Hoi, Vanwege herkenbaarheid heb ik even een anoniem account aangemaakt. Ik zit met het volgende en ik weet niet wat ik moet doen, of waar te beginnen. Mijn vader gaat regelmatig op zakenreis, meestal voor een weekje. Naar bijvoorbeeld Turkije. Meestal spreek ik hem dan voor die tijd en zegt hij dat hij even weg is. Maar ik kan hem dan wel mailen of bellen. Nu kreeg ik van mijn (stief)moeder te horen dat hij weer op zakenreis was, naar Panama. Toen hij al een paar dagen weg was. Zijn mobiele telefoon abonnement zou verlengd worden en hij had zijn nieuwe simkaart niet mee, dus ik kan hem niet meer bereiken, mijn moeder belt nu met zijn nummer. Ik kan hem ook niet in zijn appartement bereiken, want hij heeft daar geen telefoon. Ook mailen kan ik niet, omdat hij geen laptop bij zich heeft en dus geen mail leest. Blijkbaar gaat het allemaal lastig daar, internetten (café?) en bellen is blijkbaar ook lastig. Hij belt mijn moeder een paar keer per week, ik krijg regelmatig de groetjes. Ik heb mijn moeder gevraagd of hij mij een keer kan bellen, maar het is lastig om te bellen, ook ivm tijdverschil, dus tja, dat gaat niet lukken. Ik kan dus niet in contact komen met mijn vader. Ik vind het allemaal zo ontzettend vaag.... ik vertrouw het niet! Mijn vader is meestal hooguit 2 weken weg, nu volgens mij al een maand. Ik kreeg een paar weken geleden ook al een telefoontje van een oom van mij omdat een andere oom mijn vader niet te pakken kon krijgen, dus ik nog zeggen, niets aan de hand, hij is op zakenreis! En nu.... ik weet niet wat ik ervan moet denken. Het is toch raar dat hij mij niet 1 keer kan bellen? Er is een goede reden dat ik hem wil spreken, maar mijn moeder zegt dus dat het lastig is. Nu zijn mijn ouders eerder al niet eerlijk tegen me geweest, dus het is niet zo raar dat ik het nu niet vertrouw. Misschien zit hij daar wel vast en kan hij daarom niet bellen en mailen? Misschien is er iets heel anders aan de hand? Ik ga jullie niet vragen wat er aan de hand is . Wel wat ik nu het beste kan doen, alles wat ik zal gaan doen lijkt me zo ingrijpend, het liefst stop ik het weg alsof alles gewoon ok is. Ik wil niet dat er iets aan de hand is. Maar dat geloof ik gewoon niet. Kan ik het beste misschien eerst die oom bellen die zich zorgen maakte? (ik heb verder nooit contact met hem) Of iets anders? Ik moet iets doen, maar ik weet niet wat... Ik hoop dat ik gewoon spoken zie en mijn vader volgende week weer thuis is..... Groetjes van een actieve forummer, maar nu even anoniem
Tjee.. wat een verhaal.. Kan je niet als hij je moeder bijv op woensdag belt (en dat is elke week zo) daar heen gaan? en hem spreken? Vind het ook wel vaag.. een maand weg.. das best lang.
Hm dat klinkt inderdaad vaag... Hopelijk is er niets aan de hand! Kun je zijn werkgever niet bellen met de vraag of ze de contactgegevens van zijn hotel voor je hebben?
Ik vind het lastig... ik ben bang dat mijn moeder onraad ruikt als ik doorvraag. En ik weet dus niet wat er aan de hand is. Mijn moeder gedraagt zich trouwens wel normaal, aan haar merk ik niets. Dus misschien is het allemaal wel gewoon waar... Ik kom trouwens niet zo vaak bij mijn ouders en zeker niet 's avonds, het zou dus allemaal een beetje verdacht zijn. En daarbij gaat mijn moeder dan vast zeggen dat ze van tevoren nooit weet wanneer hij belt...
