Da's ook 1 van de redenen waarom ik heul graag BV wilde kunnen geven... Ach ja, die flessen wennen ook wel hoor.
Ik ben na 4 weken met borstvoeding gestopt omdat toen mijn hechtingen ontstoken waren en dat al 2 weken zo was zonder dat ze er iets aan deden. Ik had 2 weken lang hoge koorts en was enorm verzwakt. Door de koorts zat er waarschijnlijk te weinig in mijn voeding want toen kwam mijn dochter om de 2 uur en viel ook af. Ik had daar echt de kracht niet voor dus moest wel stoppen. Toen ze KV kreeg ging ze weer groeien en had ik energie om te herstellen. Maar ik vind het nog steeds moeilijk en ben zo jaloers als ik borstvoedende moeders zie... Wel nog een tip voor de nachtflesjes: Zet een thermosfles naast je bed en vul zo'n voedingstoren! Hoef je je bed niet uit! ( Ja, alleen om je kindje te halen)
thnx! ben er nog niet uit hoeven gaan maar mochten die nachten nog komen...dan lees ik jou tip zeker even terug!
Wat is een voedingstoren? Hier ben ik ook wel jaloers hoor, maar zeg elke keer tegen mezelf dat er ook veel voordelen zijn: Vaders laat mij snachts liggen, kan weer een wijntje drinken, oma kan dr ook voeden...
voedingstoren zijn van die plastic bakjes waar je de poeder in doet als je ergens naar toe gaat. weet je het heeft allemaal voordelen en nadelen je moet doen waar je jezelf goed bij voelt die kleintjes worden toch wel groot bv of fv als ze maar gelukkig en tevreden zijn
Hier iemand die de BV niet eens geprobeerd heeft... Het klinkt anderen misschien heel naar in de oren, maar ik heb me er hooguit een uur schuldig over gevoeld. Het lijkt me gewoon zo niet mijn ding. Ik heb er geen (romantisch/intiem) gevoel bij, ik vind het juist onhandig. Al tijdens mn zwangerschap wilde ik graag mn lijf weer terug en wilde niet gebonden zijn aan de onvoorspelbaarheid van het BV geven. Ik voel me prettiger bij wat meer zekerheid en structuur. Ook zou ik persoonlijk onzeker worden van het feit dat je niet weet wat er in gaat. Als je kind huilt: is dat dan van de honger of van wat anders?? Die eerste weken moet je je kind nog leren kennen en de BV leek me voor mij nog meer onzekerheid. Ik vind de FV heerlijk makkelijk. Ja, je moet het even klaarmaken maar met klaargezet water en een voedingstorentje is het in 30 seconden klaar. Ook vond ik het leuk dat anderen je kindje ook kunnen voeden en dat je niet de enige bent waar je kindje afhankelijk van is wat betreft de voeding. Plus ik kan zo de deur uit wanneer ik wil zonder eerst van te voren te moeten kolven. Misschien komt het heel egoistisch over, maar ik voel me er prima bij en onze kinderen zijn super tevreden en nooit ziek. kortom iedereen gelukkig hier. Ik vind het ook jammer dat ik al tijdens mn zwangerschappen het gevoel had mn mening te moeten verdedigen, alsof ik aan ziekenhuis, VK, kraamzorg etc me moest verantwoorden. Alsof FV nou zo verschrikkelijk slecht is. Ieder zn keuze en respecteer de ander!
@ Druif: wat ik al schreef: het CB hier vond dat er tegenwoordig te veel druk op vrouwen wordt gelegd om borstvoeding te geven. Als je voor flesvoeding kiest en jij bent gelukkig, dan zijn je kindjes dat ook!
@Druif, wat naar dat je, je dan moet verdedigen over je eigen keuze! Zij hebben er helemaal niets over te zeggen en mogen alleen adviseren!
