2 andere zaken waar mijn mond van open valt: - mug heeft me gestoken op mijn jukbeen. En bedankt. - dit is de laatste dag met z’n viertjes thuis
Helemaal mee eens. Ik ben ook vreselijk goed in plannen ivm werk, maar dat betekent niet dat mijn huishouden van een planning afhangt. En voor de basisregels hoef ik echt niet met C te gaan zitten of afspraken over te maken. Die doe je er toch bij. Ik denk dat niemand lekker z’n ontbijtborden laat staan, de jam open laat staan, niet stofzuigt, enz omdat degene die een hulp hebben denken: ‘nou laat maar lekker. De hulp komt donderdag weer. Door dit soort opmerkingen lijkt het wel alsof je je moet verdedigen en dat men denkt met oplossingen te moeten komen hoe je met een strakke planning tóch kunt schoonmaken in huis. Want dat doen we heus wel, alleen niet zo grondig als sommigen, simpelweg door het gesprek aan tijd of zin.
Maar het is toch ook maar net wat je belangrijk vind. De een wil graag een spik en span schoon huis en die poetst dus elke dag. Een ander vind dat minder belangrijk en die doet dat niet.
Ben alleen al per etmaal een uur bezig met mijn kinderen medicijnen geven (puffers, laxeermiddelen, neusdruppels, neusspray en op dit moment antibiotica). En dan nog de tijd per luierwissel op dit moment...normaal 1 tot 5 minuten, afhankelijk van of ze gepoept hebben en hoeveel onderhoud de billen nodig hebben ivm uitslag, maar nu soms wel een half uur per kind, want 2 is nee en driftbuien en niet verschoond willen worden behoort tot hun vaste patroon op dit moment.
@Iertje81 in de basis mee eens, maar dat lukt echt niet bij iedereen hoor . Het hangt er denk ik ook vanaf wanneer je het zelf genoeg vindt. Toch?
Oh en: niet alle mannen zijn van nature behulpzaam. Die van mij gelukkig wel, maar er zijn er ook nog genoeg die gewoon weigeren. Zoals mijn zwager. Die doet gewoon echt helemaal niets.
Ja ik hoor dat wel vaker (en lees het hier ook wel vaker), maar vraag me altijd af hoe zoiets dan gaat. Wordt dat dan echt ‘gewoon’ geaccepteerd? Zo van: “Jij hebt geen zin om te helpen in huis? Okeeeuh, ik doe alles wel alleen, prima!” Kan me er zo weinig bij voorstellen. Ik heb vanuit huis meegekregen dat je gewoon je steentje bijdraagt. Ik leer dat mijn kinderen ook, de jongste helpt uiteraard nog niet maar de oudsten wel. Zelf bed opmaken, zelf kamers opruimen, speelgoed beneden opruimen, helpen tafeldekken, helpen tafel afruimen, etc. Uiteraard onder begeleiding, maar toch. Zo is mijn man ook opgevoed. En ik zie dat in mijn omgeving ook, is voor mij echt heel normaal. Kan me ook niet voorstellen dat je lekker op de bank zit als een ander om je heen druk aan het poetsen is
Ja dat vraag ik me dus ook altijd af . Tuurlijk kan het incidenteel een keer voorkomen dat iemand een keer wat minder doet oid, maar ik vind dat ook niet meer dan normaal. Moest van huis uit ook altijd helpen met tafel dekken enzo en O moet van mij ook ‘s ochtends zn bed terug slaan, opruimen voor het eten en voordat ie naar bed gaat enzo. Ik kan mij ook niet anders voorstellen maar blijkbaar gebeurt het écht
Hier doen ze ook allemaal helpen in huis. Vind ik ook normaal. De oudste helpt met het inruimen van de vaatwasser, de middelste met tafel dekken en m'n jongste zoon z'n eigen bordje en bestek. Ze ruimen hun eigen speelgoed op, slaan hun bed terug. En de oudste twee helpen zelfs beide 1 dag met eten koken.
Ja goed zeg! Hier kan ik dat nog niet verwachten. O wordt 4 over een week dus kan hem nog niet vragen heel veel te doen. Wel helpt hij mee met spullen naar achter brengen, opruimen, soms geeft ie wat was aan en hij helpt ook met dingen pakken en aangeven nu als ik bijv iets uit een kastje nodig heb maar er niet goed bij kan. Word ik wel eerst uitgelachen door de dikke buik
Nou, precies dit. En mijn ouders en de ouders van mijn man zijn vrij traditioneel mbt taakverdeling, dus het is ons niet met de paplepel ingegoten. Het afschuiven op opvoeding en wat je gewend bent (en het als man dus niet doen/het als vrouw nooit goed genoeg vinden wat je man doet), vind ik te makkelijk. Mijn man deelt wel altijd graag wat hij gedaan heeft en vindt dat hij "in vergelijking met bepaalde anderen" veel doet en dat ik dus ook heel blij moet zijn. Net zoals hij dus zo blij moet zijn met mij, denk ik
Ja ik heb misschien makkelijk praten qua hulp van man. Maar ik ben niet heel eisend van mijn man. En dat betekent niet dat ik een doekje over de plee al genoeg vind, maar als ik soms lees in het irritatie Topic mbt je man wat er geëist/verwacht wordt van je partner, dan gaan mijn nekharen werkelijk waar overeind staan. Iets zelf goed genoeg vinden is op een bepaalde hoogte meer dan begrijpelijk, maar soms vind ik het echt niet haalbaar qua verwachtingen die anderen hebben.
Hier zit misschien wel m’n grootste irritatie. Hij verwacht nog net geen applaus als hij een keer heeft opgeruimd of een kwast in z’n handen heeft gehouden. Bij mij is t waarschijnlijk allemaal vanzelfsprekend dat ik t doe. (En wij komen beide uit gezinnen waar de vader ook gewoon meehielp met alles, alleen hoefde hij thuis helemaal niks te doen)