welke klachten hebben jullie bij bekkeninstabiliteit?

ik heb ook last van Bi ik ben thuis mama dus werk niet maar het is behoorlijk pijnlijk
ik voel het vanaf 15 weken zwangerschap ongeveer.

heb voornamelijk last van mijn rechte kant heup, bil, been, onder rug
als ik teveel doe kan ik bijnaar niet meer lopen en trekt het ook door naar me linker kant

ook heb ik vaak dat me buik er pijn bij gaat doen snachts word ik vaak wakker van de pijn en dan moet ik echt strompelend de trap af
en weer op als ik boven ga liggen

verder probeer ik zo rustig mogelijk te doen
ik ga niet naar de fysio dit omdat het geen zin had/heeft vond zij omdat het toch verslechterd in der loop der zwangerschap en die oefeningen weinig tot geen effect hebben bij mij vind ze dat ik die ook gewoon thuis kan doen
ik kan haar wel altijd bellen voor tips en mijn VK begeleid ook de BI dus dat scheeld natuurlijk wel


verder kan ik trouwens mijn voeten ook niet meer vatsoelijk op beuren dus slof heel erg savonds trekt de pijn vaak door naar me knieen en enkels soms doen zelfs mijn tenen en voeten pijn

heb gelukkig geen last van urine verlies.

nachts probeer ik te slapen met een kussentje tussen mijn benen dit helpt ietsjes maar niet veel


sorry als het bericht een beetje warrig is maar word behoorlijk moe nu ga zo dan ook naar bed zodat ik hopelijk gouw in slaap met zo min mogelijk pijn
en ja soms kan ik wel bijnaar janken van de pijn en vooral in bed

en uit bed komen smorgens is nog erger en mijn man is altijd al weg naar het werk dus die kan me niet helpen uit bed te komen ben soms wel 15 min bezig om er uit tekomen verschrikkelijk!
hopelijk mag ik gouw gaan bevallen


oja heb ook een dochter van 2 rond lopen en die op beuren is bijnaar niet te doen
mijn moeder komt iedere middag tijdens haar middag slaapje zodat zij haar van boven op kan halen zodat ik niet de trap op hoef.

het engiste wat ik nog erger vind dan de BI is dat me huis zo rommelig word doordat je gewoon niet de heledag kunt op ruimen enzo.


sorry voor het warrige bericht!

jij ook suc6 met je BI hopelijk zijn we er binnen kort gouw vanaf of in ieder geval een heel stuk minder!

 

Ik heb nu ook 5 weken last van bekkeninstabiliteit.
Het begint bij mij met pijn in mijn linker bil en het straalt dan door naar mijn kuit.
Als ik er veel last van heb, dus te veel gedaan krijg ik ook pijn in mijn schaambot. Net alsof ik een trap tussen mijn benen heb gehad.

Mijn dochter is ook 2 en die laat ik zo veel mogelijk zelf doen. Dus zelf de trap op en af. Niet dragen maar in de buggy enz.

Je moet niet te veel doen. Dus niet het hele huishouden. Maar af en toe wat.

Succes ermee!

 

Ik heb het ook. Naast jullie klachten kan ik me niet meer omdraaien in bed en moet ik eerst mijn bekken recht zetten voor ik kan opstaan. Doe ik dat niet dan kan ik niet lopen. Autorijden wordt lastig (godzijdank hebben we een automaat) en lopen kan ik nog 10 minuutjes achter elkaar, dan houdt het op.

Ties draag ik symmetrisch, dus op beide heupen en dan gaat dat prima. Omdat mijn bekkenbodemspieren ijzersterk zijn heb ik geen last van urineverlies gelukkig.

En we wonen gelijkvloers, ook heel fijn.

Ik red me prima, alleen werken doe ik al 5 weken niet meer en mijn man gaat met Ties leuke dingen doen want dat kan ik niet meer

Vorige keer was het direct na de bevalling 100% over, heerlijk!
Bij de bevalling nergens last van gehad, schijnt zelfs een voordeel te zijn. Ik heb een super bevalling gehad!
Bekkeninstabiliteit - Zwangerschapspagina

Nog eventjes...

 

Ik heb er ook last van
In mijn onderrug uitstralend naar linker bil en knie. Ook mijn stuitje en schaambot doen pijn.
Het lopen gaat moeilijk en ook slapen word steeds minder. Lig vaak wakker van de pijn.
Ik werk nu nog maar 3 halve dagen en hoop dit vol te kunnen houden tot mijn vakantie (daarna verlof) Dat is over 6 weken.

