waarom koos je voor flesvoeding?

Hahaha! Het is inderdaad wel heel toevallig!
Ik had dat verhaal eigenlijk niet gelezen. Ik zal eens vandeweek informeren welke leeftijd het kindje precies heeft.
Overgens ga ik me in dat topic maar niet met het verhaal bemoeien. Zeker niet als het inderdaad om hetzelfde kindje gaat.
Ik weet zeker dat het niet zomaar nalatigheid is geweest. De leidster in kwestie is echt erg goed in haar werk.

Dames, ik zou het toch ook echt niet prettig vinden als mijn kindje bv van een andere moeder zou krijgen hoor. Al zou ik er geen halszaak van maken, echt prettig zou ik het niet vinden.

Als leidster proberen we altijd aan te geven hoe we de borstvoeding voor die dag graag aangeleverd willen krijgen ( in bijv. Aventfles, kant en klaar om in de flessewarmer te doen). Toch komen er vaak genoeg nog moeders met van die kant en klare zakjes of van die plastic zakjes waar je ijsklontjes in kunt maken. Je ontkomt er dan vaak niet aan om er met je handen aan te zitten om het in een fles te doen en te ontdooien.
Ook om de temperatuur te voelen moet je het over je pols laten lopen.
Ik vind dat vaak toch wel nog steeds wel onprettig hoor ( ben ook niet de enige leidster).

Over voeden op je werk.
Ik geloof dat wij ook een achtste van onze werktijd mogen besteden aan voeden. Of dat nou voeden elders is of afkolven.
Ik vind dat heel moeilijk.

Tuurlijk, het staat zo mooi in de wet omschreven. De praktijk is echter vaak wel anders.
Ik ben in totaal 8.5 uur aan het werk en buiten die uren heb ik drie kwartier pauze. Onder mijn werkuren zou ik dan tijd krijgen om te voeden.
Dat betekend dat ik daar ook nog meer als een uur mee bezig kan zijn.

Wij hebben gelukkig een werkgever die bezig is met kwaliteit leveren. Dat wil zeggen, twee leidsters op max 12 kinderen ( en dat is op de meeste particuliere kdv's echt niet zo). Daar hebben we dan ook wel een paar jaar geleden actie voor gevoerd. Ik hou erg van mijn werk en zet me er dan ook voor honderd procent in. Ik zie graag tevreden ouders en dito kinderen na een drukke dag. Dat geeft toch een voldaan gevoel.

Om tot zoiets te komen moet je als collega's goed op elkaar ingespeeld zijn en je collega daar op te vangen waar nodig is.

Nu heb ik toevallig het verhaal over die borst/flesverwisseling op de vorige pagina gezet. Dat geeft weer hoe druk het kan zijn. Bij ons op de groep idem dito. Stel je voor dat mijn directe collega was overkomen op het tijdstip dat ik was gaan voeden.........
Daar had ik me hééél schuldig over gevoeld.

Ik blijf erbij dat ik mijn collega niet zolang alleen kan laten.
Straks ben ik klaar met mijn bv-periode, zit zij overspannen thuis.
Tuurlijk,...het is allemaal zodanig geregeld dat je er inval voor kunt regelen.
Maar,........er is niemand die drie losse uurtjes van huis af wil gaan enkel en alleen om voor mijn uurtjes in te vallen! De eerste invalleidster die dat wil doen moet nog opstaan ( werken liever een hele of halve dag aaneengesloten). Hulp van andere groepen gaat vaak ook niet omdat iedereen het druk heeft en met hetzelfde zit.
Kortom, het staat erg leuk in de wet en de werkgever is er zeker toe bereidt, maar in de praktijk lukt het gewoon niet.

