hoi mime ik had ook geen goed gevoel bij een draaipoging iik dacht zo'n kindjes ligt niet voor niets zo (mooi toch hoe de natuur alles regelt )dus niet laten doen , maar ik had ook geen keuze in deze om meerdere redenen mijn zoontje lag dwars = altijd ks ik had hoge bloeddruk = extra risico en zwangerschapssuiker daarbij kwam dat mijn postuur niet geschikt was = te zwaar' ik ben uiteindelijk blij waarom het geen draaipoging was ik zal je vertellen waarom: bij de ks heeft de gynacoloog in een hele grote vleesboom gesneden, deze bleek achteraf half voor de uitgang te liggen en mijn zoontje lag met zijn armpjes vast tussen deze vleesboom en mijn bekken. conclusie hij kon dus niet draaien ! ik wens je succes met je keuze een ks is natuurlijk best zwaar en voor het herstel moet je ook tijd nemen maar ik vond het belangrijker dat mijn kindje een veiligere bevalling kreeg dus in mijn geval ks spinnekop
interessant topic, ook onze uk ligt in een stuit. Morgen hebben we een echo om te kijken hoe het er nu voor staat. Maar volgens mij is er niets veranderd. Ik laat het nog maar even op mij afkomen, maar vind het wel moeilijk om een keuze te maken. Wel of niet draaipoging, wel/niet ks. Eerst morgen maar afwachten en kijken wat de vk zegt. Ik wil het beste voor mijn kind. bewust ga ik niet googlen op internet, omdat ik toch het gevoel heb dat er meer negatieve verhalen op staan dan positieve. ook ik heb een niet zo fijn gevoel bij een draaipoging, maar waarom weet ik niet. Misschien komt het wel doordat ik niet goed weet wat er gaat/kan gebeuren.
Bij mijn dochter kwam de vk erachter bij 36 wkn dat ze in de stuitligging lag.. Doorverwezen naar de gyn en op die dag nog draaipoging laten doen. Voor mij was het onprettig maar dat was omdat mn buik ook klein was en Katie volgroeid was.. Maar ondanks die onprettige gevoel was het wel waard geweest! Ze houden zowel jouw als kindje goed in de gaten door echo en ctg scan... En niett altijd geloven met wat er op Internet staat want dan zou de bevalling ook een ramp zijn terwijl het voor ieder anders is.. Dus ook met draaipoging..
Ook hier geen positief verhaal over de draaipoging.... Met 36 +3 een draaipoging ondergaan. De draaipoging is mislukt, ons ventje verschoof geen milimeter en de poging opzich was pijnlijk. Nadien had ik de blauwe plekken op mijn buik staan en de kleine heb ik haast een dag niet gevoeld. Uiteindelijk zijn we voor een KS gegaan en geen 2e poging ondernomen. Maar goed ook, het kleine ventje lag klem onder mijn ribbenboog en kon niet draaien. Sinds de poging denk ik dus ook '' het zal wel een reden hebben ''.
Bedankt voor de reacties weer @ Mariiyelle: Hoe was je bevalling daarna, ik 'hoor' (op internet) vaak dat de bevalling daarna dan toch op een of andere manier niet goed gaat, dat er toch zoals hier al eerder gezegd een reden was waarom het kindje in stuitligging lag. @ Lavendel: Ben benieuwd wat jij gaat beslissen, als dat nog nodig zou zijn, neem aan dat een VK altijd een draaipoging adviseerd maar ik ben benieuwd.
volgens mij is er lang niet altijd een echte reden voor de stuitligging. In mijn geval had hij gewoon lekker veel plek en kon nog lekker tuimelen. Hij had ook nog niet zo'n zin om in te dalen, maar is daarna prima met hoofd eerst eruit gekomen.
