@ Beccaatje, er wordt ook door niemand gezegd dat je MOET genieten, er wordt slechts gezegd dat je het een beetje in perspectief moet zien. En een dood kind met vies eten vergelijken? Ik ga daar maar niet op in... Ik wens jou een fijne zwangerschap toe, ik hoop dat je kwaaltjes minder worden en bovenal wens ik je een gezonde LEVENDE baby toe! En de andere meiden, bedankt voor julllie lieve berichtjes. Ik hoop dat bij jullie ook alles goed zal gaan.
zoals ik ook zei toen ik de vergelijking maakte, dat ik niets wil bagataliseren, maar voor mij is het even hetzelfde. Het gaat over iets waar ik niet blij van word ( ook dit even in perspectief). Voor jou is het heel anders, maar jij hebt een ander referentiekader. Jij zult waarschijnlijk bijna invalidiserend bekkeninstabiliteit verwelkomen, net als vrouwen die ongewenst kinderloos zijn. Die hopen, bidden, smeken om op zijn minst 2x mijn klachten te krijgen. Ik daarentegen ben er niet 24 uur per dag 'roze' onder. Wat ik jammer vind aan jouw reactie is de passief aggressieve ondertoon. Dat mijn metafoor aan je voorbij gaat terwijl ik bij het schrijven heb gezegd dat het niet het beste voorbeeld is vind ik jammer. Dat je afsluit met het feit dat je mij een gezond kind toewenst vind ik een lieve wens, alleen lees ik tussen de regels wel een beetje ....ja, waar het hier ook om gaat. Toch dat ik niet mag zeuren, want.... En nogmaals, mijn metafoor was niet bagataliserend bedoelt, ik kan me niks ergers voorstellen als het verdriet om een miskraam of dood kindje. Maar...voor die vrouwen die niet 'roze' zwanger zijn slaat het de spijker op de kop. Voor die andere vrouwen, die dus eigenlijk vinden dat ik iedere minuut van de dag moet genieten...zal het een fout vergelijk zijn. Maar dat komt omdat mijn kader nu eenmaal anders is dan van die andere vrouwen. En ook van jou. Ik hoop niet dat je het uiteindelijk als een persoonlijke aanval hebt beleeft of nu zo beleeft, dat is absoluut niet mijn bedoeling. Ook heb ik niet bedoeld dat jouw verdriet vergelijkbaar is met een bord eten, maar goed, zoals inmiddels al 4 keer door mij gezegd, het is een slechte metafoor. Iemand die een betere heeft hoor ik graag.
Van mij hoeft niemand te genieten, hoor. Natuurlijk ervaart iedereen een zwangerschap op haar eigen manier. IK vond het heerlijk, anderen dus niet. Ik kan daar niet over oordelen, maar soms komt het verkeerd binnen. Een vriendin die al haar avonden die we samen doorbrengen, voor de helft vult met "ik ben zo moe, ik zou wel weer eens willen stappen, ik wou dat het al na mijn uitgerekende datum was..." Ja, dan denk ik: je wou zelf een kind, je was zó hup zwanger, misschien kun je er rekening mee houden dat dit geklaag voor mij pijnlijk is? Ik heb voorgesteld dat ze bij haar moeder ging klagen (die heeft 5 kinderen) zodat ze haar hart kon luchten bij iemand die wel begrip voor haar problemen had. Maar dat had ik volgens haar NOOIT mogen zeggen. Ik merk gewoon dat het verlies van Sterre & mijn kinderwens en haar zwangerschap & geklaag tussen onze vriendschap komen. En dat is jammer.
Ik ben alleen maar zenuwachtig! Eerst wilde ik wel echt een bevestiging dat ik zwanger ben. Die kwam gisteren. Maar op de echo van de gyn was behalve de vruchblaas nog niet veel te zien. Dus nu zit ik weer daarover dik in de zenuwen. Ik vind zwanger zijn vooral erg voor mijn zenuwen (hopelijk gaat dat na die 12 weken over).
In dit geval kan ik me jouw reactie prima voorstellen en is het ook wel een beetje ongevoelig van deze 'vriendin'.
