Ik heb hier zelf het contact verbroken met ooms en tantes en mijn oma. Na het overlijden van onze dochter kregen we een kaartje. 1,5 maand later gingen we op familieweekend( ik ging mee omdat het de laatste keer met opa was die spoedig zou overlijden). Niemand vroeg ons hoe het met ons ging. We zijn het hele weekend genegeerd en onze overleden dochter bestond gewoon niet. Het zat mij enorm dwars en na een jaar ( waarin 2opa's overleden en ik opnieuw zwanger was) heb ik een mail geschreven dat het mij dwars zat. Een hele nette mail. Ik had ook 1zin geschreven dat ik mij een buitenstaander voelde en dat was voor hun een makkelijk iets om overheen te vallen. Ik heb zulke schandalige reactie's gehad dat ik per direct het contact heb verbroken.
Hier het contact verbroken zelf met mijn vader en ach mijn vader vond het daarom terecht dat hij de meest onzinnige leugens vertelde tegen de rest van de familie van zijn kant en iedereen (behalve zijn oudste broer) heeft gebroken met mij. Een paar nichtjes en neefjes hebben weer contact gezocht na 10 jaar maar de rest van de ooms en tantes en opa en oma niet. Nu is opa vorig jaar overleden en ik heb wel netjes een condoleance kaart gestuurd maar dat was het.. Ik was ook niet welkom op de uitvaart..
Hmmm zo zijn mijn ouders ook wel een beetje die probeerden eerst ook te zwijgen over het feit dat ik MS heb. Ik weet dat ze zo zijn dus heb ik het feit dat ik MS heb verteld toen hun vrienden ook op bezoek waren. Heel gemeen misschien van mij maar toen was ik er meteen zeker van dat er ook anderen van op de hoogte waren en op die manier kon ze het niet meer verzwijgen Lag vannacht nog te denken wat als weer een keer naar nederland komt. De vorige keer ben ik toen een weekje met de kinderen bij mijn ouders gaan logeren omdat ze weigerde naar ons toe te komen omdat ze er maar 5 dagen was. Ik heb ook hemel en aarde moeten bewegen om mijn vriendin op onze verjaardag uit te nodigen want dat wilde ze niet (we vierden onze verjaardag toen samen). Oom's, tante's en nichtjes wilde ze er niet bij hebben en die zijn dus ook niet geweest. Volgend jaar zijn mijn ouders 50 jaar getrouwd, ik heb haar nog gevraagd of ze dan nog over zou kunnen komen. Ik kreeg toen de opmerking als het schip met geld langs komt. Ik wil wel wat doen voor mijn ouders en weet dus nu echt even niet meer of ik haar hierbij moet gaan betrekken (met het risico dat ze van afstand een hele dikke vinger in de pap heeft terwijl ze zelf niet eens komt)
Ik had het contact met mijn tante verbroken omdat zij mijn vriend niet geschikt vond (vrije meningsuiting, prima) Maar zij vond dat haar taak pas volbracht was, als wij uit elkaar gingen, dus kreeg ik het elke keer opnieuw te horen, via telefoon en mail, waarom ik nog bij hem was, zij had mij toch opgenoemd wat hij allemaal voor slechte eigenschappen had in haar ogen. Aangezien mijn vader (haar broer) mijn moeder in de zwangerschap liet zitten, heb ik haar en mijn vader pas op mijn 15e leren kennen (ja, ik koester nog wrok tegen hem dus ben extra gevoelig wat hun betreft) Dus.....ik heb maandenlang niet meer op hun telefoon/mails en brieven gereageerd en uiteindelijk....kwam ze zich verontschuldigen en zeggen dat ze mijn keuzes respecteerd. Dus nu weer sporadisch contact, denk dat ze nu wel snapt dat ik bij mijn keuze blijf, hopen dat het zo blijft
Ik met mijn ouders die het niet willen begrijpen Maar als je iets leuks op FB zet dan hoort het leuk te zijn en niet over opvoeden. Beetje raar dat je zus zo doet
Ik zou op basis van jouw eerste post haar na de 2e aanvaring van FB afgemieterd hebben. (hechte) familie of niet Zo kan zij zich niet meer ergeren aan jouw leuke anekdotes en met iedereen de confrontatie aangaan die helemaal niet om haar mening gevraagd hebben, dat heb jij in mijn ogen trouwens ook niet, dat maakt ze er zelf van. Ik heb verder nog niet gelezen hoe het verder afliep, maar aan de titel te zien heeft zij het contact met jou verbroken? sneu om te zien dat zoiets onbenulligs zulke gevolgen kan hebben. Ik hoop voor je dat zij nog bijdraait en je weer contact met elkaar kan hebben, maar ik zou haar dan iig niet meer op FB toevoegen. Je moet toch jouw leuke verhaaltjes neer kunnen zetten zonder daarop pedagogisch toegesproken te worden.
Ow Anita, ik zie dit topic nu pas! Wat zielig van je zus zeg, pfff, het heeft toen wel indruk gemaakt toendertijd dan, hoe wij allemaal reageerden. Het ligt in ieder geval niet aan jou.