Meis, ik vind het zo erg voor je dat je vriendin zo doet... En ik ervaar het ook zo. Mijn vriendinnen laten het stuk voor stuk afweten en dat vind ik erg moeilijk. Ze snappen het gewoon echt niet. Ik lees het hier ook weleens, bij reacties naar ouders die hun kind zijn verloren. Ik weet dat de opmerkingen goed bedoelt zijn, maar als ik dan weer lees; ik hoop dat je het een plekje kunt geven of na regen komt zonneschijn, dan denk ik &^%$#@%^*! Hoe kan het nou he, dat mensen zoiets denken en dan nog zeggen ook... Onvoorstelbaar. Meis, hier word je begrepen, niets is te gek. Al kan het je vriendschap nooit vervangen en ik hoop dat deze vrouw ooit inziet wat ze doet...
Miriam, je bent niet enige hoor...... Het is heel erg triets dat ze zo moest doen tegenover jou! Zoals Vlinder zei je wordt hier idd goed begrepen meis. Wij zijn er voor je hier hoor, lucht je maar lekker op, dat heb je heel goed verdient meis! Sterkte en dikke knuff!
lief van jullie hoor, En juist omdat ik niet de enige ben denk ik niet zeuren. Maar hoe vreemd gister ben ik naar bed gegaan na een enorme huilbui en dit mailen, en ik kon slapen tot vanochtend half 5 echt aan 1 stuk door geweldig het helpt wel en daar ben ik al heel blij mee En ik vind het lief dat jullie reageren meiden knuf miriam
Maar Miriam, je zeurt helemaal niet! Je moet mij soms eens horen joh, ik heb ook mijn instortmomenten waarop ik de telefoon uitzet, de deurbel eruit trek en met mijn kop onder de dekens ga liggen en verschrikkelijk veel medelijden met mezelf heb. En dat mag ook, wat Miriam, wij zijn onze dochters verloren! Hebben wij dan niet het recht om verschrikkelijk verdrietig te zijn? Om boos te worden? Om te huilen, te zeuren, te krijsen en ga zo maar door! Je bent geen zeur, je bent een rouwende moeder. En ik zou me meer zorgen maken als jij nu alweer met een big smile door het leven zou gaan, zonder verdriet te voelen om Danique*. Je bent normaal, je reageert normaal. Accepteer die gevoelens en omarm ze, want je moet ze voelen. Hoe pijnlijk ook, je moet er doorheen... Maar we kunnen elkaar steunen in dat proces. Dus als je veel verdriet hebt, dan weet je ons te vinden!
Lieverds, Ik heb veel moeten werken, dus lees nu pas jullie verhaal... Maar Miriam, ik sluit me helemaal aan hoor bij Vlinder... Rouwen mag, rouwen moet en er veel over praten is juist goed en helpt! En wij zijn er voor je meid! Wij weten precies hoe je je voelt! en wat betreft anderen, mensen die dit nooit hebben meegemaakt, maar het ook niet lijken te willen begrijpen, ik ga er geen energie meer insteken. Luna* heeft mij ook deze les geleerd, hoe cliche het ook is, echte vrienden zijn echt op 1 hand te tellen en dan nog hou je vingers over...helaas. Meis, heel veel sterkte en je kan je verhaal altijd kwijt he!
