Ik heb in totaal 3 weken ( bijna) volledig BV gegeven. In die periode ook te maken gehad met 2 borstontstekingen en 1x een fikse verstopping die maar niet wegwilde met als gevolg 1 borst die aan te bieden was. Hiervan ging de tepel helemaal stuk en zo was het voeden steeds pijnlijker. Ik had me ook ingesteld om "gewoon" borstvoeding te geven. Ook hier was het aanleggen vanaf het begin al een probleem. Zelfs een lactatiekundige ingeschakeld in kraamweek. Doordat het aanleggen soms wel 20 min. duurde en hij dan ook wel een half uur per borst wilde drinken, was er voor mij nauwelijks tijd tussen de voedingen. Tijd die ik hard nodig had om te rusten ( heb ook geen "standaard" bevalling gehad). De keuze om over te stappen op FV heeft mij heel wat tranen bezorgd ( en soms als ik er nu aan terug denk nog), maar uiteindelijk heeft het heel veel rust gebracht voor mijn zoon en mij.
Lastig meid! Dat gevoel! Als het voor jou echt genoeg is op dit moment, dan is het gewoon genoeg! Als jij het echt niet meer ziet zitten, dan stop je er gewoon mee. Niet gaan vergelijken met andere, ik ben ook vaak genoeg voor gek uitgemaakt dat ik door bleef gaan hoor, dus het is echt niet dat jij het nu AL opgeeft. Nee, jij hebt het gehad, jij ziet het niet zitten om het voort te zetten, jij ziet er geen 'toekomst' in, nou zorg dan dat je iets kiest waar je dat wel in ziet. En dat is dus de kunstvoeding! Dat een ander wel langer door bleef gaan geeft toch niet? Jij stopt gewoon wanneer het voor jou niet meer gaat! Je doet het prima meid! Jij hebt het beste voor met je dochter, niet teveel vergelijken ! Knuffel! Je doet het echt goed!
Heb niet voor fv gekozen, maar was wel reteblij dat het er was. Na zes weken kolven (en na ook een zware bevalling met een hb van 5.4 ofzo op een eind) was het ook einde oefening. Ik heb me rot gevoeld dat het niet is gelukt, maar er viel wel een grote last van mijn schouders. De eerste keren dat ik een flesje maakte voelden ook heel apart. Ik had ook net als jij echt wel een schuldgevoel hoor. Zeker als je leest over mensen bij wie het van een leien dakje gaat, denk je... had ik dan toch moeten doorzetten? Maar je maakt zo'n moeilijke beslissing niet voor niks. Weet je, er zijn altijd mensen die 'beter' zijn... die langer borstvoeding geven, hun kindjes verantwoorder lijken op te voeden, die hun zaken beter voor elkaar hebben, whatever. Kijk gewoon naar je zelf, hoe hebben jij en je vriend en je dochtertje het, en hoe heb jij het idee het beste voor haar te kunnen zorgen? Als dat is door te stoppen met bv / kolven en weer energie voor je meissie te hebben: prima toch! En soms krijg je het idee dat poedermelk slecht is... Echt niet! Het is gewoon hartstikke goed. Bv is misschien nog hartstikke 'beter' maar een blije mama is ook belangrijk hoor. Het zou tof zijn als het wel was gelukt maar dat is het niet. Je hebt het geprobeerd, super toch? Bevestiging dat je het goed doet krijg je straks echt wel van je kindje, dat komt niet uit boekjes, van mensen op internet of wat dan ook. Blablabla... Herken het gewoon supergoed en mijn gevoel dat ik een goede keuze heb gemaakt wordt echt wel steeds sterker nu ik mijn meissie zo lekker groot zie worden!
