Hoi, Zijn er hier meiden die wel eens een medisch onderzoek hebben laten doen zonder medische indicatie van een huisarts of medisch specialist? En wat was jullie ervaring? denk aan een bodyscan, allergietest, alternatieve onderzoeken, lymetherapie. Ik ben al mijn leven lang heel snel moe, en de huisarts en internist kunnen niet echt een oorzaak vinden. Nu kun je best veel tests laten doen bij verschillende particuliere medische instanties. Maar die zijn natuurlijk op eigen kosten, en die zijn best prijzig. Dus hoor graag wat ervaringen.
Omdat sommige instanties zonder doorverwijzing werken, en ik ben juist benieuwd of die route ook tot gewenst resultaat leidt.
ik heb alleen weleens mijn B12 laten prikken. Nadat huisarts daar eigenlijk niet in geloofde. Ik had geen zin om flink aan te dringen, maar wilde wel 'zekerheid' hebben, dat het daar niet aan lag. bloedgeprikt en mijn b12 was hoog genoeg. 50 euro lichter, maar wel gerustgesteld - dus het was het waard. Maar dat was eigenlijk dus maar een kleinigheidje.
zonder verwijzing kan maar dan wordt het niet vergoed ik neem aan dat vitamine d en vitamine b12 en ijzer status is gecheckt?ziekte van lyme is gecheckt naast bloed ook in urine? en vermoeidheid kan ook voorkomen bij ziekten als fibromyalgie, of het chronisch vermoeidheidsyndroom. voor fibromyalgie moet je bij de reumataloog zijn, voor het andere geen idee? Daarnaast eet ik sinds een aantal jaren zo goed als mogelijk is suiker vrij. Dus geen suiker, dextrose, aspartaam en glucosestroop en in zeer beperkte mate honing, tarwestropen, agave etc. En daarnaast geen wit brood, geen witte rijst, geen witte pasta. Geen bloem producten. Ik ben daar zelf enorm van opgeknapt. Het daarvoor een lagere weerstand, vaak moe, vaak duizelig, etc. Misschien dat eens een paar maanden proberen?
Wat noem je een gewenst resultaat? Met een doorverwijzing worden de onderzoeken op een betrouwbare plek gedaan en krijg je het vergoed. Bij een particuliere kliniek moet je er maar op vertrouwen dat het allemaal volgens de regels gaat en klopt, en moet je er ook nog eens zelf voor betalen.
Een onderzoek zonder vraagstelling is een waardeloos onderzoek. Dus ik ben om te beginnen erg benieuwd welke mogelijke oorzaken van je klachten jij nog uitgesloten wil hebben waar je behandelaars blijkbaar nog niet aan gedacht zouden hebben of niet hebben willen onderzoeken. Dan kan je daarover nog eens metje artsen in discussie, dan kunnen zij met je bespreken of daar goede tests voor zijn en of dat zin heeft om te doen. Je kan een bijna oneindig aantal bloedonderzoeken laten verrichten. Maar je krijgt alleen precies dat terug wat je aanvraagt. Dus je moet wel een specifieke vraag hebben om de juiste bepalingen te selecteren en de waardes te interpreteren. Een whole body scan klinkt makkelijk. Maar ook hier geldt garbage in, garbage out. Je scant met grote stappen op een standaard sequentie het hele lichaam. Dat zijn zoveel plaatjes dat een radioloog er in vogelvlucht doorheen gaat. Dus er wordt enerzijds heel veel gemist domweg omdat je niet van het hele lichaam detail opnames kan maken of de verschillende sequenties (beeldtechnieken) kan toepassen die je nodig hebt om verschillende soorten afwijkingen te zien. Bovendien zie je allerlei anatomische variaties en afwijkingen die geen enkele betekenis hebben mbt je klachten, en waarvoor je dsn mogelijk weer extra molens in gaat (ook al omdat het dus allemaal niet goed genoeg is afgebeeld). Als je een specifieke vraag stelt, maakt de radioloog een toegespitst onderzoeksplan met welke delen hij in beeld wil brengen, welke met nog extra dunne plakjes, misschien nog wel meerdere richtingen of contrast, en hij zal met extra aandacht daar kijken waar hij of de aanvrager een mogelijke afwijking verwacht. Oftewel, onderzoeken aanvragen zonder duidelijke differentiaaldiagnose (een lijst met wat je denkt dat de oorzaak van de klachten zou kunnen zijn, de arts stelt deze op naar aanleiding van je gesprek en het lichamelijk onderzoek) is zinloos. Als je medisch wil blijven zoeken, moet je voor een second opinion gaan. Niet op eigen houtje scans gaan shoppen. Voor vermoeidheid is nu eenmaal vaak geen oorzaak (meer, soms is er een blijvende vermoeidheid na een voorbijgaande ziekte die je niet terugvindt) te vinden. Dus je kan beter je spaarzame energie investeren in revalidatie en dergelijke. En pas ook op met veel van die prive laboratoria. Die vinden altijd wel wat, niet zelden iets wat in de reguliere labs niet bevestigd kan worden of uberhaupt een zeer twijfelachtige biomarker is, maar niet gevreesd: toevallig bieden zij zelf dan meestal ook voor veel geld een therapie met moeilijke naam voor net die ziekte aan.