Lijkt mij ook ideaal Amom, zo komt het vanzelf weer op gang Imd, ik ben om dezelfde reden ook tegen spenen, ik gruwel er zelfs van, dat veel moeders, al een hele verzameling speentjes hebben voor het kind er is! Tis geen babyborn pop ofzo hahahaha.
@IMD: ik ben ook niet zo'n fan van speentjes (wordt dus ook beperkt gebruikt hier) maar hoe ga je om met de zuigbehoefte die elk kind heeft? Eigen duim? Jouw pink? Dat vind ik namelijk weer een voordeel van (gedoseerd) speengebruik.. je hoeft geen vingers af te leren. @Mamadeluxe... dat over die pop is geen aardige opmerking maar dat had je misschien zelf ook wel bedacht. Mamatja24: wat kom jij lekker nuchter over! Heerlijk
Ehhh, voel je je aangesproken dan? ik had het tegen niemand specifiek hoor IK VIND moeders die er voor de leukigheid speentjes in stoppen, of omdat ze vergeten dat baby's horen te huilen (enige vorm van uitlaatklep/communicatie) na moeten denken dat ze geen baby born pop hebben
Mijn zoontje heeft wel een speen, dit vanwege KMA en hij dag en nacht krijste (en echt niets hielp!)...toen heb ik dat ding maar gegeven en ja dan zijn ze verslaafd! Nu krijgt hij hem alleen bij het slapen en ondanks dat ik dat ding vreselijk vind laat ik hem er toch in zijn eigen tempo afstand van doen. En dat gaat vrij goed, hij gooit hem er steeds vaker zelf uit. Maar de volgende krijgt zeker geen speen, zelfs niet bij KMA! maari k weet nu ook wat ik kan doen en toen niet. Nou hij komt al minder vaak er stroomt weer melk Ach ik zit gewoon achter de pc en hij kruipt op schoot en gaat drinken, ik hoef er echt niks voor te doen. zo...nu maar weer on-topic
Mijn oudste had ook een speen maar met 9mnd gooide ze hem zelf weg, gelukkig en de 2e had er geen en nu heb ik ze ook niet in huis hahaha Trouwens, Ik heb Jadey tot 7mnd BV gegeven, waarvan de eerste 3 volledig en zij lag bij mij in bed en pakte de borst ook gewoon zelf toen ik sliep, ik merkte het wel overigens maar had er geen problemen mee! Zij kwam overdag om de 45 minuten, ook veel.
Mijn baby heeft duimen gekregen hij gebruikt die alleen als ie moe is of in bed ligt, maar back to het "moeten" van mij hoeft ie dat niet helemaal snel af te leren komt vanzelf, ik heb zelf jaren geduimd, geen ortho, geen moeite niets, wel heeft mijn moeder me geleerd na een bepaalde leeftijd alleen als je thuis ben en ik denk dat wel goed is, een duim hoeft (net als een speen) niet overal gebruikt te worden (na een bepaalde leeftijd bv als je naar schoon toegaat ofzo) Heeft trouwens wel effe geduurd voordat Dean zijn duim goed had gevonden... (hij zat er steeds langs de slimpie )
nou denken we toch nog hetzelfde zie je... je hoeft niet over alles hetzelfde te denken, ik vind precies hetzelfde..
