Ik denk het idd ook aan haar onderschrift te zien. Vraag me dan wel af waarom ze dit topic heeft geopend? Nieuwsgierigheid hoop ik en niet om de discussie op gang te brengen.
ik heb zonder twijfel en schuldgevoel dadelijk voor fv gekozen. de reden was en is vooral omdat ik 2 wondertjes gekregen heb en uit ervaring met mijn 2 oudste weet dat bv héél vermoeiend kan zijn in het begin en vooral wanneer er een groeispurt is en ze om de 2uur naar eten vragen. ik zag dit met 2 echt niet zitten want zou een hele dag niks anders doen dan kolven en voeding geven en het is zoal vermoeiend genoeg wat betrefd de verzorging enzo, ben blij dat mijn ventje erin mee kan helpen vooral nu ik ook terug werk. wat betrefd de discusie tussen bv en kv, mja die zal der altijd zijn met de nodige verwijten en spijtig genoeg zijn der altijd wel een paar die der fanatiek in moeten zijn maar gelukkig heb je der ook die elkanders keuze respecteren wat ze ook geven dus mischien beter degene die fanatiek zijn gewoon negeren, doen ze bij kleine kinderen ook die op een negatieve manier aandacht willen 8) just my 2 cents
Dank je voor je uitleg, ik snap het heel goed hoe het gegaan is en vind het echt heel jammer voor jullie, maar soms zijn er andere factoren waardoor het nu eenmaal niet lukt. Volgende keer beter, en anders wordt dat kindje ook wel weer groot met de fles! Ik was ook erg moe voor ik ging bevallen, maar heb echt een superbevalling gehad die alles weer goed maakte, en Eva helemaal. Ik had weer alle energie om me op Eva en de borstvoeding te storten. Want zo makkelijk is het niet, zeker niet in het begin. Voor de anderen, ik heb niets geschreven over dat borstvoeding altijd op gang komt, dus als het na 8 dagen niet lukt, houdt het meestal op inderdaad. Nu vallen jullie me zelf aan op iets wat ik niet geschreven heb en ik bedoelde het allemaal helemaal niet vijandig, jullie gaan nu zelf in de aanval. Brenda, toen je in het bv trots topic had gereageerd, zijn we toch gewoon netjes op je vragen ingegaan en waren we helemaal niet negatief? Je voelt je alleen zo snel aangevallen, dat is nergens voor nodig.
@Snoopy1979: ik weet dat je bedoelingen goed zijn, maar toen ik je eerdere post las, dacht ik ook wel even 'ik denk niet dat dat is wat Kikkert wil horen'.. het kwam enigszins over dat wanneer ze zich maar wat meer in de materie had verdiept, ze had geweten dat het even duurt dat bv op gang komt en dat het dan wel was gelukt. Je lijkt er nl. met jou reactie al bij voorbaat van uit te gaan, dat zij niet wist dat bv wat tijd nodig heeft om op gang te komen. Terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn. Nogmaals, ik twijfel niet aan je goede bedoelingen, maar ik denk wel dat het rechtzetten van dit soort misverstanden in reactie op de persoonlijke beleving van iemand, ongewild wel eens zout in iemands wonden kan strooien. En dat kan nooit de bedoeling zijn, denk ik.
Wat gaat het toch altijd ingewikkeld. Ik lees wat ik lees, als je dan voor ieder bericht dat je leest moet nadenken over wat er nu misschien écht mee wordt bedoeld kun je beter helemaal maar niets meer plaatsen....
Lia, ze heeft het zelf toch uitgelegd en het is nu toch goed? Als iemand schrijft dat het na 2 dagen niet op gang kwam en ze toen is gestopt, dan is dat zonde en niet nodig geweest. Mits er niets anders speelde, wat bij haar dus wel het geval was. Soms gaan andere dingen, zoals je eigen welzijn en gezondheid, nou eenmaal voor. Er zijn ook vrouwen die het na 2 dagen opgeven omdat het nog niet op gang is gekomen (zelfs ik heb er ook even aan gedacht) en die beginnen daarom bij een volgende meteen met de fles (heb zelf zo'n voorbeeld in mijn omgeving). Terwijl als ze dit lezen het misschien nog wel een keertje willen proberen .