Ik heb dus wel een collega die twee kindjes de borst heeft gegeven ( zie mijn verhaaltje over de rokende bv-moeder, vorige pagina).
Zij stond erop om bv te geven en dat de werkgever daar ruimte voor gaf.
Op het moment dat zij dat deed was zij nog inval-leidster.
Een enkele keer hebben we haar op onze groep ingeroosterd gekregen.
En ik kan zeggen: het was een ramp.
Met het meest cruciale moment was ze van de groep af om te voeden ( wat overgens soms langer duurde dan de afgesproken tijd omdat je er , begrijpelijkerwijs, geen wekker naast kunt zetten).
Met de kinderen uit bed halen, verschonen, potje, of wanneer er meerdere flessen moesten worden gegeven. Dan stond je weer eens alleen. Een chaos. Tuurlijk moest er tussentijd ook nog weleens gerookt worden.
We hebben het met haar besproken en ook met de ajunct waarop we stonden dat wij ( gezien de leeftijdsamenstelling op dat moment) haar liever niet op de groep wilde hebben.
Gewoon, omdat het niet werkte.

Mijn keuze om borstvoeding te geven is ook mede afhankelijk van zulk soort zaken ( ghoe ik dat in godsnaam op mijn werk ga regelen). Zoals gezegd ben ik er nog steeds niet uit.....

Ook ik voel een beetje druk om ook er nu voor mijn collega's straks te zijn. Het zijn echt geweldige meiden die altijd voor mij klaar hebben gestaan maar daar zal ook eens iets voor terug moeten komen.
Ook ik heb ( toevallig Lia... ) ook een Burnout gehad. Begin vorig jaar gingen bij mij de lichten uit. Even een paar weken erna bleek ik zwanger. Ik ben na afwezigheid van maanden weer volledig op mijn werk terug kunnen komen tot ik met week 20 heftige bloedingen kreeg ( te lage placenta) en ik in het zh opgenomen moest worden met o.a. een scheur in mijn vliezen. Met 25 weken is mijn dochter toen geboren en overleden.
Mijn collega's namen elke week contact met me op, ik heb heel veel steun van mijn werkgever gehad en heb dus na mijn zwangerschapsverlof ( waar ik recht op had) nog een aantal weken nodig gehad om terug te kunnen komen. ( erg fijn werk, zo op een kdv met baby's werken als je net een kindje bent verloren).
Goed, ben dus vanaf januari weer volledig aan de slag en ik raak opnieuw zwanger. Zegt mijn gyn ivm harde buiken met 25 weken dat het maar beter is om op mijn werk te stoppen.
Mijn collega's geven me nog steeds volledige steun, mijn ajuncten ook.
Maar het houdt een keertje op natuurlijk.
Toen ik vorige week aangaf dat ik na de bevalling wel ouderschapsverlof op wilde nemen moest mijn ajunct al minder lachen

Kortom, als ik terug ben vind ik ook wel dat ik er weer voor de volle honderd procdent moet zijn en vind ik het toch ook wel moeilijk om tijd voor bv af te dwingen ( ook al zouden ze daar op zich niet moeilijk over doen)

gr, Melissa73

 

Hoi Melissa,

Mag ik iets zeggen?
Ik hoop alleen niet dat je het verkeerd zult opvatten.

Allereerst heb je i.d.d. hele lieve collega's! Maar....is je baby niet altijd belangrijker?
Daarbij geef je aan dat je ouderschapsverlof op wilt nemen, zo kun je toch i.i.g. een lange(re) tijd bv geven?
Daarna kun je gewoon weer verder kijken toch?

Als laatste (maar zeker niet minder belangrijk) wil ik even zeggen dat ik het heel erg voor je vind dat je je kindje hebt moeten verliezen....
En het heel knap vind dat je toch nog op de babygroep bent gaan werken.
Het zal wel heel zwaar voor je zijn geweest.

Groetjes,
Chantal.

 

Melissa, als je bv geeft heb je recht op een kwart van je werktijd. Dus 2 uur als je 8 uur werkt. Ik begin nu een uur later en kolf 2x een half uur.
Het is heel vervelend als dat op je werk lastig gaat, maar ik zou daar dus niet mijn keuze van af laten hangen! Met een beetje geluk (en als je kindje naar hetzelfde kdv gaat als waar jij werkt) krijg je een snelle drinker (zoals Eva ) en ben je binnen 10 minuten weer terug.

