Herkennen jullie het? Of ben ik de enige die hier mee zit? Ik sta bekend als een nuchter persoon, maar toch nu ik zwanger probeer te worden, maak ik mezelf helemaal gek!.... Eerst de teleurstelling als je ongesteld wordt, dan de 'rationele fase' waarbij je je voorneemt om je deze ronde niet meer gek te laten maken. Bij mij is dit de fase waarin ik me voorneem om er niet zoveel meer mee bezig te zijn, om niet te vroeg te testen en om het 'op de natuur' aan te laten komen etc. Dan komt vervolgens de vruchtbare periode, wanneer spanning (want nu heb je nog een bepaalde mate van controle) en frustratie elkaar afwisselen. Toch weer de ovulatietesten erbij en toch temperaturen, want het is wel fijn om te weten dat je ei eraan komt en dat je ei hebt gehad....althans dat houd ik mezelf voor. En dan de ergste periode, het wachten.... een zeer emotionele periode, waarin bij mij in ieder geval alle rationele voornemens ineens helemaal vergeten zijn en ik dagelijks aan het uitrekenen ben wat mijn uitgerekende datum zou zijn als het gelukt is, wanneer ik de eerste test waag, of ik me anders voel etc etc. en dan de tweede week van de wachtperiode de aller allerergste week.... als de testdrang optreed en ik veeeeeeeel te vroeg met een omowitte test mezelf zit te vervloeken dat ik me weeeer gek hebt laten maken. Maar de volgende dag tegen beter weten in weer testen! En bij mij komt er dan nog vaak een licht streepje rond dag 9-10 DPO, waardoor ik helemaal hoopvol word om vervolgens op dag 11 weeer met een omowitte test te zitten. Onder invloed van hormonen of om wat voor reden dan ook ga ik dan allerlei redenen bedenken waarom ik toch zwanger kan zijn, zoals verdunde urine, laat ei, foute test, verkeerd getest... om vervolgens een dag of 2 later voor de derde keer teleurgesteld te worden. En dit houd pas op als ik daadwerkelijk begin te bloeden. hoewel ik met schaamrood om mijn wangen moet toegeven dat ik zelfs dan nog wel eens gedacht heb toch zwanger te zijn.... Maar uiteindelijk komt het gezonde verstand gelukkig weer naar boven en neem je je voor je deze ronde niet gek te laten maken...en dan begint het liedje van voren af aan.... nieuwe ronde nieuwe kansen..... hoe hard ik het ook probeer, het lukt me niet om er niet mee bezig te zijn, om het vroege testen te weerstaan (het is me een keer gelukt om pas na de NOD te testen en toen was ik zwanger, mischien daardoor....(helaas een miskraam). Wat is dat toch met ons? waarom doen we zo gek en waarom laten we ons zo gek maken.... hebben we geen UIT knopje?
Hoi hoi, ik weet wat je bedoelt. ik heb een dochter van bijna 4 en heb alweer 1,5 jaar geleden met 10 weken mijn kind weg laten halen vanwege omstandigheden... Dit had ik nooit mogen doen!!! Sindsdien word ik ook helemaal gek van mezelf en denk iedere maand weer dat het zover is vanwege de rare krampen enz. Tot vorige maand toen dacht ik eindelijk dat het zover was.... 5 dagen overtijd en bij testen dacht ik toch echt een heel licht streepje te zien. Maar helaas na bijna 6dagen met hevige krampen en bloeden toch ongesteld geworden (volgens mij was ik dus zwanger maar niet doorgezet) Dus ik weet precies wat je bedoelt! We laten ons ook steeds weer in de maling nemen omdat we gewoon te graag willen! Maar goed mijn nod is de 18e pas maar kreeg eer gister en gister steken rechtsonder en heb last van me darmen, krampen, tepels en veel afscheiding... Dus ja toch maar afwachten tot de 18e
Spannend.... jij zit dus in die rottige wachtperiode!mijn NOD is pas de 27e. volgens mij is het gewoon hormonaal dat we van alles voelen en denken en kunnen we er niets aan doen, hi hi.... ik was er vorige maand zeker van dat ik zwanger was.... Ik probeer normaal de klachtjes te negeren en laat in ieder geval niet aan mijn man of de 'buitenwereld' merken hoeveel ik er mee bezig ben, maar deze keer was het echt anders.... ik werd enorm misselijk na het drinken van koffie en van sommige etensgeuren en had last van ochtendmisselijkheid. Had ook last van veel wittige afscheiding en nog wat verdachte dingen. Maar na een paar dagen was alles helemaal weg en voelde ik me kiplekker..... en precies op de NOD werd ik netjes ongesteld, waarschijnlijk gewoon jetlag of de extreme warmte, want ik ben op de dag na de eisprong op vacantie naar Thailand geweest..... maar denk je dat ik daar op dat moment bij nadenk??? neeeeeh, dat kwam pas later toen ik ongesteld werd... alleen dan kan ik blijkbaar nuchter nadenken! Nu zit ik vlak voor mijn eisprong en ben dus alweer begonnen met ovulatietesten (negatief). Dit vind ik de leukste week. mijn man en ik proberen de sex wel speciaal te houden tijdens deze week(kaarsjes aan enzo), ondanks dat we wel bepaalde dingen anders doen in de vruchtbare week.....
