Ja maar soms... Dan vragen mensen goh wat wil je... Dan geef ik ze diverse opties van een paar euro tot wat meer en dan nog met iets anders komen dan denk ik echt UHM waarom vraag je het me dan?????
Al zouden wij een "echte" bruiloft gedaan hebben (we zijn alleen met het gezin geweest die dag zonder trouwjurk etc), dan had ik het liefst een briefje bij de kaart gedaan dat een envelop niet gewenst is. Mijn nekharen gaan altijd overeind staan als ik dat op een kaart zie, of als mensen geld vragen voor een verjaardag zonder bijzondere reden. Ik vind het heerlijk om kadootjes te kopen en ben er altijd lang mee bezig om iets leuks te vinden of een leuk pakketje te maken. Maar ik verwacht niet dat andere dit ook doen, ieder zijn ding. Met een bruiloft zou ik het ook veel leuker vinden om een mand te geven helemaal gemaakt voor die personen. En ik zou dat ook persoonlijk veel leuker vinden om te krijgen. Ik zou het feest gewoon als kostenpost zien, omdat ik deze bijzondere dag met hen wil vieren. En ze mogen gerust met lege handen komen.
Weet je hier in Canada (en van wat ik begrepen heb ook in de VS) is dat dus de gewoonte... Je wordt geacht een cheque aan het bruidspaar te geven voor in ieder geval het bedrag dat je verwacht opgegeten en gedronken te hebben op het feest; meestal zo rond de $150 per persoon... als je dan ook nog onderdeel bent van de wedding party (meestal zijn er een stuk of zes voor de bruid, en dan nog een stuk of zes voor de bruidegom) moet je daarbij dan nog de door de bruid uitgezochte verplichte jurk/pak optellen (meestal tussen de 300 en 500 dollar), het doen van je haar ($50), het vrijgezellenfeest (erg afhankelijk van wat ze gaan doen, ergens tussen de $200 en soms wel $2000)... zo wordt een uitnodiging voor een bruiloft echt erg begrotelijk... ik vind het echt belachelijk om mensen met zulke kosten op te zadelen. Maar goed. Om even op de vraag in te gaan: voor mij gaat het totaal niet om de waarde van het kado, maar om de gedachte. Wij kregen op onze bruiloft bijvoorbeeld een portret dat iemand van ons had geschetst... daar ben ik zo blij mee!
Dat lijkt me echt supervet!! Of dat mensen bijv de moeite hebben genomen om een heel mooi filmpje in elkaar te draaien met foto's en video beelden van jullie als bruidspaar met muziek erbij die jullie leuk vinden. Zoiets lijkt me ook wel gaaf Ik ben altijd het meest blij met een kado wat speciaal voor mij is uitgezocht of gemaakt.
Ik vind het geven van iets wel "normaal". Van mijn beste vriendin(geen baan en geen geld op dat moment) kreeg ik ren zelf gemaakt boek.met allerlei leuke fotos en teksten. Prachtig vond ik het!!! Doet mij meer dan een envelop met vr gr die en die eronder. ook.met kraamvisite een cadeau van een collega met weinig budget. Twee rompertjes van wibra (herkende ik omdat ik daar zelf ook koop) super leuk ingepakt met een mooie kaart. Rompers veel gebruikt en de laart was erg mooi geschreveb. van een verre tante een heel duur pakje gekregen. Leek wel doopkleren zeg maar. Durfde het bijna niet aan te doen ivm knoeien en uiteindelijk 2x aangehad (was ook niet mn smaak) Dus voor mij zit het m niet in de kosten van het cadeau maar wel in de moeite die je erin steekt. ik zou daarom ook zelf nooit met lege handen aankomen ondat ik vind dat dat niet hoort. En nee ik ben niet hebberig volgens mij
Wat een rare reactie van je! Tuurlijk gaat het niet om het cadeau, maar je gaat toch niet om kraamvisite of een verjaardag en neemt dan niks mee? Miss ben ik er raar in maar ik doe dat wel altijd haha. Als ik geen geld heb voor een cadeautje bel ik af en zeg ik dat ik een andere keer kom
Hier ben ik het ook mee eens! Wij nemen altijd cadeautje mee. Zelfs bij een familielid die we zouden trakteren op een high tea nog ff snel twee bosjes rozen gekocht bij de AH. Voor 5 was ik op dat moment klaar. Leuke kaart erbij en klaar. Met lege handen gaan is echt aso! En het hoeft allemaal niet duur te zijn. Fles wijn kun je ook voor minder dan 5 klaar mee zijn.
Dat heb ik dus ook en als ik het zie, koop ik bewust een leuk cadeautje. Tijd terug zelfs op een geboortekaartje. Ik heb een kledingsetje gekocht. Ik geef sowieso zelden tot nooit een envelop met geld. Vind het onpersoonlijk.
Ik vind het normaal dat je op een verjaardag, kraamvisite of bruiloft iets geeft. Als ik weet wat ze willen hebben en dat past binnen mijn budget dan krijgen ze dat. Ook wanneer ze geld willen hebben krijgen ze dat. De meesten die ik ken kopen ook echt iets van al het geld wat ze hebben gekregen. Ik was ook blij met het geld wat wij hebben gekregen op onze bruiloft. We hebben er een mooi bed van gekocht en een deel van de studie van mijn man mee betaald. Vind het bijzonder om daarop terug te kijken en dat als tastbare herinneringen te hebben.