 

Ik heb het ook. Niet in een heftige mate, maar moet rustig aan doen. Ik ga elke week naar de bekkenfysio. Ook ik heb een 2 jarige rondstuitteren, dus niet tillen is heel lastig.
Ik heb vooral last van mijn schaambeen en stuitje. Ik heb een bekkenband met lopen om. Ik heb goede hoop dat het na de bevalling over is.
Bij de vorige bevalling was mijn stuitje gebroken, dus verergerde alle klachten, maar toen ze daar eenmaal achter waren en mijn stuitje weer recht stond herstelde mijn bekken ook.
Het huishouden doet mijn man grotendeels en ik krijg nog wat hulp van familie. Ik werk nog wel, al ben ik meer aanwezig dan dat ik daadwerkelijk wat doe.
Traplopen doe ik alleen als ik ga slapen, doe dus ook een middagslaapje tegelijk met mijn zoontje. Mijn zoontje laat ik zoveel mogelijk zelf klimmen om hem niet te hoeven tillen. Als we weggaan gaat de buggy mee.

 

Eigenlijk hetzelfde als jij, maar (gelukkig) geen urineverlies.
Het meest vervelende vind ik het opstaan na zitten en dan vervolgens als een kreupele rondlopen

Wandelen met honden schiet er heel vaak bij in en dat vind ik zo erg
En net wat Angela schrijft: die irritaties over het huishouden, omdat ik het niet meer kan bijhouden zoals ik gewend ben

Ik geniet enorm van mijn zwangerschap en voel me diep gelukkig dat ik dit na 4 jaar mag meemaken, maar niet met mijn honden een lekkere wandeling kunnen maken en mijn huishouden laten versloffen geven met gewoon een heel onprettig gevoel, kan er niks aan doen

Heb ook fysio oefeningen gehad en let heel erg op het stabiliseren, maar dit neemt helaas niet altijd die scherpe pijn weg.

Gelukkig werk ik maar weinig. Diensten van 3,5 uur.
Wel op een BSO, maar gelukkig heb ik alle ruimte om de tijd goed te verdelen tussen zitten/staan/lopen. Ik houd het zo wel vol.

Alleen maak ik me wel zorgen om straks de zomervakantie. Die moet ik nog 4 weken hele dagen van 8 uur werken. Zeer intensief. Ik hoop dat ik dat ga redden.
In de meivakantie kon ik na zo'n werkdag echt niet meer lopen van de pijn

 

Ik heb ook al enkele weken last van BI. Ik heb vooral veel pijn in mijn linker heup/bil/rug. Ik voel het vooral wanneer ik neerlig. Slapen is lukt dus al een tijdje niet meer zo makkelijk. Ik ga naar de fysio maar de oefeningen helpen naar mijn gevoel niet echt...

 

Annedore, ik werk ook op een bso. Het is toch zwaar hoor, ik ben met 29 weken gestopt.
Zou mezelf niet tot het uiterste laten gaan met werken en op tijd stoppen, straks krijg je het na de bevalling weer terug!

 

Ik had vooral pijn in mijn onderrug, stuit, billen (rechts meer), been en heup (rechts). Daarnaast startpijn aan mijn schaambot. Dit had ik met opstaan vanuit bed, stoel, bank en met verkeerde bewegingen. Op het laatst in mijn zwangerschap leek ik net een oma van 80 met opstaan. Urineverlies gelukkig geen last van gehad.

Ik gebruikte een bekkenband bij activiteiten (zoals wandelen, stofzuigen etc). Dit gaf mij ondersteuning zodat ik toch wel wat activiteiten kon doen. In het huishouden heb ik hulp gevraagd van mijn ma en zusje. Zij kwamen 1 keer in de week stofzuigen, dweilen, de keuken en badkamer poesten. En mijn ma deed de strijk. Mijn man hielp ook mee, maar ik wilde niet het volledige huishouden van hem verwachten naast zijn fulltime job. Zelf deed ik ook nog stofzuigen / dweilen en andere dingen in het huishouden, maar gedoseerd.
Dingen tillen zoals wasmanden liet ik over aan mijn man. Boodschappen gingen wij samen doen en 's avonds tilde hij ons zoontje in bed (toen hij nog in een ledikant sliep). Mijn zoontje liet ik zelf de trap op en af lopen en als ik de deur uit ging nam ik altijd een buggy mee. De autostoel liet ik hem zoveel mogelijk zelf in klimmen.
Ik probeerde activiteiten zoveel mogelijk af te lossen met rustmomenten.

