Lekker met z'n tweetjes. Dit is echt iets van ons samen. Heb er eerst nog wel over nagedacht om mijn moeder te vragen. Maar ik vond het zo fijn om eerst lekker met z'n tweeen te genieten van het eerste contact met onze dochter. Zeker als jij het nu al niet zo ziet zitten, zou ik het niet doen. Jij moet de prestatie leveren!
Hier no way dat mn schoonmoeder - of mn eigen moeder, of mn schoonzus, of mn oma of mn tante of mn buurvrouw - bij mn bevalling aanwezig gaat zijn. Dat is iets wat mn man en ik gaan delen, met alleen het medische personeel erbij wat noodzakelijk is. En verder hoeft niemand dat te delen. Een heel intiem moment, en ze waren er toch ook niet bij toen hij de baby erin stopte? En daarna de eerste keer je baby op je buik en aan de borst, daar hoef ik niemand anders bij als manlief en daarna heel snel onze dochter.
Ik moet er niet aan denken eerlijk gezegd. Gewoon alleen mijn man, dat is meer dan genoeg. Ik vond het al heel onplezierig dat een paar uur na de bevalling mijn hele familie, inclusief schoonfamilie, op de stoep stond.
Absoluut niet. Ik ben van het kaliber Niemand-Mag-Weten-Dat-Ik-Aan-Het-Bevallen-Ben dus ik wil er zeker niemand bij. Mijn man zal in ieder geval bij de uitdrijving zijn maar de weeën deed ik de vorige bevalling zelfs helemaal alleen. Ik vind het vreselijk om aangekeken te worden als ik zo'n pijn heb, zelfs door mijn man. Vond ie niet erg hoor .
Voor mij dubbel. Het is onze eerste. Wil graag m'n schoonmoeder erbij hebben. We (m'n man en ik) hebben het er zelfs over gehad of zij de navelstreng door kan knippen. Ik heb een hele goede band met m'n schoonmoeder. Maar aan de andere kant, tja ligt daar toch in een vrij genante positie met een hoop pijn en alles er omheen. Ik weet het niet. Als het 's nachts gebeurd, dan gaan we haar niet speciaal ophalen ofzo, maar overdag gaan we toch poberen haar in het ziekenhuis te krijgen. Het idee is mooi, maar hoe dichter bij D-day hoop ik dat ik 's nachts beval...
Hier waren mijn moeder en mijn schoonzusje bij de bevalling. O en mijn vriend ook hoor. Het was dus een gezellige boel Mijn vriend wilde heel graag dat mijn moeder er ook bij zou zijn, hij vond het allemaal erg spannend en heeft een goede band met mijn moeder (net als ik). Mijn ouders woonden in Groningen en wij in Den Bosch dus toen de bevalling begon moest mijn moeder een flink eind rijden. Dit durfde ze eigenlijk niet alleen (ivm de stress en het slechte weer) en mijn schoonzus is daarom met haar meegereden. De bevalling begon thuis maar uiteindelijk zijn we toch naar het ziekenhuis gegaan, daar vonden ze het geen probleem als er meerdere personen bij waren mits ik het geen probleem vond. Nou ik vond het eigenlijk wel fijn en kijk echt terug op een super fijne bevalling wat dat betreft. Ik vond het erg bijzonder dat zowel mijn moeder als schoonzus er ook bij waren en dat is wederzijds. Bij de tweede weten we nog niet zeker hoe we het doen. Ik zou het dit keer ook wel speciaal vinden om het samen te doen, maar anderzijds vond ik het ook wel fijn dat er ook steun voor mijn vriend was tijdens de bevalling.
Oh hell no! Mijn man en ik en dan indien nodig medisch personeel, dan vind ik het welletjes. De griebels lopen me over de grabbels als ik er alleen al aan denk!
