@Featherr ik woon inderdaad in Tunesië, dus hoe het in Egypte gaat (echt een totaal ander soort land imo) zou ik niet weten. Mijn man was daar een paar maanden geleden en schrok er wel van de hoeveelheid straathonden. Maar het zal ook wel erg verschillen per regio, ik woon niet in een grote stad en in het binnenland aan de Algerijnse grens. Ik vermoed dat het in de grote steden wel veel erger zal zijn. Je ziet hier ook gewoon mensen hun schapen/geiten (of soms zelfs kalf ) uitlaten, zal in grote steden vast ook niet zijn. Ik heb nogmaals ook nooit gezegd dat straatkatten/-honden niet bestaan maar dat ik ze in mijn omgeving maar heel weinig zie.
Mijn mond viel open van de HA-assistente die tot 3x aan toe heel verontwaardigd vroeg waarom ons zoontje van 3,5 vitamine D. kreeg Toen ik na de 3e verontwaardigde, zelfde vraag het zat was en dito verontwaardigd zei: uhhh, omdat ie nog geen 4 is (ik zei er nog net niet achteraan: dohh!) greep gelukkig de vertrouwde assistente in en bleek het om een nieuwe HA-assistent te gaan. Ik vraag me nu echt af hoe ze het voor elkaar heeft weten te krijgen om die vacature te bemachtigen als ze dit soort basiskennis niet eens weet (ja, ze had zn geboortedatum al gevraagd). Snap echt wel dat iederéén fouten maakt en alle begin moeilijk is, maar als een gediplomeerde assistente met zoiets simpels al niet helemaal helder reageert, ga ik me toch achter de oren krabben...
Ik heb eens meegemaakt dat ik nieuwe medicatie wilde bestellen (astma). HA had van tevoren gezegd dat dat mocht tijdens de zwangerschap. Maar de assistente bleef raar doen en zei op een gegeven moment dingen als 'je gaat toch niet allerlei dingen slikken als je zwanger wil worden?!' Pfff... Echt hè. Ik vroeg toen maar hoe ik mijn inhalator zo gebruik, dat ik het kan "slikken"...
Helaas zijn er ook nog steeds genoeg ongediplomeerde doktersassistentes, ik denk dat dit exemplaar er 1 van was...
Misschien was het wel een stagiaire ? Ik krijg ook weleens meiden die net van de opleiding komen en die weten echt nog lang niet alles, zijn vaak meiden van net 18 jaar Maar toch groeien ze uiteindelijk uit tot hele goede assistentes Ik wist ook echt niet alles toen ik net klaar was, wist geeneens de kinderdosering paracetamol
Dat je nog niet alles weet kan ik begrijpen, maar dan ga je toch niet op een verontwaardigde manier dingen vragen?
Geloof mij, er bestaan ook hele slechte gediplomeerde ervaren assistentes. Net zoals je slechte professionals in andere werkgebieden kunt vinden.
Dat ik naar de wc ging bij de huisarts en ik hoorde al stemmen dus deed heel voorzichtig de deur open: de vrouw brulde gelijk moord en brand want ik moest om haar arm denken (zat al in gips), de man mij instructies gaf hoe ik uit de wc mocht komen, waarop de vrouw nog een keer brulde dat ik NIET tegen haar arm mocht stoten (stond ook niet in mijn planning...) . Waarop ik over mijn zeer bolle buik aaide en zei; als u ook maar niet tegen mij aan botst Ineens was de vrouw uit haar paniek, begon hard te lachen en zei: afgesproken! En succes met de zwangerschap! Ze zwaaide nog vriendelijk (met goede arm haha) toen ik weg ging. Maar hemel, was wel even super ongemakkelijk om zo toegeblaft en gestuurd te worden op de wc haha was daar niet op bedacht haha
Oja dat weet ik. We hebben eens een flex assistente gehad en die had echt het empatisch vermogen van een fossiel. Een mevrouw met een dijk van een blaasontsteking wilde ze niet overleggen met de huisarts omdat het al in de middag was en we dan geen recepten meer doorsturen, Ze wilde die vrouw gewoon nog een dag laten rondlopen. Ben blij dat ik het hoorde en in kon grijpen.