Inmiddels ben ik bijna 4 weken geleden bevallen en mijn bi is nog niet weg. Wel heb ik veel minder klachten. Alleen nog pijn in onderrug en bij lang lopen krijg ik pijn in mijn benen. Maar het wordt steeds beter.
Ik ben overigens niet eerder bevallen. Ben weliswaar bevallen bij 38.5, ivm geplande ks. Maar dit stond los van mijn bi.

 

Ik zit me af te vragen he, zouden de mensen die verder geen hulp hebben geen thuiszorg aan kunnen vragen?
Zodat je over het huishouden niet in hoeft te zitten?

Ik weet niet de omstandigheden wanneer je dit wel/ niet krijgt,
maar ik heb zelf wel eens gewerkt bij mensen die al 2 kinderen hadden, de moeder kon amper lopen....

 

Ik heb al 11 jaar bekkeninstabiliteit. Het begon NA de bevalling van mijn oudste. Ik was meteen weer in shape, dus waarom oefeningen doen (was 18).
Vervolgens kon ik tijdens de zwangerschap van de 2e helemaal niks meer, ik kon gewoon niet meer lopen, alleen achteruit kruipen.
Bij de 3e en 4e (Er zit 7 jaar tussen nr 2 en 3) had ik er behoorlijk last van maar ik kon nog wel het eea. en nu bij de 5e heb ik tot nu toe wonderbaarlijk weinig last. Ik heb wel last maar in vergelijking tot de andere zwangerschappen mag ik echt mijn handjes dichtknijpen! Maar ik moet nu ook wel zeggen dat ik nu echt goed mijn rust neem! Dus bij pijn, meteen stoppen. Veel rusten etc etc. Niet toch doorgaan.
Ik heb hier een bijna 3 jarige en een 14 maanden kindje rondlopen dus voor hun MOET ik het echt rustig doen.
In de 7 jaar tussen nr 2 en 3 heb ik altijd pijn gehouden. Tussen nr 4 en 5 ben ik 4/5 mnd pijnvrij geweest.

Mijn klachten zijn: pijn in mijn onderrug, billen, en schaambot. In bed voel ik echt mijn schaambotjes over elkaar schuiven. Pijn als ik bijv opsta uit bed of een stoel. Ik probeer zoveel mogelijk in beweging te blijven

Rust roest!

Dus ik ga een stukje fietsen of wandelen en daarna ga ik minstens een half uur rusten met mijn benen omhoog. Als dat betekent dat ik niet kan stofzuigen, pech dan! Het huishouden kan wel wachten.

Overigens, bij verreweg de meesten gaat het over na de bevalling. Ik ben hypermobiel dus ik ben sowieso erg gevoelig voor gewrichtsproblemen.

 

Dank voor je bezorgdheid

Ik moet nu nog ruim 4 weken werken. Dan heb ik de eerste 2 weken van onze zomervakantie vrij. Daarna werk ik nog 4 weken 3 dagen van 8 uur.
Daarna ben ik 33 weken en heb 3 weken vakantie tot mijn verlof met 36 weken.
Ik denk zelf dat het wel gaat lukken. Ik heb 2 heel lieve collega's die beiden uit de kraamzorg komen. Die zijn dus heel streng voor me

En als het niet gaat, dan gaat het niet. Je hebt helemaal gelijk wat betreft niet tot het uiterste doorgaan

 

En anders zet je halverwege zo'n vakantiedag een film op.. Hebben de kinderen een rustmoment en kun jij zitten

En natuurlijk bevallen, geen ks en niet inleiden is ook heel erg goed voor het herstel.

Thuiszorg, heb ik zelf niet nodig. Mijn man helpt veel en het is netjes genoeg.

 

Mijn bekkenklachten waren (en zijn soms nog):
- pijn in m'n stuitje
- pijn in m'n bil
- gevoel alsof m'n been uitvalt, alsof ik er niet op kan staan
- pijn in m'n heup

Bij de eerste zw was ik erg laat bij de fysio met deze klachten. Ik mocht toen ook zo min mogelijk trappen lopen. Als het onvermijdelijk is: achteruit naar beneden en zijwaarts naar boven, en altijd éérst twee voeten op een trede, voordat je naar de volgende trede gaat. je wordt er superlangzaam van, maar dat helpt je ook om bewust te zijn van 'even met de trap'.