Dat zijn dus ook mijn woorden!!! Hahaha grappig maar me man wilt het zo graag !! Ik zei ik denk wel even na hij was helemaal blij maarja
Jaa daar zat ik ook aan te denken van oke als de bevallig begint als we daar zijn oke dan kan ze mee haha 10 min later dacht ik ook van hmm
Niet doen!!!! Waarom? Omdat schoonmoeders vaak toch al denken dat het hun kind is..... Net doen of ZIJ bevallen zijn als het kraambezoek vraagt aan jou hoe de bevalling ging. En al heel de familie inlichten hoe het gegaan is en jij niet je verhaal kan doen, wat zo belangrijk is voor de verwerking..... Nouja dat is MIJN ervaring..... Met mijn schoonmoeder bij de eerste bevalling.... Had me laten overhalen door man... Bij eerste en tot op de dag van vandaag grote spijt!!
Never dat die er bij gaat zijn. Mijn eigen moeder heb ik minder problemen mee maar liever ook niet. Dit moment is voor mijn man, ik zelf, de vk en de kraam en meer polonaise wil ik niet aan mijn bed
Nee hoor, geen moeders, schoonmoeders of wie dan ook anders dan de VK, een verpleegkundige, mijn partner en ik. Het is geen kijkdoos!
Oke thanks ik denk ook namelijk nu dat ik het voor me man doe omdat hij het graag wil. Maar me man kan niet tegen bloed enz en ik denk ook dat hij veel gaat stressen als hij mij in pijn ziet en niet weet wat hij moet doen. Ik zei hou gewoon me hand vast en kom bij me hoofdkant staan, medisch personeel helpt je ook wel als het moet. Dussssss
Heel verstandig! Ik vind ook dat je man er helemaal niks over te zeggen heeft. Jij bepaald wie er wel of niet aan je bed staat. Jij moet het zware werk opknappen. Hier ook alleen met manlief de bevalling (en ziekenhuis personeel natuurlijk) de eerste keer en deze keer ook alleen met man. Wilde bij de eerste ook echt niet dat iemand het zou weten dat ik bezig zou zijn, maar voordat ik naar het ziekenhuis moest kreeg ik toch wel ineens heel erg behoefte aan mijn moeder om haar even te zien. Ze is even geweest en toen zijn mijn man en ik samen naar het ziekenhuis gegaan. Aan schoonmoeders had ik totaal geen behoefte tijdens de weeen, maar dat is een ander verhaal.
Hier absoluut niet, ook mijn eigen moeder niet. Bevalling is(/was) voor mijn man en mij, ik vind dat echt een heel intiem moment voor ons samen.
Hier hoeft ook niemand van iets te weten. Vriendlief wordt zenuwachtig en wil ineens van alles "goed geregeld" hebben. Dus ook dat iemand de hond uitlaat als we naar het ziekenhuis gaan. Meldt hij doodleuk, zonder met mij te overleggen, aan z'n moeder dat zij dat maar moet doen etc. Ik zit het verbouwereerd aan te horen, en roep ineens dat ik helemaal niet wil dat iemand op de hoogte is en dat de hond de tuin in gaat (voedsel, drinken, onderdak, alles binnen handbereik!)... Zegt schoonmoeder "ja, maar ik lul dat niet door". Zeg ik, daar gaat het niet om, ik bel mijn moeder ook niet en ik wil niet dat iemand ook maar op de hoogte is. Zat ze me daar toch beteuterd te kijken. Kom nou, als ik niet eens mijn eigen moeder op de hoogte breng, met wie ik een 100x betere band heb, dan zal ik zeker niet mijn praatzieke schoonmoeder op de hoogte brengen. En dan zul je zien dat ze ook nog als eerste langs m'n bed staat in het ziekenhuis! Echt niet! Als alles goed gaat, komt er niemand naar het ziekenhuis en zie ik de familie pas thuis, fris gewassen en nadat m'n vriend en ik uitgebreid ons kleine manneke hebben kunnen knuffelen en bewonderen. *frustratiemodus uit*
Ik snap je helemaal. En geef je groot gelijk. Mijn ergste nachtmerrie was dan ook dat schoonmoeders de kleine als eerste zou zien boven mijn eigen moeder. Mijn schoonmoeder kan nogal over aanwezig zijn en overal staat ze vooraan. Gelukkig was mijn moeder de eerste aanwezige. En dat gaat ze dit keer weer zijn aangezien ze op mijn zoontje past als deze baby komt.