Bij de oudste wilde ik thuis bevallen, maar nadat mijn vliezen gebroken waren bleek ze in het vruchtwater gepoept te hebben en moest ik naar het ZH. Na 24 uur ziekenhuis bleek ze te groot voor mijn bekken en is het alsnog een spoedkeizersnee geworden. Vanwege de eerdere keizersnee moest ik bij de jongste in het ZH bevallen. Met groeiecho's werd aangetoond dat dit weer een grote baby zou worden en ze is met een geplande keizersnee gehaald. Dus bij de 2e:ik had geen keuze en moest in het ZH bevallen.
Je moet doen waar jij je goed bij voelt!Ik heb 2 gewenste thuisbevallingen gehad en ben daar ontzettend blij en dankbaar voor!! Beide manieren hebben hun voor en nadele en daarom moet je gewoon je onderbuik gevoel volgen.Succes en veel plezier met je bevalling!
Ik wilde in het kraamhotel bevallen en dat is ook zo gelukt.. Moest alleen na mn bevalling ivm totaalruptuur en fluxus door naar de vk kamer en o.k. (Hier zit kraamhotel in het ziekenhuis) Maar ook al ben ik "in het gebouw" van het ziekenhuis bevallen, mijn bevalling is niet medisch begeleid. Ik ben dus gewoon met mijn verloskundige en de kraamhulp bevallen. Achteraf heel blij dat ik dus daar al was, want was ik thuis bevallen dan had ik door mn bevalschade en mn fluxus naar het ziekenhuis gemoeten met de ambulance.. Ik vind een kraamhotel dus het beste van beide.. Niet medisch, veel privacy, geen rommel thuis, bij nood direct beschikking over een arts etc. En het voelde een beetje luxe haha..
Ik had geen voorkeur en had zoiets ik probeer het gewoon thuis. Maar mijn man wilde dat echt niet. Hij wilde graag naar het ziekenhuis. Dus halverwege de zwangerschap hebben we besloten naar het ziekenhuis te gaan. Uiteindelijk werd ik ingeleid dus was het noodzakelijk. Vanaf nu zou ik nergens anders willen bevallen. Ik vond het ziekenhuis heel fijn!
Ik wilde in een kraamhotel bevallen omdat onze slaapkamer niet naar mijn zin was en ik geloofde niet dat ik daar lekker kon ontspannen. Het dichtstbijzijnde kraamhotel is echter 60 km verderop.. Ik had nog het geniale idee om daar toch heen te rijden wanneer ik weeën kreeg maar mijn verloskundige heeft me dat uit het hoofd gepraat. Achteraf gezien had het best gekund want mijn weeën deden de eerste uren gewoon geen pijn (ik voelde ze wel) maar de terugweg lijkt me achteraf niet leuk! Uiteindelijk hebben we de slaapkamer een opknapbeurt gegeven en ben ik thuis bevallen. Ik vond het erg fijn om alles in de buurt te hebben en om na het douchen (na de bevalling) terug naar mijn eigen bed te kunnen strompelen en niet meer in de auto te hoeven zitten.
Hier wou ik bij de eerste wel thuis bevallen mits alles goed ging maar met 36wk5dg braken de vliezen en kreeg ik een m.i. dus dat werd ziekenhuis. Is me niet tegen gevallen. 2e keer kreeg ik om andere redenen weer een m.i. en was wel blij dat ik in het ziekenhuis lag aangezien dochter opstart problemen had en ik een totaal ruptuur. Mocht er een 3e komen dan zowiezo ziekenhuis, geen twijfel meer mogelijk.
Ik wilde thuis bevallen... Maar ik had met 38 weken geen keuze meer ik moest de volgende dag naar het ziekenhuis om de bevalling in te laten leiden... Als er een volgende zwangerschap mag komen ga ik weer naar het ziekenhuis... Nina kwam er niet uit doordat ze haar hoofdje scheef had liggen waardoor ik flink geknipt moest worden en Nina er met de vacuümpomp er uit getrokken moest worden. Stel we waren thuis kon ik dan nog met de ambulance naar het ziekenhuis niet aan moeten denken!
Anders: Ikw ilde poliklinisch bevallen en na 2 uur weer thuis zijn. Het is een ziekenhuisbevalling geworden , ivm een te hoge bloeddruk en een inleiding.
Bij de eerste thuis begonnen, maar in het ZH geëindigd omdat hij in het vruchtwater had gepoept. Bij de tweede ook thuis begonnen en nu wel thuis bevallen. De laatste ook in de poll ingevuld
Ik wilde graag thuis bevallen en ben ook thuis bevallen. Straks graag weer! Thuis wel geknipt en d.m.v fundusexpressie is ze eruit gekomen. In het ziekenhuis was het misschien een vacuum geworden. Hopelijk komt de 2e er iets makkelijker uit.
Ik wilde thuis bevallen en dat is voor het grootste gedeelte ook wel gelukt, alleen na 1,5 uur persen zat er nog niet veel schot in dus uiteindelijk met persweeën de auto in richting ziekenhuis.