Ik mag toch wel hopen dat iemand die bv wil geven, zich niet komt oriënteren op het fv-gedeelte en zeker niet dit topic
Wil je weten waarom ik voor fv gekozen heb? Nou.. het is een heel verhaal.. Na 6 maanden heb ik alles een plekje kunnen geven. Onze zoon krijgt fv en daar doet hij het prima op. In de eerste instantie was het voor mij vanzelfsprekend dat ik bv zou geven, zeker in een land zoals Zweden waar wij wonen waar het veel normaler is om bv te geven dan fv. Maar ik werd erg ziek tijdens de laatste weken van mijn zwangerschap en ben twee weken voor de berekende datum ingeleid. Elian en ik waren allebei helemaal uitgeput en ik was echt nog harstikke ziek. In die tijd ben ik in het ziekenhuis *enorm* gepushed mbt bv door het personeel en ik werd daar heel erg onzeker van. Elian viel enorm af (11% van zijn geboortegewicht) en werd moe en kreeg geelzucht door een tekort aan voeding. We hebben toen met lepeltjes en plastic cupjes hem zitten voeren met fv wat echt een drama was. Aanleggen en kolven gingen heel slecht en ik kreeg blaren op mijn borsten. En ik wilde zo graag naar huis. Merkte dat het personeel ook over mij aan het praten was en ik voelde me niet serieus genomen. Uiteindelijk zijn mijn vriend en ik op onze strepen gaan staan en hebben we een flesje gegeven waarop onze zoon bij begon te trekken. Na 6 dagen mochten we naar huis en op dag 7 kreeg ik eindelijk stuwing (had ik tot die tijd nog niet gehad omdat ik zo enorm ziek geweest ben). Elian nog aan proberen te leggen maar hij wilde alleen de fles, proberen te kolven maar ik vond het gruwelijk en ik kreeg geen melk eruit. Alle restjes die ik nog eruit kreeg aan Elian gegeven en uiteindelijk helemaal gestopt omdat ik het niet meer trok. Ik moest slapen en uitrusten. Nog maandenlang met een schuldgevoel geworsteld omdat iedereen in mijn omgeving hier die kindjes heeft bv geeft. Ik kreeg heel veel vragen mbt waarom ik toch fv gaf ipv bv. Mezelf moeten verantwoorden en daar heel verdrietig van worden. Dacht dat ik een slechte mama was en geen Zweeds oudersmagazine of website meer kunnen lezen omdat het alleen maar over bv ging mbt voeding. Als ik de doktorsassisente bel mbt de vraag wat ik het beste kan doen mbt een verkoudheid van Elian en het warme weer en alleen maar te horen krijg dat ik vaak moet aanleggen... Maar ik ben er nu een heel eind klaar mee. Mocht er ooit een tweede komen dan probeer ik het natuurlijk weer. Maar mijn zoon groeit op tot een flinke vent en ik heb de juiste keuze gemaakt. En als ik weer raar aangekeken word omdat ik met een flesje en een baby ergens een kop thee drink ipv mijn borst eruit te gooien zoals 70% van de Zweedse vrouwen.. dan heb ik daar nu gewoon lak aan. Ze kennen mijn achtergrond niet en het belangrijkste is dat mijn kind het goed doet, daarom heb ik uiteindelijk 'gekozen' voor fv (ja dit blijft een gevoelig onderwerp voor mij)
Jeetje Marieke, wat een naar verhaal. Ik kan me heel goed voorstellen dat je erg veel verdriet hebt gehad. Helemaal als je uit je omgeving geen steun/begrip krijgt. Gelukkig doet Elian het heel erg goed en dat is het allerbelangrijkste!
Manuela: ja als ik er nu op terug kijk besef ik pas hoe ik er mee zat dat ik geen bv kon geven en heb zo getwijfeld of ik wel de juiste keuze had gemaakt door niet langer door te vechten ervoor. Kennis van ons geeft ondanks melkklieronstekingen, koorts en bloedblaren nog steeds bv en ik voelde me echt zo'n slapjanus vergeleken met haar maar dat gevoel is gelukkig over Het is geen competitie, het gaat om je eigen welzijn en dat van je kindje en gelukkig is er fv Gelukkig hebben wij ook een dame getroffen op het CB die vanaf het begin ons gesteund heeft in onze keuze (ik hoor weleens andere verhalen) en mijn vriend heeft altijd achter onze keuze gestaan. Hij is er eerlijk gezegd alleen maar blij mee. Iedere morgen staat hij als eerste op om Elian zijn flesje te geven.