Omdat ik gewoon niks met borsvoeding 'heb'...het gevoel was er gewoon niet, ik heb altijd gezegd dat ik direct flesjes zou geven. (heb er geen spijt van overigens. )
Ik heb maar een paar weken borstvoeding gegeven, zij het meeste gekolfd, omdat ik Liam niet kreeg aangelegd. Hij krijste de hele boel bij elkaar als ik hem probeerde aan te leggen. De dag dat hij geboren was in het ziekenhuis ging het aanleggen prima. De dagen erna ging het mis. Ik kon zelf mijn bed niet uit. Ik had een zware bevalling die geeindigd is in een keizersnede en was veel bloed verloren. Ik kon me amper bewegen en had dus veel hulp nodig bij het aanleggen van Liam. Heb deze hulp helaas amper gekregen, omdat het erg druk was door de vele geboren baby's. Op een gegeven moment was het klooien met "fingerfeeding", tepelhoedjes, bijvoeden en zo. Liam werd er niet vrolijk van. Hij wilde gewoon zijn melk hebben en werd al snel boos als ik hem aan wilde leggen. Eenmaal thuis gekomen hebben we alle hulp van de wereld gekregen om de borsvoeding op gang te helpen en Liam aan te leggen, maar niets lukte. Ik ben voor mijn gevoel de hele kraamtijd bezig geweest met voeden. Erg intensief en een baby die er niet gelukkiger van werd. We waren gewoon anderhalf uur bezig met voeden per keer! Proberen aan te leggen, lukte vaak niet. Soms wel, maar dan nam Liam maar een paar slokjes en kapte ermee. Bijvoeding maken en hem dit geven. Daarna moest ik nog kolven. Kortom, ik zat er na een paar weken helemaal doorheen en was het spuugzat. Liam ook. Daarbij kwam ook nog een keer dat er heel veel mensen aan mijn borsten hebben gezeten om Liam proberen aan te leggen en dat was ik ook helemaal zat. Na een paar weken ben ik gestopt en ben over gegaan op fv. Ik heb het kolven langzaam afgebouwd, omdat je maar niet zo kan stoppen en wat ik er dan uit kreeg, gaf ik nog wel aan Liam in een flesje. Toen ik niet meer hoefde te kolven, ben ik overgegaan op volledig fv. En tjonge, wat werd Liam een blij jongetje! Hij was super tevreden met zijn flesje. Bij 7 weken oud ging hij ook doorslapen 's nachts, echt super. Hij ging van zijn laatste voeding om 22.30 uur doorslapen tot 8.00 a 8.30 uur. In het begin heb ik me nog wel even schuldig gevoeld, omdat ik voor mijn gevoel opgaf, maar daar heb ik me snel overheen gezet. Ik zag immers hoe een blije baby (en ouders) we ervoor terug kregen met fv en dat je baby blij is, daar doe je het toch voor! Liam groeit super op zijn flesje. Hij krijgt nu nog 5 voedingen van 180+6 en 's morgens sinds kort een fruithapje. Achteraf ben ik erg blij op fv over te zijn gegaan. Als ik zie hoe happy Liam is met zijn flesje, wat wil ik nog meer! Voor mijn gevoel heb ik bv alle kans gegeven, maar het ging helaas echt niet.