Wat betreft dat je wat voor je collega's terug moet doen en dat het een keertje ophoudt... dat is natuurlijk helemaal niet zo. Jij kan er niets aan doen dat je een burnout hebt gekregen, dat je je kindje hebt verloren en dat je nu het advies hebt gekregen te stoppen met werken. Jij hebt evenveel recht als iemand anders op ouderschapsverlof en tijd om borstvoeding te geven. Juist na wat jij hebt meegemaakt, vind ik. Mede daardoor twijfel je nu of je borstvoeding wilt geven, waarom zou je dat door praktische bezwaren dan niet willen doen. Volg je gevoel! Het is ook maar tijdelijk he, ouderschapsverlof houdt vanzelf een keertje op en borstvoedingstijd is tot 9 maanden. En daarna kan je er weer helemaal voor je collega's zijn. Heeft je burnout er niet voor gezorgd dat je beseft dat je ook aan jezelf moet denken? (ik ben zelf ook een maandje overspannen/overwerkt geweest en heb er ook nog wel moeite mee hoor, kan nogal fanatiek zijn, al is dat een stuk minder nu Eva er is).

Brenda, inderdaad, ik had toch wel meer met bv omdat ik zin had om het te gaan proberen. En ja, ik vind het moeilijk om te lezen dat sommigen het helemaal niet willen proberen. Kan ik niets aan doen, sorry . Maar mijn mening maakt toch niet uit, iedereen doet uiteindelijk wat ie zelf wil toch?

Marieke, ik had inderdaad gehoord dat het leven in Zweden duur is, mijn ouders hebben er vrienden wonen die er een schoenenzaak hebben en die hebben het best zwaar. En wat betreft het verlof, het gaat dus helaas wel ten koste van iets anders. Je kind een hele week naar het kdv, ik moet er niet aan denken! Hopelijk lukt het je wel het zo te blijven regelen zodat het voor jullie goed voelt.

 

Altijd die discussie over het kolven op werk: er zijn ook mensen die hun werk heel erg leuk vinden en het graag zo goed mogelijk willen uitvoeren. En daarbij ook graag zelf al hun taken willen afmaken. Ik zou ook niet graag een kwart van mijn werktijd willen gebruiken voor kolven/voeden. Ik denk dat het voor bijvoorbeeld mensen met leidinggevende functies al wat lastiger wordt om zomaar minder te werken op een dag. Het zal echt niet altijd zo makkelijk te plannen zijn. Die tijd dat je kwijt bent op een dag om te kolven zijn echt niet altijd zo makkelijk op te vangen door een ander. Dat is ook niet te vergelijken met wanneer je met verlof bent: dan wordt er doelbewust voor alle uren een vervanging gezocht. Je kunt niet voor 1 a 2 uur iemand elders vandaan laten komen.

Valt me gewoon op dat sommige vrouwen hier heel makkelijk over doen naar anderen. Dat irriteert me soms.

 

Jeetje Melissa, wat heb jij een hoop meegemaakt! Hoewel ik gelukkig nooit een kind heb verloren, herken ik de spagaat waarin je je bevindt wel.. rechten hebben is mooi, maar ook daadwerkelijk die rechten opeisen, valt niet mee. Ik heb zelf tijdens mijn burn-out wel ondervonden, dat ik vaker zelf van dingen een probleem maakte, dan dat het ook echt een probleem was.

Ik vind het in ieder geval goed dat jij echt over de keuze bv en fv nadenkt. Aan het einde van de dag is het jouw keuze en die kan niemand anders voor je maken. Ik denk overigens wel dat mocht je uiteindelijk voor bv kiezen, het bij jou wel een grotere kans van slagen heeft: simpelweg omdat je er met open ogen ingaat en niet met een roze bril op je neus.

Snoopy, je hoeft je niet te verontschuldigen, hoor Je voelt wat je voelt: je mag het best jammer vinden dat sommigen het niet eens willen proberen, wellicht wel juist door jouw positieve ervaringen.

