Omdat sommige ouders kinderen hebben erg zwaar vinden, en dan even andere prioriteiten hebben dan uiterlijke schijn?
Nou dit inderdaad. Ik vind van mezelf dat ik niet hele aparte kleding heb. Mijn zus bijvoorbeeld heeft echt gevoel voor mode en hijst zich weleens in dingetjes waarvan ik denk; zou ik niet snel zelf aantrekken. Ze komt ook met alles weg zeg maar en echt een perfect figuur heeft ze niet, maar ze weet hoe ze zich moet kleden. Maar ik heb altijd wel een leuk bloesje, jurkje of topje aan. Ook (iets te) vaak een spijkerbroek en dan denk ik echt; trek maar weer eens je zwarte broek of een rokje aan, maar over all zie ik er wel altijd heel leuk uit volgens mijn man. Zijn ex zie ik vaak, als ze de kinderen komt brengen of halen, in kleren waarin ik nog niet dood gevonden wil worden; lees jurkje met bergschoenen of truien met een capuchon op een totaal verkeerde ruitjesrok. Nu kun je natuurlijk ook zeggen dat ze geen gevoel voor mode heeft, maar mijn man zegt dat het veranderde na de geboorte van eerste. Net alsof het dan niet meer belangrijk is. Een kennis van mij zei laatst toen ik m’n bril op had ipv mijn lenzen ivm oogontsteking; ‘makkelijk hè? Ik draag tegenwoordig elke dag m’n bril. Scheelt me zoveel tijd ‘s ochtends... En scheelt ook weer make-up op doen.’ Ik heb gezegd dat ik dat echt niet begrijp en of haar man dat niet erg vond; dat minder verzorgen (ik zei het aardiger hoor). Zegt ze; ‘ach, ik heb z’n kinderen gebaard en zoveel gaan we samen toch niet meer weg en hij moet niet klagen. We zijn nu een gezin.’ Ik denk echt dat m’n mond op m’n borst hing. Ben weggelopen. Ook kwam ik een keer iemand tegen die zich ook zo had laten verslonzen en gescheiden was van haar man. Zegt ze; ‘ja hij heeft z’n zin hoor. Z’n nieuwe vrouw ziet eruit als zo’n opgedirkte kip en het ergste is dat onze dochter nu ook make-up op wil.’ Ik heb maar niets gezegd, maar dacht wel; ik vind het niet zo gek hoor dat hij weleens klaagde over je uiterlijk....
Mijn mond valt dan juist open van ouders die met zoveel opmuk op school verschijnen. Ik kom naar het schoolplein zoals ik ben. Soms mooi opgemaakt, soms erg praktisch en saai en soms met een staart op mn hoofd die mijn zoon van 2 heeft gemaakt. Om moeten kleden/op tutten voor schoolplein vertik ik!
Ik tut me niet op voor het schoolplein maar om in het openbaar te verschijnen en om me mooi en vrouwelijk te voelen. Ik ben een periode vanuit school rechtstreeks gaan sporten. Voelde me echt niet fijn elke ochtend in sportlegging met staart of knot op mijn hoofd op school.
Ik zeg niet dat ik vind dat je totaal opgedirkt ergens moet verschijnen. Ook vind ik niet dat je leuk kleden te maken hoeft te hebben met uiterlijke schijn. Hoe jij uiterlijke schijn benoemt klinkt het negatief. Ik vind wél dat je je best leuk kunt kleden, ookal heb je kinderen en dat kan ook betekenen een spijkerbroek met een topje of een leuk vest. Zonder make-up voor mijn part. Sommige kleding die functioneel is (en daar schaar ik ook een spijkerbroek onder) kan ook leuk zijn. Ik heb het over je bewust laten verslonzen, zonder dat daar een reden voor is. Dat er niets mis is mbt de zwaarte van het hebben van kinderen enz.