ja, je kan wel moeilijk doen maar gewoon de boel een beetje relativeren en met beide benen op de grond blijven staan en je beseffen dat je zelf ook nog leeft ipv geleefd wordt (door de kinderen) weegt voor mij gewoon heel zwaar,en door die leefwijze hebben de kinderen gewoon een heel leuke en vrolijke moeder dat zou ik niet zijn als ik mijn leven bijna volledig in het teken van de kinderen zou zetten tot ze het huis uit zijn sommige moeders verstikken hun kinderen zonder dat ze er erg in hebben en daar heb ik geen trek in, dus ja, ik blijf gewoon lekker nuchter hahaha zeker wat dat betreft Hier precies hetzelfde Imd, de oudste heeft maar heel even geduimd (pakweg 5 mnd) en de middelste duimt nu alleen nog maar als ze moe is, en de jongste precies hetzelfde. Ik heb zelf ook jarenlang geduimd (16e ) maar alleen als ik lekker in mijn bed lag, heb ook geen ortho nodig gehad, geen scheve tanden niks, middelste heb ik gewoon uitgelegd dat ze op school niet mag duimen en daar heeft ze zich ook heel goed aan gehouden. De jongste heeft in mijn baarmoeder al geduimd dat was heel duidelijk terug te zien op de echo fotos en dezelfde dag als dat ze geboren was lag ze al met de duim in de mond, heerlijk om terug te zien hoe wijs die kleintjes al kunnen zijn nog voor ze ook maar een blik op de wereld hebben gezien ben het wel met mamadeluxe eens trouwens dat ik zelf ook niet zo goed kan snappen waarom sommige ouders een heel scala aan fopspeentjes aanschaffen nog voor de baby er is nergens voor nodig, 1tje voor nood als het nodig blijkt te zijn is meer dan genoeg, vindt het ook geen postzegel hoor als ik wel eens moeders voorbij zie komen met een kind van pakweg 3-4 jaar met zo n groot ding in de waffel hahaha maar ja ook dat is weer ieder voor zich
Wow wat gaat het hard hier, ik kan het niet goed meer bijhouden. Ik probeer op wat dingen te reageren. @ Imd: ik vind het dus verschil maken hoe oud je kindje is. Mijn zoontje is nu twee (sinds vandaag ). Geen haar op mijn hoofd die er nu aan denkt hem in alles te volgen. Dan zou hij alles hier wel gesloopt hebben. Om over gevaarlijke dingen maar te zwijgen. Nu heeft hij grenzen nodig en die krijgt hij ook van ons. Maar het eerste jaar ben ik hem zoveel mogelijk gevolgd in zijn behoeften wat slaap en eten en lichaamscontact betreft. Hij sliep en kreeg eten op verzoek. Dat betekende dat ik mijn plannen regelmatig aan moest passen ja. Maar dat is in mijn ogen niet erg. Daar zijn wij zijn ouders voor, om hem veiligheid te bieden en hem zo'n omgeving te proberen te bieden dat hij goed op kan groeien. Ik lees hier een aantal keren dat mensen het ritme/tempo van je kindje volgen verwarren met alleen voor je kindje leven. En ik zie dat als totaal verschillende dingen.
Ik moet zeggen dat ik het hier eigenlijk wel mee eens ben. Vaak word er vergeten dat we ook nog zelfstandige personen zijn. Je word vaak gek aangekeken als je zegt dat je er van kunt genieten als je kind een keer uit logeren is. Ik vind het heerlijk als hij een nachtje weg is. Ik mis hem dan wel verschrikkelijk maar ik word er zelf beter van en dat is ook beter voor hem. Want dan kan ik weer vol energie en met leuke ideeén met hem spelen. Het is niet zo dat ik hem elke week weg breng of zo. Maar wel 1keer in de maand gaat hij bij de opa en oma`s logeren. Heerlijk als ik een keer alleen ben en heerlijk als ik hem dan weer ophaal
Ik ben ook erg anti-speen of in ieder geval tegen de manier waarop het vaak gebruikt wordt. Bij elk gilletje wordt er een speen in het mondje gedouwd. Niet elke baby die geen speen heeft gaat duimen. Mijn zoontje duimpt niet. Soms stopt hij 2 vingers in zijn mond, 2 seconden later zijn ze er weer uit. Wat ik ook een verschrikkelijk gezicht vindt is dat kinderen van 2 nog met speen in hun mond lopen. Bah.