hoi, ik weet ook precies wat je bedoeld hoor. Ik ben dan maar een aantal maandjes bezig maar elke maand is een maand teveel. Ik maak mezelf ook soms gek. Ik probeer er dan ook "niet mee bezig te zijn" maar dat lukt echt niet. Elke keer wanneer mn menstruatie op komt zeg ik, ok vanaf nu doe ik het anders, ik ga er niet aan denken, ik ga zelfs nie op zwangerschapspagina kijken naar verhalen. Enige wat ik doe is tempen omdat mn cyclus varieert. Maar dan toch wanneer mn eisprong nadert ben ik weer elke dag op zwangerschapspagina. Enige wat ik "nog" niet doe is voor mn NOD testen. Ik durf juist helemaal niet te testen omdat ik bang ben voor een omo witte test Dat had ik de vorige maand. 12 DPO had ik nog goeie hoop (zonder te testen) maar 13 DPO kwam mn menstruatie (had toen voorgenomen om 16 DPO te gaan testen omdat ik niet wist hoelang mn lf was) Waarom we zo gek doen? pfff geen idee, we willen allemaal zo graag een baby, een wondertje en we gunnen het een ieder. Tis gewoon moeilijk om t lost te laten, en er niet aan te denken.
Nou dames het voornemen om het iedere maand weer anders te doen werkt dus niet dus laten we er maar gewoon mee leren leven miss werkt dat wel veel beter Het enige wat we kunnen doen is afwachten en tussendoor heerlijke avonden met je man hebben
Ja erg he, dat we dan zwangerschapspagina 'de schuld' geven Ik schreef eerder met een heleboel onderwerpen mee, dat doe ik nu niet meer. maar ik lees wel veel mee, vooral de tuurtestjes volg ik bijna dagelijks, ik vind het zo spannend als andere mensen van een vaag streepje naar een knaller gaan. Misschien wel plaatsvervangende vreugde?
Ja dat is waar. Wij doen ook t klussen speciaal/spannend houden. Dus dat helpt wel. Alleen afw8en is niet onze sterkste punt en met onze bedoel ik natuurlijk wij vrouwen hahaha.
OMG hahahaa ik doe dat ook, elke dag naar de tuurtestjes kijken. Op 1 of ander manier doet t me goed om daarnaartoe te kijken, en dan erachter komen dat ze dan ook daadwerkelijk zwanger zijn, t doet me goed. Denk idd plaatsvervangende vreugde. En verder lees ik ook meer mee. Jou topic is weer de 1e topic in maanden waar ik op reageer
Ooow dit is ZO herkenbaar! De klachten die je ineens krijgt, of denkt te krijgen... Het verdriet, de frustraties... Toen we voor ons eerste kindje gingen was ik ook helemaal "geobsedeerd", zo noem ik het nu tenminste... Toen zag ik dat niet zo! Ik heb me nu we voor een 2e gaan echt voorgenomen om het niet zo ver te laten komen! Iedere maand weer die teleurstelling als je ongi wordt... En de frustratie dat het niet lukt en bij een ander wel... Toen hebben we er 7 maanden over gedaan om zwanger te worden (1 mk na 5 mndn) en daarvoor had ik tien jaar de pil geslikt. Nu heb ik mijn mirena laten verwijderen 2 weken geleden maar het lijkt wel of mijn lichaam weer een loopje met me neemt! Ik heb nu alweer allerlei rare klachten die ik anders niet heb en ik zit dit keer met smart op mijn ongi te wachten zodat ik weet hoe mijn cyclus loopt! Goed, ook zit ik hier weer een paar keer per dag mee te schrijven en te lezen... Dus misschien begint daar mijn "obsessie" wel weer mee!