Verschrikkelijk zeg Marieke! Ik vind wel dat ze behoorlijk doorslaan dan hoor. Ze moeten je keuze maar respecteren. Gelukkig heb je het een plaatsje kunnen geven. Het belangrijkste is dat je kindje het goed doet.
Ik ben begonnen met borstvoeding. Ik wilde niet, maar wat moeder natuur mij geeft moet ik dankbaar gebruiken vind ik. Het is bovendien het beste voor je kindje (ik heb niks tegen flesvoeding, maar het lijkt me sterk dat synthetisch spul minstens even goed is als natuurlijke melk, al zit 't 'm in de hele kleine dingen). Vanaf het eerste moment had ik er een gruwelijke hekel aan. Mijn kind wilde de eerste 3 weken ook niks van de borst weten, ze dronk gewoon niet. De eerste 3 weken heb ik alle voedingen gekolft. Daarna ben ik het gaan proberen met een tepelhoedje, en tot een maand geleden ben ik volledige borstvoeding blijven geven. Nu ben ik af aan het bouwen en weet ik meteen pas waarom ik het doe. Er zijn voor mij verschillende redenen: 1. Ik reageer zelf heftig op de hormonen. Rondom iedere voeding was ik een lopende tijdbom, na een voeding weer poeslief. Dat ging gepaard met niet lekker in mijn vel voelen en veel innerlijke ruzies haha... Sinds ik aan het minderen ben heb ik dit niet meer op de momenten dat ik geen melk heb. En dat is EEN VERADEMING ! 2. Flesvoeding is makkelijker voor als je het even uit wil besteden. 3. De kleine is nu op een leeftijd waarop ze net iets te groot en druk aan het worden is, zo kan ik haar niet meer gemakkelijk aanleggen ,het is tegenwoordig een heel gevecht. 4. Baby's tandjes komen door --> baby wil ergens op bijten .Mama vind dat dat niet op haar ledematen dient te gebeuren want OH wat doet dat pijn!
Er lezen hier ook vrouwen die nu flesvoeding geven, maar bij een volgend kindje misschien wel borstvoeding willen geven/het weer willen proberen .
Joeja, wat grappig, Eva werd juist met 4 maanden wat rustiger. Voor die tijd was het zo'n strijd, nu drinkt ze redelijk rustig, al is ze snel afgeleid. Het echte aanleggen is hier niet meer nodig, zodra ik haar op schoot legt duikt ze naar de borst. Hier al een tijdje 2 ondertandjes, nog maar 1 keer geprobeerd (zachtjes) te bijten, maar ik probeerde haar ook te laten drinken terwijl ze erg afgeleid was en eigenlik geen zin meer had.
(hier al 2 tanden vanaf 4 maand. Ik heb nu gelukkig wel door wanneer hij kan gaan bijten! Inderdaad wanneer hij geen honger meer heeft, of als er geen melk meer komt..)
Ik heb overigens helemaal nergens geen "scheve"gezichten gezien toen ik vertelde zodner een bepaalde reden meteen fv te willen geven..
Hele verstandige opmerking! Je bepaalt zelf wat in jouw situatie het beste is. Zo was het voor mijn schoonzus ook te zwaar om bij de 2e borstvoeding te geven (had dat bij de 1e wel gedaan). Met nog een klein kind erbij redde zij dat niet. Helaas kreeg haar 2e kindje toen wel koemelk-allergie dus was nog best een gedoe... maar het heeft dus te maken met wat het beste is, niet met een superieur gevoel te hebben omdat je bv geeft (maar dus ook niet andersom). X
Hier was het al snel duidelijk dat ik voor fv zou gaan, ik werd bij het idee helemaal naar dat ons zoontje de borst zou krijgen. Ik kan er niks aan doen maar is eenmaal zo. Toen ons zoontje geboren was en hij maar richting mijn borst wilde gaan, draaide ik hem weg. Klinkt hard maar nee kan er niet tegen.
Inderdaad.. Aan een uitgetelde moeder heeft een kindje ook niets. Ik zal het als er een tweede komt het echt nog wel een keer proberen (mits mijn gezonheid en dat van de kleine dat toelaat) omdat ik nu zo veel meer weet, heb achteraf ook best nog een hoop gelezen over fv en bv. Ik denk dat ik maar een ticker ga plaatsen met 'Ik geef flesvoeding! Al 6 maanden!