Op de Yogacursus hadden ze het over "weeen wegpuffen". Ik dacht dus dat puffen verlichting zou brengen ofzoiets. Nou toen de echte bevalling een feit was, pufte ik, maar wegpuffen, daar was echt geen sprake van. Ik had meer het idee dat ik een soort toneelact aan het opvoeren was met dat gepuf. Ik had liever mijn mond gehouden en stil de pijn verdragen, wat ik ook wel eens deed. Ik kan ook wel rustig ademhalen zonder dat gepuf. Waarom is dat toch eigelijk en wie heeft die onzin bedacht?
Ik zou zeggen, probeer het de volgende keer. Ik moet zeggen dat puffen bij mij veel beter werkt dan 'gewoon' wegademen.
ik vond het wel prettig, dat puffen. En laatst kreeg ik verdoving tussen m'n teen (huishoudelijk ongelukje) en toen pufte ik ook wel even. Je concentreert je op de ademhaling en voelt de pijn dan minder op de een of andere manier...bij mij werkt het wel iig!
Bij mij werkte het ook goed. Kán je wel wat anders dan puffen dan als je zoveel pijn hebt... Ja puffen of schreeuwen, maar schreeuwen maakt het nog erger. Knap dat je het kan zonder te puffen, doe het de volgende keer gewoon zoals jij wil!
Klopt, door het puffen word je gedwongen op je ademhaling te letten en daardoor ontspant het wat makkelijker.
nou dat heb ik me nou ook wel eens afgevraagd. Twee keer bevallen maar heb geen pufcursus gevolgd, geen poging tot puffen gedaan en gelukkig ook niemand aan mn bed gehad die me dat adviseerde. Dan was ik waarschijnlijk ook gaan lachen, ondanks de pijn. Begrijp me niet verkeerd, iedereen moet doen wat haar goed lijkt of hoe het goed voelt maar ik heb er ook niks mee. Ik neem aan dat het een manier is om je te concentreren en rustig te blijven. Het zal ongetwijfeld beter zijn dan schreeuwen bijvoorbeeld. (maar dat heb ik ook niet gedaan)
Nou ja knap Mijn manier om met pijn om te gaan is in mezelf te kruipen en te verstillen. Puffen is iets wat niet natuurlijk is voor mij, gek he?
Is niet gek hoor! Ik was ook heel erg stil, moest puffen van de verpleegster, maar daar raakte ik helemaal buiten adem van. Gewoon stil zijn ging bij mij veel beter. Ik was gewoon even helemaal in mijzelf getrokken.
Als je uitademt voel je pijn minder op de een of andere manier. Dus als je steeds n beetje uit blaast (=met kleine pufjes) dan voel je de pijn minder. Ik ga uit mezelf puffen blijkbaar. Want toen ik mn MK kreeg 2 jaar terug heb ik ook liggen puffen, ging vanzelf. Had dan ook ligte weeen ondanks dat ik 9 weken zwanger was geweest. Als ik nu n vervelende pijnlijke harde buik heb die fijn naar mn rug uit straalt puf ik ook automatisch. En dan kijkt mn man me weer bezorgt aan van je bent toch niet stiekem al bezig heh! Maar goed als je dat zo niet ervaart en je de pijn op n andere manier beter op kan vangen. Dan is daar toch niks op tegen?!
