Wil je me een beetje vertellen wat er in dat boek staat? Staan er tips in hoe om te gaan met? Of iets over de communicatie? Heb je misschien een voorbeeld?
Er staat beschreven hoe het ongeveer werkt in zijn hersenen. Met daarbij heel veel voorbeelden hoe zich dat in gedrag uit. Voor een autist (En ieder mens is anders, dus dit is heel generaliserend) komt informatie heel gedetailleerd en zonder filter binnen. Maar al die details zijn losse stukjes informatie zonder samenhang. Hij moet dit dan in zijn hoofd in elkaar gaan puzzelen. Dat kost tijd. En daarom zie je vaak ook dat hij lang nodig heeft om antwoord te geven op een eenvoudige vraag. En vervolgens hoe je daar anders mee om kan gaan. Ze noemen dat "de auti-bril opzetten" De kern van het verhaal zit eigenlijk in de titel. Geef me de 5. Dat betekent letterlijk vertel me Wat mijn taak is, Hoe ik die moet uitvoeren, Wanneer ik dat moet doen, Waar ik dat niet doen en met Wie. Een voorbeeld uit het boek: moeder voelt zich niet lekker en zegt: "Ik voel me niet lekker. Wil jij de tafel dekken voor mij?" Kind zegt "nee, geen zin in". Dat was immers de vraag. Wil jij... ? En het eerlijke antwoord was nee. Andere manier: "Ik voel me niet lekker. Jij moet daarom nu de tafel dekken." En dan doet kind het wel. In het voorbeeld van @Muisje2016 . Zij zegt "ik wil ook weleens uitslapen" Hij snapt dat volkomen. Uitslapen is fijn. Maar hij overziet niet dat dat voor hem iets betekent. Andere manier: "Morgen wil ik uitslapen. Jij moet dan met de kleine opstaan en ontbijten. Om 10.00 breng je een kopje koffie naar boven voor mij en dan sta ik ook op." Afhankelijk van de ernst van de was en intelligentie van de persoon hoeveel details er nodig zijn uiteraard. Maar die duidelijkheid dat er op een x moment ieys van hem verwacht wordt is heel belangrijk. En over flexibiliteit. Voor een autist zijn regels heel belangrijk. Die geven houvast. Verandert dat dan is er onduidelijkheid. Dus in onverwachte situaties moet je weer nieuwe regels gaan geven om die houvast weer terug te krijgen.
Dat die kerel hier naast mij in bed binnen 2 minuten al ligt te snurken en ik hem het liefst het bed uit wil trappen.. 2 minuten!! En weg.. snurkend en al..
Dat kan ik ook, inclusief snurken Mijn mond valt open van de Cito score van mn oudste. Ze is getoetst op Nederlands en Engels (leesvaardigheid en woordenschat) en op rekenen-wiskunde (totaalbeeld). D’r laagste score is net onder havo niveau (Nederlands woordenschat) en het hoogste is net boven vwo niveau (Engels woordenschat). . Ze zit in de eerste van mavo/havo. Heeft op de basisschool altijd op mavo en soms havo niveau gescoord. Waar dit nou ineens vandaan komt. Ze was er zelf ook van geschrokken haha.
Dat je zoveel tijd, energie en liefde in zo'n klein beestje kunt steken ❤️ Zij is vorige week maandag te vroeg geboren. Mama cavia had 4 kleintjes gekregen waarvan 1 was dood geboren. Andere 2 hebben nog geleefd tot vrijdag en zondag. Waren echt te zwak Ze moeten minimaal 60 gram wegen bij de geboorte liefst meer. Kleinste woog maar 43 gram en viel zelfs af naar 37 gram. Helaas kan mama geen melk geven (komt geen melk uit maar verder doet ze alles wat ze moet doen) Nu ben ik de kleintjes (of ja alleen deze is er nog) om de 3 uur dat voorheen om de 2 uur was aan het voeden. Je kunt niet ergens zomaar naar toe gaan omdat ik continu rekening moet houden met voeden. Ze groeit echt goed nu en is weer bijna op haar geboorte gewicht. Zij wilde nog niet aan komen omdat ze continu zorgen om haar zusjes aan het maken was. Zij lette echt op ze en bleef continu bij ze en zocht ze echt op. Nu ze alleen is groeit ze ineens goed. Hoop zo dat deze kleine er wel doorheen komt. Het word echt een klein pluize bolletje nu. Zelfs mijn man die het eigenlijk maar niks aan cavia's vind is verkocht aan deze kleine De eerste foto was eind vorige week laatste van 2 van gisteren en eergisteren. En vandaag is ze weer bijgekomen is gewicht
Ach wat een schatje!! Ik heb ook net een periode cavia baby's melk geven achter de rug. Bij ons is de moeder na de geboorte ernstig ziek geworden en uiteindelijk overleden toen haar baby's een week oud waren. De kleintjes wogen zo'n 50 gram bij de geboorte. Van de vier is er nog een overleden. Maar de drie bikkels wegen nu ruim 300 gram. Maar inderdaad geweldig hoeveel zorg en liefde je aan die frummeltjes kunt geven. Ik weet trouwens niet in welke regio je woont. Maar ik heb nog melkpoeder over.