Grappig dat de discussie nu ineens over wel of geen speen gaat. Om er nog even op door te gaan: Ben op zich helemaal niet tegen de speen, het is bij ons dochtertje aan het begin echt een life saver geweest. Maar idd, kinderen van 2 die nog overal rondlopen met een speen vind ik ook erg ver gaan. Maar sommigen hier zijn er wel zo stellig op tegen, dat begrijp ik dan ook weer niet. Trouwens een peuter van 2 of 3 jaar die nog de borst krijgt vind ik evengoed een raar gezicht. Al zal dat ongetwijfeld heel gezond zijn om lang de borst te krijgen, ik vind het er gewoon gek uitzien. Mijn zoontje is altijd een duimer geweest, zodra hij die had ontdekt keek hij niet meer om naar zijn speen. Ja en dat is toch wat lastiger af te leren dan een speen! Ben nu zover dat hij overdag niet meer duimt en alleen nog af en toe 's nachts, maar dat heeft heel wat voeten in de aarde gehad. En hij heeft al een flinke overbeet! Dus duimen hoeft misschien geen probleem te zijn, maar bij ons is het dat wel, en hardnekkig ook.
Tja, ook ik vogl het ritme van dochterlief van 4 maanden. Dwz, voeden op verzoek, slapen als ze moe is enz. Maar eerlijk gezegd vind ik het loodzwaar. Er is geen pijl op te trekken qua slaaptijden, i ze voreg wakker, ook weer vroeger erin enz. Ze slaapt 'snacht vaak bij mij in bed, ze krijgt borstvoeding en ik val vaak weer met haar aan de tiet in slaap. Zo komen we nog aan een beetje nachtrust, ik voel wanneer ze zichzelf weer voorziet. Maar ik had haar veel liever in der eigen bedje, doorslapen! maar ik kan haar niet laten huilen, het eindigt nergens, ze wil toch die tiet. Afspraken maken is lastig, ik kn niet zonder haar weg want ze weigert de fles. Met andere woorden, ik doen wat ik denk dat in het beste belang van mijn dochter is, maar ik vind het zwaar en soms ronduit kut, want ik schiet er voledig bij in. Voel me zwaar schuldig als ik een klein wijntje heb gedroken omdat ze altijd pas later op de avond komt, en ze dan ineens toch vroeg wakker wordt. Ze krijgt dat dus een tiet met alcohol. Aan de andere kant denk ik...ik ben er ook nog (en ook mijn andere 2 kinderen). Ach, misschien komt het ook omdat derde kindje 4 weken na haar geboorte is overleden en we nu zo dankbaar en blij zijn. Als met al een waarig verhaal maar misschien begrijpen jullie de insteek, ik volg mijn kind (die overigens niet altijd wil slapen overdag terwijl ze wel moe is, herkent iemand dit?) maar vind het zwaar.