Ons eerste kind lag vanaf 20 weken in stuit en is zo tot het einde blijven liggen. Ik had een goed gevoel over een draaipoging en die hebben we gedaan, helaas zonder resultaat, er zat geen millimeter beweging in, ook al had ik wel voldoende vruchtwater. We hebben toen gekozen voor een geplande keizersnede en achter die keuze sta ik nog steeds omdat ik de bibbers krijg van de gedachte aan een natuurlijke stuitbevalling. In deze zwangerschap ligt het kindje wéér in stuit, al moet dit toeval zijn omdat er met mijn baarmoeder in principe niets aan de hand is. Ook dit kind ligt al vanaf het begin met het hoofd omhoog. Omdat ik zoiets heb van 'die draait echt niet meer, kijk maar naar onze zoon, die lag ook al de hele rit zo', laten we het nu niet meer doen, mocht hij/zij straks nog in stuit liggen. Dan wordt het 'gewoon' wéér een geplande keizersnede. Als jij er geen goed gevoel over hebt, zou ik het niet laten doen. Je gevoel is echt belangrijk. Ik had geen goed gevoel over een stuitbevalling en sta dus ook 100% achter mijn keuze voor de keizersnede van toen en nu eventueel weer (ook al is het herstel hiervan ook geen pretje!).
@ Didi: fijn te horen dat het daarna verder ook nog gewoon kan gaan. @ Sula: Een stuitbevalling wordt het hier ook echt niet hoor, 10x liever een geplande ks. Ik weet het nog niet zeker wat ik ga doen, maar ik wil in elk geval wel gaan praten met de persoon die mijn kindje eventueel zou draaien. Ik neem aan dat ik een afspraak kan maken en toch besluiten om het niet te doen? Of te stoppen als het niet goed voelt? Ik denk dat de slagingskans vrij klein is aangezien dit mijn eerste zwangerschap is en ik een kleine buik met weinig vruchtwater heb, als dat zo is wil ik niet dat ze aan mijn meisje gaan duwen en trekken, maar ik wil hierover graag de mening van iemand die er verstand van heeft.
Hier heeft de VK eerst het eea verteld over de versie en werd er aansluitend een echo gemaakt om te kijken of de omstandigheden goed zijn. Tijdens de versie kun je aangeven dat ze moeten stoppen, dit heb ik zelf ook gedaan na een half uur proberen. Ik vond het wel vervelend dat ze erg aandrongen op een 2e poging, zeker nu ik achteraf de wetenschap heb dat het onmogelijk was gelukt. Dit zal echter per vk/gyn verschelen natuurlijk! Laat je goed voorlichten en doe waar jij je prettig bij voelt!
Bij onze eerste ook een draaipoging gedaan bij 37 weken. Ik vond het persoonlijk best pijnlijk en een heel gedoe. Uiteindelijk ook niet gelukt en na een halve dag in het ziekenhuis te hebben gelegen weer naar huis. Die dag ook gelijk een datum geprikt voor de geplande keizersnee. 's Avonds kreeg ik heftige pijn in mijn rug en wist niet wat me overkwam. Ziekenhuis gebeld en gezegd dat ik die dag een draaipoging had laten doen. De zuster vertelde toen dat het wel eens voorkomt dat je vroegtijdig weeen kunt krijgen. Ben toen naar het ziekenhuis gegaan. De arts twijfelde of ze de keizersnee maar nu moesten doen aangezien ik heftige weeen had maar ze wilde toch liever nog even wachten omdat het voor de baby beter is om nog een paar weekjes te blijven zitten. Na een dag werden de weeen minder en mocht ik weer naar huis. Anderhalve week later is het geboren.
Ik zou er zeker van te voren met iemand over praten. En je mag altijd stoppen als het niet prettig voelt. Het is jouw lijf. Succes!
Ik lees ook mee, hier dezelfde situatie. Onze frummel lag altijd goed t/m 26 weken. Met 27 weken lag ze ineens in stuit. Hoewel, ineens, ik weet zeker dat ik haar heb voelen draaien. Morgen gaan we naar de gyn voor een echo en om het een en ader te bespreken. Mijn placenta ligt achter, dus dat is gunstig. En ik heb van mezelf een buikademhaling en kan me goed ontspannen, dus hoop dat het gaat lukken. Ook gunstig dat ze in een onvolkomen stuit ligt. Mijn gevoel zegt nu een versie, en evt stuitbevalling, maar ik heb ook nog niet alle info besproken met de gyn. Waar ik bang voor ben is dat ik tijdens de bevalling uitgeput raak. Als je eenmaal aan het bevallen bent, en rugje enzo is gepasseerd, dan moet je het wel zelf afmaken. Bij een gewone bevalling, als je erg moe raakt, kan je nog altijd een ks. (Ik heb CVS, dus mijn spieren kunnen van vermoeidheid uitvallen.)
uit de echo is gebleken dat het kind niet meer in stuit ligt, kleine kans dat het zich nog terugdraait volgens vk maar daar ga ik niet van uit.