Als je je oudste moet tillen (soms moet dat nu eenmaal) of iets anders zwaars, eerst je diepe buik- en bekkenbodemspieren bewust aanspannen en dán pas tillen.
ik kreeg ook speciale oefeningen, die hielpen wel om erger te voorkomen. Zowel voor die diepe buikspieren, als voor de bekkenbodem.
Verder niet op een harde ondergrond zitten (zoals de vloer), niet met je benen over elkaar zitten maar met beide voeten op de grond, stukje uit elkaar (heel elegant, maar het is niet anders).

En nooit bukken en tillen tegelijk. Als je de wasmachine of vaatwasser zelf wilt vullen / leeghalen: zet een krukje neer en doe het zittend.
Stofzuigen: niet doen. Dit is een van de slechtste belastingen voor een lijf met bekkenpijn.

Ben na de 2e niet helemaal klachtenvrij geworden. Is dus weer tijd om oefeningen te doen!

O ja, ben beide keren geheel natuurlijk bevallen in de 41e week. Ik was ook niet totaal invalide geworden (kon nog best íets zelf), dus vond het ook niet nodig om ingeleid te worden. Heb wel veel slechte nachten gehad van de pijn in m'n bil/heup.

 

Ik bent trouwens nooit eerder ingeleid of door bekkeinstabiliteit.
Mijn 2e kwam zelfs pas met 41 weken...

 

Bij Thirza had ik het pas echt op het einde nadat ze ingedaald was, en kon ik gewoon nauwelijks nog lopen, ging ook heeeeeel erg langzaam. Alles deed pijn toen, was niet echt meer een duidelijke plek voor aan te wijzen en lang 1 houding aanhouden lukte niet.
Bij de vorige zwangerschap kreeg ik er direct al last van en had ik behalve pijn ook dat ik echt door mijn bekken heenzakte.
Ik ben toen bij een gespecialiseerde bekkentherapeut geweest, (www.bekkentherapie.nl), die met de methode van Cecile Rost werkte en dat heeft geweldig geholpen.
Helaas een MK gehad, dus kan je niet vertellen of die oefeningen me tot het einde toe hadden geholpen, maar ga de volgende keer beslist weer direct naar haar toe!
(Heb nu namelijk bij eisprong en menstruatie ook steeds weer last, wel te doen met de oefeningen die ik heb), dus ga er maar van uit dat ik bij een nieuwe zwangerschap gewoon weer klachten ga krijgen....)

 

TS, als ik jouw verhaal zo lees trouwens, lijkt me iig duidelijk dat je bekkenbodemspieren niet voldoende sterk zijn, en dat je die iig flink zou moeten trainen!

 

Ook hier BI door combi hypermobiliteit en zwangerschapshormonen, vanaf week 12 ongeveer.

Klachten: last van stuitje, last van met name rechterbil, door mijn benen 'heen zakken' bij een verkeerde stap en als ik op mijn rug lig of om moet draaien in bed is het net alsof mijn hele onderrug uit elkaar valt.

Bij mij heeft de fysio en het vermijden van bepaalde bewegingen (traplopen, tillen etc) trouwens ontzettend goed geholpen. De tips die ik buiten de oefeningen van de fysio kreeg waren:
- zo veel mogelijk blijven bewegen en lopen (luister naar je lichaam, maar zoek die grens wel een beetje op)
- probeer zoveel mogelijk te doen zonder van die buik/bekken banden
Je spieren moeten het namelijk overnemen van je gewrichtsbanden en het is dus zaak deze in een zo goed mogelijke conditie te houden.

Heb ik wel het geluk dat mijn vriend de zware dingen zoals stofzuigen en dweilen in het huishouden over kon nemen (voor zover hij ze niet al deed ), we gelijkvloers wonen en dit mijn eerste is.

Nu de kleine is ingedaald helpt overigens niets meer. Ik strompel nu gewoon een beetje rond....

 

Bij mij is het heel veel kraken in me heupbotten, en heel veel zware druk op me schaambot, waardoor ik verstijf met lopen.
Ik schijn een storing in mijn rug te hebben door het vele sporten in mijn verleden, die er voor zorgt dat ik bekkeninstabiliteit krijg :S

wel behoooooorlijk pijnlijk. Ik ben 4 maanden geleden bevallen van mijn jongste dochtertje die met 35 weken overleden is in de buik door de gevolgen van 2 knopen in de navelstreng.

Onverwachts snel mochten wij weer in verwachting zijn, en inmiddels de 1e echo gehad. Kindje groeit heel goed op schema en een mooi hartje zien kloppen.

Maar nu alweer last van me bekken vooral nachts met draaien kraakt alles alweer aan alle kanten.