Mijn man zit ook op t spectrum en heeft adhd en dat levert echt veel communicatie problemen op. Vertel ik iets belangrijks, ziet hij een mooie auto en zegt dat ook gelijk. Ik boos, hij snapt niet waarom ik boos ben. Ik zeg: omdat ik wat aan het vertellen was. Hij: ja maar daar kun je toch mee doorgaan nu? Neeeee ik ben nu pissig en laat maar. Dan gaan we naar de fase waarin hij zegt dat hij er niets aan kan doen, ik nog pissiger wordt omdat hij in de slachtofferrol duikt. Ik loop weg en zeg dat dat hij mij even alleen moet laten zodat ik kan afkoelen want het is niet meer constructief. Hij snapt t weer niet en loopt achter mij aan. Escalatie, meneer ziet in ooooh ja dat was stom van mij. Het loopt vaak spaak tussen verschil in verwachting. Ik denk dat ik duidelijk ben, hij heeft minder impuls controle en... dan gaat t fout. Ook als ik heel duidelijk ben gaat t wel mis. Hij zucht bv geïrriteerd, ik denk dat hij dat doet omdat ik zeg dat hij wat moet doen... hij zucht omdat hij boos is op zichzelf en tadaa miscommunicatie. Missen van sociale cues zijn lastig als je met iemand bent die daar juist alert op is. Hij snapt ook niets ervan dat ik anderen wel goed aanvoel en hij die voelspriet mist. Hij krijgt nu hulp om zijn gebrek aan sociale cues te zien niet afreageert op ons. Het niet zien is 1 ding, snauwen naar je vrouw of kind een ander. Ik stop hem altijd even en leg uit waar het fout: ik breek de situatie op in brokjes en dan ziet hij het ook wel in uiteindelijk (. Maar meer verantwoordelijk nemen voor eigen gedrag is nu het doel. Hij zei tegen onze oudste: je broertje kan er niets aan doen dat jij moe bent, je mag het niet afreageren op hem! Dus hij kan wel situaties goed lezen, zo lang hij maar niet de hoofdrol erin speelt
Klinkt sowieso als een interessant boek! Denk dat het mijn man richting kleuter ook zou kunnen helpen, ook al heeft kleuter geen ass. Of alle kleuters zijn een beetje autistisch, dat weet ik eigenlijk niet. Maar man vraagt kleuter vaak of hij iets wil doen en dan doet kleuter het niet en is man gefrustreerd. Ik zeg vaker "gewoon" wat kleuter moet doen en dan gaat het ook vaker goed. Heb al vaak tegen man gezegd dat hij niet moet vragen als het een opdracht is. Maar wil nog niet erg beklijven
Ik las bij muisje geloof ik dat zij zelf met iemand is gaan praten om ook haar man beter te begrijpen. Als ik jouw eerste deel lees moet ik daar ook aan denken. Als je man er echt niets aan kan doen dat hij door een auto wordt afgeleid, heb je vooral jezelf ermee als je daarna je verhaal niet afmaakt. Of zie ik het nu te simpel? Ik gun het je iig graag wat makkelijker voor jezelf..
Ik ben erin geschoold haha maar ben ook maar mens. Ik kan hem alleen begeleiden als hij er ook wat aan doet: dat was mijn punt. Ontzettend l#llig doen en zeggen (snauwen) 'ja maar ik kan er niets aan doen' en geen enkele actie ondernemen om meer inzicht te krijgen gaat er niet meer in. Hij krijgt gelukkig weer medicatie en heeft eindelijk hulp. Ik ben zijn vrouw, niet zijn hulpverlener en daar is het zeker in de beginjaren fout gegaan. Juist omdat ik hem goed begrijp. Als ik aangeef dat ik het vervelend vindt dat hij afgeleid is tijdens een belangrijk gesprek (en dat heb ik dan ook vooraf aangegeven dat ik wil dat hij luistert want t is belangrijk), dan zou een reactie als 'och deed ik het weer' het goed doen ipv snauwend dat hij er niets aan kan dan. Daar wordt dus aan gewerkt om een ander automatisch antwoordpatroon te genereren Hij zit niet dusdanig op het spectrum dat er geen mogelijkheid is tot zelfreflectie. Hij wou geen hulp, vond hij te confronterend. Waarop ik zei: wij worden dagelijks geconfronteerd met de gevolgen van jouw gedrag. Kwartje viel nadat hij ook merkte dat onze oudste mij begon te verdedigen (papa! Op de trap! Niet boos doen naar mama!) en ook bepaalt gedrag kopieerde van mijn man (en alleen als mijn man aanwezig was).
Ik word zo fucking sjaggo van mensen die zonder kapje op mijn lip lopen en weigeren opzij te gaan als ik het netjes vraag. Ik ben zooooo klaar met die COVID! Ik vind het zo triest en ongezellig! Zucht, rot dag vandaag