Lieve Miriam, Je klaagt, zeurt, moppert helemaal niet! Het forum is bedoeld om je gevoelens ongegeneerd te kunnen uiten en je weet dat ik het ook zeker zo niet zal opvatten. Je hebt ook héél vaak naar mijn gezeur en gemopper geluisterd en gereageerd, dat maakt het hier zo bijzonder. De ene dag sta jij er positief tegenover en de andere dag ik (of iemand anders natuurlijk) Samen slepen we elkaar er wel doorheen! Een speciale dikke zoen -X- voor jou! Liefs Franka
Hee lieve Miriam, Kom ook hier nog even laten weten dat ik aan je denk. En op je eigen onderwerp mag je je gevoelens de vrije loop laten, dus gooi het er allemaal uit! Veel liefs en goed weekend, Neeke
momenteel gaat het ook steeds wat beter gelukkig met ons we zien soms de zon weer schijnen en voelen ons niet schuldig met onze vriendin is alles uitgepraat en uit de wereld geholpen we snappen elkaar nu veel beter. we hebben groen licht gekregen en gaan er weer tegenaan ookal is het eng en lijkt het soms vreemd. maar ik ben blij want ik kan weer positief naar de toekomst kijken dat is iets wat ik zo nodig ben. het gemis is en zal altijd blijven daar ben ik nu wel achter maar ik heb er in een bepaalde manier mee leren om te gaan. iedereen knuf van mij
Meid ik heb je net ook al een pb gestuurd, maar ik wil je ook hier nogmaals feliciteren dat je helemaal vrij bent van alles ontstekingen! ik hoop heel erg voor jullie dat jullie heel snel een positieve test vast mogen houden! Liefs Marjolein
o marjolein dat hoop ik ook zo ik ben wel bang want dan hoe zal het gaan kan ik me angst onder bedwang houden en kan ik toch genieten. maar ja eerst maar eens een posi test krijgen he knuf miriam
Oh ik lees dit net pas! Meid, wat ontzettend spannend allemaal! En die angsten onder bedwang houden... Hmm ik heb het geprobeerd, maar er is geen beginnen aan. Ik heb me erbij neergelegd dat ik niet op een roze wolk zit en hoop dat de tijd heel snel gaat zodat ik mijn kindje eindelijk in mijn armen mag houden! Hoe onromantisch he? Maar zo is het wel. Die angst is moeilijk, maar weet je? Een kindje is het zoooo waard! En als je dan een goede echo hebt gehad en hem/haar lekker voelt trappelen, dan is dat toch super en ervaar ik wel die roze wolk. Alles voor een kindje he?
Lieve Miriam, Fijn dat het met je vriendin uitgepraat is, maar ik snap zooo goed hoe pijn het je moet hebben gedaan toen ze zo afwijzend op je reageerde. Ik kan dat echt niet begrijpen. Juist op het moment dat je haar het hardste nodig had, liet ze het afweten. Ik hoop echt dat alles tussen jullie uit de wereld is geholpen en dat jullie met een schone lei kunnen beginnen. Ik sluit me geheel bij de anderen aan: je bent verre van een zeur. (jij bent wel de laatste die zeurt). Maar over het verdriet over Danique praten en over dat wat je bezig houdt, is iets heel anders dan zeuren. Ik vond de opmerking dat je een rouwende moeder bent heel passend en mooi geformuleerd, want zo is het maar net! Jij hebt je dochtertje verloren en het verliezen van een kind is het ergste wat een moeder kan meemaken. Ik merk het nu ook; als ik zou moeten kiezen tussen mijn eigen leven en dat van Famke, dan kies ik voor het eerste. Het moedergevoel is zo'n oergevoel en dat verdwijnt echt niet doordat je je dochtertje niet meer lijfelijk bij je hebt. Misschien wel integendeel. Ik kan me ook zo voorstellen dat je heel angstig zult zijn bij een nieuwe zwangerschap. Van een moeder die haar kindje ook op hetzelfde moment had verloren als jij, hoorde ik dat het wel makkelijker wordt wanneer je de termijn voorbij bent waarop het mis is gegaan. De meiden hier trekken je er echt doorheen, lieverd. Zo fijn dat je hier je ervaringen kunt delen met meiden die hetzelfde hebben meegemaakt. Jullie kunnen elkaar zo goed begrijpen. Een dikke knuffel voor jou van Marla
jullie zijn allemaal zo lief, echt waar en in de tijden dat ik het weer even niet zie zitten zijn jullie er gewoon alsof het hoort. marla heb je gemist meid ook al begrijp ik het heel goed hoor thuis gezin gaat gewoon voor. maar jou woorden raken me altijd al vanaf het begin heb je me opgebeurd en nu nog top van je. en alles is uit de wereld als is het niet makkelijker maar ik kan er nu goed mee omgaan alleen zaterdag avond zei bart heey mir ik heb het kindje voelen schoppen en toen sneed het even dwars door me heen en dat we de baby kamer gingen kijken ze hebben gewoon echt alles al en ik had het allemaal moeten hebben snap je. dat doet gewoon nog steeds pijn echt pijn. iedereen een knuf liefs miriam