Hm dat klinkt inderdaad vaag... Hopelijk is er niets aan de hand! Kun je zijn werk niet bellen met de vraag of ze de contactgegevens van zijn hotel voor je hebben?
Kan het begrijpen dat je je ongerust maakt, na dat ik je verhaal heb gelezen. Kan je vader je niet even een smsje sturen ofzo? Misschien kan je aan je moeder uitleggen dat je het niet vertrouwd en dat je het liefst even iets wilt horen van je vader, al is het dan even een smsje. Sterkte.
Mijn vader is eigen baas.... gaat dus ook niet helaas, anders had ik het inderdaad wel geweten! Ik ben gewoon bang dat als ik op een of andere manier ga lopen graven, er niets aan de hand blijkt te zijn en ik raar aangekeken wordt...
Mijn vader heeft geen mobieltje, dus sms-en kan niet. En mijn moeder uitleggen dat ik het niet vertrouw... dan zeg ik dus dat ik haar niet vertrouw. Dat wil ik nog even niet. Al zal ik op een gegeven moment wel iets moeten doen denk ik.
Is er iemand met wie hij samenwerkt? Of anders inderdaad eerlijk tegen je moeder zeggen dat je het niet vertrouwt?
Poehh wat lastig!! Ik denk als ik in jou situatie zou zitten, dat ik toch een gesprek daarover zou aangaan met mn moeder! Desnoods in huilen uitbarsten bij je moeder en gewoon vertellen dat je echt heel graag je vader wilt spreken. En dan maar vragen dat ze doorgeeft aan je vader dat hij echt deze week moet bellen, of het nou midden in de nacht is of niet! Maar dat je echt ongerust bent en zijn stem gewoon even wilt horen.. Een vader belt zn dochter dan toch wel, als hij zoiets zou horen?? succes, lijkt me echt moeilijk!
Raar.. Je zou toch denken, dat je moeder en vader wel "eerlijk" tegen je zijn? Als je iets niet vertrouwd? moet je het toch eigenlijk gewoon kunnen vragen? Dan zou ik nog ff afwachten, en als je écht niet langer kan wachten, toch het risico lopen dat ze je "raar" aan kijken.. t is toch juist lief dat je je zorgen maakt? dus niet echt wat om raar van te kijken..
Idd werkt hij met iemand samen? Er zal toch iemand wat afweten? Als hij een eigen bedrijf heeft heeft hij toch ook zakenrelaties? Informeer evt anoniem bij hun of ze iets hebben vernomen. Kan me voorstellen dat je je rot voelt. Sterkte ermee!
Maar hoe kan ik nou zeggen dat ik het niet vertrouw en ongerust ben, dan is het duidelijk dat ik het hele zaakje niet vertrouw... En als er niets aan de hand is, hoe zal mijn relatie met mijn ouders daarna dan zijn? Ik zou er liever op een andere manier achter komen wat er aan de hand is. Ik denk dat ik nu eerst mijn vader een mailtje ga sturen (wie weet reageert hij toch wel) en dan die oom van mij bellen/mailen. En eerst even mijn nichtje bellen om ook even mijn verhaal kwijt te kunnen
Ik snap het niet helemaal geloof ik.... Op wat voor manier vertrouw je deze zaak niet? Waarom zou je moeder je raar aankijken, alleen omdat je je zorgen maakt over je vader? (niet aanvallend bedoeld hoor, uit je verhaal lees ik echt dat je er erg mee zit en zou je graag willen helpen)
Als je gewoon zegt dat je je zorgen maakt? Omdat je al tijden niks hoort/je hem niet kan berijken enz? Dan komt dat toch niet als wantrouwig over? Een mail kan ook. En je oom bellen, maar als die dan later je vader spreekt? en het perongeluk zegt? dat komt juist wantrouwig over denk ik (maar ik weet natuurlijk niet wat voor banden je familie hebben enzo) je verhaal kwijt is altijd goed lijkt me, je moet er niet mee blijven lopen.. T is wel je vader. Ik zou me ook zorgen maken.
