Ik heb een bv cursus gevolgd en ik moet zeggen dat dat me wel geholpen heeft. Waar het mij vooral in geholpen heeft, is dat ik vantevoren wist dat het weleens geen pretje zou kunnen worden de eerste paar weken. En het was ook geen pretje...Maar omdat ik al wist dat het in het begin pijn kon doen, dat soms de produktie moeilijk op gang komt (wat in mijn geval zo was) en dat er zoiets bestaat als regeldagen, kon ik denk ik beter aan dan ik had gekund als ik het vantevoren niet had geweten. Ook fijn dat ik wist hoe je goed moest aanleggen want in het ziekenhuis werd ik niet geholpen... @dirksmama: ik lees al een tijdje mee, volgens mij bedoel je het goed, en je zal ook best in veel dingen gelijk hebben, daar gaat het niet om. Maar alsjeblieft, neem van mij en de andere dames die hier iets over hebben gezegd aan dat je heel betweterig overkomt en dat je - hoogstwaarschijnlijk - onbedoeld dames hier een slecht gevoel geeft over hun keuze. Dat kan toch je bedoeling niet zijn? Als je echt graag wil dat meer en meer vrouwen aan bv beginnen en het blijven geven, zou ik een andere aanpak proberen, een positieve aanpak die vrouwen inspireert in plaats van ze kleineert.
zelfs ik ga me nu aangesproken voelen, en dat terwijl ik het nu eindelijk naast me neer heb kunnen leggen, ik had heel graag borstvoeding gegeven, eerst vond ik het eng, maar hoe verder de zwangerschap kwam hoe mooier ik het vond en hoe liever ik het wilde. bij 28 weken kreeg ik diabetes (zwangerschaps ) en na 3 dagen werd al duidelijk dat ik insuline moest gaan spuiten. in die tussentijd, bleek dat de hartslag van ons kindje heel traag was, en moest hiervoor minimaal om de dag aan de ctg voor 1 uur of langer in het ziekenhuis en 2 x per week controles bij de gyn. mijn bloeddruk ging mega omhoog. Uiteindelijk bleek dat mijn suiker niet meer in te stellen was en ik had per dag 6-8 hypo's en dan praat ik over waardes rond de 3 soms iets lager soms iets hoger in combinatie met de hoge bloeddruk ging dit natuurlijk niet goed en bij 36 en halve week wilde mijn gyn niet langer wachten en ging inleiden uiteindelijk na 48 uur voorwerk kreeg ik een weenstorm en moest het infuus uit weeenstorm hield aan en heeft 8 uur geduurd, de ruggenprik mislukte en op dat moment ging het mis met mijn suiker, de ene na de andere hypo moest op de verloskamer meer dan een halve liter pure aanmaak drinken kreeg glucose via het infuus pethidine om te ontspannen , en toen ging het niet goed meer de kleine zijn hartslag ging heel traag en werd er een spoed ks gedaan onder algehele narcose, hij is in een razend tempo ter wereld gebracht en had een hele slechte start, lees: geen ademhaling hele vlakke trage hartslag, langzaam aan kwam hij op gang en toen ik na 3 kwartier naar de kinderafdeling mocht lag hij aan alle toeters en bellen. zijn suiker was dramatisch laag er werd mij toen gelijk verteld dat hij absoluut geen bv mocht krijgen omdat mijn lichaam zo ontregeld was dit absoluut niet goed was voor mij maar dat terzijde maar zijn suikers "zo snel mogelijk" stabiel moesten worden. en dat de waarde van de suiker in de flesvoeding gelijk is en bv kan schommelen en dit voor hem veel te gevaarlijk was. meneer woog bij geboorte 3550 gram en was net een michelin mannetje zo opgeblazen iedereen zei wat een spekkie maar de kinderartsen zeiden al er blijft niets van over en dat klopte na 3 dagen woog hij nog geen 2800 gram meer toen we op dag 5 thuis kwamen was hij 2890 gram en met 1,5 week toen hij thuis gewogen werd was hij 3080 gram. meneer had het heel zwaar en ik heb daardoor mijn bv idee opzij gezet, ik wilde veel liever "zo snel mogelijk een gezond kindje " dan mijn dromen naleven en vreselijk zorgen hebben om hem terwijl ik het dan "zelf had gedaan " wil niet zeggen dat ik hoop dat ik bij een eventuele 2e (als het ons gegund is ) niet heel graag alsnog bv zou willen geven, maar stel dat ik weer in deze situatie kom kies ik weer voor fv. al met al heeft hij het er uiteindelijk heel goed op gedaan. en dit was mijn verhaal met het geval dat er situaties zijn waarvoor het dus wel degelijk niet goed is voor kindje (en in mijn geval mama) al had ik het graag anders gezien
Ik denk dat ik daar idd ook wel baat bij zou kunnen hebben. Ga het zeker navragen bij de VK waar ik hier zo'n cursus zou kunnen volgen.