Geen idee.... hier ook niet gepuft maar gewoon normaal adem gehaald... behalve dat ik van dat gepuf ging hyperventileren werdt ik er bloednerveus van! Ben gewoon normaal blijven ademen waardoor ik erg rustig werdt en de bevalling echt supersnel verliep.... Dussuh eerdaags wanneer hier alles weer gaat beginnen... geen gepuf voor mij
Hier ook eentje die uit zichzelf al puft. Hoewel, puffen vind ik een groot woord, het was echt niet zoals je vaak op tv in komische series ziet hoor. Ik ademde gewoon in kleine beetjes uit, zoals ook Wilma hierboven het beschrijft. En ik heb, doordat ik met 32 weken beviel, ook geen cursus gehad, want ik heb alleen de eerste les (lees: voorstelrondje) gehad Maar ging uit mezelf zo ademen en vond het in vergelijking met gewoon ademen (heb met drie dagen weëen aardig kunnen vergelijken) fijner om te puffen... Maar ieder zijn of haar eigen ding denk ik dan! Trouwens, in de verloskamer naast mij beviel een vrouw door enoooooorm te gillen, vanaf de eerste wee gelof ik al, pffff.... maar ja, dat was voor haar misschien de beste manier om minder pijn te ervaren...
Bij ons op zwangerschapsgym werd er verteld dat je door te puffen ervoor zorgt dat het moment van uitademen langer duurt dat dat van inademen. Dat schijnt dan een seintje voor lichaam te zijn om te ontspannen, waardoor je hartslag en bloeddruk iets dalen en je endorfines ipv adrenaline aanmaakt. Of het echt waar is weet ik niet hoor. Ongetwijfeld heeft het ook iets met concentratie te maken. Het pufje om persweeen weg te puffen houdt je ademhaling meer bovenin, zodat de drang om te persen beter te weerstaan is. Hmmm, ik vond dat niet echt helpen in ieder geval.
ik moet echt puffen...anders verkramp ik door de pijn en haal geen adem meer...en dat heb je toch echt wel nodig
Toen de weeen erger werden kon ik het helemaal niet zonder te puffen. Maar ieder zijn eigen manier natuurlijk.
dat hoge puffen kon ik niet goed en heb ik ook niet gedaan... Ik heb meer het idee dat ik de weeen 'weggeblazen' heb telkens zeg maar... dus hardop langzaam uit te blazen telkens. Dezelfde manier van ademhalen gebruikte ik later ook bij het inbrengen van de catheter (moest een paar keer in 10 dagen tijd)- beetje vervelend gevoel, maar door het 'puffen' kon ik ontspannen 'daar beneden' en anders niet. En ook met het verwijderen van de hechtingen ging het net zo. Op die manier kon ik telkens de pijn/vervelende gevoel goed opvangen, nouja ik voelde het dan amper meer! Dus dit houden we erin
Ja, dat doe ik ook als ik pijn heb, ik ga dan langzaam uitademen. En hardop, dan lijkt het net alsof je de pijn uit je lichaam blaast...werkt misschien puur psychisch maar ik vind het wel beter te verdragen zo. Ik ben trouwens nog nooit bevallen hoor, wie weet is het dan heel anders. Maar ik heb weleens hevige buikpijn gehad (blindedarm) en toen vond ik het ook lekker om langzaam te ademen. Wat bij mij ook heel erg opluchte was huilen, mezelf lekker laten gaan op die manier. En bewegen, dan focus ik me minder op pijn dus voel ik het minder. Maar bij echt felle pijn ben ik ook in mezelf gekeerd. Stel ik stoot heel hard mijn teen dan sta ik even doodstil met mijn ogen dicht ipv de hele boel bij elkaar schreeuwen Ik wil zelf in bad gaan bevallen. Nu heb ik hier in de badkamer een gewoon ligbad en ik vind het heel ontspannend als ik daar een beetje in drijf en een soort golfjes maak waarop mijn lichaam dan deinst. Dat helpt als ik last van mijn rug heb. Maar voor mijn gevoel helpt dat snelle puffen wat je dikwijls op tv ziet niet zo....tenminste als ik van mezelf uitga dan.
bij de 1e bevalling vond ik het onzin want het hielp voor geen meter, maar bij de 2e bevalling hielp flink wegpuffen echt heel goed! dus ja het kan wel degelijk nut hebben! het hielp echt tegen de pijn (en tegen het hyperventileren wat je anders al snel gaat doen )