- Dat je, na alle ellende van persen knippen hechten eindelijk denkt je benen te kunnen sluiten, maar neen, er wordt nog 'even rectaal gevoeld' of het wandje heel is gebleven....
* dat je je man wel kan vermoorden als hij domme vragen aan de arts stelt....:x * Dat je een allergische reactie kan krijgen op de ruggeprik en daardoor ontzettende jeuk en hoofdpijn kan krijgen en dan ook nog eens stoned bent van diezelfde ruggeprik!!!!!(lach tijdens de weeen te zingen) mijn man zij dat ik me als een debiel gedroeg:x.... * Dat je daardoor dan de hele bevalling mist,te hard perst en er later geen bal meer van weet!!!
- Dat een weeënstorm niet altijd wil zeggen dat je ook snel ontsluiting krijgt. - Dat persdrang niet altijd wil zeggen dat je al volledige ontsluiting hebt. Ik had een sterrenkijkertje en al persdrang met 2 cm. - Dat sommige vrouwen (ik dus) een knikje in de baarmoederhals hebben waardoor je meteen al om de minuut heftige weeën hebt, maar de ontsluiting érg langzaam gaat. Had ik bij allebei.. - Dat je niet naar huis mag uit het ziekenhuis voor je hebt geplast en dan krijg je een catheter en mag je het de dag erna weer proberen. - Dat je gewoon 3 volle dagen en nachten zonder slaap kan door de adrenaline (en een huilende baby helpt ook niet) - Dat sommige baby's meer willen drinken dan voorgeschreven en je dat gerust mag geven als ze de hele nacht aan het krijsen zijn.... Wij dachten dat het krampjes waren... zucht.... - Dat een voorkeurshouding echt heel veel ellende kan geven zoals een huilbaby met totale verstopping met overgeven en ziekenhuisopname - dat een osteopaat eigenlijk verplichte kost zou moeten zijn voor iedere pasgeboren baby. - Dat niet iedere kraamverzorgster even fijn is en je meteen om een nieuwe moet vragen als ze de halve dag sigaretjes staat te roken buiten - Dat het eerste wandelingetje buiten met de wandelwagen héérlijk is. Het lijkt net of je 6 weken in een grot hebt gebivakkeerd. - dat je niet te ver moet wandelen, want je moet ook nog terug. - Dat het leuk is om tijdens nachtvoedingen te denken aan al die andere ouders die dat op dat moment ook doen haha. - Dat het geluid van het inknippen nog erger is dan de pijn - dat sterrenkijkertjes echt hééél erg misvormd ter wereld kunnen komen, maar dat trekt snel weer bij gelukkig. - Dat je jezelf moet dwingen om je man ook iets te laten doen, zonder er steeds met je neus bovenop te staan. - dat je bij flesvoeding niet lekker door kunt slapen als je man het flesje geeft. Want ik MOEST gewoon opletten of het allemaal wel goed ging en ieder kreuntje en kikje van de kleine hoor je. - dat een co-sleeper echt heeeeeerlijk is de eerste weken. Dat hele gedoe van twijfelen waar je je kindje laat (bij je in bed of toch in eigen wiegje met het risico van keihard huilen) valt weg. Had ik graag bij de eerste ook gehad.
Ik ben dinsdag thuis gekomen na 5 dagen ziekenhuis. Ik was ingeleid, maar het is toch een ks geworden. Dus nu mag ik hier mijn ervaring delen! Waarom heeft niemand mij verteld dat; - een inleiding wel eens helemaal niets teweeg brengt? - weeenopwekkers een hel zijn? - een ruggeprik NIET altijd zijn werk doet? - borstvoeding hartstikke zeer doet, en erg frustrernd kan zijn? (ik begrijp mensen die liever kunstvoeding geven ineens veel beter!) Oke, nu positief: - een keizersnede hartstikke meevalt? - je ook nog eens heel weinig vloeit daarna? - ineens totaal geen last meer hebt van: maagzuur, je bekken, je blaas! Dat is na de geboorte ineens weer helemaal normaal.
