Over het voorlezen, niet ieder vind dat gewoon leuk. Kan me goed voorstellen dat je dat jammer vindt! Mijn zoon is ook bijna drie en wil vanaf 18 maanden het liefst de dag voorgelezen worden, beetje andere uiterste. Ik denk dat je het even los moet laten ipv forceren, wie weet komt het nog. Wat de rest van je verhaal betreft, als professional denk ik dat het goed is een keer een opvoedingsondersteuner mee te laten kijken. Wat je beschrijft komt veel voor en veel ouders komen echt in een neerwaartse spiraal terecht eb zien door de bomen het bos niet meer. Als er een onafhankelijk iemand een keertje mee kijkt en je wat tips geeft, kom je een heel eind Veel succes, ik hoop dat je snel kunt gaan genieten van je boefje!
Ik heb geen betere tips voor je dan die al gegeven zijn en ook geen ervaringsdeskundige (zowel M als T zijn gek op voorlezen). Maar wel een zoontje die voertuigen misschien nog wel leuker vindt dan voorlezen en hij is dus dubbelgek op dit soort boeken: bol.com | Mijn Eerste 100 Voertuigen, Roger Priddy | Nederlandse boeken Misschien heeft hij daar wel wat meer rust voor, samen de voertuigen aanwijzen en benoemen? Of bijvoorbeeld van de gouden boekjes: 'Hoep zei de chauffeur' of 'Het rode wagonnetje'.
Wat herkenbaar wat je beschrijft! Mn dochter is 2,5 jaar en houdt dan wel van lezen maar ze heeft fase gehad dat ik helemaal gek werd dat ze elke dag weer boos overal om werd en ik dacht: kan het ook een keer gezellig? boekjes lezen deden we minder omdat ze alles zelf wilde doen en dus ook zelf lezen.maar we zaten denk ik in een negatief spiraal. Ze kon niet zelf spelen, etc. Heb het met CB toen over gehad en het is dus idd een fase. Wel heb ik dingen anders aangepakt wat voor mij hielp: -als ze boos word en gilt als ze iets wil, negeer ik haar en zeg niks. Zodra ze stil is geef ik weer aandacht en geef compliment! -als ze lief aan het spelen is, geef ik even positief aandacht, complimentjes en dat regelmatig over de dag -haar zelf dingen op laten lossen of boekjes lezen en aanwijzingen geven -aandacht geven aan dr als ze me naar me toekomt, alleen als het echt even niet kan zeg ik dat het binnen 5 minuten alsnog doe. - Als ze iets doet wat niet mag, haar op de stoel zetten en 1 minuut laten zitten en dan moet ze ook stil zijn, daarna sorry zeggen en we knuffelen het weer goed Niet alles zal voor jou van toepassing zijn, maar ik merk nu dat ze meer naar me toekomt en gewoon weer boekje wil lezen, op schoot wil zitten, meer geduld heeft en er zijn veel meer rustige momenten gekomen. Want ik hou ook heel erg van het knusse lezen samen. En ook het positieve aandacht geven als ze iets doet, zorgt ervoor dat ze meer speelt (met pop etc.) en dan komt ze het laten zien en wordt meer een gezellig gesprekje/fantasiespel samen. Het is idd wel zo, je denkt dat je de enige bent, maar er zijn veel moeders die dit zullen herkennen hihi!Het is niet voor niks de peuterpuberteit Succes en veel pleziermomenten samen met je zoon!Komt goed!
Mijn zoontje (ruim 2,5) wil ook niet voorgelezen worden. Ik probeer het wel eens en dan vooral op zijn manier. Wij praten vooral over de plaatjes in het boek en het verhaal vergeten we gewoon. Wij zijn ook lid van de bieb en halen dus meestal boekjes met zo min mogelijk tekst en zoveel mogelijk plaatjes. Ook vooral niet 's avonds voorlezen voor het slapen gaan, want dat resulteert hier geheid in een strijd. Dan wil hij niet meer stoppen met lezen, dus doen we dat gewoon niet. Kijk en zoekboeken doen het hier ook erg goed. Gewoon zoeken en kletsen. Waar is de poes, het vliegtuig, de trekker? Mijn zoontje leest het liefst alleen. Hij is wel gek op boeken, maar in zijn uppie, op zijn tempo en vooral op zijn manier. Ik heb me er inmiddels bij neergelegd, maar ben best jaloers als ik hoor hoe het soms bij anderen gaat. Het leek mij ook heel gezellig.