Marieke, Zweden is inderdaad vreselijk duur! Offtopic: Ik ben tijdens mijn stewardessentijd ooit eens wezen stappen in Gothenburg en toen we ergens middenin de nacht de kroeg uitrolden, was ik blutter dan blut. Ik wist wel dat alcohol niet echt goedkoop was in Zweden, maar toen ik de rekening kreeg, sloeg ik bijna steil achterover (bij nader inzien niet eens zo off-topic: heeft tenslotte ook met de fles te maken, toch? )
Ik zou mijn kinderen ook niet graag vijf dagen naar het kdv brengen. Ik heb niets tegen moeders die dat wel doen -ieder moet die keuze voor zich maken- maar het is jammer dat er in Zweden dus weinig te kiezen valt, wat dat betreft.

 

Merle, ik was ook altijd zo hoor, ben ook overspannen geweest omdat ik alles af wilde hebben en van 10 tot 10 werkte. Maar nu Eva er is, is alles anders en dat had ik nooit gedacht. Ik zeg niet dat dat bij jou ook zo is, maar wacht eerst maar even af tot je bevallen bent, ik ben een heel ander mens geworden . De reden dat ik er makkelijk over doe, is omdat ik Eva en dus het voeden/kolven stukken belangrijker vind dan mijn werk. En iedereen heeft dat recht ook gewoon en daar moet je voor opkomen, als het je niet gegeven wordt. Nu heb ik het vrij makkelijk, mijn baas doet niet zo moeilijk en ik heb zelfs iets ander werk dat beter te combineren is met het kolven. Maar ik heb ook supercollega's die mijn werk opvangen op het moment dat ik aan het kolven ben en niemand die daar moeilijk over doet (zouden ze ook niet moeten proberen ).

Lia, ik dekte mezelf gewoon al even in, want over gevoel valt nu eenmaal niet te twisten .

 

Er werd hier geschreven over een collega die een uur aan het kolven was (of heb ik dat verkeerd begrepen ?) Ik was altijd max. in 15 minuten klaar. Van mijn baas mocht ik zelfs na de 9 maanden wel doorkolven: "je doet maar ik heb er geen last van". Ja en ik ben doktersassistente dus als ik was kolven dan was er even niemand bij de balie en telefoon dat deed mijn baas dan.
Dus mischien valt de "overlast" ook wel wat mee. Of ik heb gewoon een goede baas

 

Even hier op reageren: het is heel goed om vanaf een bepaald aantal maanden je kind te leren uit een beker te drinken. Eerst een tuitbeker en dan een gewone beker. Dit komt namelijk de mond- en spraakontwikkeling ten goede. Als je borstvoeding geeft dan zou je dat dus heel goed in zo'n beker kunnen kolven. Het hoeft toch niet alleen maar rechtstreeks vanuit de borst? Het is niet zo dat je alle voedingen uit een beker moet geven dan natuurlijk. Maar ik neem aan dat een kindje van een maand of 9 ook wel iets anders te drinken krijgt dan melk...

Ikzelf ben meteen begonnen met de fles, zowel bij de oudste als bij de jongste. Ik zag het absoluut niet zitten dat een baby aan mn borsten zou liggen, het gevoel was er gewoon niet. En ik heb er lang over getwijfeld of ik het toch niet gewoon zou proberen, maar ik voelde teveel weerstand om dat te doen. En ik zag het niet zitten om te gaan kolven op t werk, ik werk in een echt mannenbedrijf, ben de enige vrouw hier en er is behalve de wc geen priveplek om rustig te gaan zitten.
Mijn oudste deed het prima op de fles en mijn jongste nu ook, dus ook geen spijt van gehad.

 

Aanvulling:

Het gaat er niet om of er fles of bv gegeven wordt. Het gaat erom dat ongeacht wat je baby krijgt, hij/zij vanaf een bepaald moment uit een beker moet leren drinken. En dat kun je dan doen met wat jij wilt: flesvoeding, borstvoeding, met water verdunde appelsap/perensap/perziksap/thee...

 

Miky, ik snap dat oefenen met een beker goed is, dat advies kreeg ik vandaag ook bij het cb en ze raden zelfs aan om helemaal niet met de tuitbeker te proberen (had ik al wel gedaan zonder echt succes, ze weet hoe het moet, maar wil niet drinken). Maar goed, beetje omslachtig om het met melk te proberen als je borstvoeding geeft, vind ik. Ik probeer het nu met water, diksap of thee, maar ze wil eigenlijk niets anders drinken dan melk, en van mij wil ze melk alleen uit de borst . Ik zal morgen mijn vriend eens vragen of hij wat wil proberen uit een beker te geven, het is morgen papa-dag.
Maar, borstvoeding draag toch ook bij aan een goede spraakontwikkeling? Ik heb dit gevonden op een site:

door borstvoeding te geven groeien de kaken en het verhemelte in de juiste vorm, en daardoor krijgt je kind een gezonde ademhaling, een regelmatig gebit en een goede spraakontwikkeling.

