waarom je hond(en) weg doen als je zwanger bent.

Ik had het al gelezen op staffordforum. Wij hebben Ollie (ook een amstaff) nadat Nathan er was. Bewust voor gekozen zodat Nathan er mee op zou groeien, en nu willen we er graag nog een 2e bij. Alleen maar gezellig dus

 

Oh ik dacht al...
Ik kan het wel begrijpen als mensen hun huisdier wegdoen doordat de dieren te jaloers zijn naar de kinderen toe. Het komt ook regelmatig voor en dan zal de keuze moeilijk genoeg zijn.

 

Ook hier vier honden, maar gelukkig nog niet de "bekende" vraag gehad of de honden straks ook weg zouden gaan. Misschien is het wel een verschil dat onze honden eigenlijk altijd buiten in de kennel zijn en vrij weinig binnen komen. Wat al eerder is aangegeven, ook ik vermoed dat de vraag voortkomt uit het feit dat je "pitjes" hebt En ja.... ook ik weet dat het errug leuke en lieve beestjes zijn en echt niet de moordmachines waarvoor ze vaak worden uitgescholden.

Helaas zijn het vaak non-argumenten/non-redenen waarom de dieren worden weggedaan.... pupje van 14 weken.... moet weg omdat de baasjes er achter zijn gekomen dat ze niet zindelijk is, omdat de baasjes 8 a 10 uur op een dag weg zijn... Duuuuhhhh! Een pup van die leeftijd is gewoon nog niet zover, dat snapt een kleuter nog. En meer van dat soort redenen. Natuurlijk zijn er ook echt serieuze problemen bij hoor, maar soms.....

 

hier ook idd de vraag veel gehad wanneer doen jullie de dieren weg?! wij hebben 2 katten en een hond binnen.dit gaat echt helemaal goed vanaf dag 1 niets geen problemen gehad.maar de beesten hadden we echt niet weg gedaan maar die vraag vind ik zo raar!

 

Ik heb geen idee.
Heb zelf geen honden. Ik ben van mening dat je daar gewoon echt tijd voor moet hebben. Katten zijn makkelijker, hoef je niet vier keer mee naar buiten om uit te laten. Ik heb zelf twee katten.
Nu nog onwennig naar de kleine toe, maar dat zal vast wel bij trekken.

De mensen die denken dat je je honden weg gaat doen, hebben die zelf huisdieren?

 

Belachelijk!

Ik zou deze hond GELIJK de deur uit doen...

Gvd het is je kind hoor en die hoor je te beschermen.. !

Je kind is toch het allerbelangrijkste, die hond kan wel weer bijten en wie weet bijt hij dan wel door..

Hier kan ik met mijn verstand niet bij...

 

Mocht hier hier zo ver zijn, dan blijven de honden gewoon.

Wel zitten we te kijken hoe we de tuin zo praktisch mogelijk kunnen indelen, zodat de honden en kind in de tuin kunnen, zonder dat ze per ongeluk bij elkaar kunnen komen als wij even niet opletten.

 

wij hebben juist onze 2de hond genomen toen we begonnen met zwanger worden zodat die opgevoed en zinnelijk is zodra er een kleintje komt. en we eventueel al gedrags problemen kunnen behandelen. maar ze zijn beide heel erg lief. en maak me nergens zorgen over, ook niet als de baby er straks is. in het begin zal ik ze er niet mee alleen laten voor het geval ze er boven op gaan liggen of mee proberen te spelen. maar later is dat hier echt geen probleem. komen wel vaker kleine kids over de vloer.
we hebben ook nog 3 katten, en dat bij elkaar verhaard wel heel erg, daar baal ik wel van. maar is straks gewoon extra schoon maken en de kinderkamer dierloos houden.

 

Wij hebben een hond genomen toen ik zwanger probeerde te worden van mijn dochter. Hoewel ik zelf niks met honden heb zou ik haar nooit niet wegdoen. Tenzij iemand alergisch is maar dan gaat ze zeker naar mijn schoonouders. Ze was trouwens ook veel te duur om zomaar weer weg te doen
Overdag gaat onze labrador trouwens altijd met mijn man mee naar de haven. Dus heb haar niet thuis de hele dag. Het is trouwens wel een heel lief beestje ondanks dat ik verder niks met haar heb.

