Nou dames, ik ben wel voor de draaipoging gegaan. De vrouw die het deed was heel erg lief en verzekerde me dat ze niets zou forseren als het niet zou lukken. Ze gaf me er een goed gevoel over en het lukte me dan ook tegen mijn eigen verwachting om goed te ontspannen. Het is niet geluk. Haar kontje kwam wel goed uit mijn bekken, maar het lukte niet om haar verder te draaien. Het was wel even pijnlijk maar niets onoverkomelijks, als het pijn deed liet ze me ook telkens weer even diep ademen zodat ze weer verder kon. Hoewel we allebei al het idee hadden dat het niet zou lukken (ik heb een kleine strakke buik) ben ik blij dat we toch gegaan zijn, er werd daar ook aangegeven dat een tweede poging waarschijnlijk geen zin heeft omdat ze gewoon echt de ruimte niet heeft om te draaein. Nu weten we dat dan ook echt en weten we ook dat de keizersnede de goede keuze voor ons is. Ik heb niet het gevoel dat er iets geforseerd is of dat het vervelend was voor ons meisje.
Gelukkig dat je het als positief hebt ervaren! Dan wordt het dus een stuitbevalling of een keizersnede?
Dat is toevallig.. Ik vroeg net hoe afgelopen was. Wel goed dat je het geprobeerd hebt. Kun je jezelf dat nooit verwijten straks na de keizersnee.
@ liesbeth ja dat zag ik, moet al aan het typen zijn geweest En nee precies daarom hebben we het ook laten doen, nu kunnen we helemaal achter onze keuze gaan staan. @ Jenny het wordt een keizersnede, we krijgen nog een gesprek hierover maar we hadden dit al besloten. Ik vind de kans te groot dat het alsnog een spoedkeizersnee wordt, het voelt veel rustiger om dan maar meteen voor een geplande keizersnee te kiezen. Hebben jullie hier al een keuze over gemaakt?
Hij of zij ligt met het hoofdje boven, billen beneden en beentjes er rechts langsheen gevouwen. Ik moet nu dus sowieso naar het ziekenhuis en bij een stuit is het zo dat het of wel of niet gaat. Punt. Gaat `t wel, is dat mooi en anders wordt het een keizersnede. Maar dat gaan ze dan ter plaatste beoordelen. Dus dat is nog even spannend maar vooral gewoon afwachten. Eigenlijk houd ik gewoon rekening met beide opties: de koffer is ingepakt voor +/- 4 dagen en gericht op keizersnede. Op het moment dat het begint te rommelen, moet ik gelijk naar het ziekenhuis. Ze hebben dan nog voldoende tijd om in te schatten of het een keizersnede moet worden en dan kan ik daar rustig op voorbereid worden. Het is dan wel een ongeplande, maar geen spoedkeizersnede; manlief mag ook gewoon mee. Vooral spannend, dus! En hopelijk kom ik er met een stuitbevalling (= alleen een knip) vanaf; het scheelt me té veel hersteltijd. En ook hiervoor geldt: ik vertrouw in eerste instantie op de natuur en als die zijn werk niet doet, vertrouw ik op de dokters. Ze zullen me niet onnodig laten aanklooien!
Fijn dat je er vertrouwen in hebt dat ze je idd niet onnodig laten aanklooien. Zo te horen heb jij hier al een goed gesprek met de gynacoloog over gehad. Dat kan ook wel heel veel schelen in hoe je ergens tegenover staat. Misschien weten ze me volgende week ook nog wel te overtuigen om eerst voor een bevalling te gaan Het was sowieso goed dat we vandaag in het ziekenhuis waren, iedereen was heel vriendelijk en dat geeft toch wel een gevoel dat er goed voor je gezorgd zal gaan worden losstaand van wat er verder wel of niet gedaan wordt.
Een spoedkeizersnee is ook geen pretje. K heb nou een smiley op mijn buik omdat ze zo snel moesten zit het een beetje anders dan bij andere mensen
Jeetje Liesbeth, ik heb je bevallingsverhaal gelezen, dat klinkt idd helemaal niet als een pretje. Hoe gaat het nu met je herstel?