Oordelen en veroordelen doen we denk ik allemaal. Ik betrap mezelf er ook wel eens op.. Ik probeer het niet te laten blijken of te uiten maar denken gaat vanzelf. Als je zelf tegen vooroordelen aanloopt worden mensen vaak boos terwijl ik echt niet kan geloven dat ze zelf geen vooroordelen hebben. Want eerlijk is eerlijk als ik opmerkingen direct of indirect te horen krijg wat ik een vooroordeel vind voel ik me vaak ook beledigd of teleurgesteld maar ook ik heb vooroordelen en als je het zelf hebt is het niet erg maar o wee als een ander het heeft...!! Maarja ben het er absoluut mee eens dat ze niet geuit hoeven te worden! Want hoeveel weten we nou écht van een ander?
Vooroordelen hebben is menselijk, iedereen heeft ze. Je kan wel proberen om minder snel te oordelen, maar dan nog blijft het oordelen wat we doen. Zo zit de mens in elkaar, het punt is niet 'hoe kunnen we vooroordelen uitroeien', maar, hoe kunnen we in die ruimte tussen oordeel en onverschilligheid een bepaald wederzijds respect voor elkaar opbrengen. Die regels zijn anders hier dan in het echte leven, daar is een forum voor. Krampachtig gaan roepen dat 'vooroordelen hebben' slecht is en niet mag, werkt eerder het tegengestelde in de hand, je valt mensen aan op iets dat ontzettend menselijk is en dat iedereen zal herkennen. Het echte punt is in durven zien dat je het ook fout kan hebben, dat jouw mening niet zwaarder telt dan die van een ander en dat heel veel zaken ontzettend relatief zijn.
Mooi gezegd Ik heb - net als iedereen - mijn vooroordelen en mijn véroordeel-oordelen .... ik probeer dan meestal mijn mond te houden omdat ik anders met mijn vooroordelen best vaak onderuit ga. Zoals toen ik er van uit ging dat iedereen in de evolutieleer geloofde, en erachter kwam dat mijn halve straat dat niet doet. Of toen ik dacht dat onze overbuurvrouw een arrogant typje was dat naar mijn idee wel Ritalin móest slikken om haar huishouden zo mooi te houden (oeps... ze was hartstikke aardig, is veel vaker thuis dan ik en ik had me al een jaar - kan je nagaan wat een negatief mens ik dan ben - aan haar geergerd).
Ik heb niet alles gelezen en reageer op het openende bericht. Vooroordelen zijn er omdat mensen de wereld in stereotypen zien. Dat is nuttig, want anders komt er veel te veel informatie op je af die je allemaal moet inschatten. Vooroordeel X over mensen in groep Y zijn gebaseerd op het feit dat veel mensen die bij groep Y horen ook aan kenmerk X voldoen. En voilá, het vooroordeel is ontstaan. Vooroordelen zijn dus nuttig, want ze maken een anders onoverzichtelijke wereld begrijpelijk voor ons. Je moet je echter wel realiseren dat vooroordelen niet altijd opgaan. En al helemaal mensen niet veroordelen, of dat nou gebaseerd is op een vooroordeel, of op hoe iemand zich werkelijk gedraagd.
Ja bedoelde natuurlijk veroordelen zoals in mijn eerste zin haha. Bedoeling van mijn post blijft hetzelfde.. Als je een heel dik kind ziet wat qua keuzes nog afhankelijk is van zijn ouders en je ziet dat ze hem twee snickers geven heb je zelf vaak ook een oordeel klaar ten minste ik wel. Of dat terecht is geen idee wie weet is hij al twee maanden op dieet en heeft ie een snipperdag ofzo. En tsja al is dat niet zo gaat het mij natuurlijk ook geen reet aan! Maar toch denk je wel van oei... ik heb mijn eigen referentiekader wat een afspiegeling is van mijn normen/ervaring/waarden en vanuit je referentiekader oordeel je. Natuurlijk ongevraagd ermee geconfronteerd worden is heel vervelend! Maar ja tis toch aan jezelf hoe je daarmee omgaat.. Als het je dwarszit probeer het naast je neer te leggen het zegt vaak meer over een zijn/haar referentiekader. Wie weet veroordeel ik de ouders van bovenstaand kind wel omdat ik te dik was als kind, of mijn ouders altijd slecht over mensen met overgewicht hebben gepraat of ben ik dieetist oid.