Oh jee, Miriam, wat moet het inderdaad enorm moeilijk zijn om je eigen vriend te horen zeggen dat hij het kindje van je vriendin heeft voelen schoppen. Dat had hij over jullie eigen kindje moeten zeggen en dat hij dat nou over dat van een ander (moet) doen, moet je zoooo veel pijn doen. Dat begrijp ik helemaal. Pffffffff....... dan lijkt het mij dat je echt het gevoel hebt dat het zoooo oneerlijk is. En in jouw babykamer had inderdaad Danique moeten liggen..... Het is inderdaad niet dat je het je vriendin niet gunt, het is volgens mij juist dat je je eigen verdriet en gemis veel sterker voelt. Misschien stel ik je nu een moeilijke vraag en als je die niet wilt beantwoorden, dan snap ik dat helemaal: heb jij Danique ook gevoeld? (het maakt niet uit voor de pijn die je voelt, maar ik ben gewoon benieuwd). Die pijn die je voelt is logisch, lieve Miriam, en voel hem ook gewoon. Het is wat iemand zei: het zou vreemder zijn als je deze niet voelde. Vergeet niet: je mag verdrietig en boos zijn. Je hebt er alle recht toe. Sta je zelf dat toe, lieverd. Oh Miriam, wat een lief compliment dat jij mij hebt gegeven. Ik moet er echt van slikken! Ik heb jou ook gemist en voel me er rot onder dat ik in april niets van me heb laten horen, net rond de uitgerekende datum. Sorry! Marla
lieve lieve marla toch domme meid, wij zijn er hier voor elkaar en met elkaar en soms heb je even genoeg aan je eigen en kom je even wat minder houdt niet in dat je ons vergeet. dus niet gaan verontschuldigen en ik heb danique 3 weken lang mogen voelen in mijn buik bart 1 keer heel zacht maar bart niet echt schoppen en ik denk ik ook nog niet. daarom deed het denk ik zo'n pijn maar ik weet ook dat het er allemaal bij hoort het verwerkingsproces is niet zo ineens klaar toch denk ik dat ik al wel veel positiever in het leven sta marla een onwijs dikke knuf miriam
Oh Miriam, wel heel mooi dat je Danique nog hebt mogen voelen, want het is toch heel bijzonder om dat te voelen als moeder zijnde. En ja, het doet natuurlijk enorm veel pijn om geconfronteerd te worden met schopjes van een andere baby. Nogmaals dat had Danique in jouw buik moeten zijn en niet anders! Heb je wel eens naar Derek Ogilvie gekeken? Misschien geeft je dat wel troost. Volgens hem blijven de MK-kinderen en babietjes als Danique altijd bij ons. (ze groeien zelfs nog tot een bepaalde leeftijd) Mooi he? Marla
nee ik heb daar nog nooit naar gekeken ergens mishien bang of zo weet het niet. Maar zolang het maar niet te dicht bij komt kan ik het goed aan maar als er dan iets gebeurt wat ik niet van te voren had kunnen incaseren ja dan is het even behoorlijk slikken, maar ik ben blij dat bart mijn taak daarin overneemt want was dit nooit bij ons gebeurt dan had ik waarschijnlijk continu aan haar buik gezeten voelen. dus het is wederom dubbel heb zo bruiloft moet alleen want mijn kerel moet werken krijgt geen vrij. Ik baal hier zo ontzettend van maar ja het is niet altijd zoals we zouden willen Verder gaat het hier goed, op het moment droom de laaste tijd veel van het opnieuw zwanger zijn, mischien wel goed, maar ben altijd bang dat het bij dromen blijft. en ik heb op het andere topic gelezen dat je langer thuis blijft goed zo ben trots op je je moet soms keuze's maken die niet altijd even prettig zijn maar je hebt nu wel de beste keuze gemaakt en daar mag je trots op zijn. knuf miriam
Hoi lieve Miriam, Ik kan me goed voorstellen dat je niet naar Derek Ogilvie wil kijken, juist omdat het in zo'n geval sterke emoties kan opwekken. Lijkt me ook erg moeilijk om met onverwachte dingen op zwangerschapsgebied om te moeten gaan, maar wel fijn dat Bart het op zo'n moment van je over neemt en je je daar dus niet druk over hoeft te maken. Natuurlijk doen dat soort dingen ontzettend pijn bij je, als mama van Danique. Ik ben wel heel blij om te lezen dat je steeds vaker droomt van opnieuw zwanger zijn. Het geeft echt aan dat je er langzaam weer klaar voor bent en dat je lichaam en geest zich weer opmaken voor een nieuwe zwangerschap. Ik kan me goed voorstellen dat je bang bent dat het bij dromen blijft en dat een voldragen zwangerschap verder weg lijkt dan ooit, maar ik heb zo'n gevoel dat dat bij jou niet aan de hand is en dat je echt weer opnieuw zwanger wordt..... Maar goed, ik snap heel goed dat je aan deze zin van mij niets hebt.. Maar houd hoop lieve Miriam...... Liefs, Marla P.s. bedankt voor je lieve steun! Ik voel me er steeds beter onder en krijg steeds meer zelfvertrouwen. De borstvoeding gaat gelukkig ook weer de goede kant uit en dat geeft rust.
