Superheftig. Familiekwaaltje, mooi shit als je ook al down bent want weer niet zwanger.. En zorgen dat ik me maakte. Niets aan de hand, alles netjes. Op mn slijm na dan maar das n ander verhaal.
Ladies, die rot ongi`s ook altijd! En Goudvis wat heftig! Ik had dat voordat ik aan de pil ging ook, gelukkig is dat niet terug gekomen! En dan ben je al niet zwanger en dan weet je dat je nog 7 dagen mag afzien, pfff. Limburg, ik heb altijd 2 dagen dat ik denk dat ik van binnen uit elkaar getrokken wordt door 1000 dwergen of zoiets. 2/3 dagen heel erg bloedverlies met veel stolsels. Vooraf een paar dagen buikkramp en last van mijn onderrug. Verder een onregelmatige cyclus met ook de eisprong op verschillende dagen. Alles samen met de constatering van endo snap ik nu beter waar het vandaan komt. Gelukkig was de endo licht, maar het kan erger worden. Vraag er gewoon naar dat je het vermoeden hebt, misschien kunnen ze dan extra goed kijken of ze ze zien. Ik kon de haarden zelf bij de kijkoperatie goed zien ( leek op koraal). Verder zeg ik : relax! Als het voorbij is weet je het zeker. Ik dacht vooraf ook aan een cyste, endo, eileider kapot etc. Uiteindelijk viel het mee Ik hoop dat je ongi snel doorbreekt, zodat je snel de hsg krijgt! Radio, hoest? Al nieuws? Nog een keer getest? En heerlijk een vrijgezellen feestje! Goed gevierd? Zwangels, hoest bij jou? Ook al weer gestest? Temp nog hoog? Zwangere ladies hoest met jullie?
Hier nog steeds alles rustig, geen ongi en geen nieuwe test. Ik heb mezelf er al bij neergelegd dat ik door m'n lijf flink in de maling ben genomen en door ga naar ronde 16. We kunnen komende maand zaadjes laten testen al we zouden willen. Het vrijgezellenfeestje was wel ok, we zijn bonbons gaan maken. Dat was op zich wel ok, maar daarna ook nog es decoreren met fondant...das zooooo niet aan mij besteed maar bruid heeft een fantastische dag gehad en daar gaat het om
Dames ik ben ook weer ongesteld geworden Weet niet meer wie het vroeg, maar ik heb ook een hele heftige menstruatie wat dus gepaard gaat met veel bloedverlies en stolsels, pijn, en flink beroerd zijn. Vorig jaar heb ik me een aantal keren ziek moeten melden omdat ik door deze klachten, me niet fit voelde en dus niet kon werken. Heb hiervoor diclofenac in combinatie met paracetamol voorgeschreven gekregen van de huisarts. Ik mag dit alleen maar slikken als ik zeker weet ongesteld te zijn. Slik 2x diclofenac icm. paracetamol op een dag. En soms een extra paracetamol. Voel me dan nog niet super goed maar het bloedverlies is dan wel minder. Nu ben ik ook flink ziek er van....komt vandaag ineens. En normaal al een paar dagen voor mijn nod, en dat was deze keer niet.
