Ik denk dat 'kritiek' geven moederseigen is en niet iets is wat alleen maar andere moeders doen. Ik geloof dat elke moeder zo nu en dan hier last van heeft, zonder zich daar altijd even van bewust te zijn.
Ik denk dat je dat niet per se bij moeders moet zoeken, dit is iets wat ik overal om me heen zie gebeuren. Van bruiloften tot auto's en van huisdieren tot kapsels. Ik weet ook niet waarom, misschien een vorm van zichzelf overtuigen dat zij het goed doen inderdaad.
In het begin van mijn moederschap was ik erg onzeker en nam elke tip of goed bedoeld advies erg zwaar op. Nu niet meer,Sietse is onze zzon en wij kennen hem het beste en doen het op onze manier ook het beste... Hij is blij en gelukkig,en wij ook dus dat is het belangrijkste. Heb trouwens net het filmpje gekeken met Sietse en hij moets erg lachen.. Wat een stoute kindjes zijn dat mama...ik zei tegen he, dat ze niet stout zijn maar lekker omdeugend,en toen hij zo klein was ik ook met een stoel voor zijn deur ging zitten omdat ik het op en neer geren zat was...dat vondt hij toch wel raar..
't Is ook erg van deze tijd. Er wordt van je verwacht dat je een mening hebt en dat je die duidelijk kunt maken. En er is een scala aan mogelijkheden om je mening te laten horen: twitter, fb, reacties bij filmpjes op youtube, nujij bij nu.nl, geenstijl, sms- en belacties op tv en radio, noem maar op. Het is mij al vaker opgevallen dat mensen maar te pas en te onpas hun mening geven over wat dan ook. Ik loop er zelf ook wel eens tegenaan, ik heb niet altijd een mening... Het begint ook al bij kinderen tegenwoordig. vroeger moesten kinderen luisteren en vooral geen grote mond hebben tegen volwassenen. Tegenwoordig willen we zelfredzame kinderen en om zelfredzaam te zijn moet je voor jezelf op kunnen komen en dus je mening kunnen geven. (ja ik generaliseer, dit geldt niet voor alles en iedereen)
Mensen moeten elkaar eens meer met rust laten. Iedereen heeft zijn eigen opvoed methode en iedereen doet het op de manier waar hij/zij zich het beste bij voelt. En bij elk kind is er een andere situatie. Ene kind kan je normaal aanpakken en het andere kind heeft een hardere aanpak nodig. Persoonlijkheid van een kind heet zoiets. Laat elkaar lekker zijn eigen opvoeding doen denk ik dan. Niemand is perfect. En mensen die denken dat ze wel perfect zijn prima. Ik weet van mij zelf dat ik niet altijd perfect kan en wil zijn! Fouten maken is goed voor iedereen.
Ik krijg altijd een beetje de kriebels van het idee dat alle moeders een soort commune moeten zijn. We mogen geen raad geven, geen kritiek hebben, geen andere mening hebben, geen discussies voeren. We moeten elkaar steunen en het met elkaar eens zijn want iedereen wil het beste voor zijn kind. Wij, moeders, tegen de rest van de wereld. Brrr, ik krijg het er benauwd van. Je hoeft een ander niet onnodig af te zeiken maar je mag het toch wel oneens zijn met een aanpak