Ik wou graag thuis bevallen , dat ging ook goed ,was erg zwaar maar voelde me erg prettig in mijn eigen huis en bed , tot dat ik volledige ontsluiting had . Heb thuis een uur geperst maar de kleine kon de laatste draai niet maken ( diepe dwarsligger ) en uiteindelijk met spoed de ambulance in ( zoooo vreselijk met persweeën ) in het ziekenhuis 3 vacuüm pogingen ( auuwwww:x ) en uiteindelijk een spoedkeizersnee , Daar ging mijn mooie beeld van hoe ik thuis de geboorte had willen beleven Maar geen sec spijt van de thuisbevalling , het is dat je na een keizersnee verplicht in het ziekenhuis moet bevallen maar anders zou ik zeker weer thuis blijven ! De kans dat het op het allerlaatste moment fout gaat zoals tijdens mijn bevalling is eigenlijk heel klein
Ik had geen keus. De eerste zwangerschap was van een tweeling waardoor ik dus direct medisch was. De eerste kwam via de natuurlijke weg (+vacuuüm) .. de tweede via een keizersnee. Door dat laatste was mijn 2e zwangerschap dus ook direct medisch. (Bevalling liep voorspoedig & zonder complicaties) Als ik de keus had gehad had ik ook voor het ziekenhuis gekozen. jt82, jeetje wat een heftige ervaring zeg! Was de reden het dwarsliggen? Of ook iets anders? En dan ook nog de pomp erbij .. regelrechte hel zo'n ding!!! :x:x Kan mij trouwens herinneren dat we precies gelijk liepen qua zwangerschap..
Ik wilde in eerste instantie thuis bevallen. Maar mijn partner vond dat een akelig idee. We zijn beide verpleegkundige en wederhelft kon alleen maar denken aan wat er niet allemaal mis kon gaan!! Uiteindelijk op medische indicatie ingeleid en in ziekenhuis bevallen.
Bij de eerste wilde ik heel graag thuisbevallen. Bevalling diende zich aan met precies 40 weken en binnen een paar uur na de eerste wee mocht ik al gaan persen. Helaas vielen toen de persweeën weg (gebeurt vaker als de ontsluitingsfase snel is gegaan) én besloot onze dochter haar hoofd te draaien in een kruinligging. Na ruim een uur persen zijn we naar het ziekenhuis gegaan waar ze met een vacuümpomp gehaald is. Ik vond het erg jammer, want in het ziekenhuis was het druk en de nacht die ik moest blijven voelde ik me ontzettend alleen (man weg, personeel had weinig tijd) maar thuis voelde echt dat er geen milimeter beweging in zat dus een beetje hulp was echt wel nodig. Zwangerschap nummer 2 verliep weer helemaal probleemloos. Met 38+4 weken kreeg ik wat weeën en binnen twee uur werden die erg heftig, gingen over in persweeën en toen de verloskundige voor het eerst binnenkwam, kon ze onze dochter zo aanpakken. Kijk, zo kan het ook gaan! Hoewel ik weet dat ik er niet veel aan kon veranderen, heeft mijn tweede bevalling de mindere ervaring van de eerste bevalling wel helemaal goed gemaakt. Je kunt lekker onder je eigen douche, ondertussen ruimt de kraamverzorgster alles op (van zooi merk je niks bij een thuisbevalling!) en daarna duik je heerlijk in je fris opgemaakte bed. Het was middenin de nacht en nadat de verloskundige en kraamverzorgster weg waren, vond ik het echt een paar heel bijzondere uren met alleen m'n man en onze verse dochter. Bijna niemand die er nog van wist (hebben ook gewacht met bellen van familie tot de volgende ochtend. Absoluut een superervaring.
Voor mij geldt optie 2. Ik wilde graag thuis bevallen maar het werd het ziekenhuis. Van het moment van vliezen breken tot aan persweeen zat 4 uur (weeeen storm) maar na 2 uur persen was de baby er nog niet... Toen ben ik met de ambulance naar het ziekenhuis gegaan en was is er binnen no time... Hij lag waarschijnlijk scheef en het ritje heeft hem net een zetje gegeven blijkbaar Als er ooit een tweede komt weet ik niet waar ik voor kies, ik ben zowel thuis als in hetziekenhuis goed begeleid. Wat voor mij wel meewoog in de keuze om thuis te bevallen was de eigen bijdrage voor een ziekenhuis bevalling als je niet medisch bent...
Ik wilde in het ziekenhuis bevallen omdat ik er niet aan moest denken dat als er iets fout ging ik dan alsnog in de ambulance zou moeten naar het ziekenhuis. Ben in de kraamsuite van het ziekenhuis bevallen. Speciaal ingerichte kamer, met bad en douche en allerlei dingen om op de bevallen. Uiteindelijk is het toch nog medische indicatie geworden. dus ben blij dat ik gelijk voor zekenhuis heb gekozen!
Ja das echt mens onterend zo'n pomp en dan nog 3 x ook :x De reden was dat hij de laatste knik met zijn hoofdje niet maakte ,waarom niet dat weet niemand en na elke vacuüm poging schoot hij weer net zo hard omhoog ( moesten ze tijdens de keizersnee nog extra wrikken omdat hij daar weer al te laag voor lag ppfff ) Fijn dat jou bevalling in tegen stelling tot de vorige probleemloos is verlopen ! En gefeliciteerd nog