Omdat wij elkaar aanvullen. Hij mijn rustpunt is Maatjes door dik en dun. Ik zou niet weten wat ik zonder hem zou moeten Lief voor de kids Helpt altijd met alles...ook als hij na lange dag werken thuis komt Verast me vaak met bloemen of een cadeautje We maken ruzie..we maken goed...en dat lucht dan ook weer op We lachen en huilen samen Veel meegemaakt en er samen sterker uit gekomen En er zal vast nog meer op ons pad komen . Geluk of ongeluk . Maar ik weet zeker dat wij dat samen aankunnen. ♡
Mijn man is mijn tegenpool. Ik praat veel, hij is lekker rustig. Ik kan (te) snel gekwetst zijn, of iets veroordelen, hij maakt mij daarin relaxter. Verder hebben we samen veel gemeen, ons geloof, we doen veel dingen van huis uit op dezelfde manier, en hebben dezelfde humor. Verder ben ik op een hele nieuwe manier van hem gaan houden sinds hij vader is. Want hij doet dat echt fantastisch Natuurlijk zijn er ook ergernissen (hij is de grootste rommelkont die ooit is geboren) en kan ik me wel eens storen aan zijn nonchalance. Maar ik zou hem voor geen goud willen missen. Ik zou als ik jou was echt de positieve kanten bekijken en daaraan vasthouden. Misschien samen een nieuwe uitdaging aangaan? Dat kan ook weleens helpen om de eenheid terug te brengen.
Omdat ik een belofte aan hem en mezelf heb gedaan bij onze huwelijksvoltrekking. Het is niet altijd rozengeur en maneschijn. En het gras is altijd groener aan de overkant. Clichés die voor mij meer dan waar zijn. Ik mis veel in onze relatie, maar ik geloof niet in sprookjes en we maken er het beste van. Hij is de vader van mijn kinderen en voor hun zal ik er ook alles aan doen om het beste uit mijn relatie te halen. Dus nu, middenin een dip, weet ik dat ik door moet zetten en dat het wel weer beter gaat worden. Ik moet het de tijd geven en later kan ik me deze periode misschien niet eens meer herinneren.
Nou hij is pas een maand weggeweest naar zijn familie in het buitenland en daardoor ben ik juist in deze crisis gerold denk ik. Hij was een maand weg maar heb hem niet echt gemist...... Ik was wel blij toen hij terug was maar de tijd dat hij weg was liep eigenlijk heel normaal door en had er geen moeite mee dat hij er niet was. Daarna begon ik te denken of we nog wel samen moesten blijven. En eigenlijk tegelijkertijd uitte hij zijn ongenoegen over dat ik ben veranderd.
Ik denk dat het logisch is dat jij niet meer het 15 jarige meisje is dat hij kent, je bent volwassen geworden, maakt keuzes, hebt zelf een klein meisje om voor te zorgen en ga zo maar door. Dat verandert je, en dat is logisch, het zal hem ook veranderen. Ik wilde eerst nog zeggen ik ben bij mijn vriend omdat niemand anders hem zou willen, en dat vind ik zielig, maar zo is het natuurlijk niet Wel heb ik in de 10 jaar dat we samen zijn ook weleens gedacht waarom zouden we samen blijven? Maar als het puntje bij paaltje komt en mezelf voor zou stellen dat hij uit mijn leven zou gaan geeft dat zo'n vreselijk leeg, rot gevoel. Ik heb geen idee waarom precies, ik zou niet eens weten wat ik zou missen als hij weg zou gaan, ik wil gewoon niet dat die weg gaat
Omdat we de beste maatjes en lovers zijn. We samen kunnen lachen én huilen. Hij mij accepteert met al mijn fouten en eigenaardigheden en mij altijd door dik en dun steunt. Omdat ik verschrikkelijk trots op hem ben en we altijd samen alle shit en verschrikkelijke moeilijke obstakels weten te overwinnen en er nog weer sterker uitkomen samen. We zijn gewoon een Gouden Team en ook al hebben we onze ups and downs ik ben na 15 jaar nog steeds heel erg verliefd om mijn geweldige stoere, lieve en slimme vent! 👫💏
Dat is heel sneu idd. Blijkbaar zijn jullie de passie en vriendschap voor elkaar behoorlijk kwijt. Brengen jullie genoeg tijd samen door, gewoon als man en vrouw? Lekker een paar daagjes weg, samen (romantisch) uit eten & filmpje pakken, lekker gek doen samen in de Efteling? Ik noem maar wat. Ik zou wel proberen veel te praten met elkaar en te beseffen dat het (hopelijk) ook een tijdelijke relatiedip kan zijn. Als je je tzt nog zo blijft voelen zou ik relatietherapie overwegen. In elk geval alles proberen uit de kast te halen om elkaar weer te hervinden, ik vind dat als je samen kinderen hebt altijd iets wat je sowieso verplicht bent. Sterkte!
