FOEI! En hoe durf je je kind beneden te verschonen. Dikke min punten. Ik heb gelukkig geen nare verhalen, hier zijn ze heel lief en flexibel!
Haha mijn dochter slaapt alleen bij mij, in de draagdoek. Weigert in de box, bed of elders te slapen. En ik verschoon nog steeds beneden, als ik voor elke luier naar boven moet lopen kan ik beter daar gaan bivakkeren
Uh Echt bizar... hier werd het geadviseerd om een verschoonkussen beneden te hebben en in de box of wandelwagen te laten slapen (de eerste weken). Moet er dan wel bij zeggen dat ik slecht ter been ben en blij ben als ik de middelste zelf op bed kan leggen boven overdag. Hier werd juist aangegeven dat regelmaat niet zozeer met boven liggen te maken had maar het wisselen van dan wel boven overdag en dan niet. Al doen ze hier sowieso niet zo moeilijk, zijn juist heel meedenkend.
Ik heb eigenlijk nooit rare toestanden gehad op het CB. De middelste was wel een periode te zwaar maar dat had ik zelf ook wel door. Wat kleine aanpassingen in het patroon en een half jaar later niks bijgekomen ( enkel in lengte). Toen ze 6 jaar was kreeg ik wel weer een oproep van de schoolarts om nog een keer te komen ivm controle van haar gewicht maar dat heb ik vriendelijk afgewimpeld Ze is nu 15 jaar en een lijf waar je jaloers op kan zijn
CB is voor mij fantastisch geweest bij alle 3 mijn Dochters. Van miskraam tot bv problemen, zelfs op huisbezoek geweest toen S2 met 3 jaar nog niet sliep. De ene nog liever dan de andere, alleen maar lof voor hun
De enige rare toestand die wij daar altijd hebben, is dat ze altijd (maar dan ook echt minstens 2x per gesprek) zeggen: ‘O, maar dat weten jullie vast al. Want jullie zijn werkzaam bij Jeugdzorg’ Ja hoor alsof werken bij Jeugdzorg automatisch betekent dat je alles van kinderen weet en je dan dus never nooit niet een kind zou mishandelen Niet dat wij dat doen, maar je snapt de strekking wel denk ik.
Dat is heel herkenbaar. Ze wisten altijd dat ik bij een huisarts werkte en gingen er dan gemakshalve van uit dat ik overal van op de hoogte was. Ik heb best wat medisch kennis maar voor mijn eigen kinderen raadpleeg ik toch liever iemand die er niet emotioneel bij betrokken is. Alsof ik alles kan weten
CB neem ik met een korrel zout. Ik heb ook nog nooit van die adviezen gehad of commentaar op het groeien van mijn kinderen, waarschijnlijk omdat ze snel doorhebben dat ik geen blad voor m'n mond neem. Waar overigens mijn mond van openvalt zijn die rellen in Eindhoven. Wat een paupervolk. Deze mensen demonstreren niet meer voor iets, die zijn gewoon aan het rellen.
Jammer dat vele slechte ervaringen hebben met cb. Hier lieve zorgzame dames die echt kijken en luisteren. Oké 1 keer niet. Hoe kreeg we de 'te snel oplopend gewicht' verhoor bij onze dochter (jaar of 3) Wij waren zeer verbaast dat ons scharminkeltje ergens vet zou hebben. Bleek dat ze de diagram van kleine broer voor zich hadden. En ja die liep hoog op gewicht en lengte voor een nog geen 1 jarige. Waarschijnlijk dus alleen snelle blik geworden op lijn hoog in de diagram, maar niet naar de cijfertjes erbij. Over zoon overigens nog nooit wat (negatief) gehoord.
Ik zag het ook en als ik die idioten dan zie mag de politie wat mij betreft vol op ze inrammen met knuppels. Ik word hier zo boos over! Wat voor een debiel ben je om alles te slopen wat op je pad komt.
Echt hè, ram d'r maar op los. En het liefst alle namen noteren en als ze ziek zijn geen ziekenhuisbed voor dat volk. Dat geldt voor alle relschoppers ook Urk.
Ik zag net een stukje in het nieuws. Wat is me dat zeg. Hoop marginale gevallen. Ocharme die paarden en degene die aan het werk zijn, in zo een situatie.
Ik denk dat veel weerstand te maken heeft met het idee dat zij (de ouders) het fout doen. En dat de specialist dan wel even zal vertellen hoe het wel moet. Of dat ze denken dat, wanneer je een diëtist nodig hebt om zoiets normaals als je kind goed voeden, dan ben je een slecht ouder. Zoiets. En een slechte ouder wil je niet zijn. Of zo wil je niet gezien worden door de buitenwacht. Dus het cb zal wel fout zitten met hun cijfertjes. Én een groot deel van die gedachtengang vind volledig onbewust plaats. De eerste keer dat de arts van zoontje voorstelde om onderzoek naar autisme te laten doen schoot ik ook in de weerstand. Nadere analyse van mezelf: ik wil geen "labelmoeder" zijn. Achteraf blij dat we het wel gedaan hebben.
Ik werk bij een CB-organisatie. JGZ, noemen ze het. Niet in de uitvoering. Maar ik geloof graag dat er heel diverse ervaringen zijn. Bij een overleg op een bepaalde locatie waar ik cijfers over borstvoeding liet zien werd ook duidelijk dat er een aantal waren die langer dan 6 maanden voeden belachelijk vonden. En hier ook lang nachtvoedingen en samen slapen. Heb ik ook nooit zo direct geuit, want weet al wat ik dan op mijn bordje krijg. Terwijl ik niet doorslapen geen probleem vind en doorslapen in het eerste jaar ook niet iets om per se na te streven. Toch is er wel een omslag gaande, iig bij ons. Naar meer vraaggestuurd. Bij de consulten van de artsen is er echter ook veel medisch dat gecheckt wordt en dat kan niet/minder op vraag van de ouder. Daarnaast zijn ze vaak erg bang iets te missen en daar later kwalijk voor genomen worden. Maar het CB blijft iets vrijwilligs en zeker in deze digitale tijden kan je veel informatie ook elders halen. Ik denk sowieso dat veel van de aangepaste werkwijze tijdens corona ingezet blijft worden na de corona. Zoals videoconsulten en nog meer digitaal. Vind het zelf als ouder bijvoorbeeld top dat je met Whatsapp contact kunt opnemen
Mijn onderkaak lag ook op de grond Het idiote is. Ik ken dat stukje Eindhoven goed. Tot vorig jaar liep ik er dagelijks. Dat maakt het heel werd.
Zelfs 1 paard ging over zijn toeren...liep los door de stad. Echt vreselijk hé, waar moet het dan naartoe hé? Ik word daar soms bang van..