Dus dan is uit een beker drinken bij borstvoeding toch veel minder belangrijk?

Waarom neem je aan dat een kindje van 9 maanden wel iets anders krijgt dan melk? Zeker bij borstvoeding is dat helemaal niet nodig.


En wat kolven betreft: ze moeten een geschikte ruimte voor je regelen, als ze dat niet hebben, dan kan je je kindje gaan voeden. Ik kolf in een vergaderruimte. Die vaak bezet is als ik wil gaan kolven, maar kolven heeft voorrang dus dan moeten die mensen weg (wat ze ook meteen doen als ik zeg dat ik moet kolven).

 

Snoopy en Loca,
ik heb vandaag alvast een brief geschreven waarin ik ouderschapsverlof aanvraag per 1 December. Als alles goed gaat werk ik ipv drie dan nog maar twee dagen, waarvan 1 dag opvang en een dag papa-dag.
Twee dagen dus waarin ik de voeding dus moet fiksen. Op zich niet veel.
Je zou dus kunnen zeggen dat ik het zou moeten kunnen redden.
Maar gezien de hectiek en de kwaliteit die wij willen leveren en waar ik ook achtersta vind ik het heel moeilijk.
De kinderen van de leidsters mogen niet op de zelfde vestiging aanwezig zijn als waar wij zelf werkzaam zijn ( vaak ook kenmerk van goede serieuze opvang). Dat wil zeggen dat mijn kindje in dit geval op een goed kdv zit van dezelfde stichting aan de andere kant van de stad.
Ik zou heen en weer kunnen rijden en daar kunnen voeden. Het kost een kwartier om zowel heen en terug te rijden. Misschien als het voeden voorspoedig loopt reken ik er een kwartier voor. Mijn kindje moet ik dan wel al van de groep hebben gehaald etc. Dus reken ik een uur per voeding.
Dat gaat het denk ik dan niet worden als ik 8.5 uur op mijn werk moet zijn.
Het zal dus kolven moeten worden.
De enige ruimte die wij hebben is de pauzeruimte. Ik kan daar mensen niet zomaar wegjagen en ze buiten in de regen laten pauzeren. Bovendien hangen daar ook helaas de roosters waar heel vaak naar gekeken wordt en mee wordt gepuzzeld wanneer er iemand uitvalt.
Mijn gedachte gingen dus uit om het in mijn auto te doen. Beetje raar...maar dat is wel een rustige plek.
Mits het kolven lukt natuurlijk ( ik werk twee dagen achter elkaar)

Een uur later beginnen kan niet, van tijden afwijken ook niet. Volgens de regels mogen wij als leidster maximaal twee uur alleen staan, inclusief pauzetijd en vroeg en late dienst ( wij zijn van 7.30 tot 18.00 uur open).

Na zoveel tijd thuis te hebben gezeten ( nu ook weer) verlang je er op een gegeven moment ook weer naar om goed te kunnen presteren. Voelen dat je het weer in je vingers hebt en tevreden terugkijken op een dag die goed loopt.
Mijn Burnout is veroorzaakt door jarenlange gesleep van zorgen en hectiek. Ik ben er redelijk goed uitgekomen zker gezien de ernst ervan. Helaas heb ik er wel het één en ander aan overgehouden. Ik heb regelmatig nog slaapproblemen of slapeloze nachten zonder rede en mijn energienivo is nog steeds ontregelt. Het volledig herstel kan tot twee jaar in beslag nemen . Ik hoop dus dat het over een half jaar echt minder is of weg is.
Voor mij is het heel prettig als ik van tevoren weet hoe iets geregeld is en hoe ik mij daar op in kan stellen. Het geeft me rust.
Misschien zie ik ook wel beren op de weg hoor, maar toch is het ook de onbekendheid, het harde werken enz. van borstvoeding wat mij wat doet zweten.
Hoe ik dat moet gaan combineren met werk en of dat wel lukken gaat......het onbezonnen van : we zien wel ( wat ik altijd wel had) is voor mij heel moeilijk.
En...zoals gezegd, op een gegeven moment verlang je gewoon weer dat je normaal je werk kunt uitoefenen en heb je gewoon geen zin om zoveel heisa meer af te dwingen ( dat ik toch iemand op mijn groep moet hebben om te kunnen kolven)
Dus MerleQ, je begrijpt mij ook wel..
Toch sta ik nog steeds open voor borstvoeding hoor...
Wie weet komt de oplossing uit de lucht vallen...
Er zijn meer zwangere collega's , dus misschien kunnen we een inval combineren...

