Hallo meiden.... Ik zit al een tijd lang met een probleem. Ik ben niet assertief, ik durf in "real live" niet voor mezelf op te komen. Ik vind het verschrikkelijk om in een groep te praten en klap dan gewoon dicht. Ook vind ik het erg moeilijk om mijn mening te geven, vooral wanneer de ander al een heel duidelijk standpunt heeft. Op ZP of via de mail (dus geschreven) lukt het me wel, maar als ik persoonlijk tegenover iemand sta... Zo zijn er al een aantal keren dingen gebeurd, waar ik enorm van baal maar er niets van durf te zeggen en alleen mij zelf er maar mee heb. Wie heeft er tips?
Een cursus volgen? Ik ben juist het tegenovergestelde van iemand die niet assertief is. Dat komt omdat ik super zeker ben over mezelf, over hoe ik in het leven sta en ik me niks aantrek van iemand ( behalve familie, daarvan vind ik het wel belangrijk) Misschien kun je zelfverzekerder worden door er aan te gaan werken.
Als je graag voor jezelf op wilt komen, kun je een assertifiteitscursus volgen! Kan een boel veranderen. Succes
Kun je misschien een voorbeeld geven van een praktijksituatie waarin je dan niet assertief durft te zijn? Want voor een grote groep praten vinden wel meer mensen eng, maar stel dat iemand je ergens ter plekke onrechtvaardig behandelt, durf je dan wel voor jezelf op te komen? Of laat je het dan ook over je heen komen? Ik ben best assertief, vind ik. Maar dit heb ik ook moeten leren in de loop der jaren. Hoe? Ik heb de knop omgezet en gedacht: 'Gewoon doen!'. Even doen alsof je iemand anders bent.. de brutale jij. Hielp wel! Nu word ik door mensen (zowel prive en vooral in mijn werk) omschreven als 'pittig' en 'aanwezig'.
Hi, Ik heb ook zo'n assertiviteitscursus gevolgd. Ik wilde niet perse mijn mening leren geven ofzo. Het was meer het gevoel eronder. Dat ik altijd zo onzeker was en niet goed mezelf durfde te zijn. Dat was ik zo ontzettend spuugzat dat ik gewoon van mijn reet kwam en het ging doen. Een poos lang zat ik niet goed in mijn vel en toen wilde ik naar een therapeute. Daar ben ik 1 keer geweest en bij het volgende bezoek had ze de boodschap dat ik een sociale angststoornis had en dat ik dit dan wel in een groepje met andere jongeren kon oplossen. Wa?! Ik wilde juist niet in een groep maar 1 op 1! Toen heb ik gebeld en gezegd dat ik zelf wel afkan zonder cursus of therapie. Nou is dat niet assertief? Je komt er vanzelf in je eigen tempo. Mijn ervaring is dat het meer met zelfrespect en liefde heeft te maken dan je mening geven en van je afbijten. Tips? Nee niet echt. Blijf erin geloven dat je een veel gelukkiger leven kan hebben dan nu en dan gaat alles vanzelf wel. Je zult een paar moeilijke hobbels moeten nemen, maar als dat eenmaal lukt joh, dan ben je zo trots op jezelf!
idd cursus wat sommige zeggen of juist bedenken op bepaalde momenten dat je graag voor jezelf wil opkomen en dat dan ook gewoon leren doen
Ik heb op school ook zo'n curcus gedaan en hielp goed, alleen toen was ik weer te bijdehand tis ook nooit goed. dus tips heb ik niet helaas :S
En kan een groepscursus best leuk zijn hoor. Ik heb cognitieve therapie gedaan en ik zat in een groep van bankdirecteur en een docent wiskunde tot huisvrouw en student. We hebben het erg leuk gehad en hebben zelfs met zijn allen de cursus afgesloten door lekker uit eten te gaan.