@Fem: dat was geen zetje, dat was een DUW richting arrogantie wat betreft het moederschap 't Is nog heel erg een kwestie van gevoel en verstand bij mij...die moeten ff gaan samenwerken. Weet wel dat dit de goede keuze is geweest voor ons, maar het voelt nog niet zo. Alhoewel dat gevoel wel steeds meer komt, want Yelena heeft in al die weekjes hier op aarde nog nooit zo lekker geknort als gister en vandaag. 1 Grote huilbui vannacht, maar dat was omdat ik absoluut mijn nest niet uit kon komen en zij een enorme poepbroek had Als haar papa er toch niet was.... Ik geniet meer van haar en zij is echt rustiger, dat verschil is al zo duidelijk na slechts 2 daagjes. Ik zie nu al dat ik er profijt van heb en daarom heb ik ook heel consequent tegen mezelf gezegd: nu stoppen, dan heb je er het meeste aan. Poeh al die voedingsmethodes, ik ken het. Op een gegeven moment was ik aan het kolven, kreeg Yelena fingerfeeding, moest ik haar proberen aan te leggen met een tepelhoedje en zou ze ook nog het flesje krijgen. Bizar hoe mensen zoveel van je kunnen eisen op 1 van de meest kwetsbare momenten uit je leven. Ik was blij dat mijn kraamverzorgster zoiets had van luister mij boeit het niet wat dat kind krijgt, als ze maar iets krijgt Aan jou de keuze....dat klinkt heel ongeinteresseerd maar bij mij werkt het alleen maar beter als niemand druk op me zet. Is bij de meesten wel denk ik! Tja ik dacht bij mezelf oke BV is dan lichamelijk gezond, maar FV is op het moment psychisch gezonder Zeg dat gewoon een paar keer tegen mezelf gedurende de dag. Ach ja HB gehalte....die was in het ziekenhuis 4.8 en na de bloedtransfusie 5.6 Nog niet bijster hoog en had dus ook weinig fut. Ik las zelfs over postnatale uitputting; wat dus in verband kan staan met veel bloedverlies. Dan word je door de moeheid ook een beetje depri. En toch denk ik bij mezelf: het blijft bizar dat moeders zich zo uitputten, als het ware hun eigenwaarde en respect kwijtraken. En dat er een maatschappij is die daar gretig misbruik van maakt dmv pushen van bv en onvoldoende psychische ondersteuning. Sorry ben een hulpverleningsmiep....en ik merk gewoon hoe kil de meeste zorgmensen zijn waar ik tot nu toe mee te maken heb gehad ivm mijn bevalling en dochter. Dat gaat mij niet in m'n koude kleren zitten. Maar vind het ook fijn om te lezen dat er ook mama's zijn die bij voorbaat al niets met BV hebben. Want ik dacht dat Bv wel zo natuurlijk was dat elke vrouw er hysterisch blij van werd Oude overtuigingen he....
Wij hebben gekozen voor flesvoeding omdat ik veel te weinig bv had. Damian was erg licht en om die reden heeft de vk en kraamhulp gezegd dat ik beter kon stoppen. Na een hele dag niet kolven had ik nog geen 30 ml. (hoe blij ik was dat er na ruim 7 dagen eindelijk 30 uitkwam!) Baalde wel even , hoewel ik na die 7 dagen toch wel gehad had met die kolf (de frustratie dat er telkens zo weinig uit kwam)
Bij mijn 1e heb ik 5 weken BV gegeven en dat was niet te doen. Vanaf dag 1 wilde ze al niet. Krijsen en woest aan de borst./ We hebben aan fingerfeeding gedaan en uiteindelijk met een tepelhoedje aan de borst gekregen. Na de kraamweek was het ook niet beter, ieder uur wilde ze aan de borst. Dit 2 weken volgehouden en toen zei het CB dat ik niet voldoende voeding zou hebben en bij moest kolven DUs eerst voeden en daarna nog kolven. Wat haatte ik die kolf! Na 5 weken heb ik het opgegeven met heel veel schuldgevoel. Later bleek ze koemelkallergie te hebben. Dus moest ze speciale voeding. Uiteindelijk is ze ook groot geworden op de fles hoor... Nu bij mijn 2e loopt de BV wel. Het is echt afhankelijk van wat voor een kindje je hebt en hoe je je na de bevalling voelt.
Hb hoeft natuurlijk niks te zeggen, mijn hb was een paar weken geleden 4.8 en afgelopen maandag 5.2 . En nee dat maakt natuurlijk niet uit en nee ik weet niet hoe jij je daardoor voelt, maar toch . Het zijn getalletjes, zegt niet zoveel verder. De een heeft daar waarschijnlijk meer last van dan de ander! Maar dat onderste stukje. Ook daarin is het aan iedere vrouw haarzelf wanneer zij vind dat het genoeg is, of ze stopt met de borstvoeding of nog doorgaat met de borstvoeding. En welke keuze er ook gemaakt word, de keuze die vaders/moeders voor hun kindje(s) maken is goed! Jij bent blij dat je gestopt bent, dat is voor jou een opluchting. Ik ben blij dat ik doorgegaan ben, dat is voor mij een opluchting . Zo heeft ieder zn eigen gedachtes en opvattingen.