 

Ik heb ook de vraag gekregen toen ik zwanger was: Hoe ga je dat met je katten doen dan? Ik: Wat zou ik er mee moeten doen dan?
Wij hebben 2 katten, die gaan ook mooi niet weg .
De eerste 3 weken waren wel zwaar hoor. Ons zoontje veel huilen, wij ontsettende slaaptekort. En dan nog de katten miauwen .
Misschien denken sommige mensen dat het zo zwaar blijf en zetten hun dier direct op marktplaats.
Maar nu hij beter slaapt gaat het een stuk beter. Heb ook weer meer aandacht voor me katjes. In het begin waren ze wel strontjaloers, maar nu kunnen ze gewoon naast de baby slapen. Het interesseert ze niks meer.
Heb trouwens wel me aquarium met vissen de deur uit gedaan. Omdat dat gewoon zoveel onderhoud vraagt. Dat kon ik niet meer opbrengen met onze zoon erbij. Maarja, in een ander aquarium hebben ze het vast ook prima naar hun zin .

 

Nou, wij zijn ook van die mensen die een hond hebben weggedaan wegens gezinsuitbreiding... Onze hond, die wij als puppy gekregen hebben, bleek een half jaar later epilepsie te hebben. Hij werd erg agressief na een aanval en dat vonden wij niet vertrouwd met een baby erbij. We hebben verschillende medicijnen geprobeerd, maar het werd alleen maar erger.
Ook wij hebben wel vervelende reacties gehad omdat wij onze hond op marktplaats hadden staan. Maar ik denk dat de meeste mensen dat toch niet zomaar doen.

 

Ze hebben ons ook laatst gevraagd of de hond nu weg ging. Nee ze blijft gewoon. En mag ook doen wat ze nu ook mag.

 

Wij hebben een nogal dominate hond en voor de geboorte van Bjorn hebben we hiervoor een gedrachstherapeute in de hand genomen.
Helaas het gedag blijft onveranderd we krijgen het niet uit hem. Hij is ook zeer agressief naar andere honden.Ik moet er wel bijzeggen dat hij bijna blind is hij ziet alleen schimmen en in zijn puppie periode was hij geheel blind (toen zaten zijn oogleden dicht gehecht)

Onze buuren kwamen ook al vragen toen ik zwanger was of de hond nu wegging.
Nou nee dus de hond blijft wij zouden het wel klaar krijgen gewoon goed opletten en dan moet het lukken.

En eerlijk gezegt hebben wij ons er vies op verkeken. Toen Bjorn nog beeb was was er geen probleem. De hond deed er niets mee, hem eraan laten snuffelen enzo alles ging prima.
Tot Bjorn nu zelf de wereld gaat verkennen en dus over de grond kruipt.
Zodra Bjorn op de grond zit gaat de hond meteen over hem heen staan. We keuren het gedrag niet goed en laten de hond naast hem af liggen.
Zodat hij lager dan Bjorn is. Ook met eten is het erg moeilijk zodra Bjorn een koekje in zijn handjes heeft kan de hond er nogal agressief op reageren.
En dan heb ik het nog niet eens over pluche knuffeldieren van Bjorn daar mag Bjorn niet mee spelen die wil hijzelf hebben en gromt en valt naar Bjorn uit.
We doen alles presies zoals de gedragstherapeute het zegt maar nog steeds veranderd zijn gedrag niet. Ze komt elke 6 weken langs om te kijken hoe het gaat.

Dus ja ik kan het wel begrijpen dat je je hond weg doet als je zwanger bent, als je bijvoorbeeld van te voren al weet dat je hond agressief kan reageren.
Dit weet je niet als je een puppie koopt dan is het beestje leuk en speels en langzaam groeit hij op tot een beestje met agressie. En je gaat je kinderwens dan ook niet nog eens 10 of 18 jaar vooruit schuiven. Dan is het inderdaad misschien toch beter om een goed huisje te zoeken voor het hondje. Want als je je hond continu ergens moet opsluiten omdat hij ander naar je kind kan happen is ook niet leuk voor het beesje.
Je kan er gewoon niet altijd tussenin blijven staan.

Nog even voor de goede orde, wij hebben ons hondje niet weggedaan, we weten welke situaties we moeten vermijden. Geen beesjes op de grond enzo. Maar ik moet wel elke seconde erop allert blijven dat die twee samen in een kamer zitten en dat onze hond hier erg gevoelig voor is.
Wij hebben een Shar Pei dus ook een hondje dat je niet zomaar even opzij zet als je het niet vertrouwd..hij weegt 25 kilo.

 

Ik vind het onbegrijpelijk. Er zullen vast situaties zijn, waar het echt niet anders kan (al kan ik er geen 1 verzinnen maar misschien ben ik wel heel positief ingesteld dat ik overal wel een oplossing in vind), maar normaal vind ik het echt absurt.

