Dat mijn zoon een dansuitvoering had op school en dat zijn opa (mijn pa) wat filmpjes heeft gemaakt... waar de knappe dansende juf wel erg vaak in voor kwam. Kansloos
Hier ook. Al bijna 4 jaar, altijd veel gehuild en nog steeds. En vrijwel altijd om "niks" in onze ogen dan he, mijn zoon zal het vast anders ervaren haha! Ik scheld hem nooit verrot, maar ik zeg soms ook wel eens onaardige dingen zoals houd nu eens op met je gepiep, of huilen maakt het echt niet beter hoor! Ik heb gelukkig engelengeduld, maar soms verlies ik ook mijn geduld. Misschien had de desbetreffende moeder wel een hele moeilijke dag. (Net ontslagen, te horen gekregen dat iemand ziek was, of overleden ofzo) Is natuurlijk nog niet normaal om je kind verrot te schelden, maar zou wel snappen als haar lontje wat korter zou zijn inderdaad zoals jij zegt. PS. Fijn om te lezen dat mijn zoontje niet het enige kind is die zoveel huilt.
@Lotion Verbazingwekkend dat het zo met de verwijzing gaat. Ik heb vorige week toevallig bij de huisarts gezeten omdat L haar ene oogje steeds enorm naar buiten trekt en ze extreem voorzichtig is met iets vastpakken, net alsof ze het niet goed ziet of in kan schatten qua afstand. Mijn man heeft een behoorlijke sterkte vanaf kleins af aan en bekend met een luioog en L had totaal geen zin om ook maar enige moeite te doen om de pen te pakken die de huisarts voor haar hield (wat ze thuis wel doet, want schrijfwaar moet echt opgeborgen worden met die 2 jongste). Verder zijn er geen testen afgenomen en werd ze met spoed doorverwezen, alsnog een wachttijd van ruim 2 maanden, maar goed daar hadden we ons al op ingesteld zonder spoed zou het nog langer zijn.
Dat jongste sinds gisteren ineens niet meer in zijn bed wil slapen. vorige week al gedoe, maar om kunnen kopen met mijn kussen. Sinds gisteravond weigert hij erin te gaan liggen. Is uitendelijk in slaap gevallen op zijn zitzak. Midden in de nacht huilend wakker geworden en zo in ons bed beland. Vanavond weer hetzelfde niet het trapje op willen. Niet gaan liggen. Zodra je de deur dicht doet staat ie alweer naast zijn bed. Even bij hem blijven is niet goed. Terwijl ik wel in bed mocht voorlezen. Steeds roepen. Man is erheen nu, maar denk dat we weer gezelschap hebben Enige bijzondere deze week is dat de bank is bezorgd. (En op die dag sliep hij wel nog normaal) Vandaag was studiedag dus geen drukte van school aan zijn hoofd. Zijn ook niks bijzonders gaan forn. Gewoon lekker pyamadag. Kan het zelf ook niet benoemen. Alleen dat het bed 'fout' is gemaakt Denk dat we heg komend weekend weer 'goed' moeten maken.
Ja, maar zo werkt het wel! Beetje relativeren soms. Het ligt niet alleen aan jou als ouder en ook niet alleen aan jouw kind. Ik was laatst bij mijn zoontje in de klas en een ander kindje moest huilen toen hij iets verkeerd geknipt had. En een ander kindje ging meteen huilen toen hij niet met mijn zoontje kon spelen. Dan denk ik ook wel: ohja, het hoort er ook een beetje bij. Maar tijdens de zoveelste huilsessie kruipt dat geluid onder je huid en dan vergeet je dat even.
