Ik had vorig jaar ook al met 36 weken voorweeën.....en dacht al die tijd, ik mag blij zijn als we de 37 weken halen en dus thuis mogen bevallen.... Nou, ik heb uiteindelijk gelopen tot 41.6 weken. Donderdags had ik bij de gyn al 2 cm ontsluiting en een verweekte baarmoedermond, strippen had niet geholpen. Zaterdags heeft mijn vk om 12.00 uur nog eens gestript met als resultaat dat ik om 15.00 uur mijn slijmprop verloor. Toen dacht ik nog: geen gebroken vliezen, dus we gaan gewoon maandag naar het ziekenhuis (de afspraak was al gemaakt en ik had me er al helemaal bij neergelegd dat ons kindje in het ziekenhuis geboren zou worden). 's Avonds om 8 uur kwamen de weeën om de 5 minuten en leek het toch door te zetten. De VK adviseerde om in bad te gaan: weg weeën.....shit dacht ik nog. Toen ben ik om 22.00 uur naar bed gegaan en om 22.15 uur begonnen de weeën direct weer en om de 2 minuten....Binnen no time zat ik in een weeën storm en om 01.00 uur heb ik mijn man (die lag net een uur in bed) gewekt en gezegd dat hij de vk moest bellen. Ik hield het echt niet meer en begon te hyperventileren. De VK was er tegen 01.30 uur en ik had nog steeds maar 2 cm ontsluiting. Zij zag dat ik het heel zwaar had en besloot toch de vliezen te breken....binnen 20 min. had ik 9 cm ontsluiting. Na vervolgens nog eens 58 min. persen hadden wij een prachtige zoon, geboren om 03.33 uur! Het ging dus allemaal heel snel en achteraf kan ik zeggen dat ik blij ben dat hij niet eerder (met 37 of 38 weken of zo) gekomen is, want toen was er net die hittegolf! Heel veel sterkte in ieder geval voor alle dames die nog moeten!