Ik heb precies hetzelfde. Ik ben rustig. Hoe dan ook gaat paniek en zorgen het niet beter maken Ik ben meer een persoon van 'feiten verzamelen'. Hoe meer ik weet hoe geruster ik ben. Heel soms komt er een zenuwachtig kriebeltje door mijn lijf, maar verder dan dat ben ik neutraal en in afwachting. Ik laat het op me af komen. Ik vind het heel naar dat ze een stuk moeten wegsnijden. Om zo'n tumor als ik heb, moet heel ruim weggesneden worden. 1 tot 2 cm gezond weefsel. Plus dat de tumor zelf ook al een paar centimeter is (bijna 3). Ik had al kleine borsten, dus ik ben bang dat het wel erg zichtbaar gaat worden. Waar ik op dit moment nog meer mee zit is: hoe ga ik het mijn kinderen uitleggen? Ik wil geen onnodig enge verhalen op school terecht laten komen en ik wil (vooral mijn dochter - die nogal een doordenker is!) niet de angst laten ontwikkelen dat zij dit ook krijgt als haar borsten ontwikkelen. Ze gaan het hoe dan ook zien, niks vertellen is geen optie.
Mijn kinderen zijn 4 en 6 (bijna 7) . Ze weten van de biopsie (bekijken regelmatig het 'gaatje' . Mijn oudste is een vrij nuchtere denker. Vind alles vooral heel interessant. Voor nu is het gewoon: In mama's borst zit een stukje wat ziek is. De makkelijkste manier om het beter te maken is door het weg te halen. Dat moet de dokter doen. Dit gebeurd soms gewoon. Sommige dingen kun je zelf iets aan doen (tandjes kun je poetsen om te voorkomen dat ze ziek worden en dat de tandarts ze dan weg moet halen ) maar soms gebeurd het gewoon, net zoals dat je weleens heel erg verkouden wordt. Alleen heel veel mensen worden verkouden - en maar heel weinig mensen krijgen dit. Trouwens grappig detail, de eerste vraag die mijn jongste stelde toen ik vertelde dat de dokter het weg ging snijden: Mag ik dan kijken? Ze zijn hier fan van Dierendokter Pol - niet altijd even geschikt voor de kleinste haha, je hebt wat uit te leggen; maar ze bezien alles dus ook héél praktisch en nuchter met de nieuwsgierigheid die kinderen eigen is.
Ik heb ze van de biopties ook niks laten weten. Er is een klein stukje ziek en dat moeten ze weghalen - is een goede optie. Simpel, doeltreffend. De vragen die daarna komen bezie ik dan wel Die van mij zijn 3 en 6,5 - redelijk vergelijkbaar dus. Welk ziekenhuis loop je? Ik woon zelf ook in ZH
Chirurgje in de dop Ik bekeek vroeger (tijdens het eten) heel rustig operaties op TV, vond ik mega interessant.