Ow zwangels, mooi kl*te! Vervelend dat je lijf je zo in de war maakt. En ook al zo`n heftige ongi. Wel fijn dat je die diclofenac krijgt. Mijn huisarts vond het vroeger maar onzin en ik moest maar een extra paracetamol nemen. Hoop voor je dat het snel weer voorbij is! Radio, ik kan me met fondant niet inhouden, er gaat meer in mijn mond dan op de taart Maar gelukkig heeft de bruid een fijne dag gehad, daar gaat het toch om! Jij ook al zo`n lijf wat je in de war maakt. Volgens mij heeft bijna iedereen hier daar last van. Hoop natuurlijk voor je dat je jezelf voor de gek houdt en dat het gewoon wel raak is
Hallo Meiden, Ik wil mijn verhaal ook even kwijt. Manlief en ik zitten momenteel in ronde 27 en in de MMM. Vanaf maart 2011 zijn wij al bezig voor een mooi wondertje maar helaas wil het maar niet lukken. De eerste paar maanden waren natuurlijk heel spannend maar na ronde 10 besefte ik dat het misschien een lange weg zou gaan worden. En dat klopt tot nu toe. Maart 2012 voor het eerst naar de huisarts, verwijsbrief en 'potje' voor manlief meegekregen. Begin april 2012 zaten we bij de fertiliteitsarts voor de uitslag van het zaadonderzoek, kreeg ik een inwendige echo en moest ik bloed laten prikken. De uitslag van het zaadonderzoek was goed, op de inwendige echo heel veel eiblaasjes (was volgens de arts ruim voldoende) en een cyste (!) te zien. Dit kon foute boel zijn maar bij de controle, een paar weken verder, was hier niks meer van te zien. Ook was mijn bloeduitslag goed. Dus alles was, volgens de arts, prima in orde en we kregen het advies nog 4 maanden te proberen en als het tegen september nog niet gelukt zou zijn, volgde een HSG-onderzoek/foto. Hier zag ik enorm tegenop en heb het dan ook uitgesteld tot eind februari, dit jaar. Onderzoek was best pijnlijk maar hier bleek ook niets op te zien. Natuurlijk goed nieuws maar ook weer niet. We weten tot op de dag vandaag nog steeds niet wat er aan de hand is. Het advies van de arts is weer 4 maanden proberen en tegen september weer terugkomen als het nog steeds niet is gelukt. In september kunnen we dan eventueel beginnen met IUI. Soms word ik écht knettergek van mezelf. Bij ieder krampje e.d. controleer ik op deze site of het mogelijk een 'symptoompje' kan zijn en als de NOD dichterbij nadert, zijn de dromen van een kleintje in je armen alleen maar sterker. De teleurstelling is dan ook extra zwaar als de rode *(&@$^*@-duivels weer gearriveerd zijn. Het afgelopen jaar was het voor mij qua 'zwanger worden' een helse achtbaan. Mijn beste vriendin is afgelopen februari bevallen van een jongetje, andere vrienden zijn (na de derde IVF-behandeling) zwanger en een collegaatje van mij is zwanger van een tweeling. Ik gun het hun natuurlijk van harte maar ik heb er enorm om zitten janken en heb het af en toe moeilijk mee. De meeste moeite heb ik gehad met mijn beste vriendin. Die was er gewoon totaal niet meebezig en wilde het liefst wachten met kinderen totdat ze een goede baan had. Ik heb haar dan ook 4-5 maanden nauwelijks gezien. Nu gaat het goed met het contact en heb ik er vrede mee. Maar nu heb ik het best moeilijk dat mijn andere vriendin zwanger is. Ik vind het hartstikke leuk voor hun dat het na de derde IVF-behandeling gelukt is maar ik weet me gewoon geen raad hoe hiermee om te gaan. Het liefst wil ik gewoon geen contact met ze tot de geboorte van hun kleintje. Ook omdat het vanaf het moment dat wij van elkaar wisten dat we allebei in de MMM zaten, een soort wedstrijdje was geworden, wie het eerst zwanger zou worden. Dit heb ik altijd al zo gevoeld. Ik heb dit allemaal ook met manlief besproken. Hij wil gewoon het contact behouden en het liefst om de week met hun afspreken. Als ik uitleg dat ik dat niet wil, is de kamer te klein en krijg ik het verwijt dat hij zijn beste vriend dan nooit meer kan zien. Afijn, om het verhaal kort te houden. Ik zit nu een week voor mijn NOD en ik voel gewoon dat het weer niet gelukt is. Ik heb dezelfde symptoompjes als altijd. Dus meiden, jullie hebben er een lotgenoot bij! Gezellig! En natuurlijk wens ik jullie ook allemaal een klein wondertje toe! Groetjes en alvast bedankt voor jullie reacties!