Omdat hij mijn alles is. We hebben al veel nare periode samen meegemaakt. Maar elke keer komen we er samen sterker uit. Ik zou hem voor geen goud kunnen missen
Omdat ik van hem hou. Omdat hij mij gelukkig maakt. Omdat hij er voor mij is, als ik hem nodig heb. Omdat ik het nu al niet fijn vind, als ik even zonder hem moet doen (wegens werk of hobby paar dagen niet thuis).
Wat is mis vult hij aan. En omdat ik superveel van hem hou. Owja hij kan ook nog is heel lekker koken
Omdat ik heel veel van hem houdt. Hij de allerleukste papa is voor onze meiden. Hij een hart van goud heeft en we samen kunnen lachen, mopperen en huilen. Omdat wij het gewoon samen goed hebben met elkaar.
Ik blijf bij mijn vriend omdat ik niet zonder hem wil, van hem hou tot in het diepste van m'n hart en wezen. Als ik naar hem kijk weet ik zeker dat dit de man is met wie ik oud wil worden. Hij neemt me zoals ik ben, en ik hem ook. Tuurlijk is er wel eens ruzie, maar dit is ook snel vergeven en vergeten. Hij steunt me, is er voor mij en onze kinderen, we kunnen enorm lachen om de stomste dingen en hij weet precies wat ik nodig heb als ik niet lekker in m'n vel zit. Hij is niet alleen mijn geliefde maar ook mijn beste vriend, als er iets is weet ik dat ik altijd bij hem terecht kan. Alles wat ik zocht in een man heb ik in hem gevonden en nog een heleboel meer. We storen ons niet of nauwelijks aan elkaar, en is er iets wat we niet leuk vinden dan wordt dat uitgesproken. Praten is sowieso belangrijk vind ik, anders verlies je elkaar snel uit het oog, zeker als je kinderen hebt. Daarnaast is humor/lol hebben bij ons een groot iets, we lachen heel wat af en dat houdt het leuk. We zijn beide geen moeilijke mensen (vinden we zelf haha) en proberen elkaar niet vast te leggen, als hij iets wil doen dan is daar ruimte voor en andersom. Nee, ik zie totaal geen reden om bij hem weg te gaan. Is ook nog nooit in me opgekomen, ik zie mezelf niet met iemand anders. Hij hoort en past bij mij. Elke dag ben ik blij dat hij mijn vriend is en de papa van onze kinderen.
Ik ben bij mijn man omdat ik heel veel van hem hou! Ik ken niemand zoals hij, hij is zo lief. Ik weet zeker dat hij nooit onaardig tegen mijn vrienden en familie zal zijn. Hij is lief voor zijn ouders en voor dieren. Hij respecteert mij in alles en we kunnen overal over praten. Hij is een hele harde werker en enorm gedreven. Hij zegt elke dag dat hij van me houdt en regelmatig dat hij vandaag opnieuw met me zou willen trouwen. Na 10 jaar vind ik hem nog steeds prachtig en ik ben nooit iemand tegen gekomen die aan hem kan tippen. Perfect is hij zeker niet, bloemen en attenties zijn niet zijn ding. Hij is een ramp in het huishouden en een enorme chaoot. Hoe de babykamer eruit ziet maakt het niks uit. Hij zit helemaal niet goed in zijn vel nu terwijl hij altijd zo optimistisch is, even heel lastig zo vlak voor de baby komt. Hij heeft altijd 50 uur per week gewerkt en nu stort hij in.
We zijn in aug. 10 jaar samen.. Hij is lief, zorgzaam, doet alles voor mij en onze dochter, af en toe gruwelijk irritant & eigenwijs. Maar dat ben ik ook.. haha Er zijn momenten dat ik hem echt een dreun kan verkopen. Maar zou niet weten wat ik zonder hem zou moeten! Bloemen kado's? Ken ik niet.. maar de kleine dingen doen veel meer en soms moet je daarna op zoek gaan. Die betekenen voor mij veel meer dan bloemen kados etc.
Lekker cliché, maar hij vult mij aan.. zonder hem ben ik niet compleet.. en zo voelt hij het ook.. we halen het beste in elkaar naar boven, maar soms ook het ergste haha.. maar dat is overal zo..en zou niet gezond zijn als het niet zo is af en toe.. dat houd je scherp.. Ik ben nog steeds verliefd zoals in het begin.. krijg nog steeds kriebeltjes.. En wat ik ook belangrijk vind, wat ik hier ergens boven las... Ik kan en mag helemaal mezelf zijn... met al mijn kuren, zonder make-up, tokkie of hot diva.. hij is gek op mij.. en laat me dat elke dag weer voelen en weten.. Hij is echt mijn beste vriend!
Heb gisteren wel negatief gedaan, en heb er vanacht een s over liggen denken. Aan de andere kant is het een man die alles voor mijn over heeft en echt van mijn houdt en ook van onze kinderen. Hij is lief en zorgzaam en komt altijd voor me op. Zo'n man wil je toch eigenlijk niet kwijtraken en daarom ga ik er voor vechten..