Die standaard vragen vind ik niet erg, hoort erbij toch? Vraag ze zelf ook altijd. Zelfde als je terug komt van vakantie, nieuwe baan, nieuw huis enz. Je heb altijd die 'standaard' vragen. Wat ik wel vervelend vind is dat mensen onbewust verwachtingen naar je uitspreken. Ik ben best slank van mezelf maar weet ook dat ik goed kan aankomen. Mensen zeggen regelmatig 'ohhh jij heb zo'n mooie bouw, jij wordt zo mooi zwanger en zal je zien na de bevalling is alles er zo weer af'. Nou dat moeten we nog maar is zien. En wat dan als het niet zo is, is dan de verbazing extra groot dat ik 'dikkig' ben? En wat echt goedbedoeld is dat weet ik maar wat ik heel vervelend vind. Mijn man is van oorsprong surinaams dus getint. En echt praktisch iedereen roept maar oohhhh jullie krijgen zo'n mooi kindje!! Met van die krulletjes enz. enz. Nou dat hoeft helemaal niet kan ook een heel licht kindje worden, is die dan minder mooi? Veel hebben al een bepaalde verwachting van hoe ons kindje eruit komt te zien. Het voelt bijna alsof ik iedereen teleurstel als het gewoon een licht kindje wordt. Weet heus wel dat het allemaal goed bedoeld is maar verbaas me erover dat als je zwanger bent mensen opeens maar alles tegen je zeggen.
Och, al die prietpraat vraagjes. Toch zal ik de opmerking 'als het maar gezond is' nooit meer maken. Gezonde zwangerschappen mondden soms toch uit in ongezonde kinderen en daar wordt net zoveel van gehouden. Ik heb er maar met 1 moeite: och een tweeling, een jongen en een meisje. Dan ben je meteen klaar! Gruwelijk nijdig word ik dan, alsof een ander even bepaald dat ik geen kinderen meer mag krijgen. Hoepel even op zeg, maak ik zelf wel uit!
Ik vind het echt niet erg, clichés... Ach daar bestaat een groot gedeelte van ons leven uit toch? Als het regent is het goed voor de plantjes.... Als iemand een cadeautje geeft, had diegene dat niet hoeven doen... Slecht nieuws, kan men niet mooier maken dan het is... Krijg je nog iets van me? Ja hoofdpijn En ga zo maar door.... Lekker luchtig, lekker oppervlakkig, toch interesse of wat dan ook... Het hoort erbij en iedereen doet eraan mee, in welke vorm dan ook...
Clichés zijn clichés omdat ze logisch en waar zijn.. bij sommige mensen kun je ook nooit iets goed doen.
Tuurlijk mag je dat raar vinden. Is jouw mening en dat mag. Ik ben wel heel benieuwd wat jij dan antwoord als iemand je vertelt welk geslacht haar kindje heeft.
Als iemand tegen mij zei. 'Ach als het maar gezond is!' Dan zei ik standaard. En wat als dat niet zo is?
Nou inderdaad en als je dan niets vraagt dan wordt er weer een topic geopend van Niemand heeft interesse in mijn zwangerschap😜
De meeste mensen stellen die vragen uit interesse en ik geef dan ook netjes antwoord. Ik las laatst in een tijdschrift over zwangerschap dat je vooral moet genieten van die aandacht, omdat dat na de geboorte heel snel over is. Dat vind ik wel kloppen, na de geboorte gaat alle aandacht immers uit naar je baby. Dus dames, niet mopperen, maar geniet van al die aandacht!
Tja, die standaardvragen worden gesteld uit beleefdheid, belangstelling en om een klein nutteloos gesprekje op gang te brengen. Helaas kunnen deze vragen ook uitmonden in een -voor mij- pijnlijk onderwerp. "Goh, is het je eerste kindje?" "Eh nee, de tweede..." "Oh wat leuk, hoe oud is de eerste?" "Nou, die is overleden" Daarna beginnen de meeste mensen te stotteren. Ik neem het ze niet kwalijk dat ze die vragen stellen, maar het blijft erg ongemakkelijk... Persoonlijk vind ik het antwoord 'als het maar gezond is' niet zo erg. Dat is toch waar iedereen op hoopt, ongeacht de liefde voor een kindje.
Dit zij geen cliché vragen. Gewoon vragen die toepasselijk zijn. En daarom worden ze dus gesteld. Als iemand bij het horen van je zwangerschap vraagt of je ook zo van langlaufen houdt, is dat misschien wel een stuk minder cliché maar het slaat ook nergens op.
Ik vraag dat gewoon nooit aan iemand, nee echt serieus niet. En als iemand het zegt zeg ik "oh, gefeliciteerd, bij welk geslacht dan ook. Tijdens mijn eerste buurvrouw zei mijn zwangerschap: "ik zou het zo leuk voor je vinden als jij een jongetje krijgt" toen vroeg ik haar ook van "waarom dan"? Wat kan het haar nu schelen wat ik voor kind krijg, al krijg ik een Chinese Naakthond, wat maakt dat nu uit? IK ben dan toch degene met mijn man die het " leuk moeten vinden"? Kijk dat een opa of oma nu zegt " oh, ik zou het leuk vinden voor jullie (en zichzelf) als er een (klein)zoon komt", snap ik dat nog. Maar misschien ben ik daar veel te nuchter in. Zo vond ik het bijv ook niet leuk kf nodig om te vertellen dat ik zwanger was (en nu ben) , behalve ouders en werk enzo. Ten eerste heb ik zoiets van dat men dat vanzelf wel ziet en ten tweede ook weer : wat kan het een ander nou schelen dat IK zwanger ben, dat hoef ik niet speciaal te gaan vertellen. Ik hoef mijn zwangerschap niet zo nodig van de daken te schreeuwen; ik ben er ontzettend blij mee, mijn zoontje is dmv icsi en deze dmv cryo terugplaatsing, dus IK ben er ziels blij mee en mijn man natuurlijk ook. Maar ik hoef dat nogmaals niet zo nodig te delen met anderen. Als iemand vraagt over mijn zwangerschap geef ik duidelijk en vrij kort(niet kortaf!) antwoord en dan ga ik verder over een ander onderwerp.