lees met verbazing de reacties......iedereen laat elkaar in hun waarde. Of je nu wel of niet BV kon geven of het wilde...wat maakt dat uit! De FV is tegenwoordig zo goed dat een kind echt niets tekort komt! Enneuh...mijn hele vriendenkring en mede 30tigers...zijn allemaal groot geworden op de fles omdat toen werd gepredikeerd (weet niet hoe je het schrijft) dat de fles het beste was en BV maar slecht en onzuiver enz was......dus waarom moeilijk doen nu? Omdat de overheid zegt dat BV het beste is voor je kind? Soms is het niet het beste voor je kind..of het nu voedzaam genoeg is of niet...soms komt een kind iets te kort als het wel BV krijgt en is FV gewoon beter...en dan ligt het niet aan of de mama genoeg doorzettingsvermogen heeft of niet....... Qua informatie voorziening ben ik het wel met Dirksmama eens...dat zou enorm verbeterd kunnen worden tegen aanstaande moeders die erover twijfelen. En ook tegen moeders die er mee worstelen na de bevalling.... Mijn informatie voorziening is bij mijn 1e tekort geschoten en nu heb ik mezelf voorzien van informatie.... Maar het blijft een persoonlijke keuze! Gewild of niet BV geven lukt soms niet en dan moet je toch een keuze maken weer..... Succes met iedereen die moet stoppen, en ook die het nog eens gaan proberen! Groetjes, Miranda
Huh? Melk-zonder-voedingsstoffen bestaat wel! Mijn schoonzus heeft dit toch echt gehad (getest en al) Kindje viel als een gek af, die kreeg niks binnen.. Gewaagd om te zeggen dat het niet bestaat, met name voor de mee-lezers die nu fout geïnformeerd worden Waarom ik voor flesvoeding koos: ik was extreem onzeker of mijn dochter wel wat binnenkreeg. Ook toen ze goed was aangekomen... Het was echt te erg, ik raakte steeds in paniek, totdat zelfs de lactatiedeskundige tussen neus en lippen door vroeg of ik niet beter fv kon gaan geven. Dat heb ik gedaan, en wat viel er een last van m'n schouders... Oh, waarom ik zo in paniek raakte steeds was o.a ook doordat het kindje van mijn schoonzus uiteindelijk in het zh belande, vanwege dus melk-zonder-voedingsstoffen..
@All: laat je niet gek maken...Iedere moeder wil het beste voor haar kind, linksom of rechtsom. Borst of fles, wát maakt het uit? Ik ga ook heel hard mijn best doen om niet te reageren op bepaalde reacties, want er zijn al genoeg topics gesloten omdat bepaalde mensen het niet kunnen laten hun mening op te dringen. Wat gewoon heel jammer is. Want sommigen hebben van bepaalde zaken best wel verstand, maar zullen het nooit over kunnen brengen op een ander, omdat ze het opdringen. Ik ben het er wel mee eens dat voorlichting een hoop tranen en zweet kan voorkomen. Met de oudste kon ik na 9 weken niet meer, ik was fysiek op en de kleine was zo ontzettend druk met drinken, dat ik mijn vriend nodig had om haar vast te houden. Had ik begeleiding gekregen in houdingen en inbakeren, zoals bij de 2de, dan had ik veel langer kunnen geven. Nu vond ik het een godsgeschenk dat er zoiets als flesvoeding bestond Bij de jongste heb ik het bijna 5 maanden gedaan. Toen viel mij de combi, werken & kolven heel zwaar. Mede omdat mijn schildklier het niet deed. Daar kan dus geen voorlichting tegen op, als je op bent, ben je op.
ik denk het feit dat ze mij niet kan meekrijgen in haar denkbeelden... Da's idd hopeloos, want ik heb een andere mening en een eigen kop.