@susan1982: ik heb je verhaal gelezen. Vreselijk als ze niks vinden en het duurt evengoed lang. Want ik vind ruim twee jaar toch echt wel lang als alles goed is bij beiden. Zijn er nog onderzoeken die ze wel kunnen doen nog Bij ons lijkt het er op dat het zaad van mijn man in eerste instantie de "boosdoener" was maar dit is na aanpassen levensstijl enorm verbeterd (nieuwe ronde, nieuwe kansen) Maar het is frustrerend ja als het niet lukt. ik ben vandaag ook weer ongesteld geworden helaas. Kan nu wel volgende week voor die hsg gaan.. @Moekie: als ik jouw klachten lees dan is dat van mij echt maar een peuleschil, dan maak ik me waarschijnlijk drukker dan nodig is.
ik heb niet alle gelzen maar wat ik las is zo herkenbaar !!! Wij zijn 8 maanden bezig geweest en toen een MA, helaas... met curretage. Nu alweer een jaar verder en er is nog niets... we gaan volgende week naar de intake in het ziekenhuis. En om me heen allemaal zwangeren, sommigen al voor de 3e keer... het doet me zoveel verdriet... ! Fijn jullie verhalen te lezen en de herkenning te voelen!
Welkom Susan en Tiepetje! Ja herkenbaar he? Zitten toch allemaal in hetzelfde schuitje...valt niet mee. Zwangels wat balen man! Knuffel en virtuele port, kaas en choco voor jou...En Limburg ook! Gelukkig kun je snel hsg doen, duidelijkheid! Goh Moekie is idd heftig bij jou die klachten, ja ongesteld zijn is voor sommigen 2 dagen paar druppels maar daar horen wij niet bij haha! Hier gaat het niet zo. Ik ben mn 'het komt zo het komen moet en rustig zijn' gevoel helemaal kwijt. Er zijn ook nare dingen op het werk gebeurd en tot overmaat van ramp komt een collega zeggen dat ze zwanger is... Trok t even niet. Vooral omdat ik me gewoon weer zo voel als voor ik ongi word: smorgens down en heb echt knuffels nodig of zo. Zou dat die progesteron zijn? PMS klachten denk ik. Zie ook niks aan mn lijf of merk ook niks. Heb maar vast Super tampons gehaald.
@goudvis03. een virtuele knuffel ! hier ook de tampons alweer klaarliggen omdat de buikpijn opzet... grrr.... en wat is dat een klap in je gezicht he, als iemand je vertelt dat ze zwanger is... zo moeilijk! Net als kinderverjaardagen...
Meiden thnx! Hier zijn de superplus tampons en de maandverband ook flink nodig! Draag altijd beide omdat ik anders heel gauw doorlek Enne ik ben ook flink down....ook ff mijn komt wel goed gevoel kwijt.... Hoop dat de aankomende dagen snel gaan, want ben benieuwd wat de gynaecoloog gaat doen maandag. Pfff wachten duurt lang!!!!
Goudvis03, Tiepetje en Zwangels, Alle drie een dikke knuffel van mij! Ik leef met jullie mee. Positief blijven is moeilijk. Ik ken het gevoel, Zwangels! Af en toe je agressief kwijt kunnen in de sportschool (lees: boxbal), helpt ook! Of keihard de muziek aan in de auto. @Tiepetje, als ik iemand tegen mij vertelt dat ze zwanger is, komt het bij mij ook hard aan. Van binnen jank je dan. Maar je moet 'blij en verast' doen om niets te laten merken. Heel moeilijk soms. Ik had ook moeite om versieringen aan huizen te zien met 'hoera, jongetje/meisje geboren' en dan denken: 'waarom is het hun wel gegund maar ons niet'. Maar daar denk ik niet meer aan. Misschien heeft het daar ook enorme moeite gekost om een kleintje te krijgen. Sterkte allemaal!