En als je je moeder nou eens vraagt in welk hotel hij verblijft en gewoon daar naartoe bellen of dhr ..... er verblijft , of zoiets .. beetje vreemde situatie en waarom zou hij daar vastzitten als hij gewoon zaken gaat doen , lijkt me niet als het allemaal legaal is wat hij doet ...
Sorry lees net dat hij in een appartement verblijft zonder telefoon .. moet zeggen dat ik het ook wel vaag vind klinken allemaal ...
Ik ken de zakenrelaties van mijn vader niet... ik woon inmiddels 12 jaar op mezelf en heb echt geen zicht wat op wat mijn vader doet. Ik vind zijn zaken nogal vaag. Daarom ook het idee dat het misschien wel vast zit en mijn ouders mij willen beschermen door het niet te vertellen. Als ik zeg tegen mijn moeder dat ik me ongerust maak, dat is toch raar omdat zij hem regelmatig spreekt en ik de groetjes krijg? En zij heeft uitgelegd waarom ik hem niet kan bereiken. Als ik nu zeg dat ik het niet vertrouw dat vertrouw ik haar dus niet.... wat op het moment misschien dus ook wel zo is, ik weet het niet. Heb net mijn nichtje gebeld, ze gaat haar ouders bellen om te vragen of zij iets gehoord hebben, of van die andere oom iets gehoord hebben. Van die andere oom heb ik inmiddels een emailadres gevonden, dat ga ik proberen als de ouders van mijn nichtje ook niets weten. En inderdaad, wat als er niets aan de hand is en mijn oom vertelt het later tegen mijn vader... Ik heb mijn vader trouwens ook een mailtje gestuurd. Ik vind het gewoon zo vaag, mijn vader is altijd druk aan het mailen en bellen met zijn zakenrelaties. We spreken elkaar ook altijd een paar keer per week. En nu heeft hij geen telefoon en geen internet. Dus zijn zaken, waar hij altijd zo druk mee bezig is, kan hij ook niet meer verder.... het is zo vaag! Ik weet verder niets van de zaken van mijn vader, ik vind het altijd wel vaag en ik vertrouw mijn vader geloof ik wel dat hij wel legaal bezig is, maar hij is misschien ook te goed van vertrouwen, het zou me niets verbazen als iemand anders hem erin luist. Ik kan wel eens vragen in welk hotel/appartement hij zit, maar ben zo bang dat mijn moeder daar geen antwoord op gaat geven. Of dat ik haar in het nauw drijf door verder te vragen. Wat uiteindelijk misschien wel zal moeten als ik de waarheid wil weten. Maar ik ben ook gewoon bang. Misschien is er wel iets heel anders aan de hand waardoor ik het liever maar gewoon niet weet.... Maar het knaagt al te lang.
Maar goed ik denk dat je moeder er inderdaad wel van weet want anders zou ze nu dus ook aan het zoeken zijn naar je vader , en als hij vast zit en zij weet ervan dan zou ze dus ook druk aan het regelen zijn voor een advocaat lijkt me ... dus misschien klopt het hele verhaal wel en maak je je druk om niets .. maar kan me de twijfels van jou kant dus wel heel goed begrijpen .
Je zegt in je eerste bericht dat je ouders al een keer eerder niet eerlijk tegen je zijn geweest. Ik zou dus nu haar op de man af zeggen dat je het niet vertrouwd allemaal. En omdat ze al een keer eerder niet eerlijk tegen je is geweest, wil je dat ze nu wel eerlijk tegen je is. En als je er achteraf achter komt dat er wel iets gaande is (dat hij vast zit of zo) je hier dan helemaal niet blij mee bent omdat ze dan weer niet eerlijk tegen je was. Ik hoop voor je dat wat ze zegt echt waar is, en dat je vader een dezer dagen weer thuis is. X