Ik vind visagiste zijn echt de leukste baan die je je maar kan bedenken. Oke heeft ook zn nadelen, het zijn heeeele lange dagen en je werk gaat echt opdracht per opdracht, dus niks met contracten van maanden of vaste contracten, dus aan werk komen is erg lastig. maar de opdrachten zelf zijn TE gaaf om te doen, je komt overal je ontmoet veel mensen, je kunt je creativiteit erin kwijt... *maar t blijft een nep wereld haha*
Ik heb gestemd voor "omdat ik me (bijna) geen leukere baan kan bedenken" En dan mag dat "bijna" eigenlijk weg... Ik werk nu 3 jaar bij deze werkgever en er is nog geen dag voorbij gegaan dat ik het niet leuk vond om te gaan werken. (ok, 's morgens om 5.30 sta ik niet te springen, maar dat doet niemand volgens mij) Ik heb een hele sociale werkgever en collega's en iedereen staat altijd voor elkaar klaar als er eens iets is. Doordat onze bewoners een hele specifieke doelgroep zijn (Ouderen met een visuele handicap) heb ik ook nog eens uitdaging in mijn werk. Al met al maakt dat dat het de leukste baan is die ik ooit gehad heb.
Ik ben docent in het VMBO en ik heb gewoon echt de leukste baan die er is! Ik heb ontzettend leuke leerlingen (mijn mentorklas dit jaar is echt super), gezellige collega's die voor je klaarstaan. Het blijft uitdagend. Ok afentoe is het stressen, je hebt van die piekmomenten, maar over het algemeen vind ik mijn werk echt heerlijk.
Ik werk als binnendienstmedewerkster / secretaresse op een makelaarskantoor. Dit doe ik al jaren (nu ruim 12 jaar). Ben er via een stage van mijn toenmalige opleiding ingerold en blijven hangen. Heb inmiddels op diverse makelaarskantoren gewerkt. Dus ik heb er voor geleerd. Ik vind het erg leuk werk. Het is in de buurt. En ik krijg af en toe complimentjes, dus blijkbaar doe ik mijn werk ook goed.
Ik doe dit werk, omdat er in mijn vorige functie parttime zowat niets te krijgen is. Dit kan ik vanuit huis doen, ik kan zelf mijn werktijden grotendeels indelen en daarom is het makkelijk te combineren met kinderen en ik krijg gat in mijn C.V., maar leuk of uitdagend werk, nee, ik heb 10 stappen terug gedaan. Ik zoek ondertussen gewoon lekker door, ik heb werk, dus haast heb ik niet en er komt vast wel weer wat beters op mijn pad.
Ik werk nu parttime in de thuiszorg en dat is bij mijn werkgever gelukkig een goedbetaalde baan, dus dat heb ik ingevuld. Ik vind het ook fijn dat ik iets voor mensen kan betekenen, dat telt eigenlijk net zo zwaar, maar dat stond er niet bij (een maatschappelijk/sociale reden dus). Ik ben opgeleid voor directiesecretaresse, heb dat een jaar of 10 gedaan met veel plezier totdat het slechter ging met het bedrijf en ik overspannen raakte en later nog een burnout kreeg, dus besloot ik te stoppen in die richting. Heb verder nog op de receptie in een hotelletje gewerkt, en op de verkoop binnendienst van een bedrijf en nog wel meer dingen gedaan (met mijn 39 jaar heb ik er natuurlijk al zo'n 17, 18 jaar arbeidsverleden opzitten) maar nu ik dit doe, voel ik me veel rustiger en lekkerder in mijn vel omdat ik mijn eigen tijd meer kan indelen en over het algemeen veel waardering krijgt. Dat weegt misschien op 'latere' leeftijd zwaarder dan een baan hebben waarvoor je een opleiding hebt gehad.
Ik doe mijn werk omdat het goed betaalt. Niet omdat ik het leuk vind. Ik werk als management assistente voor 3 vaste dagen in de week. Dit is goed te combineren met thuis. Eigenlijk had ik veel liever iets van schoonheidsspecialiste of kapper willen worden, maar dat is me altijd uit mijn hoofd gepraat door mijn ouders. Toen ben ik detailhandel gaan doen en een tijdje shopmanager geweest, maar het salaris viel tegen en de winkeltijden waren niet goed te combineren met mijn thuissituatie. Toch vond ik dat leuker werk dan de hele dag achter een computer of in vergaderingen zitten.