goed zo marla met zelfvertrouwen iets wat ook echt bij je past zoals je ons zo vaak dat zelfvertrouwen geeft. Ik ben er wel klaar voor al zeg ik het zelf voor een nieuwe zwangerschap, maar vind het ook echt doodeng. En ergens ben ik bang dat ik hope en franka daarin voorbij ga en dat ze zich zo rot dan zullen voelen van kijk ze is al weer zwanger weet je en dat zou ik zo vreselijk vinden. Dus tja hier weer die miriam die bang is om een ander voor de kop te stoten bedoeld of onbedoeld in dit geval zeker onbedoeld maar het zou toch wel heel lullig zijn. ach ja laat ik maar eerst zwanger weer zien te raken. Ja trouwens die dromen zijn standaard momenteel had gister wel een heel vreemde hoor, Ik droomde van de sterren aan de lucht die vielen allemaal stuk voor stuk tot er drie over bleven en opeens werd er door sterren gepraat over hoe dom ik was en dat ik het nooit zou leren om te weten van verder gaan, en ineens waren ze weg. kon ze niet vinden helemaal in paniek was ik. Tot mijn manneke in de droom bij me kwam en tegen me zei dat hij doorgekregen had dat ik me er bij neer moest leggen dat het zo gegaan is en verder moet omdat er een kindje op komst is. en ineens was ik zwanger en vergat ik alle nare dingen gek he zo'n droom net of ik wakker geschud ben van je moet door ook al is het moeilijk en die tijd is er nu dus niet meer blijven staan maar verder kijken vind het zo vreemd. nou ja knuf voor jou liefs miriam
Wow, Miriam, duidelijker kun je het haast niet krijgen. Ik vind dat je wel een heel bijzondere en vooral mooie droom hebt gehad! Hij is zo klaar als een klontje. Je weet natuurlijk zelf maar al te goed wie de 3 sterretjes zijn en ook de rest spreekt vanzelf. De boodschap voor jou is denk ik dat je weer naar de toekomst moet kijken en hoop moet houden. Ik vind het zoooo bijzonder dat je hebt gedroomd dat je opnieuw zwanger raakt. Dit geeft zoveel hoop! Echt een hele mooie droom! Weet je dat ik in de cyclus dat ik ben aangeteld, maar nog niet wist dat ik zwanger was, heb gedroomd dat ik een foto van mijzelf met een dikke buik vond in het huis van mijn overleden oma. Ik heb dat toen bij ons topic opgeschreven, dus je kunt het zelfs nog nazoeken! Heb je nog steeds een goed gevoel door deze droom? Enne.... ik vind het heel lief dat je je zo'n zorgen maakt om de niet-zwangeren, maar ik weet zeker dat jij de laatste bent waarover ze zich rot zullen voelen als jij weer zwanger bent! Echt, jij hebt zo ontzettend veel rottigheid meegemaakt en iedereen gunt jou zoveel goeds! Je leeft altijd zo met iedereen mee, ondanks je eigen verdriet. Nee, lieve Miriam, maak je daar vooral geen zorgen om, dan doe je jezelf echt te kort! Ik voel me gelukkig steeds beter en de BV gaat ook zoveel beter dan eerst. Ik ben er zo opgelucht door. Ik heb nu wel een harde plek in mijn borst, maar dat komt door een melkblaartje dat ik nog door moet prikken, dus dat wordt zo opgelost. Dat ik deze keer eens voor mezelf en Famke heb gekozen, geeft me een goed gevoel. Dikke knuffel, Marla