Ik hoop dat wij ook ooit dat gevoel mogen ervaren.. Ook al zal het zwaar worden die 9 maanden, dat interesseert mij helemaal niets, als ik maar zwanger ben
Ik denk dat mensen zeggen "Geniet van je zwangerschap" omdat ze het je gunnen. Omdat ze gunnen dat je een fijne zwangerschap hebt. Omdat het niet van zelf sprekend is dat je zwanger word op je jonge jaren. Sommige vrouwen doen er jaren over en in de MMM. Dus lijkt mij niet zo gek dat het gezegd word.
wij hebben er best lang over gedaan om zwanger te worden van de tweede. ik heb nu hoge bloeddruk, hart ritmestoornissen ( ben hiervoor ook opgenomen geweest twee weken geleden), leverfunctiestoornissen, baby is te groot, zw suiker en ik wordt ingeleid met 38 weken. maar ik klaag niet, en waarom niet? omdat we toch nog een kleintje krijgen waar ik heel erg dankbaar voor ben. Ik ben ook de pijn van de vorige bevalling absoluut niet vergeten, maar kijk wel weer uit naar deze bevalling. Ook klaag ik niet tegen andere mensen, als ze vragen hoe het gaat met de zwangerschap, zeg ik altijd, GOED HEEL GOED. het kost zoveel energie om te klagen waarom zet je dat niet om in positive energie en ga je lekker genieten van je zwangerschap?
ik vond zwanger zijn vreselijk. De bevalling was niet leuk (5 uur met volledige ontsluiting gelegen en uiteindelijk vacuumpomp) maar dat vond ik minder erg dan de zwangerschap. En sorry voor degene die graag zwanger willen worden, mijn zwangerschap was niet gepland en daar had ik het op het begin best moeilijk mee en ik vond het heel vervelend als mensen de hele tijd zeiden dat ik maar blij moest zijn want er waren zoveel mensen bij wie het niet lukte. Wat ik natuurlijk ook vreselijk vind, maar dat staat voor mijn gevoel los van elkaar.
Ik had tijdens mijn zwangerschap last van mijn gal en lever, deze functioneerde niet optimaal maar het gekke was dat dit na zwangerschap ineens over was Ik ben blij dat ik zwanger kon raken en zwanger kon zijn maar het meest blij ben ik met het feit dat mijn dochter nu gewoon rondloopt...... Ik heb een school vriendin gehad die het niet kon hebben dat ik een dochter heb en deze heb ik nooit meer gezien, dit kwam omdat ze zelf toendertijd de medische molen in moesten.......en wat ik ernu van weet is dat ze nog steeds geen kind hebben, dat vind ik wel heel moeilijk, ik weet hoe het is om een kinderwens te hebben en dat ze dan nog niet zwanger is, is vreselijk maar ze liet me wel stikken omdat ik wel een kind heb.....
Oh man, ik vind het geweldig om zwanger te zijn. En ik ben er nog verbaasd over ook! Zwanger zijn vond ik eerder altijd vreemd en eng. Je hebt geen controle over je lichaam en dat vond ik niet een geweldig idee. Maar nu ik zwanger ben kan ik alleen maar genieten. Zo'n tegenovergesteld gevoel van wat ik eerder dacht. Ik voel me fit, energiek, vrolijk. Ik vind mijn buik mooi, ik vind mijn veranderende lichaam echt niet tegenvallen. Ik wordt niet moddervet. Ik heb elke dag sterkere band met de baby. Ik doe nog steeds alles wat ik voor mijn zwangerchap deed (sporten, dansen, druk sociaal leven) en heb geen kwaaltjes. Natuurlijk een steekje hier en daar als je te veel doet, maar ach.... En de bevallig..tjah, laat maar komen. Heb er geen enkele angst voor. We zien wel of het mee of tegenvalt. Ik denk dat de juiste mentaliteit veel kan opvangen. Maar ik kan mij heel goed voorstellen dat als je soms zoveel pech kan hebben mbt klachten je er echt niet van kan genieten. En dat verplicht genieten slaat inderdaad nergens op. ALs je moe, misselijk, zuur, last van rug, bekken etc etc hebt en nog eens alles tegelijk zoals sommigen dan is het genieten ver te zoeken! Sommige van ons hebben geluk en anderen pech. En sommigen....tjah die kunnen echt overdreven klagen voorals als ze zeggen dat ze in principe geen vershrikkelijke klachten hebben. Maar ieereen beleeft het anders!