Ik ben ambulant hulpverlener, wat betekent dat ik op huisbezoek ga bij jongvolwassenen met een psychosociale of licht-psychiatrische problematiek. Dat werk geeft mij vooral heel veel uitdaging. Ik vind het ook heel erg leuk, maar naast dat ik dingen leuk moet vinden, heb ik dus ook heel erg een uitdaging nodig. Ik moet nu problemen zelf oplossen, kan wel overleggen met onze behandelcoordinator of mijn collega´s, maar bij de jongeren thuis, sta ik er zelf voor. Dat vind ik echt een uitdaging, e daardoor blijf ik het ook leuk vinden. Heb eerder op een zwaar psychiatrische afdeling gewerkt als therapeut en daar had ik het op een gegeven moment wel gezien: kwam echt in een sleur daar, was geen uitdaging meer (want altijd dezelfde doelgroep met vergelijkbare problemen), en ging me daar, ondanks de heftige doelgroep, echt vervelen. Nu dus al 4 jaar dezelfde functie op dezelfde plek en me nog geen dag verveeld
Ik vind dat ik echt de leukste baan ter wereld heb. Ik had er ook geen moeite meeom na mijn zwangerschapsverlof weer te beginnen, terwijl ik thuiszitten met mij zoontje toch ook erg leuk vind. Het enige nadeel van mijn baan vind ik wel al die adminstratie en andere toestanden die er steeds meer bijkomen, Ik ben trouwens juf op een basisschool. En het is voor mij gewoon zielig dat die kinderen zo vaak vakantie hebben en ik niet mag werken.
Omdat er geld in het laatje moet komen Maar waarom ik dan voor deze baan heb gekozen? Omdat dit het enige is wat ik kan... Maar das niet helemaal waar, want ik kan meer. Alleen heb ik geen diploma's verder dus hogerop komen is op die manier niet mogelijk. Maar dat is niet erg. Ik heb het prima naar m'n zin. Het is een mooie invulling van de dag, ik kom onder de mensen, verdien leuk, het is in de buurt, mijn werk geeft me voldoening en ik heb mezelf al leuk omhoog gewerkt zonder een diploma te hebben.
Ik werk 3 dagen als Secretarieel & Administratief medewerkster. Het is wel tijdelijk voor 6 maanden, maar ik heb ervoor geleerd, vindt het leuk om te doen, het is dichtbij en de werktijden zijn ideaal!
Ik ben mijn werk gaan doen, omdat ik een baan aangeboden kreeg die ik vanuit huis uit kan voeren en waarbij ik zelf m'n uren in kan delen. Op die manier kon Milan tot 1,5 jaar thuisblijven en nu zitten de kindjes "maar" 2 dagen op 't kdv, terwijl ik toch vrij veel uren maak. Ideaal! En 't werk is best leuk hoor, maar in een ideale wereld was ik wel wat anders gaan doen (iets waarvoor ik gestudeerd heb --> Nederlands en Fiscaal Recht).
Mijn antwoord staat er niet bij. Maar omdat ik mij om moest scholen vanwege mijn gezondheid. Ik heb jaren in de paardenwereld gewerkt, maar kon dat vanwege gezondheidsproblemen niet meer. Daarom ben ik een opleiding telefoniste gaan doen. Toen ik eenmaal als telefoniste werkte heb ik mij zo verder als administratief medewerkster ontwikkeld. Dit werk doe ik nu 6 jaar met plezier, maar mis nog steeds het werk in de paarden.
Mijn baan is leuk en betaalt ook nog eens prima! Maar de hoofdreden is toch dat ik nu een combinatie van dingen doe die me erg aanspreekt en die bij me past. Ik ben er dus goed in en krijg daar ook wel complimenten over. Dat vind ik een fijn gevoel!
Ik vind mijn werk helemaal niet leuk, maar ja dit was de beste baan onder schooltijden. Ben nu bezig om mijn eigen zaak op te starten, iets wat ik al heel lang wilde. Dus straks ben ik erg blij met mijn werk. Liefs Dyja
eigelijk zit er niet echt een antwoord voor mij bij... het betaald slecht, kan echt wel leukere banen bedenken wat ik dus echt leuk vind, heb er dan ook niet voor geleerd.....maar ik heb het er gewoon naar me zin en heb leuke collega's en om op mijn leeftijd nog een andere baan te zoeken..!!
T geld, ik heb een topinkomen die er voor zorgt dat we straks kunnen emigreren en dat ik straks naast ons B&B volledig voor de kinderen kan zorgen en thuis onderwijs kan geven. Dat is het idioot vele werken nu wel waard.
Ik heb gestemd: omdat ik er goed in bed.. Ik vind mijn werk ook nog eens leuk & betaald ook niet eens zo slecht.. Het is goed te combineren met een kindje. Voor mij de ideale baan!
Ik heb verschillende redenen! - Het is echt heeeeel erg leuk! - Ik ben er goed in! - Dichtbij huis (5 minuten lopen,is behoorlijk dichtbij haha) - Het verdiend goed, niet zozeer een directe noodzaak maar wel leuk voor de spaarrekening ook!!