Oh wat ontzettend lastig zeg! En zo ongrijpbaar.. en zeker niet meer de leeftijd dat je hem optilt en hup, op de plek neerzet waar je hem wilt hebben Hopelijk lukt het dit weekend het bed goed te maken! Mijn zoontje dacht heel lang dat ogen dicht gelijk stond aan slapen. En dan dacht hij soms aan spannende dingen en noemde dat nachtmerries, want ogen dicht was toch slapen. Mega frustrerend voor ons, want zoontje zei binnen 1 minuut dat hij een nachtmerrie had en wij dachten: nee, je hebt nog niet eens geslapen! Ga toch slapen! Totdat we er op toevallige wijze een keer achter kwamen dat hij het dus al nachtmerries noemde bij ogen dicht en erover denken. Zo suf kan het dan zijn hé? Hopelijk kom je erachter!
Vervelend he, zo gaat het hier idd ook dagelijks. Nu kwam er wel een concreet ding, maar meestal niet.
Ja absoluut, mijn vriend kan er ook echt veel minder goed tegen. Dan vind ik hem weer onaardig reageren, omdat hij er ook wel eens mal van wordt en krijgen vriend en ik weer een discussie. Oh oh oh, dat huilen is wel echt traumatisch haha, ik ben nu zwanger maar daarna is het ook echt klaar! Als dit kindje ook zoveel gaat huilen dan kost mij dat echt 10 jaar van mijn leven. Als baby zijnde huilde hij al erg veel en dat is nooit gestopt. We denken dat hij hoogsensitief is. Daarbij wilt hij ook nooit slapen (dus altijd moe) en wilt hij alles mee maken en gun hij zichzelf absoluut geen rust. We denken dat hij ook erg voorloopt op bepaalde dingen, en hij zichzelf ontzettend in de weg zit. Ontzettend sneu voor hem natuurlijk, maar wij denken soms ook wel eens van zeg voor deze x eens wat er is ipv gelijk zo dramatisch te gaan huilen. Hij is ook nog eens enorm luid, hij praat ook niet op een normaal volume... Maar behoorlijk hard en hij huilt ook heel hard.. Kom er dan niet bovenuit en moet ik mijn stem weer verheffen waardoor ik mij echt waardeloos voel want ik wil niet hard tegen hem praten. Hij is zo ontzettend lief, gevoelig, behulpzaam. Meest geweldige kind ever, alleen dat vele gehuil maakt het echt heel lastig PS. (Mijn vader heeft ook een erg harde stem. We denken dat hij het van opa heeft) Bedankt he opa.
Mijn mond viel open van het slechtte balansen bij de winkel hier of de slechte ogen van diegene die zorgt dat het in het schap komt. Mijn moeder heeft op 16 september dit jaar kleine pakjes soja drink gekocht voor onze dochter, diegene die niet in de koeling staan en lang houdbaar zouden zijn. En die dus helaas vaak uitverkocht zijn. De pakjes waren wel te verstaan ruim 9 maanden over de datum, houdbaarheidsdatum was 25-01-2021 Beetje jammer dat wij er dus vandaag achterkwamen bij toeval, want ze is beide keren dat ze een pakje gedronken heeft ziek geweest, de eerste keer dachten we alleen dat het door het sapovirus kwam wat ze had. En dat ze het daarom ook niet lekker vond, maar ze drinkt het thuis ook alleen uit een groot pak. Nu had ze het gisteren weer gedronken en vandaag had ze ineens weer diarree. Waarvan wij eerst dachten dat het door de melk uit de smarties kwam, aangezien we tijdelijk accuut moesten stoppen met de melkladder en sindsdien de diarree eindelijk over was (na 2 jaar, dus het was sowieso niet alleen de melk). Tot dus mijn moeder zoiets had van ze gaf het niet lekker te vinden en thuis zegt ze dat niet en drinkt het juist goed, voor de zekerheid keek naar de datum. Die voelde zich dus echt enorm schuldig omdat zij het heeft gekocht en gegeven, ik vind het niet haar schuld het had namelijk absoluut niet meer in het schap mogen staan. maar ze gaat er dus wel morgen mee naar de bedrijfsleider want voor haar gevoel heeft ze haar kleinkind ziek gemaakt.