Wij hadden na de geboorte van onze jongste een briefje bij de geboorte kaartjes ingedaan met daarop de wens voor bonnen. De meeste mensen die kwamen vonden dit erg fijn omdat ze niet wisten wat ze moesten kopen omdat we al een zoon hebben. De mensen die toch graag een cadeautje geven hebben dit gedaan en dat vond ik niet erg. Het voorkwam wel een overvolle kast met nieuwe jongenskleren terwijl ik alles van de oudste nog had en de kleine maatjes zijn bijna niet versleten. De bonnen heb ik gebruikt om kleding aan te schaffen die ik nodig had doordat de maat niet aansloot bij het seizoen. Wat betreft verjaardagen, wij geven altijd 10. Ongeacht wie het is. Met mijn ouders, broers en zussen afgesproken dat we geen cadeau's voor de volwassenen doen maar 1x per jaar uit eten gaan. Voor de kinderen koopt de ouder iets en brengen opa en oma, de ooms en tantes geld mee. De ouders kunnen dan een groter cadeau kopen (rond de 120). Vaak is dat iets in de trant van een loopfiets, tractor of als ze wat ouder zijn een tablet. Met bruiloften geeft ik meestal wel geld met een kaartje waarop ik dan een persoonlijke tekst schrijf. Het bedrag hangt af van of we de hele dag mogen of de avond.
het maakt mij verder niks uit wat mensen geven of niet. Ikvind het allang leuk als iemand aan mijn verjaardag denkt en gezellig ff langskomt. Echter met onze bruiloft hadden we expres geen namen van kinderen op de uitnodiging gezet (ik ken de helft niet), maar alleen de ouders hun namen. we hadden namelijk alle neven en nichten uitgenodigd omdat we het niet konden maken om sommige wel en sommige niet uit te nodigen. Nu mailde 1 van die stellen dus of hun kinderen (16 en 18) ook mee mochten komen. nahja prima dan. Maar ze kwamen dus savonds met 6 man (kinderen hadden ook vriendje en vriendinnetje meegenomen) en we kregen een envelopje met 10 euro. Die kwamen dus gewoon zuipen op onze kosten. Dat vond ik dan toch wel een beetje aso.
Ik vind een cadeautje meenemen naar een verjaardag, bruiloft of kraambezoek ook horen. De waarde maakt niet veel uit, het gaat om het gebaar. Ik zie het ook als een herinnering aan zo'n gelegenheid. Met onze bruiloft heb ik echt niet bijgehouden wie precies wat gaf. En we zijn er nooit vanuit gegaan dat het bedrag de kosten van de bruiloft zou moeten dekken, het idee alleen al! Wij geven een feestje, onze kosten dus. De manier waarop sommige mensen iets doen, de tijd en moeite die ze in iets steken is mij meer waard dan de werkelijke waarde van een cadeau. Zo hadden buren van ons wat geld geplakt op een soort vlinder. Was geen enorm bedrag ofzo maar het was zo leuk gedaan. Was er echt blij mee. Nicht van mijn man drukte ons 50 euro zo in de handen met op die 50 euro gefeliciteerd gekrabbeld. Verder totaal geen tijd en moeite er in gestoken. Kaartje of envelopje was blijkbaar nog teveel moeite. Vrienden van ons gaven bijvoorbeeld veel minder maar dan wel in een leuke kaartje met een lieve tekst. Ik was toch echt blijer met die kaart dan met die 50 euro. Begrijp me niet verkeerd hoor, ben ook dankbaar voor die 50 euro. Maar gewoon de manier waarop. Zo erger ik me ook altijd aan mijn zwager. Die vraagt nooit wat je wil hebben. Laat lekker alles aan schoonmoeder over. Hij doet er totaal geen moeite voor. Heb liever dat ie met een bloemetje van 5 euro aankomt dan een cadeau waar schoonmoeder voor heeft moeten zorgen. Hij is zelfs nog te beroerd geweest om iets on ons gastenboek te schrijven op de bruiloft of een kaartje te geven. Maar ja, dat gaat eigenlijk met alles zo, te lui om een poot uit te steken. Zo was hij werkloos op het moment dat schoonouders 40 jaar getrouwd waren. Tijd zat om iets te regelen/te halen. Dus mijn man vraagt of hij dan een mooi bloemstuk wilde halen en langs wilde brengen die dag (wel de kosten eerlijk delend hoor). Moesten wij dat maar doen... Voor mij gaat er dan toch iets van de 'glans' van z'n cadeau af, als je begrijpt wat ik bedoel. Overigens vind ik best dat er grenzen mogen zijn aan bedragen. Laatst was een nichtje jarig. Vraag ik wat ze wil hebben (aan de ouders dan). Die hadden een lijstje gemaakt. Stonden er cadeaus van 20-30 euro op. Ja hallo, kind wordt 1! Ik vind 10-15 euro echt meer dan genoeg. Bij bijzondere gelegenheden geven we wel meer.