Jep, nu al herkenbaar. Ik doe er nog een schepje bovenop, want ik ben nog niet lang geleden gestopt met de pil en we vrijen nog half veilig... De laatste maand van mijn pil dacht ik voor het eerst zwanger te zijn (wat onverklaarbare klachten) en nu denk ik ook zwanger te zijn. Of misschien is het eigenlijk meer een 'hoop ik zwanger te zijn'. Ik heb deze maand wel echt vage klachten, dus dan kan ik het echt niet uit mijn hoofd zetten. Het is een te sterke drang. Ik noem het vanaf nu: DPO-gekte. definitie: DPO-gekte: Een staat van psychosomatisch dolheid waarin de vrouw (die zwanger wil worden) verkeerd in de periode tussen haar(vermoedelijke) eisprong en [helaas, jammer-de-bammer] haar uiteindelijke eerste menstruatiedag. Correctie: eigenlijk heb je DPO-gekte tot op de tweede menstruatiedag, want op dag één kon het immers nog een hele late innestelling zijn?! En nu grap ik er wel wat mee, maar heel diep van binnen eigenlijk eigenlijk... geloof ik toch nog wel dat ik misschien gewoon wel zwanger ben. Damn. Lichtpuntje: Ik heb vrijdag 12 april NOD en heb nog niet eens getest, dat dan weer wel.
Ha ha, die vind ik ontzettend goed. DPO-gekte dat omschrijft inderdaad heel goed onze 'afwijking'. en ook de correctie is de spijker op de kop. Verfrissend dat we ook zo naar onze gekte kunnen kijken! en tja ik hoop ook voor je dat je gewoon zwanger bent.... Toch wel apart he, dat we zovaak DPO zijn geweest zonder klachten, maar dat op het moment dat we zwanger willen worden, die periode ineens heel 'zwaar' is. Ik had nog nooit mijn eisprong gevoeld, totdat ik zwanger wilde worden... nu voel ik hem elke maand.... raar hoor.
Je kan hier iig wel lekker meekleppen met de andere vrouwen die graag een kans willen. Miss idd net een soort therapie, je heb maar weinig sites of gemeenschappen waar je heen kan om over dit onderwerp te lullen. We houden elkaar wel op de been en advies van een andere vrouw die zwanger wilt worden of al zwanger is, is ook nooit verkeerd
hahaha, hilarisch!! En dat lichtpuntje is ook echt knap, hoor! Ga je het volhouden tot de 12e? Verder: jullie verhalen zijn zo herkenbaar!! Ik leef nu van test naar test en wacht maar af tot mijn lichaam weer een (zwangerschaps-??)signaaltje geeft. Maandag ga ik weer testen, tot nu toe 3 omo-testen verslten in 2 weken tijd, dus het schiet nog niet echt op
Ik kan er nog niet helemaal over meepraten omdat ik pas zaterdag ben gestopt met de pil en nu pil-ongesteld ben dus nog geen echte cyclus heb gehad maar ik kan het me zo voorstellen! Sinds we besloten hebben ervoor te gaan doe ik niks anders dan internet afstruinen en dingen uitzoeken, lezen hoelang het bij andere geduurd heeft voordat ze zwanger waren. Het is gewoon erg spannend en kan niet wachten totdat we zwanger zijn haha
Hihi dpo-gekte. En ja idd, hoe gestoord is het dat je ineens van alles voelt waar je anders nooit bij stil staat? Ik moet er ook stiekem wel om lachen hoor, zolang je je maar realiseert dat dit gewoon een wat gekke periode dit is, ga ik er lekker volledig in op .
Herkenbaar!!! Vooral hoe je lichaam een loopje met je neemt sinds het mag.. Een jaar geleden had ik geen enkele klacht de week voordat ik ongesteld werd. Nouja exact een week ervoor altijd ruzie, maar nooit ook maar 1 lichamelijke klacht, en nu??? Aarghhh, ik kan elke maand het hele rijtje afvinken, bah!
Klinkt misschien heel stom maar sinds ik die kleine kreeg en een bugaboo kinderwagen kocht, had ik er ineens nog nooit ZOVEEL gezien en daarvoor zag ik ze heel afentoe Dus als je er echt mee bezig bent dan pas valt ook echt alles op. belachelijk zelfs vind ik!
Ik hoop voor je dat je snel zwanger bent en niet echt uit ervaring kunt meepraten over deze gekte, Ha ha.... het is ook spannend, zwanger worden en er bewust mee bezig zijn heeft wel als voordeel dat je het 'moment' herinnert. Bij mijn eerste werd ik per ongeluk zwanger, ik was over tijd en deed een test en er verschenen 2 streepjes. heb maar een test gedaan. Was nooit in me opgekomen om na te testen..... bij mijn dochter weet ik precies het moment dat ik zwanger werd... hi hi, we hadden hele fijne ochtensex, dus ze is met liefde gemaakt.... daarna zijn we naar rome geweest, dus ieder keer als ik de foto's terugzie denk ik... toen was ik zwanger maar dat wist ik toen nog niet..... en het moment van testen.... de hoop als je een vaag streepje ziet, de angst dat het weer valse hoop is en de opluchting als die er de volgende dag donkerder is en de blijdschap als de CB zwanger zegt en je eindelijk van je zelf je banner mag veranderen.....