Kan me er wel iets bij voorstellen. Bij de oudste is het bewust fv geworden omdat hij met een schisis geboren is en niet wist hoe hij moest drinken. Kon wel gaan kolven, maar dat zag ik op voorhand eigenlijk al niet zo zitten. En daarbij kwam dat hij met een speciale speen de fles kreeg waarbij hij zelf niet mocht zuigen. Kostte in de eerste maanden veel meer tijd dan met een gewone fles. Combineer dat met kolven en je bent een groot deel van de dag kwijt aan voeden. Wat me wel opviel is dat bij de oudste weinig commentaar op de beslissing fv kwam en bij de jongste in eerste instantie om het hardst geroepen werd dat ik had moeten doorzetten en dat het zo zonde was om te stoppen. Kraamhulp en wijkverpleegkundige stonden er hier trouwens wel achter.
Ik vind sowieso dat anderen niet kunnen oordelen over jouw beslissing. Mamavanruben: dat was natuurlijk omdat je bij de eerste 'een goede reden' had om fv te geven, en bij de jongste zogenaamd niet.... Lekker vriendelijk... Druif78: Het klinkt mij niet naar in de oren ofzo, ik vond het tijdens de zwangerschap sowieso een raar idee dat er straks een baby aan zou zitten...
na 7 maanden ben ik overgestapt omdat mijn zoontje nog steeds maar max 2 a 3 uur sliep na een voeding. Nou kon ik daar wel mee leven maar mijn man niet. Hij zei dat hij er aan onderdoor ging en we kregen er telkens ruzie over. Uiteindelijk dacht ik of dit wordt een echtscheiding of ik stop. Toen ben ik gestopt. Vind het nog wel jammer hoor. Had zeker wel een jaar willen geven.
Bij de oudste was hij er na een jaar klaar mee. Dat vond ik ook prima, toen gestopt nooit KV hoeven geven. Bij de jongste omdat meneer de borst niet pakte. Toen ben ik fulltime gaan kolven maar na 4 maanden en heel veel afvallen(niet bewust! Stress!) en het onverwachts overlijden van mijn moeder was mijn melk weg.
Ja maar op dat moment was jij ook op.... Ik denk nu achteraf ook had ik het maar beter aangepakt en had ik maar die lactatiekundige ingeroepen.. Bij een tweede ga ik dat meteen doen! Ik heb ook nog eens vlakke tepels (daarvoor nog nooit van gehoord )
Het valt me op dat er veel borstvoedende moeders bij wie het goed gaat op dit forum vaak reageren alsof je iets vreselijks doet als je fv geeft... Toen ik met tranen in mijn ogen mijn verhaal had getypt op dit forum om het even van me af te schrijven kreeg ik alleen maar mensen over me heen dat ik nog door moest gaan en tips enzo. Ook lief bedoeld maar ik wilde mijn verhaal even kwijt maar had ook het gevoel veroordeeld te worden.. Ik voelde me alleen maar meer schuldig eerlijk gezegd...
Ja, dat zei de VK ook hoor, maar ze sprak echt een "verplicht riedeltje" uit. Ze vroeg wat ik wilde geven: FV dus. En toen kwamen de vermanende woorden: je weet dat Bv beter is he? Waarom wil je FV geven? Ik heb er geen antwoord op gegeven, alleen gezegd dat ik me uitvoerig heb ingelezen en op de hoogte ben van alle voordelen van BV, maar dat het voor mij niks was, klaar. Waarop ze zei: ja, we moeten het wel adviseren,- deed toen dr verplichte praatje- en zei toen: wat je er mee doet moet je zelf weten. Dan voel je je al een slechte moeder, nog voor je kind geboren is... het was de tweede nota bene.... @Mayday: ben het er helemaal mee eens: je moet doen waar jij je het prettigst bij voelt en niet ten koste van jezelf iets doen waarbij je niet 100% achter staat. Geldt zowel voor BV als FV. Mn beide kinderen hebben het prima gedaan op de FV, ze groeien goed, zijn ooit ziek en zijn blije kindjes.Voor mij een teken dat ik het niet slecht heb gedaan