hey zusje, wat vreselijk meid van je derde kindje... Maar je moet ECHT af en toe ook jezelf tijd hebben hoor, al is dat een halve dag op de bank hangen en geen vinger (dus ook geen tiet ) uitsteken...Anders word het wel erg zwaar. Gewoon goed gaan proberen om een flesje te doen kan jij ook is ff voor jezelf zijn. En dit is meer algemeen bedoeld: Een kleintje, hartstikke leuk en het mooiste wat iemand ooit is overkomen natuurlijk, maaruhh ook nog jezelf blijven het draait niet om 1 ding
Lief bedoeld draakje, maar die fles weigert ze pertinent. Het is gewoon een heerlijk wijffie, over het algemeen vrolijk, maar door die nachten merk ik gewoon dat ik op mijn tandvlees loop. "savonds wordt ze soms wakker, en ik ben dus de enige die haar kan troosten, aan de tiet. Dus even lekker naar de schoonheidsspecialiste, wat ik vroeger weleens deed, zit er niet in. Voelt zoooo dubbel, we wilden dit kindje zo graag, we zijn drager van een ernstige huidaandoening die erfelijk is. na de geboorte an derde werd dit duidelijk, herhalingskans was 25%. Daarbij speelde dat derde na een hoop kunst en vliegwerk onstaan is, en enorm geleden heeft gedurende haar korte leven. (blaren, wonden enz.) Daarna toch weer zwanger, wonder, maar afwachten of het kindje niet aangedaan was. Heeeel erg eng, maar na 14 weken goed nieuws. Nu is ze er....en ik klaag! Kan wel janken, ik ben zo blij met haar, ik moet euforisch zijn, supergelukkig. Maar ik ben vooral MOE. Mis zo ontzetten de kleine baby, het klopt zo ontzettend niet...ze hoorde er nog te zijn. Soms verlang ik gewoon naar haar en mijn overleden moeder, dan heb ik rust. Maar als beebje dan hier weer ligt te lachen, en grote broer en zus helemaal lyrisch zijn over zoveel moois, dan pak ik het weer op. Wilde in augusus aan een studie beginnen, iets wat ik al jaren wil. Dochter van 9 blijkt ernstige leerproblemen te hebben en heeft veel hulp thuis nodig, dus heb besloten ervan af te zien. Kindjes gaan voor, maar wat voelt het weer rot. herkent hier iemand iets van, voel me soms zo'n egoist. Zorg dag en nacht voor het spul, poets me een slag in de rondte, kook, breng naar school, doe boodschappen,knuffel, trooost, enz, maar voel me toch niet erg gewaardeerd. Alles is normaal en vanzelfsprekend. Heb dus veel bewondering voor de moeders die dit goed kunnen...zichzelf volledig wegcijferen. Ik doe het ook, maar heb er last van...
Tsja allemaal heel leuk en aardig bedacht allemaal...helaas werkt het voor ons dus niet zo. Als ik namelijk het ritme volg van mn dochter slaapt ze in 24 uur tijd denk ik 4 uur hooguit 6..dusseh lekker dat ritme volgen lijkt me niet heel gezond! maar ja wie weet werkt het bij anderen wel hoor
das waar haha dat was hier ook zo die KMA waar niet naar gekeken werd...gaan nu naar KA, maar ja t slapen gaat gewoon nog steeds niet welk ritme we ook aanhoude, die van haar, die van ons, die van lekker slapen zonder huilen, laten huile...niets helpt.. dusseh als iemand een goeie tip heeft tav een ritme let me know
Nou zusje, ik zit niet in dezelfde situatie ivm je overleden kindje en huidproblemen en alles maar ken heel goed voorstellen dat je er af en toe wel eens flink moedeloos van word... De enige waardering die er altijd zal zijn is die mooie lach op het gezichtje van je meisje. Hoe zit het met je partner dan? (die heb je toch of niet eigenlijk? ) En weet je het is logisch dat je soms gewoon rust wilt helemaal niet gek hoor. En tuurlijk hou je zielsveel van haar maar betekend niet dat je het altijd met helemaal geweldig hoeft te vinden. Vind ik ook niet, ik heb ook dagen dat ik wel eens denk; is dit nou wat ik wilde? Heb er even helemaal geen zin in, dat gemekker en vieze luiers en spuug enz enz. Dus dat is niet raar meid. Houd jezelf haaks, desnoods ga je gewoon eens shoppen met je moeder op vriendin of weet ik het en dan doe je uiteraard wel de voeding maar laat je diegen lekker met de wagen lopen. Of als je ergens bent (vertrouwd) diegene even voor haar zorgen, ben je toch in de buurt voor voeding en heb je even je handen vrij. Ik begrijp dat deze tips niet juvanhet zijn,maar misschien iets...
Ja tot op zeker hoogte denk ik, want als ik het ritme van onze dochter volg dan slaapt ze dus bijna niet! alleen maar spelen of huilen...is dat dan de bedoeling?