Mijn honden gaan no way weg als ik een kindje krijg. Ik heb net zo goed voor mijn hondjes gekozen als voor mijn kindje. en jaloers? Dan ga je er als baas simpelweg niet op de juiste manier mee om.

 

Hier werd de bekende vraag ook gesteld hoor vooral door mensen die niets met dieren IN huis hebben.

wij hebben 2 katten die erg lief zijn maar niets met kleine kinderen hebben, en daarmee bedoel ik dat ze aanlopen als ze kleine kinderen zien, hupsakee door het kattenluikje of naar boven toe.
Ze krabben dus niet en gaan er niet bij liggen, en tja haren.... stofzuigen is het enige dat je kan doen maar dat moet je toch alleen ik ietsje grondiger als anderen

 

Ja de "rommel"die je van de diertjes hebt DAT weet je van te voren en dan zuig je inderdaad maar eens wat vaker. En wat vaker met de dweil erdoor.
Dat vind ik dus ook niet een reden om een beesje uit zijn vertrouwde omgeving weg te halen.
Mijn katten hebben ook totaal niets met Bjorn negeren hem gewoon, al doet Bjorn niet mee aan dat negeer spelletje hij kruipt er vrolijk achteraan en ALS hij ze te pakken krijgt, moet ik heel snel ingrijpen ...Bjorn snapt het aaien nog niet helemaal goed.

 

Ik snap het ook niet hoor. Toen ik over een hond begon met vriend was ik helemaal nog niet aan kinderen toe. Toch heb ik toen al gezegd dat ik alleen een hond in huis wilde die met kinderen kan wonen. Ik wilde namelijk sowieso een volwassen asielhond.
Ik kreeg pas na twee jaar "toestemming" voor een hond. In de week dat we hem haalden bleek ik zwanger.

Nu leek het heel goed te gaan. Hij mag gewoon aan de kleine snuffelen en zo en zodra het even kan gaat ie ook met ons mee. Maar toch voel ik nu spanning. Zodra ik met mijn dochter bezig ben komt die grote snoet er tussen. Hij doet niks, maar ik voel de spanning.

Hond nu weg doen? NEE!
De veiligheid van mijn dochter staat voorop, uiteraard. Maar ik ben nu aan het speuren naar een gedragstherapeut. Het is een hele lieve hond, kruising labrador. En kennenlijk begeleid ik kind en hond verkeerd.

Mocht dit niet op te lossen zijn is het wat anders, zeker als die kleine gaat lopen. En nooit hond en kind alleen laten.

Maar zondermeer de hond weg doen omdat er een kind op komst is? Die oppervlakkigheid kan ik niet begrijpen.

 

Tja als het niet blijkt te gaan straks dan gaat het niet, als jij weet dat je er alles aan hebt gedaan is er niets mis in een GOED nieuw huisje zoeken voor je geliefde viervoeter.

Ik heb ook 1 kater gehad die absoluut niet met kinderen samen had gekund deze overleed helaas 3 jaar terug, toen wilde ik graag een speelkameraadje voor onze poes en de nieuwe kat heb ik dus echt expres uit het asiel gehaald omdat ik zo de kans kreeg de kat meerdere malen te bezoeken en zijn gedrag te bekijken voor ik het beestje in huis haalde.
(we zaten recht voor een verhuizing en het beestje 2x verhuizen vond ik te veel stress vandaar dat hij 6 weken in het asiel heeft gezeten terwijl ik hem al besproken had)

Ik vind het dus best een goede keuze hoor een hond uit het asiel en met misschien dat beetje extra begeleiding of een gedragscursus is je hond goed thuis te houden zonder dat je die spanning blijft voelen.

 

Wij hebben ook twee katten en een hond en ik moet er niet aan denken dat ik 1 van de 3 weg zou moeten doen.
Ik zou het raar vinden als mensen op voorhand beesten weg doen, maar als de kleine er eenmaal is en het blijkt idd dat het absoluut niet gaat, dan vind ik het een ander verhaal.
Je kunt er gevaarlijke situaties door krijgen. Kennissen van mijn ouders hadden een hond die uiteindelijk andere baasjes heeft gekregen. Die was ook jaloers en sprong zo de kinderwagen in. (maatje golden retriever) Dat is goed afgelopen, maar voor hetzelfde geld gaat het wel mis. Soms kun je er gewoon niet tegen reageren.

Maar wat ik hier ook al gelezen heb, vergeet je hond(en) niet als de kleine er is.