En Loca, ik had het niet verkeerd opgevat hoor.
Zie mijn verhaal hierboven.
Het was enorm moeilijk om weer op mijn werk te beginnen, vervloekte mijn baan ook echt en heb zelfs getwijfeld om te stoppen. gelukkig heel veel begrip van ouders gekregen. Het is een rare situatie om een 's morgens een baby over te nemen terwijl je nog zwanger had moeten zijn, ook voor de ouders waar je een band mee hebt opgebouwd. Ik ben er wel altijd heel open in geweest.
Het was keihard maar ik ben er wel van overtuigd dat het heeft meegeholpen aan een snellere acceptatie. Je moet er toch doorheen he? Dan maar even flink confronterend.

gr, Melissa73

 

Even over de 'leren praten' discussie en of een flesje of een borst daaraan zouden helpen of juist niet. Is dit niet heel erg ver gezocht? Als ik mensen hoor die apart praten komt dit:

- door de plaats waar ze wonen (niet lelijk bedoeld)
- doordat hun ouders net zo praten
- omdat ze een aangeboren afwijking hebben

Ik ken heel veel mensen die al snel flesvoeding kregen, uit tuitbekers dronken en met twee maanden al sinaasappels te eten kregen en vreemd genoeg praten die allemaal behoorlijk ABN. En ook de mensen die borstvoeding kregen, kunnen praten!

Heel misschien zou je de link kunnen leggen tussen lager opleidingsniveau - relatief vaker flesvoeding - minder goed Nederlands kennen?

Uiteindelijk leren ze het toch wel. Sommigen wat vroeger, anderen wat later. Heb nog nooit gezien dat een volwassene niet uit een blikje kon drinken omdat ie fles- danwel borstvoeding had gehad tot een bepaalde leeftijd...

Dat 'kunnen kolven' zit trouwens heel erg ook tussen de oren denk ik. Mijn moeder lag helemaal in een deuk omdat ik tegen een het aanrecht geleund met eten op het vuur en zes man visite in de tuin stond te kolven en ondertussen een gesprek met haar aan het voeren was. Ging prima.

En kwa werk? Het ligt eraan hoe je beiden bent. Als jij op hoge poten komt eisen dat je je eigen kamer met koelkast en slot op de deur krijgt zal je baas een beetje kriegel worden, als je baas bij voorbaat al begint dat dat geen optie is, gebeurt dat andersom. Fijn als je er samen uit kan komen. Denk ik.

 

Valhalla, volgens mij gaat het niet om spraakproblemen later, dan kan iedereen wel praten inderdaad. Maar als 4-jarige op de kleuterschool is het ook wel fijn als je alle klanken goed kan uitspreken en je goed verstaanbaar kan maken. Of dat je dan niet slist. Want dan moet je weer naar logopedie enzo. Of wordt je gepest.

