Ik weet dat er hier , bij sommige kerken, heel erg op elkaar gelet word en ze elkaar er ook op aanspreken als iemand een keer niet naar de kerk is geweest. Sommige mensen zijn hier dan heel gevoelig voor en zullen gaan (of ze nu willen of niet) door die groepsdruk. Mijn schoonmoeder is sinds vorig jaar Maart niet meer naar de kerk geweest en volgt alles digitaal. Wat ik van haar begrijp is haar kerk gewoon leeg en volgt iedereen (die dat wil) digitaal de dienst. Ze hoopt ook dat dit zo blijft want het bevalt haar beter dan naar de kerk lopen en in de kerk zitten.
Mond valt open van dochter... Sinds ze de eerste zonnestralen heeft gezien, zeer regelmatig de vraag wanneer we nou eindelijk het zwembadje weer op gaan zetten Met winterjas aan..
Fantastisch. Ies zei laatst ook al toen ik naar De Action ging: niet vergeten een zwembadje mee te nemen Ja hoor schat
Wij waren gister naar het strand om even uit te waaien. Mn zoontje vroeg voor we vertrokken richting strand of ik zn zwembandjes mee zou nemen. Ik zei natuurlijk dat het te koud zou zijn om te zwemmen. "Doe maar voor de zekerheid, mama" was zijn antwoord. Ik dacht toen laat maar gaan hij ziet zelf wel dat het geen zwem weer is. Kwamen we op het strand aan, waaide keihard. Staat hij z'n broek los te maken en vraagt aan mij waar zn zwembandjes zijn, want hij wilde toch wel even het water in
Vind het naar om het zo online te gooien, maar het ging om *weggehaald* Is al heel wat jaren geleden hoor. Maar we woonden in een klein dorp, dus iedereen had er van gehoord en het werd breed uitgemeten in de lokale pers. De hele gemeenschap stond op scherp, want wie had dit gedaan en waren we nog wel veilig? En toen werd die jongere opgepakt, lid van onze kerk. Wij hadden altijd jeugdvereniging binnen de kerk, en toen hebben ze een hele bijeenkomst hieraan gespendeerd. Wat het met ons deed, dat een bekende, die je vertrouwt, dit zo maar had gedaan. Wat het betekende voor vriendengroepen en hoe we ons moesten gedragen richting de dader. En dus ook die angst voor de pers, omdat het al steeds uitgebreid in de media stond. En nu de dader bekend was, waren ze bang dat journalisten er een smeuïg verhaal van zouden maken, waarin de schuld bij de kerk lag, of dat de dader het gedaan zou hebben omdat christenen zo krampachtig zijn met seks. Wij werden in ieder geval serieus voorbereid op de mogelijkheid dat er pers bij de deur van de kerk zou staan, die ons, als jongeren, er tussenuit zouden pikken om verhaal te halen. Edit: er werd ook gesproken over liefde tonen, en de dader niet in de steek laten. Toch proberen er voor hem te zijn, ook al in de gevangenis. (Dit werd overigens niet gedwongen, enkel besproken en je mocht doen waar je je goed bij voelde). Maar misschien dat daar ook angst vandaan kwam voor de pers: alsof dit zou betekenen dat alles wordt bedekt onder de "mantel der liefde" en christenen deze misdaad zouden goedkeuren.