Nee hoor, voel me niet persoonlijk aangevallen. is ook een beetje moeilijk communiceren via internet, we kunnen zoveel tussen de regels doorlezen terwijl het niet zo bedoelt is. Ik zit ook zeker niet te wachten op bekkeninstabiliteit, niemand denk ik zo? Maar dan is het voor jou misschien weer zo dat je denkt: ach mens, zeur niet! wanneer iemand verteld dat ze een zere teen heeft door de zwangerschap. En die persoon zal weer denken... afijn, ik hoop dat je mijn punt snapt. En hey, ik baal er ook van dat ik me zo ziek voel en zo angstig ben. Vooral gezien ik net een zwangerschap achter de rug heb, daar niks voor terug heb gekregen en nu weer die rottijd moet ondergaan (hopelijk dit keer wel met een kind). Dus ik snap heel goed je referentiekader waar je het over hebt. Het is alleen mijn mening dat het altijd erger kan. En dat betekent helemaal niet dat jij niet mag klagen, je niet rot mag voelen en op die roze wolk moet zitten. Maar het helpt mij wel om elke keer te denken (wanneer ik weer eens met mijn hoofd in de wc kan of mijn bed niet uit kan komen vanwege mijn zere rug) dat het erger kan. Dit kind leeft nog! Aquilegia, wat een lekkere vriendin heb jij zeg... Ik zou daar ook iets van zeggen en als zij dat niet accepteerd dan is ze geen vriendin. Lijkt me vooral een heel egoistisch mens. Helaas ben ik erachter gekomen dat dit voor heel veel mensen in mijn omgeving ook geldt. Echt jammer want je kan juist nu wel wat steun gebruiken...
maar als we nu eens nagaan dat we een een kind eruit moeten persen van rond de 3500 gram en een 51 cm dan is het toch eigenlijk wel logisch dat je daardoor lichamelijk klachten krijgt? Ik vind alleen jammer dat de klachten soms overheersen op het bijzondere van zwanger zijn. Het negatieve overheerst het positieve....en als ik ze dan nu al zo hoor "zeuren" dan denk ik bij sommige hoe gaan die in hemelsnaam een bevalling doen?
oke, ik ben met je eens dat je hebt zeuren en zeuren... ik zeur niet de hele dag (tenminste, de eerste 35 weken niet) maar als je nu tegen me zegt hoe gaat het zeg ik: ik ben het goed zat, vind het niet meer leuk en ben er wel klaar mee. En ik wou maar dat ik 3500 gram en 51 cm eruit hoefde te persen. Zou nu een poep en een scheet zijn denk ik ha ha..
Mijn zwangerschap: De eerste weken zat ik in onzekerheid of het mis zou gaan,want ik had een paar keer bloed verloren. Daarna werd ik heel erg misselijk Toen kreeg ik keelontsteking terwijl ik nog steeds iedere dag een paar keer moest spugen van de misselijkheid. Toen heb ik 2 keer blaasontsteking gekregen waardoor ik uiteindelijk 3 antibioticakuren heb moeten volgen. Door de antibiotica kreeg ik heel erg zware buikloop...ik kon niet eens meer mijn kinderen zelf naar school brengen of naar de winkel ongeveer 3 weken lang en daardoor was mijn partner gedwongen om thuis te werken. Ik heb ook nog door de antibiotica schimmelinfectie gekregen...dus moest ik daar ook medicijnen voor nemen(mag jij raden waar die medicijnen in moesten!) En ik heb 3 echo's gehad omdat ze steeds dachten dat mijn kind te groot was(ik ben niet zo erg groot) en ik moest me om die reden laten testen voor suikerziekte waarbij je dus s'morgens eerst bloed word afgenomen en je op de nuchtere maag een mega zoet suikerdrankje moet drinken en dan 2 uur moet wachten in het ziekenhuis en dan word er weer bloed afgenomen, nou ik werd me toch misselijk daar! Ik moest rennen naar de wc en heb daar een kwartier gezeten,dus ik moest de volgende dag weer.gelukkig had ik geen suikerziekte (kind was uiteindelijk 54 cm en 4580 gram terwijl ze bij alle echo's zeiden dat het een gemiddeld kindje was) De laaste dagen voelde ik mijn kindje weinig waardoor ik 2 keer in het ziekenhuis moest komen. Mijn vruchtwater brak om 5 uur s'morgens en pas die nacht daarop om 23:45 begonnen de echte weeen. De bevalling ging snel ze was om 4.35 geboren, maar omdat het zo snel ging deed het ook ongelofelijk pijn. Daarna was ik helemaal kapot, maar tijd om bij te komen heb je niet, want je moet immers om de 3 uur borstvoeding geven...en door de borstvoeding heb ik tepelkloven gekregen en dat is ook geen pretje Maar neeeeeeeh je mag niet klagen hoor das echt schande...want je moet natuurlijk allang blij zijn dat je zwanger kunt worden, alsof daardoor de pijn minder erg is? Ik heb er zelf bijna anderhalf jaar over gedaan om zwanger te worden.