Weet je, ik had het hartstikke leuk gevonden om bv te geven hoor, en bij een evt volgende ga ik het zeker weer proberen en me hier ook wat beter op proberen voor te bereiden. Maar het is voor mij geen must of zo, mocht het niet lukken, dan is dat jammer, maar dan ga ik gewoon weer zonder problemen over op fv. De hulp inroepen van lacatiekundigen hoeft van mij dan weer niet. Bv lijkt me fijn, omdat het me een mooi intiem moment met je kindje lijkt, iets wat alleen jullie samen delen, maar qua gezondheid ben ik er van overtuigd dat fv net zo goed is. Ik weet: heeeel veel mensen zijn het hier mee oneens, maar ik persoonlijk kan niet geloven dat de voltallige medische wetenschap in samenwerking met een miljoenenindustrie het niet voor mekaar kan krijgen om te analyseren waaruit moedermelk bestaat, en dit vervolgens na kan maken
inderdaad jammer dat mensen die kv geven meteen veroordeeld worden! mijn vraag stelde ik ook oprecht uit interesse en niet om mensen te veroordelen! ieder zijn keus en de kv is tegenwoordig zo goed! ik heb het zelf gedaan omdat ik me er extreem prettig bij voelde en totaal niet het gevoel had mijn lichaam terug te willen...ik wil (nog steeds) alles van mij aan mijn zoontje geven maar ik kan me voorstellen dat sommige dat heel anders ervaren. hoe zit dat eigenlijk? als je het gevoel hebt je lichaam terug te willen? ik heb enorm genoten van mijn zwangerschap...misschien dat ik daarom dat gevoel niet had?
hier na 2 weken bij colin huilend volledig overstuur met de vk aan de telefoon om 23 uur de keuze gemaakt om te stoppen. Colin hield niet goed vast, dus kolven en per borst op zijn max. 60 cc krijgen na 1/2 uur kolven dat was al snel niet genoeg meer. Tel daarbij op dat ik in die 2 weken de huidziekte morphea heb ontwikkeld op mijn rechterborst(denk gevoel borstontsteking maar niet weg kunnen masseren en verharde huid groeit) en klein mannetje wat niet genoeg had en binnen no time bijgevoed moest worden dus.. Achteraf ernstige reflux bij het mannetje. Bij shannon bewust gekozen voor fv omdat de morphea 90 % zeker binnen een paar dagen weer explosief zou gaan groeien op de borst. (groeit constant maar geleidelijk) en omdat ik het echt niet meer zag zitten. heb het daar weer erg moeilijk mee gehad temeer omdat ze te vroeg geboren is, maar mijn man heeft heel wijs en daar ben ik heel blij mee steeds zijn poot stijf gehouden van nee fv is ook prima en mij het stukje laten lezen wat ik geschreven had dat ik zo op was van het bv bij colin..dat ik het 3 x geprobeert heb, 1 x heeft ze gehapt en direct vlamde de morphea op . Ik weet dus zeker dat ik de goede keuze gemaakt heb, buiten het feit dat ik niet genoeg had en shannon ook reflux bleek te hebben.
Ik denk dat dat wel een hoop uitmaakt inderdaad. Ik ben 9 maanden lang doodziek geweest, ik heb van het begin tot het eind bijna niets kunnen eten en meerdere keren per dag moeten overgeven, en heb de zwangerschap daardoor 12 kilo lichter afgesloten dan ik er in was gegaan, dus ik had inderdaad een hele sterke behoefte aan me weer 'normaal' voelen. Maar ik kan me voorstellen dat dit weer heel anders is als je wel hebt genoten van het zwanger zijn.
Hoewel ik geen heel moeizame zwangerschappen heb gehad had ik ook dat ik graag mijn eigen lichaam weer helemaal terug wilde hebben en geen onverwachtse irritante dingen zoals lekken.. Een maand of 2-3 vond ik het prima maar daarna, klaar was ik er mee. Ik denk dat het ook te maken heeft met hoe je met je lijf om gaat. Mijn lijf werkt al jaren tegen (reuma) dus ik wil het graag in de hand hebben. Ook ben ik niet het type mens om na 9 maanden nog altijd een twee-eenheid met mijn babietje te willen zijn. Draagdoeken e.d. zijn functionele dingen in mijn ogen maar niet 'fijn' ofzo en dat geldt ook voor zelf slapen e.d.