Ik heb begrepen dat 50% van de stuitbevallingen alsnog in een ks eindig, hopelijk dat ze dus eerder aanzien komen als het niet gaat lukkken, maar toch het lijkt me heel wat een stuitbevalling. Hoe was je gesprek met de gynacoloog?
fijn lavendel!! Wij zijn vandaag ook op controle geweest. Moesten om 11 uur bij de gyn zijn, maar was enorm druk. Ze zeiden al dat het uitliep, een uur ongeveer. We mochten ook na een half uur terugkomen, hebben dus maar gedaan, even naar AH boodschappen gehaald. Toen we terugkwamen nog 45 min wachten. Bloeddruk was goed, 120/75. Gewicht, toch weer iets afgevallen. In de laatste 8 weken ben ik wel 1,2 kg aangekomen, maar dat wat er 2. Dus in de laatste 2 weken toch weer 0.8 af. We hebben door de drukte geen groei echo gehad. Was ik eigenlijk wel heel benieuwd naar. De gyn voelde al meteen dat ze nog in stuit ligt, en een snelle echo (30 sec) bevestigde dat. Hoofdje tegen mijn ribben (voelt ook beetje beurs), ruggetje links, voetjes rechts bij het hoofdje. Hartje klopte netjes, en nog steeds te weinig vw. Aanstaande dinsdag gaan we een versie proberen. De gyn denkt dat het niet gaat lukken (gezien vw), maar we gaan het in ieder geval proberen!! Dinsdag heb ik om 14.30 uur een versie. Dat gebeurt op de kraamkamer. Mocht het hartje dan achteruit gaan of ik krijg weeen (maar heeeeele kleine kans hoor), dan ben ik al meteen op de goede plek en kan er een keizersnee volgen. Maar in principe gaan we daar niet van uit, haha. (Ik ga voor de zekerheid toch maar vast mijn vluchttas inpakken.)
Ik heb een versie gehad met 37 wk. Julia lag tegen mijn ribben aan en daar kreeg ik behoorlijk last van. De draai was voor mij juist een opluchting. De pijn zakte gelijk weg en ik kon weer normaal zitten. En ik wou graag thuis bevallen dus dat kon nu ook weer. Helaas moest ik ingeleid worden in het ziekenhuis en achteraf maar goed ook. Julia zat met de navelstreng vast om beide bovenbenen. Na 45 min. persen werd het toch nog een keizersnee. Maar het was het proberen waard. Met een keizersnee ben je minder snel op de been. Als alles goed gegaan was had ik veel minder last gehad dan nu. Of de navelstreng door de versie om de benen gekomen is weten we niet. Sterkte met de versie en er niet tegen aan zien. Laat het gewoon gebeuren en ontspan je.
Spannend smartie, hopen dat ze toch nog wil draaien. Ik heb ook weinig vw en als we gaan draaien wordt het ook waarschijnlijk dinsdag, ben benieuwd. Vandaag liggingsecho maar ik voel zo ook wel dat ze nog steeds precies hetzelfde ligt. Liesbeth bedankt voor het delen van je ervaring, ik maak me eigenlijk geen zorgen om de versie opzich, maar mss dat het niet het juiste is voor ons meisje en ook juist omdat ik bang ben dat de navelstreng verkeerd terrecht komt daardoor ofzo (ik weet dat je toch nooit weet of het daardoor kwam). Ik ben ieg blij dat er nu een beetje schot in komt en dat we vlug meer weten.
Helemaal mee eens, helaas deed het bij mij wel erg pijn, want de kleine man lag al ingedaald en de poging mislukte dan ook, maar een ks is een zeer grote ingreep dus ik had het er voor over. Zou het bij een 2e keer zeker weer proberen, liever een natuurlijke bevalling dan een ks! sterkte met beslissen, anders kun je natuurlijk altijd een voorlichtingsgesprek aanvragen in het ziekenhuis