Hij zat op de sportschool. Ik had hem een sms gestuurd dat het begonnen was maar dat ie rustig aan kon doen. Toen hij thuis kwam werden de weeen toch wel wat heftiger, dus hij is meteen onder de douche gesprongen en heeft daarna de verloskundige gebeld. Ik had al 8 cm ontsluiting! dus we konden meteen naar het ziekenhuis.
Op z'n werk! Ik heb van maandag tot donderdag in de weeën gezeten en gelukkig kwam m'n schoonmoeder overdag bij mij en ging hij lekker werken, oke hij sliep de hele nacht niet maar goed da's een ander verhaal.. Toen donderdags de verloskundige was geweest en ik naar t ziekenhuis werdt gestuurd heb ik hem gebeld en is 'ie thuis gekomen!
Haha, ik ben voorbereid!! Ik heb het vaste nummer van de bakkerij, het mobiel nummer van zn baas en van zn chef in mn telefoon staan. En mocht hij aan het bezorgen zijn en zn mobiel vergeten zijn dan kunnen ze bellen naar de winkels/hotels waar hij moet zijn dat ze hem naar huis sturen. Dus alles is gecovered hier, hij heeft ook mobieletelefooncharger in de bus mee... Maar de verloskundige zei ook al; veel vrouwen beginnen 's nachts met bevallen, wellicht omdat ze in hun onderbewustzijnde weten dat hun man nu thuis is... Dus wie weet begin ik wel gewoon overdag... Lijkt me ideaal, na een nacht slapen, overdag flink werken, 's avonds kindje in je armen en dan weer kunnen gaan slapen!
Bij de eerste was m'n vriend gewoon thuis: ik werd 's morgens wakker met een soort buikkrampen die ik alleen maar kon interpreteren als beginnende weeën. Ik heb hem overigens niet wakker gemaakt, maar gewacht tot de wekker ging (ik was een klein uurtje daarvoor al wakker). Hij is die dag thuis blijven werken, dat was wel fijn. Uiteindelijk heb ik 's avonds de vk gebeld, omdat de weeën toen pas iedere 5 minuten kwamen. Zoontje is trouwens pas tegen vier uur 's nachts geboren, dus wat hierboven staat (dag flink werken en 's avonds baby in je armen) ging bij mij niet op, daarvoor duurde het net iets te lang. Maar ik vond het prachtig, zo'n bevalling midden in de nacht, heel intiem. Bij de tweede was m'n vriend aan het werk in Den Bosch (wij wonen in Amsterdam). Om een uur of vier 's middags kreeg ik het idee dat het begon. Hij is een half uurtje daarna in de auto gestapt, en kwam vervolgens vreselijk in de file terecht. We hebben een vriendin moeten bellen om onze oudste van het kdv op te halen, omdat m'n vriend te laat zou komen en ik echt niet meer daarnaartoe kon lopen. Uiteindelijk was m'n vriend om zeven uur thuis, ik had toen net de vk voor het eerst gebeld. Onze dochter is om kwart voor een 's nachts geboren. Mijn vliezen braken beide keren pas ver in de bevalling, maar als het zou beginnen met brekende vliezen zou ik meteen mijn vriend gebeld hebben.
Bij mij begonnen om half 4 's nachts de weeen. Mijn vriend is toen wel wakker geworden maar is daarna weer verder gaan slapen omdat het nog wel even ging duren. Om 5 uur 's middags is ons zoontje geboren.
Mijn man stond om 4.30 op voor werk (vrachtwagenchauffeur) hij gaf een kus op mijn buik en zei: Kom op meisje, nu is papa het zat, word het niet eens tijd om te komen. Hij was serieus nog niet de deur uit of ik voelde al krampen. Had hem gesmst, dat ik wat voelde en of hij kon vragen of hij een 'rondje om de kerk' mocht. Om 9 uur met mijn vriendinnetje overlegd wat ik zou doen, toch maar om half 11 man gebeld. 11 uur was hij thuis, maar Sasha is pas de volgende dag geboren. Ik zeg vals alarm of niet, liever 3 keer te veel, dan 1 keer te laat toch?
mijn man werkt thuis (boer) bij de eerste braken de vliezen om 21.00 en zat hij naast me op de bank. Bij de tweede was hij net begonnen met melken, gelukkig was er een vriend die het van hem over kon nemen.
dat ligt aan de situatie. In een normale situatie wel natuurlijk! achteraf had ik direct moeten bellen en niet 10 minuten later, maar ja wie verwacht dat dan ook, bevalling van 2 uurtjes. ik had mijn man al 2 weken naast mijn ziekenhuisbed en hij moest toch eens naar huis om te werken. Daarnaast was het ziekenhuis enorm ver rijden, en was hij hierdoor zo`n 4 uur per dag op de weg. Ik denk dat je dan, om je man te ontlasten, wat terughoudender bent. Ik vind het wel vreselijk jammer, heb er nog wel moeite mee (en hij ook) dat hij er niet bij was. Ik ken ook niemand bij wie wat zo was, herkenning in de omgeving is er dan ook niet. Hopelijk mag hij er deze keer wel bij zijn!
