Ik heb pas precies het zelfde gehad, ik kneep die bobbel iedere keer met grof geweld kapot, tot het zo ging branden en ik mezelf bedacht dat het misschien wat anders was als een klier. Naar de huisarts....de dag erna meteen naar het oncologisch centrum. Het zkh zei wel 3 keer dat ik lekker iemand mee moest nemen. Ik dacht alleen maar....covid en dat voor een klier?! Dus hup hup alleen gegaan. Pas toen er echt wat groots zat en ik mijn leven voorbij zag schieten...viel het kwartje. Het was gelukkig een cyste. De arts zei dat ik voortaan beter moest nadenken Ik zat bij de secretaresse te wachten voor ik naar binnen mocht, die zei constant....neem iemand mee. Maar als het mensen zijn zoals ik, komt dat niet echt aan. Bij zulke afspraken mag er ALTIJD iemand mee.
Van de dame op het Weight Watchers clubje waar ik begin vorig jaar heen ging. Ik heb haar een boek uitgeleend. Op een gegeven moment konden we niet meer naar de bijeenkomsten gaan ivm corona en toen ik ook nog eens zwanger raakte, wist ik dat ik voorlopig helemaal niets meer met WW zou doen en zei ik mijn abonnement op. Maar ik wilde wel mijn boek graag terug. Dus ik appte haar en vroeg of ik het eens mocht oppikken en wat haar adres was. Heeft ze nooit meer op gereageerd. Vind ik echt asociaal. Nu bijna een jaar verder en ik heb haar net geappt. Kijken wat ze zegt. Ik zou me doodschamen in haar geval. Hoi *naam*, ik wil echt graag mijn boek weer terug. Mag ik weten waar je woont? Dan kan ik 'm eens komen ophalen als ik in de buurt ben. Of kom jij wel eens langs *woonplaats*? Groet, *naam*
Waardeloos zeg! Ik was mijn draagdoek 3 jaar kwijt en moest er toen ik zwanger was nog tig keer achteraan. Vlak voordat ik beviel kreeg ik t terug: als een propje. Niet eens moeite gedaan om t op te vouwen. Toen ik het uitleende was t omdat ze financieel zo krap zat en dus deed ik er voor de baby een kleinigheidje bij ook. Nu heeft ze t finacieel prima en zelfs een auto en nóg was t een drama om naar ons toe te komen: we wonen nog geen 3 km van haar huis.... Ik heb mijn les geleerd iig....t was ook nog een bekende van mij van vroegah (zusje van een goede vriendin)
Ik heb eens 'voor de lol' op een rijtje gezet op hoeveel dagen wij onze 3 kinderen dit schooljaar thuis hebben moeten opvangen. Naast de lockdown heeft de klas van de oudste heeft al sinds november geen vaste leerkracht voor één dag in de week, dus die heeft regelmatig thuisgezeten als er geen invaller was, daarnaast zieke leerkrachten gehad en natuurlijk studiedagen. Het blijkt dus al om 40 schooldagen te gaan (!) (en dan heb ik de huidige BSO sluiting er nog niet eens bij geteld) pfff... daar viel mijn mond wel even van open. Man en ik werken beiden in het (medisch) wetenschappelijk onderzoek, dus geen recht op noodopvang en werk gaat gewoon door vanuit huis. Ben er wel klaar mee! Fingers crossed dat het in de rest van het schooljaar wat beperkt blijft.
Mijn mond valt open van de jongens die de afgelopen dagen continu sneeuw en ijs naar ons woonkamerraam lopen te gooien als onze kat in het raamkozijn zit. Het oude, arme beest moet elke keer een noodsprong maken van angst om weg te komen... Gelukkig heb ik ze erop aan kunnen spreken en hoorde een van hun moeders het, aan haar reactie te horen deden ze het niet alleen bij ons!
En dan nog keihard liegen ook he. "Neehoor mevrouw, dat hebben wij niet gedaan!" Mijn kat heeft mij net 2 maandsalarissen gekost vanwege een gigantische ontsteking in zijn gewricht... Is nog steeds niet helemaal beter en dan word ik hier dus behoorlijk boos omdat hij eindelijk aan de beterende hand is. Kinderen
Dat zoon tegen broertje zegt: ik ga je morgen ochtend vermoorden!! Dus ik vraag: weet je wel wat dat is? Hij: ja hem dood maken! Dus ik vraag hoe hij dat gaat doen.. Zoon: ik gooi hem uit het raam.
Oh... zo hadden wij vroeger een kat die ‘s nachts altijd in de keuken bleef en via kattenluikje naar buiten kon. Komen we op een ochtend in de keuken, heel de vloer onder het bloed en plukken haar etc. Had de kat dus met een halfdode muis zitten spelen en rondslepen voordat hij hem op heeft gegeten.
We vertelden dat dat niet mocht, dat hij dan naar de gevangenis moest.. Hij vroeg toen hoelang dus zeiden we "wel 30 jaar!" We hadden het daarvoor namelijk over jaren gehad, hoe oud wij zouden zijn als hun 30 waren. Dat leek hem helaas weinig te interesseren. Nu hoop ik maar dat hij geen gekke dingen doet. Hij knijpt namelijk wel eens de keel dicht van zijn broertje waarop ik laatst dus zei "je vermoord hem nog eens als je zo doorgaat". En ik zie het hem nog zo doen ook... Hij snapt niet wat hij doet, wat de gevolgen zijn of waarom het niet mag. Moeten hem altijd zo goed in de gaten houden, en vind dit nu best eng worden door die gekke uitspraken.
Wat erg dat je kind dit tegen zijn broertje zegt. Ik ben met mijn oudste kinderen wel wat gewend toen ze jonger waren maar dit heb ik ze nog nooit horen zeggen. Let wel dat dit voor je jongste kind ook heel erg angstig en onveilig is. Een vriendin van mij haar twee oudste kinderen waren ook altijd water en vuur toen ze jonger waren en haar dochter heeft hele kwetsende dingen tegen haar zoon gezegd en die heeft daar echt wel last van gehad. Ik vind dit echt heel erg zorgelijk klinken en ook nu ik lees over een keel dichtknijpen?? Ik mag aannemen dat jullie hier wel hulp voor gaan inschakelen voordat er echt doden gaan vallen?
Oei dat klinkt heftig! Hopelijk krijgen jullie hier hulp bij, want wat je zelf zegt, het zou zomaar echt kunnen gebeuren... Heel veel succes hiermee!