Nee nog niet geworden. Maar het zou een keer iets langer kunnen duren. Is eerder ook gebeurd. Ik wacht het sowieso af tot de 17e.
Tja heb inmiddels al zo vaak voor niks getest. Nog nooit positief, werd uiteindelijk altijd alsnog ongesteld. Denk dat iedereen hier wel weet wat voor spelletjes je lichaam met je kan spelen
Herkenbaar verhaal. Ik zou niet te lang wachten want zoals hierboven al gezegd, kan je als alle onderzoeken goed zijn weer een half jaar naar huis worden gestuurd. Wonder boven wonder ben ik nu na 3 jaar alsnog spontaan zwanger geraakt. Ik heb wel in september nog een hsg laten doen en dat ging dusdanig moeizaam dat mogelijk mijn eileiders toch iets verstopt zaten. Daarna binnen het half jaar dus zwanger en nu alweer 16 weekjes onderweg. Dus het kan! Blijf positief!
Dit geeft goede hoop! Bedankt. Als het deze maand niks word dan wacht ik nog 1 maand af en dan toch maar voor de eerste testen gaan. Ik heb nu wel goede hoop, omdat ik een stuk minder stress heb door mijn nieuwe baan. Op mijn oude werk zat ik al heel lang niet lekker meer en moest ik veel zwaar tillen. Ik denk toch dat de combinatie van stress en lichamelijk zwaar ook niet echt meewerkte. Als ik straks op mijn nieuwe werk helemaal ben gewend hoop ik dat er toch nog een wonder gebeurd...
Oh wat goed zeg!!! Ik heb in december een HSG gehad.. we zijn nu 3 maanden verder..maja je moet maar geluk hebben denk ik!
Ik ook in december de HSG gehad. Heeft jouw cyclus daarna raar gedaan? Ik hoop ook zo op de eerste 6 maanden na HSG extra vruchtbaarheid..... Succes!
Hmm is wel regelmatiger geworden denk ik.. na HSG had ik eerst een cyclus van 30 dagen en laatst 29 dagen... Zou dat iets zeggen? En daarvoor kan je in me handtekening zien.. Jaa ik hoop het ook zo erg..
Ja als jouw HSG tussen cyclus 37 en 30 was, lijkt het er voor nu inderdaad op dat hij iets verkort weer. Maar gezien je cyclus-verleden, hoeft dat ook weer niet door de HSG te komen...
Hoe ging jullie HSG? Het is 1 van de onderzoeken waar ik echt bang voor ben. Laatst met een uitstrijkje waarbij ze wat cellen weghalen voor onderzoek ging ik al door de grond. Ben bijna flauw gevallen. Laat staan wat er gebeurd bij een HSG . En tja aangezien ik een keer chlamydia heb gehad in het verleden ben ik bang dat ze dan toch een HSG gaan doen
Bij mij was het echt verschrikkelijk! Maar bij mij komt het meer door omdat ik chronisch bekend ben met blaasontstekingen en is het daaronder al heeeeel gevoelig..bij mij kwam bij bloedprikken uit dat ik het in het verleden chlamydia heb gehad.... nou toen zakte ik helemaal door de grond van de angst en d8 dus echt dat mijn eileiders verstopt zaten.. ik was zoooo ongerust pfff maar gelukkig was de HSG helemaal goed...
Mijn HSG was erg pijnlijk (en heb een hoge pijngrens). De paracetamol die werd voorgeschreven had in ieder geval geen nut. Er zijn ook dames die totaal geen last hebben gehad!!! Maar ik heb ook gehoord dat ze het weleens onder (plaatselijke?) narcose doen. Misschien is dat voor jou een optie. Chlamydia is inderdaad aanleiding voor HSG.
Ja ik denk echt dat het pijn gaat doen. Als ze bij mn baarmoedermond komen ga ik al door de grond. Mn huisart schrok er zelfs van en adviseerde met klem nooit een spiraaltje te laten plaatsen. Dit is ook wel de reden dat ik onderzoek nog heel even wil uitstellen in de hoop dat ik toch nog zwanger word. Wel fijn dat jouw hsg goed was. Mijn huisarts denkt ook dat er geen probleem is, omdat de chlamydia toen der tijd snel behandeld is. Maarja ze kunnen het niet van de buitenkant zien dus het moet dna denk ik toch onderzocht worden. Kunnen ze niet onder narcose alle nare dingen even in 1 keer bekijken haha. Maak er maar een kijkoperatie van dan ben ik gelijk klaar en merk ik er niks van. Alleen achteraf dan....
Ik denk dat jouw angsten zeker bespreekbaar zijn. Maar besef wel, dat ALS er iets gevonden wordt en je moet verder de MMM in, je ook dan onderzoeken en behandelingen zou moeten ondergaan, die niet onder narcose kunnen. Dus misschien is het wat dat betreft beter om er met iemand over te praten, en die angst aan te pakken. Pijn ga je niet aan ontkomen, maar je manier om dat te handelen kan je misschien wel aanpassen.... Succes!!
Ja als ik de mmm in moet dan word dat heel lastig voor mij. Ik weet dat het erg is om te zeggen, maar als er iets is hoop ik stiekem dat het bij mijn vriend is. Of wat makkelijk op te lossen is. Want al die medische dingen gaat echt zoveel stress bij mij geven.