Ik denk dat het hier afhankelijk zal zijn waar mijn man is voordat ik bel. Hij heeft bijvoorbeeld 2 banen waarvan 1 in de gevangenis. Als hij daar is bel ik echt meteen. Ik moet er niet aan denken dat ik wat later bel en er net een gijzel alarm komt, dan mag er namelijk niemand over het terrein lopen en blijven alle deuren dicht! Gelukkig komt dat echt zelde voor maar je zult het net zien.... Normaal gesproken doet hij er al zeker een minuut of 10 over om van zijn werkplek daar, buiten de gevangenis deuren te staan en dat is als alle deuren die open moeten mee werken... Als er dan op dat moment iets gebeurd kan dat zomaar langer zijn..... Ik denk ook dat ik hem er zo snel mogelijk bij wil hebben...
Ik werd s morgens gestript en had de hele dag alleen wat bloedverlies/slijmverlies en lichte ongiekrampen. Mijn man ging s avonds naar bed (ik sliep benee ivm bloeddruk/trap lopen etc) en om 0.00 wist ik zeker dat het ging beginnen. Heb mn man overigens pas wakker gemaakt toen t serieus pijn begon te doen, dit was rond half 5 s nachts en ik vond dat ik steun nodig had en iemand die vk inlichtte etc. Vond t erg fijn trouwens dat ik de eerste uren 'alleen' was..
Mijn vliezen braken om 00.15 we lagen net kwartier in bed. Me vriend had heel de dag gewerkt en heel de avond aan voetbal trainen geweest dus die was kapot. haha dus pech voor heb want heb heel de nacht in de weeen gezeten en om 11.25 hadden we onze mooie dochter in de armen. Mijn vriend in binnen 10 minuten thuis van werk. Maar zou hem bij de 1ste wee al bellen want hij wil alles meemaken
beide keren gewoon thuis... hier begon het de eerste keer om 23uur door de vliezen die braken tweede keer kreeg ik rond 19uur de eerste weeën... Als er iets begint gewoon gelijk je man bellen ...
hm, ik zeg hier al een week 's morgens, 'vergeet je gsm niet' en 'is hij goed opgeladen?' Toch weet ik niet of ik echt onmiddelijk ga bellen, ik ga ervan uit dat de bevalling lang zal duren. En vriend werkt maar een half uurtje ver.
ik ga manlief meteen bellen, maar dat ook omdat kindje in stuit ligt en we meteen naar het ziekenhuis moeten. maar ook al zou ik thuis bevallen, zou ik hem meteen inlichten als hij aan het werk is. hij heeft een eigen horeca zaak dus daar zal vervanging gezocht moeten worden. niet dat hij dan meteen naar huis moet komen maar dat er wel iets geregeld kan worden
Ik denk dat als ik 's nachts weeen krijg, ik manlief nog niet wakker maak. Pas als ik echt niet zonder zijn steun kan zal ik hem wakker maken. Overdag zal ik hem wel gelijk bellen.
Wij waren thuis, weeen begonnen heel vroeg in de ochtend/ nacht, het was weekend. Ik heb mijn man pas wakker gemaakt toen de weeen om de 5 min. kwamen later die ochtend, de rest van de tijd ben ik alleen beneden geweest en vond het prima zo.
Hij lag te slapen en ik wist eigenlijk niet dat het feest al begonnen was, dacht gewoon weer een onrustige buik te hebben..om half 5 snachts heeft ie me nog even opgewarmd omdat ik zo koud aanvoelde en uiteindelijk ben ik weer gaan douchen want ik was te onrustig om te blijven liggen. Vervolgens heb ik om half 7 ook maar tegen hem gezegd dat ie er uit moest komen omdat ik me toch wel raar voelde. Beetje heen en weer gebeld en om half acht waren we in het ziekenhuis, zogezegd voor controle....5 cm ontsluiting en me zoon was er voor half 11!
ik heb manlief gewoon narr zijn werk gestuurd om 9 uur en om 12 uur gebeld moest hij thuis komen hihi om 15,49 is onze meid geboren
s ochtends kreeg ik lichte weeen, (bij mijn 2e kindje) herkende ze alleen niet zo heel erg (had namelijk erg veel krampen en harde buiken vanaf week 30)....dus was nog vrolijk in huis bezig met van alles en nog wat, toen bleek ineens dat er toch regelmaat inzat. gezien de bavalling van mijn eerste 3/1/2 uur heeft geduurd, wist ik dat ik meteen mijn vent moest bellen (hij moest nog 3/4 uur reizen) en was maar goed ook, want we belden toen meteen de VK en zijn meteen naar het ZKH gegaan, VK ging nog wel ff naar andere patient toe, met resultaat een bevalling in het ziekenhuis zonder VK, met assistentie van de verpleegkundigen haha, ik ben dus wat blij dat ik hem iig meteen gebeld heb! anders zaten hadden we het ZKH niet gered!