Melissa, ga er eens met je werkgever voor zitten, en leg je dilemma voor. Wat betreft die ruimte, de roosters kunnen ook ergens anders hangen en als mensen weten wanneer je gaat kolven, kunnen ze daar rekening mee houden. Qua bezetting zou je het dan even met je baas over moeten hebben. Die heeft zoiets vast wel vaker meegemaakt, dus misschien heeft hij al een oplossing.
Als je op die andere vestiging gaat voeden, wat bedoel je met je kindje van de groep halen? Ik voed niet op het kdv, maar als ik dat zou doen, zou ik haar gewoon oppakken en op de bank gaan zitten en voeden, dat kost een paar minuutjes. Voeden (in ons geval 5 minuten), nog even boertje en kroelen en weer weg. Totaal een kwartiertje denk ik. Maar goed, is nog even afwachten, je weet niet hoe snel je kindje drinkt, Eva is geloof ik erg snel.

 

Voorbeeld van dicht bij huis: mijn eerste nichtje kreeg ook best lang bv, maar die flifte ook dat het een liefe luft was. (In elk geval, alleen haar moeder verstond haar geloof ik) Nu is ze zes en ze kan eten en praten en het is een prachtig kindje. Het is dus absoluut geen garantie.

En als kinderen van vier elkaar pesten ligt dat echt aan de opvoeding van die vierjarigen hoor! En das ook echt weer iets van tegenwoordig: kan je na vier jaartjes nog niet praten als Joop van Zijl moet je naar logopedie :-s Leren praten en moeilijke woorden leren komt later wel....

 

Ik reageer even over het praten.
Wat ik heb begrepen is dat het niet zo zeer aan de fles of de borst ligt maar vooral ook hoe snel je kindje vast voedsel krijgt na 6 maanden. Dus niet de potjes en gepureerd maar stukjes. Met stukjes moeten ze de tong spier gebruiken en die spier heb je juist ook nodig bij je spraak.

Ik post niet vaak hier maar volg het wel.
Ook handig voor tips voor als de tweede. Bij mij is de begeleiding in het begin niet echt goed geweest eigenlijk gewoon slecht.

Annemarie

 

Snoopy, eigenlijk is het beleid een beetje zo dat als een moeder komt om te voeden, dat dat nooit op de groep zelf gebeurt.
We bellen de bv moeder als het kindje komt en leggen het kindje klaar ( in box oid). Sommige moeders komen op een vast tijdstip en dan moeten we het kindje soms wakker maken ( doe je ook niet al te ruw...dus kost ff wat tijd)
De rede waarom wij dat doen is om de rust op de groep te handhaven.
We zijn bezig met de kinderen en hebben bepaald rooster ( twee maal per dag op redelijk vast tijdstip aan tafel voor cracker, roosvicee en fruit en een broodmaaltijd, voor enkele kinderen vaste slaaptijden)
Als er moeders in en uit lopen is dat erg onrustig. zeker voor de kinderen die in de fase van éénkennigheid zitten is zekerheid en rust erg fijn.

Uit vroegere ervaring is dat zo omtrent bv besloten.
Sommige ouders realiseren niet dat je aan het werk bent.
Toen er voorheen nog weleens moeders bij ons op de groep aan het voeden waren gebeurde het wel eens dat ze erg veel aandacht vroegen of zich met andere kinderen gingen bemoeien of wel zaken gingen observeren en op reageren. Dit wordt over het algemeen als zeer storend ervaren.
De kinderen op onze groep verdienen onze aandacht en wij zijn met hen bezig. Het ene kind vergt een andere aanpak dan het andere en dit kan voor een buitenstaander ook nog weleens onduidelijkheden met zich meebrengen.
Ook hebben sommige leidsters ( en dat kun je misschien gek vinden) ook wel wat moeite met een voedende moeder op de groep. Dat geldt ook voor mij. Ik vind het prachtig, maar hoef er niet bovenop te zitten.
Vaak begeleiden we dan zo'n moeder naar een plekje apart om 'rustig'te kunnen voeden.

Mag ik vragen of jijzelf met Eva ook gebruik maakt van een kinderdagverblijf? Het is voor mij eigenlijk uit pure belangstelling omtrent de borstvoeding en jouw ervaring met een kdv.

