Hoi allemaal! Ik heb een vraag, ik begrijp dat het voor iedereen anders is, maar ik wil toch graag weten hoe anderen hierover denken Wie willen jullie bij je hebben tijdens je bevalling? Deze vraag stel ik omdat ik eigenlijk alleen mn man bij mijn bevalling wilde hebben. Maar vandaag werd duidelijk dat mijn moeder ook erg graag bij de bevalling zou willen zijn om mij te steunen. Ik vind dit aan de ene kant wel heel fijn, ik denk echt dat ik wel iets aan mijn moeder hebt op dat moment maar aan de andere kant wil ik ook dat de bevalling iets intiems is van alleen mijn man en mij. Zeker het eerste uurtje na de geboorte. Of zou dit ook te combineren zijn? Graag jullie mening! Thanx
Ik wil er ook alleen mijn man bij hebben, met name omdat ik gewoon niet bezig kan zijn met al die verschillende mensen aan mijn bed. Zelfs mijn man heb ik de vorige keer urenlang niet aangekeken of gesproken , dus laat staan dat er nóg iemand bij zou zijn (naast alle kraam/gyn/vk/stagiaires/etc.). Ik denk dat je vooral van jezelf en van je man uit moet gaan. Wat vinden jullie prettig? Ik vind dat hij ook wel een (kleine) stem heeft, tenzij jij niet zou kunnen bevallen zónder je moeder (als je begrijpt wat ik bedoel!). Misschien kun je anders afspreken met je moeder dat je haar op de hoogte brengt als je bevalling begint en dat ze klaarstaat om z.s.m. te komen? Je weet namelijk nooit hoe het loopt en hoe lang alles duurt, wie weet moet je naar t ziekenhuis of niet, krijg je een kunstverlossing of niet, het is gewoon echt afwachten!
Ik wilde geen pottenkijkers en had alleen mijn man er bij... Uiteindelijk zijn er nog heel wat mensen (verpleging / verloskundige / gynaceologen ) die me hebben gezien dat vond ik wel genoeg! Laatst staan dat er dan ook nog ouders of schoonouders bij staan :O
Mijn man was er alleen bij. En nog genoeg ziekenhuispersoneel. Bij de volgende zou ik mischien wel een vriendin erbij willen hebben, die kan zelf geen kinderen krijgen en zou het zo graag een keer van dichtbij meemaken, maar ik moet er nog even goed over nadenken. En zij ook!
ik wil ook alleen mijn man erbij, de ouders krijgen wel een telefoontje zodra we naar het ziekenhuis gaan, want dan zit je al op 7 cm ongeveer, en dan kunnen ze op de gang wachten en mogen ze zodra ik gedoucht ben en de kleine uit de plooi is, als eerste naar binnen..
Bij de eerste had ik alleen mijn man erbij, ik had ook zeker geen tijd of aandacht gehad voor mijn moeder, ik had het druk genoeg met mezelf. En ik vond het heel fijn dat we de eerste momenten, toen de vk en de kraamhulp de kamer uit waren, damen hebben gedeeld. Mijn moeder was na een uurtje welkom. Bij de volgende doen we het weer zo, al zal dan wellicht mijn moeder wel in huis zijn ivm opvang van de oudste.
Hier ook alleen mijn man, hij had heel veel gelezen over de bevalling, en dat er ook wel eens vrouwen waren die alleen wilde zijn. Dus hij heeft me nog gevraagd wat mijn voorkeur was, en of ik hem er bij wilde heel lief. Hij is er gewoon bij hoor! We doen ook samen cursus, maar hij geeft mij overal de vrijheid in
ik wilde er dolgraag mijn moeder bij hebben en natuurlijk mijn vriend. bij de 1e was inderdaad mijn moeder erbij en mijn jongere zusje tot aan de persweeen ook en toen ging ze weg omdat ze dit wel zo netjes vond en dit hadden we ook zo afgesproken. bij de 2e weer natuurlijk mijn vriend en mijn jongere zusje weer maar nu mocht ze ook bij de uitdrijving zijn en zag dus letterlijk nando geboren worden wat ze erg mooi vond. al met al vond ik de steun erg zijn. moet wel zeggen dat mijn vriend me bij de 2e bevalling veel meer gesteund heeft. hierbij lag ik aan een misschien en kon zo precies zien wanneer mijn wee kwam wat bij de 1e totaal niet was. bij de 1e was mijn moeder hoofdzakkelijk steunpunt nummer 1 want mijn vriend wist zich geen raad
Alleen mijn man, mijn eigen verloskundige en de kraamhulp, ik wilde ook geen staigaires ofzo.. Helaas liep het anders en waren bij mij bevalling, naast mijn man, de verloskundige van het ziekenhuis, 2 verpleegkundigen (+ een staigaire) en de gynaecoloog aanwezig.. Mijn moeder zou ik er absoluut niet bij willen hebben, ik vind het toch iets van mij en mijn man..