Ik kan gelukkig ook genieten van mijn zwangerschap tot nu toe! Ik heb weinig tot geen klachten, niet echt misselijk geweest, geen sachie-buien en al dat soort dingen. En ik weet dat er vele vrouwen met mij zijn die het zo ervaren! Dus vind het ook niet raar dat veel zeggen dat je er van moet genieten! Ik ken echter ook dames die van begin tot eind alleen maar ziek zijn geweest en het inderdaad niet als roze wolk hebben ervaren! Kan me dus goed voorstellen dat het niet voor iedereen genieten is! Het is voor iedereen anders en ik zou ook niet tegen iemand zeggen die een zware zwangerschap beleeft "geniet er maar lekker van" maar er zijn ook dames die vooraf uitgaan van een roze wolk zwangerschap en over ieder kwaaltje zeuren dan denk ik wel eens, geniet er maar van dat je het allemaal mag ervaren omdat ik denk dat het voor zulke personen beter is om wat positiever in de zwangerschap te staan ipv te zeuren van begin tot eind! Dat je een dikke kop krijgt en olifantspoten.... Tja het is niet leuk en ook zeker geen fijn gevoel maar dan denk ik kom op, ff doorbijten, straks is de kleine er en dan weet je waar je alles voor gedaan hebt! Sommige dingen moet je inderdaad maar voor lief nemen vind ik. Misschien dat ik over een week of 20 een heel ander verhaal hier zou neerzetten natuurlijk, zal tegen die tijd nog eens terug denken aan dit topic
Ondanks dat ik best aardig wat klachten had tijdens mijn zwangerschap vond ik het GEWELDIG! Ik verlang er heel erg naar om weer zwanger te zijn maar we wachten nog even De bevalling was erg zwaar maar Wessel was geboren en ik riep gelijk ik wil er nog 1 ik vond/vind het fantastisch! Voor de vrouwen bij wie het niet makkelijk gaat het zwanger worden ik hoop echt dat jullie het mogen ervaren en snel zwanger worden. Ik weet nog toen wij voor een kindje gingen ik zo bang was dat ik niet zwanger kon raken het was echt mijn grootste angst. Ik vind het vreselijk dat sommige dat wel moeten meemaken
36 weken en scheren lukt nog steeds Nee voor mij geen ei. Ik vind het zo gezellig als ik alleen thuis ben en mijn buik gaat heen en weer. Soms word ik er erg misselijk van, dat gedraai langs mijn maag maar vind het zelfs dan nog leuk. Ik bedoel: Ik vind het nogal bijzonder allemaal. Ondanks alle ongemakken (loop ook nog met krukken) ga ik het zwanger zijn erg missen....
pfffffff zwanger zijn...niks voor mij. Bevallen....ga toch heen, een hel en niet minder. En dan nog wat er na het bevallen komt...ellende met hechtingen, hormonen die maar niet willen doen wat jij verwacht... Ik overdrijf. De eerste 20 weken valt zwanger zijn wel mee, daarna vind ik er geen ruk meer aan. Nou beperkt het mij de laatste 2 maanden ook wel enorm, dus dat zal het ook wel kleuren maar toch. En dan inderdaad 'geniet er nog maar even van'. Waar wil je dat ik van geniet? Van mijn dikke enkels, mijn enorme buik die voorkomt dat ik mijn eigen sokken aan trek? Mijn 28 kilo extra die met me mee mag? Mijn slapeloze dagen en nachten? Die roze wolk, ik kan er niks mee. Ik ben pas blij met de baby, en die foetusperiode...als ik het kon uitbesteden had ik dat waarschijnlijk gedaan. De reacties van de dames die niet zwanger worden kan ik in dit topic ook niet goed plaatsen. Ik snap wel dat degene die het niet worden echt denken van mens, wat zeur je nu, maar zijn dat niet dezelfde opmerkingen als waar we nu juist van zeggen 'vreselijk'. Namelijk in plaats van 'geniet er maar van' de 'wees maar blij dat het gelukt is'. Ook daarvoor geldt, ik kan daar niets mee. En nu wil ik gewoon bevallen.
en ik ben er weer een die echt enorm genoten heeft van haar 2e zwangerschap,ik vond het heerlijk en voelde me mooi.(de eerste was een miskraam met 12 weken) Mijn dochter kwam wel 4 weken te vroeg dus heb de echte laatste loodjes niet meegemaakt,de bevalling was in 3 kwartier en daar zou ik nu zo weer voor tekenen......ik realiseer me wel dat het maar afwachten is hoe het dit keer gaat.... juist omdat het zo'n wonder blijft vind ik het heel byzonder het weer mee te mogen maken allemaal, en de dikke enkels en de in de weg zittende buik terzijne tijd neem ik wel voor lief.
Een ei leggen van soms ruim 4 kilo lijkt me anders ook geen pretje.. Laat staan om 9 maanden op zo'n ding te zitten. Daar zullen de werkgevers blij mee zijn.. 8)
Laat ik voorop stellen dat ik HEEL BLIJ ben dat ik zwanger ben. Maar vind het absoluut geen pretje ben nu bijna 18 weken en tot de 16 weken ziek geweest (kon heel de dag wel overgeven). Nu dit achter de rug is begin ik allerlei andere kwaaltje's te krijgen zoals steken en krampen in mijn linkerbeen. (das genieten he?) terwijl het zwaarste voor mij nog moet komen? De weken zijn niet om te slaan terwijl ze normaal voorbij vlogen! ik geniet straks wel als ik mijn baby'tje gezond in mijn armen heb. en lekker met haar kan gaan wandelen enz.
Ook ik ben natuurlijk blij dat ik een kindje mag krijgen, maar om heel eerlijk te zijn vind ik de zwangerschap zwaar tegenvallen. Het valt me zwaar omdat ik door mijn diabetes alleen maar bezig ben met het zwanger zijn en de diabetes. Daar draaien heel mijn 9 maanden om. Ben nogmaals blij dat ik een kindje mag krijgen. Maar een roze wolk, nee echt niet bij mij. Liefs Sil
Ik heb mijn eerste zwangerschap als een grote blauwe wolk ervaren, deze meer als een dikke vette motregenbui. Maar om op je stelling terug te komen: ik word door bijna niemand verplicht om me als blije zwangere te gedragen. Ja oké, als ik in de Prénatal kom en de OEHH en AAA'S me om de oren vliegen, moet ik wel even mijn best doen een blijde grijns op mijn face te krijgen, maar verder valt het best mee hier hoor!
Nee hier trouwens ook niemand die me verplicht om blij te zijn, juist alleen maar vragen over of ik ergens last van heb, en of het zwaar is, die laatste loodjes. Je zou de stelling bijna andersom moeten vragen in mijn geval: MAG ik ook nog genieten van mijn zwangerschap?