ik bedoel die vrouwen die vooral uit schuldgevoel doorgaan. jij bent waarschijnlijk vanuit je ideaal doorgegaan. het hb verhaal snap ik niet zo? ik voel me nu prima, maar met een hb van 4.8 ben ik flauw gevallen na een wc bezoek. dus ik was wel degelijk beroerd en de 1e 7 dagen erna ook. veel typen gaat wat lastig, heb dochter bij me. dus kan kortaf overkomen.
Alles ging goed met de bv hier! Aaron groeide als kool en het aanleggen ging super, geen kloven niets! Echt geweldig! Maar ik werd er zoooo zenuwachtig van! Ik vond het echt vreselijk! Iedere keer maar weer die tiet bloot te maken! Iedere keer dacht ik weer als hij ging huilen, Neeee niet weer! Toen ging ik er zelfs tegenopzien om hem eten te geven! Nou dat was de druppel... Toen zijn we overgegaan op de fles. En vanaf het eerste flesje was ik een gelukkige mama! Das toch veel beter voor mijn zoontje . Hij heeft toch nog 2 maanden bv gehad!
Hier gelijk vanaf dag 1 de fles, ik had dat al van te voren zo bedacht. Ik had er niet het oe-a dit lijkt me leuk gevoel bij, ehet deed me niets, sterker nog het idee stond me zelfs echt tegen, dus ja dan ga ik daar ook zeekr niet aan beginnen, zou niet weten waarom. Dus hier groeit ie als kool op de zelfgemaakte flesjes (toch nog beetje van mama hahahaha) met behulp van nutrilon hahah
*kijkt voorzichtig om het hoekje, mag ik hier nog komen? Ik geef half bv/half kv dus in welk hokje ik moet weet ik even niet * Nouja ik ben niet doorgegaan uit mijn ideaalbeeld. Ik ben doorgegaan omdat ik PERSE gelijk wilde hebben . Iedereen was van mening dat mijn melk niet goed was, er niet genoeg voeding inzat, er niet genoeg melk was en weet ik veel wat. Kortom altijd overal gezeik, en ik ben doorgegaan alleen om mijn gelijk te halen! In de zwangerschap werkelijk altijd gezegd dat als de borstvoeding niet zou lukken ik gewoon over zou stappen op kunstvoeding, maar dat bleek toch moeiljker voor mijn gevoel ! Ik had en heb vooral schuldgevoel naar de kleintjes dat ik ze niet (altijd volledig) zelf heb kunnen voeden. Dus ook al geef je borstvoeding/heb je het gegeven dan nog kan je schuldgevoel krijgen zegmaar . Hb verhaal bedoelde ik mee te zeggen, dat cijfertjes weinig zeggen, de een zal zich idd met dat hb vreselijk beroerd voelen en echt werkelijk nergens voor in zijn en niks kunnen hebben. De ander kan dat wel, of net iets beter. Dus cijfertjes zeggen niet zoveel. Snap je wat ik bedoel? En natuurlijk snap ik dat je niet altijd even veel tijd hebt om te reageren, dat heb je met (een) kindje(s) om je heen , en tja mijn antwoord was nou ook niet even snel zegmaar ! Liefs, Hanneke! Owja, en mamatje24, je 'steelt' mijn slogan . Ik zeg altijd dat mijn kleintjes een beetje van mezelf en een beetje van Nutricia krijgen . Alleen doel ik dan op de borstvoeding en de kunstvoeding die mijn kleintjes krijgen
Oke ik snap 'em Van het hb. Hoe kan borstvoeding slecht zijn? Das wel een gekke opmerking. Tja, als je als een ketter rookt, snuift, spuit, slikt, dan kan ik me voorstellen dat het slecht is