Helemaal omdat ie een hoogslaper heeft. Anders was heg nog wel gelukt. Pff. Meestal kan ik moeilijk slapen wel relateren aan iets wat gebeurd is of veel prikkels oid.
Dat is inderdaad wel heel slordig. Ik heb het ook weleens meegemaakt met producten en dan reageren ze ook zo lekker adequaat als je er wat van zegt ( not) Hopelijk knapt je dochter snel op
Oh ik vertrouw echt niks meer uit de supermarkt. Ongeacht wat ik koop check ik de houdbaarheidsdatums. De supermarkt wist t hier te presteren om zelfs tomatenpuree (ja die kleine blikjes) bijna een jaar over datum te krijgen... Omdat we hier ook berucht zijn met calamiteiten heb ik standaard lang houdbare producten (denk aan gesteriliseerde melk bijv) gewoon in huis. Maar ik ben al zo vaak spul over datum tegen gekomen en dan niet 1-2 dagen. Is me bij die ene licht blauwe, die gele en heeeeel vaak bij die oranje supermarkt gebeurd. Buurmeisje wist t helemaal bont te maken. Blikje cola bij de rode grootgrutter over datum. Smaakt toch niet zoals je wilt. Dus die ging weer terug en liet aan filiaalleider zien, pakte nog een blikje met idem probleem. Dat andere blikje werd gewoon weer in t schap teruggezet he?
Onze jongste heeft ook een hoogslaper gehad. Maar dat was uiteindelijk niets, omdat ze daardoor minder contact kon hebben met ons als ze al in bed lag. Wij konden er niet goed bij als ze bijvoorbeeld verdrietig was. Kwamen we later dus achter. Toen liep het helemaal niet lekker met haar. (aansluitend op de reacties hierboven wat betreft veel huilen). Ook veel huilen, heel gevoelig. Wij zijn ook vaak boos op haar geweest, waar ik me nu zo schuldig over voel. Met hulp van de orthopedagoog onze dochter beter gaan begrijpen en met de diagnose (ass en IQ kloof) zijn de puzzelstukjes op hun plek gevallen. Wij worden nooit meer boos op haar en zij zit nu over het algemeen heel lekker in haar vel (al blijft school wel een ding soms).
Wat een moeilijke tijd. Ze waren dan wel optijd met het stellen van de diagnose. Of ik heb een verkeerd stuk gelezen maar daar komen ze er vaak pas achter met de puberteit. Lastig dat je voor de jongste dus niks weet. Mensen zeggen altijd geen labels plakken maar soms gewoon gandig dat je weet waar een bepaald gedrag of verandering vandaan komt. Hopelijk krijgen jullie snel uitslag!
Dat laatste is wel echt heel triest Hier was het bij de gele, maar juist het filiaal wat in verhouding tot het andere wel nog houdbare producten in de schappen heeft staan. Hier mijden wij de oranje, ook al is die het dichtste bij, omdat daar dus voornamelijk producten over de datum in de schappen stonden. @Anouk2005 voor nu is het gelukkig alleen bij diarree gebleven en drinkt ze het thuis gelukkig nog wel. Ik denk dat ik anders met mijn moeder mee was gegaan, ze mag pas sinds juli weer soja, daarvoor niet omdat ze er niet tegen kon. Aangezien ze kmea heeft niet echt een geweldige combi omdat het als volwaardig alternatief gezien wordt en het voor ons echt een stuk makkelijker maakte wanneer we een volwaarsig alternatief konden aanbieden. Ze maken nu zelfs een uitzondering op de voorschool voor haar omdat we iets hebben wat haar flesvoeding vervangt, ook al is het geen 'normale' melk maar met een smaakje en kleurtje. Had dus echt heel erg boos geweest als het nu tot gevolg had dat ze het niet meer dronk.
Allemaal herkenbaar Mijn man praat ook zo luid. Hij doet alles luid, haha. Mijn standaard dagelijkse opmerking (ook over de tv/radio) is: Mag het wat zachter?