Het gaat, ondanks alles, best aardig. Het blijft halen en brengen, maar merk wel dat ik soms weer een beetje blij kan zijn. Ik betrap mezelf erop dat ik ineens weer mee kan zingen met de muziek op de radio en ook lachen lukt weer. Al ben ik nog wel erg in strijd met mijn gevoel. Mag je blij zijn en heb ik wel een reden om te lachen? Mijn dochter zit nog steeds in een gesloten instelling en dat gaat nog niet zo heel erg goed. En dan nog niet te spreken over mijn vader. Ik ben heel blij dat ik echt begrip heb voor zijn keuze. De manier is heel erg verdrietig en daar wil en kan ik echt nog niet aan denken, want dat maakt me ontzettend verdrietig, maar ik snap het wel. Het helpt me zo enorm dat ik er echt van overtuigd ben dat hij altijd bij me is. Gisteren ben ik bij hem geweest en heb ik lekker "samen met hem" naar zijn muziek geluisterd. Even flink janken en weer door. Sorry, wel een heel lang antwoord op je vraag. Maar ik vind het zo fijn om er over te praten.
Dat geen afscheid hebben kunnen nemen is zwaar he!? Ik had ook nog zoveel willen zeggen. Wij hadden een vrij ingewikkelde band, maar hielden zielsveel van elkaar. Ik heb hem in het verleden best dingen verweten, die ik nu ook veel beter begrijp. En had hem zo ontzettend graag nog even willen vasthouden. Oké....daar gaan de waterlanders weer pff. Nou he, een gebruiksaanwijzing zou fijn zijn. Maar ja, we zijn nou eenmaal allemaal anders. Als ik alleen al zie hoe verschillend mijn zus en ik hiermee omgaan. Ik ben graag onder de mensen en praat er veel over. Zij komt het liefst de deur niet uit en als we over mijn vader praten, gaat ze weg.
Ik ben heel hard aan het werk.. dus ik dacht ik check dit even. Mijn onderarm is langer . Mijn voeten zijn na de zwangerschappen gekrompen. Ben van maat 37 naar 35 gegaan. Dus wsl klopte het ooit wel.
Mijn mond viel open toen ik onze zoons ophaalde naar logeerpartij bij opa. 3 nachten logeren. Jongens hoefde niet te douche moest thuis maar weer. Hadden toch gezwommen. met 7 personen 3 bakjes vis. Oudste eet normaal al anderhalve bakje leeg. ze waren op zachts gezegd gefrustreerd. Was super leuk geweest met aantal nadelen die best zwaar wegen
Van de paralympische spelen elke keer. Wat vind ik die mensen toch geweldig. Die Chinezen in de estafette zwemmen
Van Disney+ Weer een Disney film die niet in het Nederlands beschikbaar is. Toy Story niet, Lilo & Stitch niet. Het is dat ik zelf graag kijk. (En ja, ik weet het, er zijn veel ergere dingen dan dit ).
Over dat douchen zou ik me niet druk maken, het zijn maar 3 nachten. Eten is inderdaad wel wat weinig zoals je het omschrijft. Weet niet hoe oud je jongens zijn? Konden ze zelf niet aangeven dat ze wel meer lusten?
Een keer 3 dagen niet douchen zou ik ook niet zo erg vinden eerlijk gezegd. Weet niet hoe oud ze zijn? En 3 bakjes vis, hoe moet ik dat voor me zien. Was dat een avondmaaltijd zonder iets erbij? Want wij hebben bijv met z’n 6en ook weleens een bakje kibbeling met z’n allen om te delen. Als snack tussendoor. Of bij een broodmaaltijd. Maar dan is het dus niet het hoofd onderdeel zeg maar. Wel jammer dat het het plezier daardoor minder was.
ze zijn vaker geweest. Opa is 65. Goed vitaal en jongens zijn hier al 12,11 en 7. Maar ze mochten niet douchen
ja maar ze douche zelf zijn al 12,11 en 7. Maar mocht niet. Eten hadden ze ook aangegeven maar er was niet meer. Zelf geen brood.
Maas echt als hoofdmaaltijd. Iets anders was er niet. Wij delen zelf ook altijd omdat anders best prijzig word. Maar zorg dan voor brood erbij ofzo.
Ja dat is dan best bijzonder ja. Ook het douche verhaal overigens. Ik bedoel, ik kan me voorstellen bij de leeftijd van mijn jongste dat een opa alleen daar mogelijk geen zin in heeft. Maar als ze het zelf kunnen en aangeven dat ze willen?
ja de oudste wil echt elke avond douche en graag gezond eten nu had ik al gezegd dat we daar niks aan doen voor tijd al omdat die paar dagen kan best wat minder gezond. Maar hij douchte gewoon zelf. Handdoeken geef ik ook mee. Snap er niks van en krijg ook geen antwoord toen ik belde. Maar ja ze hebben leuk gehad en dat is belangrijkste.
Dochter speelt met de buurkindjes. Ze lopen steeds in en uit. Een meisje is een beetje typisch. Ze woont er net en praat tegen ons alsof ze ons al jaren kent. Eerste keer dat ze hier kwam zat ze te vertellen dat haar moeder haar sloeg en ze haar vader niet leuk vond. Alle kinderen gingen naar buiten maar zij bleef spelen met het keukentje. Ik zei tegen haar dat ik liever had dat ze ook mee naar buiten ging. Zegt ze; maar ik kan ook heel lief zijn; ik lieg echt niet altijd! vond dat zo vreemd antwoord voor een 5 jarige...
Een meisje uit Ies’ haar klas was hier eens te spelen en die vertelde dat haar moeder niet meer in bepaalde winkels mag komen en dat ze hulp in huis krijgen van een mevrouw die ‘mama helpt met opvoeden’ Nou, toen wist ik al hoe laat het was