genieten