hier ook zoals andere ook zeggen.. wij hebben door moeten geven wie ze als eerste moeten bellen. Hier is dat overigens ook papa.. als ik aan het werk ben ben kan ik toch niet weg. Hij wel mocht dat nodig zijn..
Tja, ik vraag bij ziekte wel vaak door, maar onthoud echt niet veel details. Half ontaard dus Ik vind het oprecht wel lastig. Ik kan vanuit mijn werk namelijk toch niets regelen, maar ga me dan wel weer druk maken. Ik heb dan echt liever pas info als ik iets moet doen. Bij elke gemiste afspraak of vage klacht voel ik me wel opgelaten, maar kan ik er niets mee. Terwijl mijn man dan vaak al stappen heeft ondernomen, maar dat weet ik dan weer niet.
Hier is dit gelukkig niet zo, vind dat dit meer met de instelling van de vader te maken heeft. Mijn man word altijd gebeld, hij heeft een werk telefoon en is dus makkelijker bereikbaar.
Ik heb vanaf dag 1 overal aangegeven dat ze eerst thuis moeten bellen en als daar niemand opneemt dan mijn man. Als ik aan het werk ben kan ik niet zomaar alles uit mijn handen laten vallen om de kinderen op te halen of om iets anders te regelen. Mijn man zit dichterbij en kan makkelijker dingen laten liggen... Tot nu toe is het 1x voorgekomen dat school belde dat ik Jelle (hij is 7!) moest gaan halen en toen was ik gewoon thuis. Voor de rest ben ik nog nooit ergens voor gebeld.