Nee niet eens haha, 2 oude mensjes die ervoor en erna echt relaxed waren ook (categorie he fijn vrouw, een uitje. Je komt die categorie ook tegen bij de bloedafname haha) . Was puur de wc en vooral de angst voor de wc deur haha
Dat vind ik ook nog altijd een vervelende: als de ene discipline A zegt maar de ander (collega) zegt B. En ook hier klinkt de verontwaardiging van de assistente "lekker" door! Je zou ze toch wel eens wakker willen schudden soms!
Ik bedenk me nu dat ik bij mn laatste zwangerschap ook nog zo'n verontwaardigde reactie kreeg. Ditmaal van nota bene de verloskundige (die al n aantal jaar haar vak uitoefende, dus geen groentje meer was èn tevens mn voorgeschiedenis kende): Ik bel en zeg expres éérst dat ik PCOS heb dus een zeer onregelmatige cyclus heb en dat ik dus niet weet wanneer mn eisprong was, maar dat ik die morgen positief heb getest en mogelijk al 14 tot 15 weken zwanger ben. Hoor ik nog nèt niet dr bakkes op de grond vallen, maar hoor dr echt enòrm verontwaardigd en met hoofdletters zeggen: MAAR WAAROM BEL JE DAN NÚ PAS???!!!?!?!!! Nou echt, mn broek zakte er van af!! Waarschijnlijk had ze gewoon niet goed geluisterd maar dan nog, wat een verontwaardiging sprak er uit haar reactie zeg! Vond het verre van professioneel.
Echt? In NL? Dat zou toch niet moeten kunnen zou ik denken? *frons Edit: ik heb het over mensen die nu aangenomen worden. Niet over mensen die al heel lang mee gaan zoals uit mn tweede post hieronder.
Ja ik weet niet, zou kunnen natuurlijk. Maar zoals ik al zei begrijp ik nog best dat je niet alles kan weten als je ergens net nieuw bent (zelfs al is het basisinfo in dit geval), maar die verontwáárdiging... pffff..
Ook dat komt voor inderdaad. Vaak mensen van de oude stempel die het op één bepaalde manier gewend zijn om te doen en het zo willen blíjven doen en weinig aanpassingsvermogen hebben als het om het leren van nieuwe dingen/vaardigheden gaat. Of idd. mensen met het empathisch vermogen van een visstick. Die werden vroeger gewoon aangenomen 'omdat ze een diploma hadden of een vriendje van waren' terwijl ze tegenwoordig gelukkig óók kijken naar of iemand in het echt ook zo geschikt is als het diploma doet vermoeden en meer selectief zijn hierin.
Heb zelf nog nooit in t gips gezeten maar ik kan me zó goed voorstellen dat zelfs de aanraking van een veertje of alleen al de gedachte aan een stoot je moord en brand kunnen doen schreeuwen om maar niet die vreselijke pijn te hoeven voelen! Neemt natuurlijk niet weg dat het zwaar ongemakkelijk was voor jou. Fijn dat het met humor toch weer bedaren kon Ze zeggen niet voor niets: humor is het beste medicijn
Om iemand de wc weer in te duwen zoals haar man deed was wel erg overdreven haha. Ik keek zoooo voorzichtig om het hoekje nav haar geroep. Heb zelf wel ervaring met gebroken lichaamsdelen maar heb nog nooit iemand ervoor weer de wc ingeduwd Ik ben ook zo lekker a mobiel dus schrok zelf ook ervan want ik kan niet even zo achter stappen Maar is goedgekomen haha, was blij dat ik al geplast had iig