...Dat zowel zwanger zijn als als het hebben van een kind niet voor iedereen een roze wolk is. Ik vind zwanger zijn niet zoveel aan, vond/vind het eerder een noodzakelijk kwaad. En toen mijn dochter geboren was, vond ik haar gerust wel lief enzo, maar om nu te zeggen dat ik in de 7e hemel was, nou nee. Pas bij de geboorte van mijn neefje, 4 maanden later realiseerde ik me, dat ik die roze wolk, die mijn schoonzus had, helemaal niet gehad had! Heb hem tot dat moment ook niet super gemist hoor, maar von het toch wel jammer! Wellicht kwam dat omdat ik een ks heb gehad, maar hoop het nu wel te krijgen! Nu moets ik echt wennen aan mijn dochter! (Inmiddels knuffel ik haar helemaal plat hoor, dus is helemaal goed gekomen, heb haar ook steeds goed verzorgd hoor, (heb zelfs 2 jaar bv gegeven) maar het gevoel moest echt groeien) Oh, en dat je de eerste week(en) zooo kwetsbaar bent en onzeker, dat iedereen met een klein beetje attitude als een god gezien wordt. Dingen die je echt wel of echt niet wilt opschrijven! (geeft geen garanties, maar wel duidelijkheid )
- Dat weeën niet alleen in je buik, rug of benen hoeven te komen. Ze kunnen ook in je bekken komen en dat doet verschrikkelijk veel pijn (pijnlijker dan beenweeën vond ik). - Dat je het ontzettend warm kunt kregen van weeën en gigantisch kunt gaan zweten. Misschien beval jij ook liever in je nakie. Ik wel - Dat je flink aan de diarree kan gaan vlak voor en tijdens de bevalling. - Veel vrouwen poepen tijdens de bevalling. Schaam je er niet voor! - Dat toucheren voor sommige vrouwen bizar pijnlijk kan zijn (ik zat tegen het plafond aan ongeveer) - Dat als je hechtingen hebt het geadviseerd wordt om op een harde stoel goed erop te gaan zitten, maar dit ook op een minder pijnlijke manier kan door er niet gelijk bovenop te gaan. Gewoon langzaam rechter gaan zitten. - Dat naweeën net zo pijnlijk kunnen zijn als normale weeën. - Dat als je bekkeninstabiliteit hebt gekregen, het nog wel een jaar tot anderhalf jaar kan duren voor het over is - Dat je geen stolsels HOEFT te verliezen (als je een hoger bloedingsrisico hebt). - Dat kraamvloed de eerste tijd gigantisch meurt! - Dat je meer kraamverband nodig hebt dan in het kraampakket zit, meestal. - Dat borstvoeding geven erg pijnlijk kan zijn. Vooral tepelkloven. Alsof iemand je tepel eraf snijdt . - Dat een toeschietreflex bij kolven ook heel pijnlijk kan zijn! Zelfs na 9 maanden kolven nog! - Dat je voor poepen na de bevalling echt de tijd moet nemen en eventueel een laxerend middel de eerste keren kunt nemen als het hard voelt. - Dat het de eerste 8 maanden kan voelen alsof iemand keihard tegen je vagina heeft geschopt, en sex soms ook echt heel pijnlijk is. Glijmiddel kan al een hoop schelen en voorzichtig beginnen . Nog meer?
Ik denk dat er meer vrouwen eerder geen roze wolk hebben als wel hoor.. dus dont worry Hier bij de eerste Totaaaal niet, de tweede kwam het iets meer opzetten maar nog steeds niet van ´yoehoe´.. nu bij de derde een aardige roze wolk moet ik zeggen.
- dat je, als je tegen je vent zegt dat je weeën hebt, maar dat hij wel kan slapen omdat hij de volgende dag nog moet werken, er niet raar van op moet kijken dat hij stuiterend naast je staat - dat de verloskundige voor je gevoel later komt dan dat jij zou willen - de stelregel 1cm per uur ontsluiting heel demotiverend kan zijn na bijna 5 uur weeën en slechts 2cm onsluiting - mannen ook last krijgen van poetswoede (hier ging vriendlief de boel staan stoffen en stofzuigen midden in de nacht, omdat de dag ervoor de trapleuningen waren opgehangen en er nog niet opgeruimd was) - het ziekenhuis ideaal is om te bevallen, geen gedoe en viezigheid thuis, meer mensen die je mag knijpen en heel veel steun en positieve woorden, en na het gebeuren ben je zo weer weg - dat je wel even moet plassen voor je weg wil - dat de 1e keer plassen heel eng is, net als poepen... - dat je inscheuren niet voelt, maar hechten wel - dat hechtingen verwijderen niet pijnlijk is maar juist een verademing - je na bevallen niet zo preuts meer bent - babies onregelmatig ademen - enz..
Nou... ben nog even preuts hoor! vk wilde zonder pardon een vaginale echo maken met 7 weken, dat heb ik dus geweigerd, ik weet dat het af en toe echt nodig is, maar hier geen gesodemieter aan ijn lijf als het niet strikt strikt noodzakelijk is! (heb er zelfs mijn 5 jaarlijkse uitstrijk voor uitgesteld....) @ umm85, daar ben ik inmiddles ook achter, maar je hoort er zo weinig over, wat overheerst is het acute verliefde gevoel en 7de hemel idee. Dan ga je wel eens denken dat je zelf gek bent... heb nog wel een aanvulling, Waarom heeft niemand mij verteld dat je niet alleen buik-, been- of rug weeen kan krijgen, maar ook alles tegelijkertijd, en dat je dan dus niet weet hoe je dat in hemels naam moet opvangen!
Lyso, ik ben gisteren bevallen en had een infuus met weeën opwekkers die steeds hoger werd gezet. In het begin alleen harde buik en dan kramp/buikpijn onderin deze buik maar later toen mijn dochter ging indalen kreeg ik ook weeën in de bekken achter. Toen wist ik ook niet meer hoe ik moest liggen of zitten om het van voor en achter op te vangen. Ik had al last vd bekken toen ik 9 weken zwanger was en voel het nu wel goed. Ik hoop maar dat het gauw over gaat.
Klopt! Dat was ik alweer vergeten joh! Ik zat toen nog in zo'n roes.... maar nu herinner ik het me weer.
Ik had het ook al heel snel, maar zodra ik bevallen was, waren de bekkenklachten ook meteen over! Heerlijk!