Beccaatje, een zware baby hoeft niet perse een zware bevalling te zijn hoor. Het kan soms juist sneller gaan omdat er meer druk op je baarmoedermond staat. Ik vond het wel heel pijnlijk, maar goed te doen. Ik heb zo'n 6 uur pijnlijke weeen gehad. Bij mij wisten ze het trouwens niet van tevoren, ik ging dus uit van max. 3500 gram. Tja over de periode erna, die is best zwaar, maar wel helemaal geweldig! Heb ook tepelkloven gehad, maar Eva dronk goed en kwam goed aan en ik moest maar even doorbijten. Gaat ook wel weer over. Ik vind echt dat iedereen zo snel klaagt, tuurlijk kan het soms best zwaar zijn en tuurlijk doet bevallen pijn. Wat had je dan gedacht? Probeer het eens op een positieve manier te benaderen en ook te beseffen dat je geluk hebt als je een gezond kindje krijgt.
Ik vind trouwens de pijn inderdaad minder erg als je beseft waar je het voor doet. Daarom vond ik de bevalling en bv. de persweeen wegzuchten best te doen. Deed het nl. in het belang van mijn kindje.
Ik heb niet alle 7 pagina's gelezen, maar hier even mijn mening erover: ik vind zwanger zijn dus ECHT NIET leuk. Oke, je moet eerst zwanger zijn voor je een kindje kunt krijgen, maar ik zal blij zijn als ik het kindje weer in mijn armen heb. Mijn vorige zwangerschap heb ik me de hele tijd moe en ellendig (vooral supermisselijk) gevoeld, en deze keer gaat het weer die kant op. De bevalling ging ook niet echt goed, maar dat was niets vergeleken met de 9 voorafgaande maanden.
Helemaal mee eens....probeer het inderdaad eens positief te ervaren en wat te relativeren! Ik heb het ook echt niet kado gekregen hoor, maaralles is het dubbel en dwars waard! Kijk Streepjes: heel vervelend dat je zo misselijk en beroerd werd in het ziekenhuis, maar je had GEEN suikerziekte.....ik bedoel dat weegt dan toch niet op tegen elkaar?
Ja het was zeker wel de moeite waard, maar daarom blijft het toch pijnlijk en onplezierig? Als je heel lang moet studeren voor een diploma is ook niet leuk, maar als je uiteindelijk je diploma krijgt is het ook de moeite waard geweest en ben je blij, maar dat maakt het studeren nog steeds niet leuker.
oh ik bedoelde eigenlijk dat als ik nu een 3500 gramsbaby zou krijgen dat wel een poep en een scheet zou zijn. Ik vind je laatste opmerking wel een beetje flauw. "Probeer het eens op een positieve manier te benaderen en ook te beseffen dat je geluk hebt als je een gezond kindje krijgt.' daarmee zeg je dus dat ik niet besef dat ik al eens geluk gehad heb en hopelijk nog een keer geluk ga krijgen? Beetje jammer...
Ik neem aan dat je die studie ook wel leuk vind als je er een diploma voor wil halen. Maar ik geloof dat het een beetje een kromme vergelijking is. Ik vind het gewoon raar als vrouwen niet genieten van hun zwangerschap. Je hoeft heus niet te genieten van de kwaaltjes, maar van de zwangerschap en het zwanger zijn moet toch niet zo'n grote moeite zijn?
We gaan er nu toch geen totaaloverzicht van maken wanneer je wel en niet mag klagen he? Want het doel van dit topic is duidelijk te maken dat je blijkbaar niet mag zeuren want....en je werkt hiet dus aan mee. Wat jou betreft klopt het, je mag niet zeuren! en uiteindelijk meot je zwanger zijn voor een baby...maar of iedereen daar nu altijd zo blij van wordt...nee dus.