Wat mij wel steunde om mijn, toch wel, schuldgevoel los te laten en te accepteren dat de kinderarts bv ten zeerste ontraadde in mijn situatie. Was dat hij zei: "liever een gelukkige moeder of moeder die achter haar keuze staat en fv geeft. Dan een ongelukkige moeder of moeder die niet achter haar keuze staat, die bv geeft. En dat hier in nederland fv een goed alternatief is voor bv., ook al gaat de voorkeur uit naar bv. Laat je niet gek maken door wat je hoort en leest, bv is geen moeten en niet heilig.Iedere vrouw is uniek net als haar situatie en haar keuze en bij ieder nieuw kindje kan de situatie en keuze weer anders zijn".
Ik heb gekozen voor flesvoeding omdat de combinatie met mijn werk me best zaar viel. Ik ben regelmatig nachten van huis en ben menig hotel doorgesjouwt met flesjes melk die dan in een koelkast achter de bar verdwenen. Ik wilde heel graag de 6 maanden exclusief volmaken, dat was in een rustige periode en ben uiteindelijk gaan afbouwen toen mijn zoontje 8 maanden was. Door een overvloed aan vriezermelk was mijn zoontje uiteindelijk net geen 9 maanden toen hij voor het eerst flesvoeding kreeg. Uiteindelijk schoot ik er niet héél veel mee op want van de ochtendvoeding heb ik nooit afscheid kunnen nemen.. maar als ik nu een nachtje weg ga hoef ik niet te kolven en krijgt hij gewoon 's avonds deze voeding (heb geen last meer van stuwing). Bij een eventueel tweede kindje stop ik met deze baan omdat ik geen nachten meer van huis wil zijn. Ik hoop dat het voeden dan zo goed op gang komt als bij dit kindje en dat ik gewoon volledig kan blijven voeden, in ieder geval de ochtend en de avondvoeding. Voel me overigens helemaal niet schuldig over de gedeeltelijke overstap hoor, het kind knipperde niet eens toen hij voor het eerst FV kreeg (daar was ik stiekum best gepikeerd over haha )
Bij de oudste twee hebben wij gekozen om kunstvoeding te geven omdat donormelk ons geen prettig gevoel geeft. Na 7 weken borstvoeding op verzoek bleek dat ze weinig waren aangekomen. We gingen op advies van de kinderarts kunstvoeding bij geven. Tot 4.5-5 maanden kregen ze elke 2 uur een voeding aangeboden, soms was dat aan de borst, soms was dat gekolfde melk en soms was het kunstvoeding. Voor ons echt een uitkomst omdat het anders gewoon niet ging 2 kindjes elke 2 uur voeden. Uiteindelijk toch weer zonder kunstvoeding gaan doen, maar toen ik ging werken kwam ik op mijn werkdagen weleens melk te kort en dat vulde we ook gewoon aan met kunstvoeding. Toen ze 9 maanden waren ben ik nog maar 3 voedingen aan de borst gaan geven en de rest is altijd kunstvoeding gebleven en uiteindelijk na 15/16 maanden gestopt met de borstvoeding en over gegaan op alleen kunstvoeding als melkvoeding. Bij hun heb ik dus ook echt het gevoel dat er geen andere keuze was, dat dit een keus was in het belang van de kinderen en ben eigenlijk enorm dankbaar dat wij terug konden vallen op de kunstvoeding. Bij de jongste is het anders gegaan, bij haar hebben we de kunstvoeding echt als soort 'luxe' gebruikt, al staat dat wat raar natuurlijk ! De eerste 4 weken heeft zij in het ziekenhuis gelegen, toen kolfde ik voor haar omdat ze vrijwel geen zuigreflex had, ik moet zeggen dat ik het niet meer zeker weet maar volgens mij kolfde ik die eerste weken niet altijd voldoende voor wat ze aangeboden kreeg dus volgens mij heeft ze toen weleens kunstvoeding uit noodzaak gehad, maar verder hebben wij bij haar voor kunstvoeding gekozen voor als ik geen zin had om te kolven. Heb haar volledig aan de borst gekregen, maar de late voeding deed mijn man altijd, meestal zorgde ik dan dat ik kolfde of al gekolfd had, maar de keren dat ik daar geen zin in had hebben we haar kunstvoeding gegeven. En nu krijgt ze nog 2x per dag kunstvoeding en een keer of 3/4 in de week drinkt ze smorgens nog bij mij. Als wij nog een kindje zouden mogen krijgen, ga ik zeker borstvoeding geven maar ik heb wel in gedachte het weer te gaan doen zoals bij de jongste. De avond 'rust' voor mij door het voeden een keertje over te laten aan papa en niet perse te hoeven kolven, maar gewoon een pak kunstvoeding in de kast hebben, dat voelt voor mij dan niet uit noodzaak, maar meer uit luxe . Liefs Hanneke.