Oh wat herkenbaar! Vooral dat stukje dat je niet in een groepje wilde, maar 1 op 1. Het zouden leeftijdsgenoten zijn, maar uiteindelijk vertelde de therapeut dat het meiden waren van 16 tot 22 jaar. Op dat moment was ik 23, en bezig met zwanger worden. En hij maar denken dat ik daar iets aan zou hebben. Heb dus ook afgebeld. Verder kan ik niet meer toevoegen dan de rest geloof ik. Wat mij heeft geholpen, is toch leren om jezelf het belangrijkste te vinden, en dat de rest daarna komt. Klinkt erg lomp, maar zo bedoel ik het niet. En dat mensen je na verloop van tijd niet meer aardig vinden, so be it. Beter je eigen mening en je zelf fijn voelen, dan meelullen met anderen, en je altijd rot voelen omdat je dat eigenlijk niet wilt. Succes!
ik heb via mijn oude werk een assertiviteitscursus gedaan. Heb er veel aan gehad. Misschien kan het ook via je werk?
Ohja, een kleine toevoeging. Ik heb uiteindelijk veel geleerd op mijn opleiding SPH. Een SOCIALE opleiding, iets waar mijn grootste angst zat en daar ging ik wat aan doen. Als ik nu terugdenk aan die tijden, dan krijg ik een heel akelig gevoel en denk wow,ik heb echt ontzettend veel geleerd en overwonnen. Best wel dapper. Geeft je een heel goed gevoel. En ik heb tijdens de opleiding ook heel veel goede kanten ontdekt aan mezelf en het blijkt zelfs zo te zijn dat mijn talenten erg op het sociale vlak liggen. Ik ben er achter gekomen dat mensen sociaal gedrag vaak verwarren met extravert en onder de mensen zijn en een grote rotbek opzetten zodra iets ze niet zint. Werkelijk sociaal zijn is empathie, respect en liefde voor diegenen in je omgeving hebben en hen te helpen wanneer ze er zelf om vragen. Dus....maar dat is mijn waarheid.
Ik was ook nooit assertief en heb door mijn opleiding ook geleerd hier mee om te gaan.. Ook het moederschap heeft hier aan bijgedragen. Ik zou denk ik toch voor een cursus gaan of evt een boek hierover gaan lezen. Succes!
Ik ben extravert. En assertief. Maar ik kom ook wel eens in situaties wanneer ik het niet ben. En ik heb gemerkt dat dat dan samenhangt met iets waarin ik niet zo zeker ben. Gelukkig zijn dat niet veel dingen. Mijn oudste heeft therapie gehad om met faalangst om te gaan, en dan ben je ook niet assertief als je dat hebt. (maar hij was t wel met bekende om zich heen) Dit heeft hem goed gedaan, is er helemaal vanaf.
Jee, een lotgenoot. Ik ben ook absoluut niet assertief. Om een voorbeeld te noemen: als mensen voordringen durf ik hier in de meeste gevallen niets van te zeggen. Vervolgens loop ik de winkel uit, boos op mezelf, omdat ik weer zo over me heen heb laten lopen. En als ik toevallig wel een keer de moed op kan brengen om wat te zeggen stijgt het bloed me naar het hoofd, zo opgelaten voel ik me dan. Ik dacht ook dat het wel met de jaren zou komen, maar dat is niet zo. Ik denk dat ik ook maar eens ga googlen voor een assertiviteitscursus hier in de buurt. Jij ook veel succes met het vinden van de oplossing voor je probleem, misschien worden we ooit nog wel eens bitches.
Op sommige punten zou ik wel wat assertiever willen zijn, maar grotendeels kan ik aardig voor mezelf opkomen. Ik kreeg tijdens mijn opleiding standaard zo'n assertiviteitscursus, maar toen was ik 18 ofzo en ging het mijn ene oor in en het andere weer uit. Ik ben daarna als secretaresse gaan werken. Als je ergens assertief moet worden is het wel met zo'n baan, want anders maakt iedereen misbruik van je. Het eerste halfjaar was een regelrechte ramp, daarna kon het me geen ruk meer schelen wat ze van mij vonden en liet ik gelijk merken dat met mij niet te sollen valt. Voor grote groepen spreken vind ik vaak totaal geen probleem, nooit gevonden, wonderbaarlijk genoeg. Misschien kun je een geschikte cursus in de buurt vinden?
morgen is het voor mij zover...mijn eerste sessie van 12...ja ik moest er ook aan geloven want kom er nu danig mee in de knoei met mezelf sinds de geboorte van mijn dochter
doorverwezen naar de fortagroep door mijn huisarts op mijn eigen verzoek als je het via de huisarts speelt krijg je het namelijk allemaal vergoed..anders moet je zelf in de buidel tasten