Wij vinden het ook iets van ons tweeen, dus zullen er geen anderen bij zijn. Ik weet niet wat voor type je moeder is, wat je verwachtingen zijn en vooral ook: wat je man ervan vind. Heb het er eens met hem over, het is natuurlijk ook zijn kindje.
Alleen mn man! Ik denk dat we de tweede keer ook eerst wat meer tijd inruimen voor ons gezin, daarna de ouders. Ik vind het toch heel intiem en iets van ons.
Hoi hoi, Bij mijn eerste was mijn moeder erbij. Vond dit zelf heel fijn! Nu heb ik ook wel een goede band met mijn moeder. Manlief vond het ook allang best want die was zo zenuwachtig dat hij echt niet wist wat hij moest doen. Bij de tweede was het ook de bedoeling dat mijn moeder erbij zou zijn maar omdat het zo snel ging lukte dit niet. Nu moet ik zeggen dat het mij niets uit maakte op dat moment wie erbij was....het waren twee hele verschillende bevallingen en ik vond ze alletwee heel mooi. Dus maak gewoon een beslissing met je gevoel...wat jij wilt en desnoods als je nu denkt ik wil mijn moeder erbij. Spreek je met haar af dat als je op het moment zelf het toch niet wilt dat het dan niet doorgaat...of andersom..... Succes, Groetjes Kylain
Mijn moeder is bij de bevalling aanwezig geweest..Tijdens het eerste gedeelte van de bevalling heb ik erg veel aan haar gehad, zo hielp ze bijvoorbeeld met het wegduwen van de weeën..Tijdens het tweede gedeelte heeft mijn vriend vooral erg veel aan haar gehad..Zij hield hem rustig en ze konden even 'de wacht wisselen' in de verloskamer..Ik heb daar niet veel van meegkregen, ik was ontzettend in mezelf gekeerd.. Ik heb het wel heel fijn en bijzonder gevonden dat ze erbij was..Ook m'n vriend vond het erg fijn, terwijl hij van tevoren bang was dat ze zich op de voorgrond zou plaatsen, maar toch zijn de bevalling en de allereerste momenten ontzettend intiem geweest voor mijn vrien en ik, ondanks het feit dat er 7 mensen om ons heen stonden..Gewoon doen waar jij je geod bij voelt! Alvast veel succes!
Hier alleen mijn vriend en de gyn, verloskundige van het ziekenhuis en verpleegkundige de eerste keer. De 2de bevalling was samen met mijn vriend en de verloskundige thuis en op het nippertje was de kraamhulp er ook bij die heeft de laatste pers wee mee gemaakt zeg maar. Dit keer ook weer alleen mijn vriend en de gyn en verpleging in het ziekenhuis als alles goed gaat natuurlijk. Zou er verder niemand bij willen hebben hoor geen moeder of vriendin schoonmoeder of schoonzus nee dat is niet aan mij besteed...
Ik had, naast al het medische personeel (wat ik echt al veeeeel te veel mensen vond), alleen mijn man naast mijn bed zitten en was blij toe. Ik had een errug lange bevalling (totaal 63 uur) dus had echt geen zin om leuk te doen tegen wie dan ook. Het lastige vond ik overigens ook dat als ik mijn moeder erbij zou laten zijn, dat ik dan natuurlijk mijn schoonmoeder ook niet echt kon weigeren erbij te zijn in mijn ogen, want het is van hun beiden een kleinekind dat geboren wordt, dus als de ene oma mag, dan de andere ook. In mijn geval werd het dus allebei niet Had geen zin in scheve gezichten over zoiets.
ik had alleen mijn man erbij. mijn moeder en ik kunnen heel goed samen. maar wij zijn met z'n tweeen zwanger geworden zwanger geweest en dus ook met zijn tweeen bevallen. ik vind dat wel heel iets bijzonders om met zijn tweeen te doen. en niemand er anders bij. het maakte onze liefde nog sterker zover dat sterker kon worden!
Hier ook alleen met mijn man. Vind het een moment voor ons nieuwe gezinnetje. Heb er geen moment over nagedacht om iemand anders er bij te vragen. Ouders/schoonouders/broers/zussen worden via telefoon op de hoogte gehouden wanneer ze is geboren. Op die manier hebben wij ook na de geboorte nog een momentje voor ons drietjes, maar kunnen ze er wel snel bij zijn.