Thanks Susan! Idd waar, misschien hebben anderen ook veel moeite moeten doen. Gister en vandaag rose/rode afscheiding en lichte krampjes. Begrijp er geen snars van, dit heb ik altijd pas dag 28/29, krampen pas tijdens ongesteldheid. Misschien is mn cyclus ineens korter (kan dat door HSG in april??). Lijkt me sterk want vrijdag 2 weken terug bij gyn was mn ei nog niet gesprongen namelijk. Zucht... Hoe is het met de rest? Wachten op de zomer he meiden
Ladies, wat een drukte! Nieuwe meiden welkom ( helaas) En ook van beide ( zeker de uitgebreide van susan) weer herkenbare verhalen. Wat duurt het allemaal toch lang! En al die ongi`s Deel ook de virtuele port, choco etc uit. Roseetjes was lekker geweest, maar de zon werkt niet helemaal mee Sterkte dames! Goudvis, wat raar. Ik zou het raar vinden als de hsg ervoor zorgt dat het korter is. Is dit de eerste ongi na de hsg? Zwangels, ben ook benieuwd naar wat de gyn zegt. Gok je dat je onderzoeken gaat krijgen? Ach en mijn klachten, het was toen ik rond de 20 was nog veeeeel erger ( meer zoals zwangels met altijd dubbele bescherming i.v.m. doorlekken.) En maar 2 dagen echt hel valt wel mee. Liever dat dan 7 dagen ( sorry goudvis) Limburg, heb je al een datum voor de hsg? Hier weer in de klusweken, dus voor mij zijn de leukste dagen weer aangebroken Deze keer zonder ovutesten, maar een paar dagen tempen en dan zien we het wel. Volgend weekend een weekendje weg en de week erop Pinkpop. Ik vermaak me wel tot aan mijn nod En al die zwangeren om ons heen. Soms zooooo frustrerend, maar ik doe ook mijn tandpastasmile op en lach en knik en van binnen ga ik kapot. Maar ik weet het zeker: onze tijd komt nog! We moeten er helaas iets langer op wachten, maar onze beurt komt en dan krijgen wij de beste kindjes ooit! ( Even een dikke duim voor jullie allemaal en even wat posi energie voor de dames met een dipje!)
Dank voor je positieve energie Moekie! Dat doet een mens goed. Jaaa bijna Pinkpop joehoe. Leuk weekendje weg heerlijk! Dit is mn 2e ongi na HSG, dus idd raar. Het is ook maar inlegkruisjeswerk, maar zo bang dat het door gaat zetten. Idd beter maar 2 dagen dan 7, al is het dan tussendoor bij mij op dag 5 even weg om dan op dag 6 en 7 nog even wat laatste bloed te geven, altijd leuk he hahaha. Rare lichamen soms. Ik ga straks lekker koken, zin in! En daarna aan de studie, afleiding zoeken. Ciao!
Volgens mij zijn we allemaal ongesteld of moeten het nu net gaan worden. Bij mij duurt het altijd wel 7 dagen. Ik moet volgende week donderdag gaan voor de hsg. Ben op zich niet tijd bang dat er iets niet goed is, maar je weet het maar nooit. Ik las op een aantal sites dat sommigen tot een paar maanden er na wat meer vruchtbaar zouden zijn omdat de eileiders doorgankelijk zou zijn geworden.. nou ja.. maar niet te veel op hopen. @goudvis: zou je ook zwanger kunnen zijn?
Ik durf het niet te hopen... Voel verder niks echt anders, misselijk en gevoelige borsten heb ik normaal ook. Wilde me juist niet gek laten maken. Afwachten dus en rekening houden met ongesteldheid. In dat geval zou mn hsg geholpen hebben misschien, om maar even bij je andere topic aan te sluiten hihi.
Goudvis, zag je topic. Spannend hoor. Hoop het natuurlijk ook voor je dat het een innesteling is! Weer wat posinieuws hiero mag wel weer Limburg, na mijn fertiloscopie heb ik het de gyn nog gevraagd: heb ik meer kans de komende paar maanden? Ze gaf aan dat het bij een hsg wel eens gebeurde, omdat die andere vloeistof heeft dan de fertiloscopie. Ze zei dat die vloeistof wat dikker is en dan aan de wanden blijft hangen, waardoor het eitje er beter doorheen kan. En probeer zo ontspannen mogelijk te zijn tijdens de ingreep. Ik was gelukkig heel ontspannen ( weet ook niet hoe ) en dus a) snel klaar en b) heb ik het niet als erg pijnlijk en vervelend ervaren ( behalve de verdoving). En de duidelijkheid die ik kreeg was wat ik ook nodig had. Succes meid!
@Moekie: wat is jouw onderzoek dan precies geweest; is dat met een camera? weet het verschil niet precies Ontspannend vind ik altijd moeilijk als ze met z'n ding naar binnen gaan hahaha maar ben op zich wel "blij" dat ik het onderzoek krijg voor de zekerheid, dus heb de pijn er wel voor over. Van te voren nog pijnstillers pakken?