Valhalla, precies, denk dat het kolven inderdaad tussen de oren zit.
Ik denk dat als je er niet over nadenkt, het het beste gaat.
Ik ben er gewoon niet zo vrij in. Zou mijn moeder niet eens bij het bv willen hebben. Zo'n kolfapparaat lijkt me helemaal een enorme drempel.
Ik zie mijzelf (nog ) niet zo zitten met een zoemend apparaat eigenlijk.
Weet niet of ik zou meoten huilen van ellende of er enorm de slappe lach van zou krijgen.
Ik heb er iig nog geen één gekocht. Eerst kijken hoe het lopen gaat.
Voorheen kon je bij het kraamburo nog weleens eentje lenen heb ik begrepen. Mijn kraamburo doet dat niet helaas...
Maar ik praat echt alleen over mijn eigen gevoel hoor.
Ik vind het niet raar dat een ander dat doet.

gr, Melissa73 (*zucht* kan mijn berichtjes nooit kort houden, sorry)

 

Melissa, volgens mij kun je kolfapparaten ook bij de thuiszorg huren. http://www.vegroverpleegartikelen.nl en even zoeken op kolf. Want om een apparaat nu al aan te moeten schaffen is inderdaad een forse investering.

 

Wel moet je als je een kolf huurt wel altijd je eigen kolfset kopen o.a. slangen, borstschelpen en flesjes e.d. En je huurt altijd een andere kolf dan je kunt kopen.

 

Lia en Nemo, dat is natuurlijk ook wel een idee!
Die losse onderdelen kun je neem ik aan ook daar gewoon kopen?
Helaas is de website van onze thuiszorgwinkel hier in de buurt niet echt overzichtelijk, maar ik zal er eens naar bellen.
Wanner ik het nodig heb kan ik mijn mannetje daar altijd nog op af sturen

gr, Melissa73

 

Melissa, ik snap dat als moeders aandacht vragen het lastig is, al gebeurt dat op het kdv waar Eva naartoe gaat (meteen antwoord op je vraag ) ook. Met halen en brengen enzo. Ik heb niet het idee dat ze dat storend vinden. En ik heb wel eens een kindje uit de slaapkamer gezet toen ik Eva daar ging halen, die slaapkamers zijn echt een magneet voor alle kinderen . Of het de bedoeling is, vast niet, maar ik kan moeilijk de deur dicht doen terwijl er een kindje kruipt . Verder bemoei ik me niet met de kinderen, ga bij binnenkomst wel eens met Eva bij de kindjes in de box kijken, Eva vindt het reuze interessant en kletst dan lekker tegen ze.
Wat betreft borstvoeding op het kdv, ik ben er gewoon tevreden over, valt weinig over te zeggen eigenlijk. Ze voeden op verzoek en verder loopt het gewoon lekker. Ze hadden al aangegeven dat als ik daar wilde voeden, ik dat op de bank kon doen. Dus niet apart. Vond ik wel een fijn idee. Wat ik eerder al schreef, je wordt als borstvoedende moeder vaak apart gezet en dat vindt niet iedereen (ik o.a.) niet fijn. Het is eigenlijk zo krom, de fles mag je overal geven, de borst niet, ik heb daar echt moeite mee. Eva's favoriete leidster (die is er de 2 dagen dat Eva er komt) heeft ook 9 maanden borstvoeding gegeven, dus die weet ook wat het is, dat scheelt misschien.

Hier heb ik, voordat ik een electrische kolf heb aangeschaft, er eentje gehuurd voor 2 dagen om te kijken of het beviel (daarvoor kolfde ik met een handkolf, maar op het werk ging dat niet zo lekker). De set voor dubbelzijdig kolven was geloof ik iets van 35 euro. De huur van de kolf was rond de 2 euro per dag hier.

Valhalla, tuurlijk zijn er ook voorbeelden dat kinderen die borstvoeding hebben gehad nog niet zo goed en duidelijk praten. Maar over het algemeen schijnt dat bv wel voordelen heeft wat betreft spraakontwikkeling. Wij doen het in ieder geval helemaal goed , we proberen Eva uit een beker te laten drinken (die ze wegduwt met haar handen ) en we geven haar stukjes in plaats van gepureerd eten. Maar goed, dit alles niet zozeer voor de spraak ofzo of omdat ze zeggen dat het goed is, maar meer omdat ons gevoel daarbij beter is. En die beker op advies van het cb. Maar Eva is geloof ik nog niet echt toe aan iets anders dan de borst...