Het is ook niet zwart-wit hè. Je hoeft ook niet in het ene uiterste te verschijnen of in het andere uiterste. Er is ook een middenweg; en die kies ik.
Maar je hebt het over een bril ipv lenzen, wel eens bij stil gestaan dat niet iedereen lenzen fijn vindt? Het staat er alsof een bril als makkelijk uiterlijk gezien wordt.., nou ik vind een bril gewoon hartstikke leuk. Bovendien kan een zwangerschap/bevalling ook invloed hebbdn op je ogen/zicht en kunnen lenzen niet meer fijn voelen.
En hoe weet jij precies dat de persoon in kwestie het niet zwaar heeft? Mijn man is overigens in de vijftien jaar dat we samenzijn behoorlijk verdikt. Ik zie hem er niet minder graag om hoor. Mijn punt was: niet iedereen vindt uiterlijk zo belangrijk als jij.
In dit geval ging het erom dat het echt was omdat ze het praktisch vond en niet omdat ze last van haar lenzen had. Omdat ze, en dit waren haar letterlijke woorden: geen zin had om de tijd te nemen om haar lenzen in te doen. Ik ben het met je eens dat een bril heel leuk kan zijn. Ik draag hem ook weleens omdat het voordelig kan zijn in mijn werk En ik ben bekend met droge ogen tijdens zwangerschappen. Dan zette ik ‘s avonds ook vaak mijn bril op als ik thuiskwam. Ik beweer nergens heel stellig dat ik een bril als makkelijk uiterlijk zie.
Best knap dat jij weet dat ik uiterlijk zó belangrijk vind. Nee, in heel veel gevallen vind ik dat niet. Mijn man schommelt ook met zijn gewicht. Vind ik dat erg? Ja, voor zijn gezondheid wel, niet mbt aantrekkelijkheid. Ik snap gewoon niet dat iemand zich kan laten verslonzen als daar geen reden toe is. Dat mag toch? En in de voorbeelden die ik noemde was daar ook geen reden toe in de zin van de zwaarte die jij eraan hangt. Volgens mij moet je het niet groter gaan maken dan dat het is en het gaan scharen onder wat met oppervlakkig tussen de regels door te lezen is.
Maar geen zin om lenzen in te doen, heeft niet per se te maken met het krijgen van kinderen. Misschien heeft ze om een andere reden geen zin.
Dat heb ik ook gevraagd omdat ik er zelf ook bekend mee ben, maar er was niets. Ze vond het gewoon handiger nu ze een kind had zei ze. Dat mag, ik deel alleen haar mening niet dat je dingen laat als je eenmaal kinderen hebt omdat het nu toch niet meer zoveel uitmaakt omdat je toch moeder bent. Dat was wat ze zei namelijk.
Ik ben het vaak met je eens, maar hiermee echt totaal niet. Ik vind de focus op het uiterlijk in deze tijd sowieso belachelijk is, waar gaat het over? Wat andere vrouwen dragen zal mij echt een worst wezen. En in jouw ogen heb ik er vast verslonst bij gelopen afgelopen jaren en of ik daar nu een heel goede reden voor heb of niet, maakt toch helemaal niks uit? Mijn leven, mijn kleding, mijn uiterlijk. Ik snap werkelijk waar niet waarom iemand anders daar wat van denkt te mogen vinden.
We mogen het ook weleens oneens zijn toch? Ik ben het meestal ook met jou eens nou nu verschillen we daarin. Prima. Jij jouw mening en ik de mijne. Til er niet te zwaar aan. Op naar het volgende onderwerp waarin we weer op dezelfde lijn staan
Gelukkig heeft mijn man daar geen last van en vindt hij mij in mijn jogginbroek en slaaphaar en 30 kilo zwaarder dan toen we elkaar leerden kennen, nog steeds aantrekkelijk. Lijkt me heel jammer als je elkaar alleen aantrekkelijk vindt als je opgetut bent en er netjes bijloopt.