Het bed wordt echt een probleem helaas, ik denk dat ik het maar moet afwisselen.. sochtends op bed, smiddags naar beneden op de bank en met mijn zoontje tijd doorbrengen en met zijn bedtijd weer naar boven... beter kan ik het niet verzinnen
Boekjes lezen, puzzels maken, liedjes zingen, dat soort dingen kan ook op bed natuurlijk. Je man en zoontje kunnen ook boven komen
Dankjewel meid!! Ben het ook met je eens, daarom vertik ik het nog te vragen...ze kennen de situatie... en het doet pijn. Als je zelf wel de energie erin steekt en niet terug krijgt... Genieten probeer ik zeker, als de band met mij en mijn zoontje maar snel weer beter wordt!
Probeer idd dat je kindjes wat meer boven zijn als er beneden geen bed kan. Samen met z'n vieren in bed boven, maak er maar een feestje van (ook al ben je zo moe en op). Doet je zoontje nog een middagslaapje? Durf je samen te slapen? Of desnoods slaapt hij dan niet en heeft hij even lekker knuffeltijd met mama. Misschien een kadootje voor je zoontje uit naam van zijn nieuwe zusje?
Allereerst gefeliciteerd met je dochter. Ik moest wel even slikken toen ik je verhaal las. Ik heb bij m'n 2e ook in een soortgelijke situatie gezeten. Dat is nu bijna 6 jaar geleden. De periode daarna dacht ik dat alles voorbij was, maar ben een jaar geleden achtergekomen dat dat helemaal niet zo was (dus 5 jaar later). Heb een behoorlijke klap gehad, waarbij alle opgekropte emoties los is gekomen. Heel heftig en pijnlijk allemaal. Probeer allereerst goed voor jezelf te zorgen, en je volledig op je kids te focussen. En de rest proberen los te laten...
dankjulliewel! cadeautjes heeft ons ventje gehad! Ik heb vanavond dus geprobeerd hem naar bed te brengen, dus naast hem gaan liggen (hij heeft al een tienerbed) en het werd een groot drama, hij wilde perse papa! Dit deed me zo'n pijn! Eerst knuffelen en lief en toen hoorde hij papa en toen was het gebeurd... het duurde zo lang dat mijn man het heeft overgenomen. Morgen probeer ik het weer. Is misschien wel een goed idee om hem iets vaker bij mij op bed te zetten. Het is alleen niet echt een stil zitter op het moment, dus even kijken hoe dat uit pakt..
Dankjewel! Dat is dus ook hetgeen waar ik een beetje bang voor ben, ik ben ook wel gevoelig in die dingen. Het doet me ook gewoon zo'n zeer dat je steeds teleurgesteld raakt in mensen waar je zelf zoveel energie in gestoken hebt. Maar helemaal afkappen durf ik ook niet. Gelukkig hebben we samen vaker voor hete vuren gestaan dus ik denk dat we maar op niemand moeten rekenen en ons vast moeten houden aan het feit dat we samen de wereld aan kunnen en niemand nodig hebben. En dan maar hopen dat we hier sterker weer uit komen..en ik hier geen psychische klachten aan over houd, wat dus in het verleden wel gebeurt is.
Oplossingen om meer met je gezinnetje bezig te zijn zijn er al genoeg gegeven dus dat ga ik niet meer doen. Maar wat betreft jouw teleurstelling in anderen wil ik nog wel even reageren. Heb jij je omgeving echt duidelijk gezegd wat je van ze verwacht, want dat idee krijg in niet van je verhaal. Niemand kan ruiken of voelen wat jij nodig hebt op dit moment. Jullie hebben net een kleine, jouw man is thuis dus kan het huishouden en de kinderen van je overnemen. Ik zou als buitenstaander ook niet vaak op de stoep staan maar jullie juist lekker even met rust laten. (dit vanuit mijn eigen gevoel) Heb jij behoefte aan gezelschap, geef dat dan duidelijk aan. Zeg wat je voelt, want een ander weet dit echt niet. Je kunt nog zo veel klagen naar anderen toe, maar ook daar kunnen ze niks mee. Als jij behoefte hebt aan een praatje, dan pak je de telefoon en bel je iemand op. Wil je bezoek, nodig dan iemand uit. Wil jij meer bij je zoontje zijn, dan zorg je dat er beneden een bed past (zeg ik er toch nog iets over ), want waar een wil is is een weg. Dan maar een bankstel eruit zodat jij beneden kunt liggen. Neem het heft zelf in handen en maak jezelf niet zo afhankelijk van anderen. Doe wat je zelf nog wel kunt en maak anderen duidelijk wat je van ze verwacht. Niet iedereen denkt namelijk hetzelfde in bepaalde situaties, dus wees recht voor zijn raap.