Hai, Ik vroeg me af of er hier vrouwen zijn die ook zwanger waren van een 2-ling maar waarvan maar 1 kindje het overleeft heeft . Ik zelf heb dit namelijk mee gemaakt bij de zwangerschap van mijn zoon. Hij was eigenlijk een 2-ling maar bij het andere kindje is het bij 7,5 week mis gegaan. Ik ben hartstikke blij dat Jess het heeft overleefd en hou ontzettend veel van hem. Maar de miskraam van zijn 2-ling zusje (ik denk dat het een meisje was) heb ik nog geen plekje kunnen geven. Het is gewoon zo'n raar idee als je Jess ziet en je dan bedenkt dat er nog zo'n klein hummeltje had rond kunnen lopen..... Groetjes Lieltje
Bij mijn schoonzusje was het ook zo 1tje afgevloeid en de ander blijven zitten Zo dubbel, verdrietig om t ene en blij om t andere
Waarschijnlijk is dit bij mij ook gebeurd. Op maandag waren er bij de verloskundige nog 2 vruchtzakjes en op de donderdag er na nog maar 1.... Hoe het precies zit weet ik nog niet, ik twijfel namelijk vreselijk hierover. Het schijnt regelmatig voor te komen, en omdat het nu gebruikelijker is om "vroege" echo's te laten maken weten meer mensen hiervan, terwijl dit vroeger niet eens bekend was, dan kreeg je gewoon een kindje en wist je niet dat het er ooit twee waren. Groetjes Daphne
dit was bij mij ook het geval, en het vruchtzakje bleef ook aardig doorgroeien en veroorzaakte een hoop buikpijn. ze waren ook bang dat het een volledige miskraam zou worden.
Het komt idd vaker voor doordat ze met de vroege echo's alles kunnen zien. Ik heb het zelf ook gehad. Afgelopen februari een positieve test. Na zes weken kreeg ik enorm last van mijn buik en heftig bloedverlies. We waren ervan overtuigd dat het een miskraam was, heb meer dan tien dagen bloedverlies gehad. We gingen in een nogal sombere stemming voor een echo. Ik was vreselijk zenuwachtig want kon alleen maar denken ik hoop dat alles weg is en ik geen curretage hoef. Tot onze grote verbazing zagen we heel snel een kleine frummel met kloppend hart! Op mijn vraag waar de bloedingen dan vandaan konden komen liet de echoscopiste een lege vruchtzak zien op de echo. Een soort wazige zwarte vlek. Daar heeft waarschijnlijk nog een kindje gezeten zei ze. Ik heb er soms nog een dubbel gevoel over. Aan de andere kant, we hebben het er vaak over gehad, zijn we blij dat we nog een kindje hebben die het goed doet (waar ik in het begin zo bang voor was, schade voor deze beeb enzo). Waarschijnlijk had ik anders een 'gewone' miskraam gekregen. Wat wel raar is, is dat ik altijd heb gezegd ik krijg een tweeling...
Ik heb het ook (gehad)... bij de eerste echo waren er 2 vruchtzakjes te zien... 1 van onze puk en 1 met een klein stipje (verder was het nogal troebel, niet mooi helder zoals bij puk) De gyn heeft uitgelegt dat het idd een tweeling was en met 1 is er iets misgegaan... ik ben toen nog heel bang geweest voor een miskraam van allebei maar dat is niet gebeurt. Afgelopen dinsdag heb ik weer een echo gehad. Puk is goed gegroeid en ons andere "kindje" wordt langzaam opgenomen door mn lichaam en verdwijnt. De eerste dagen was ik vooral erg geschrokken, wij een tweeling (mn dochter is net 1) en dan de klap van dat er 1 kindje niet meer is en de angst van wat als het nu helemaal misgaat... maar na een paar dagen overstemde de blijdschap al weer met onze Puk die het wel goed doet. Toch is het raar.. het hadden er gewoon 2 moeten zijn! Sommige noemen het ook wel vanishing-twin-syndroom (VTS), helaas is de site daarover nu niet actief
Bedankt voor jullie reacties! Want ik heb dit onderwerp al om een ander forum geplaatst maar er was niemand die er ervaring mee had. Als ik jullie verhalen zo lees zijn jullie er nogal nuchter onder. Sorry als ik de verkeerde indruk heb gekregen. Maar voor mijn gevoel is het gewoon echt een miskraam geweest en krijg het maar moeilijk een plekje gegeven. Groetjes
Wat is nuchter... ik ben gewoon enorm blij met dit kindje. Zoals ik al zij het hadden er gewoon 2 moeten zijn die nu in mij groeien maar... het is opzich al een medisch wonder dat ik nu weer zwanger ben. Ik moet dus al enorm in mn handjes knijpen. Het is idd wel een miskraam maar voor mij maakt het erg veel goed dat ik nogsteeds zwanger ben... het is niet zoals als je maar van 1 zwanger bent dat je dan gewoon niks hebt. Ik kijk nogsteeds uit naar februari, ik kan nogsteeds fantaseren over de trapjes staks in mn buik, straks weer een kindje hebben... dat is gewoon niet veranderd. Verder vind ik deze zwangerschap te speciaal om te laten overschaduwen door zo´n teleurstelling... wie weet is dit de laatste voor ons. Ik ben het aan mezelf en Puk verplicht 200% te genieten.
Ben het met Zeeuwsmeisje eens..wat is nuchter. Idd hier ook blij dat deze beeb het goed doet en flink groeit! Vraag me zeker wel eens af hoe het anders geweest zou zijn en ben soms nog wel verdrietig, maar wat ik zeg aan de andere kant was het kindje niet goed. Stel de zwangerschap van beide kindjes was doorgegaan, je kan dan ook later problemen krijgen met het 'andere' gezonde kindje. Dat wil je ook niet.
Maar ik ben ook echt hartstikke gelukkig met mijn zoon hoor! Ik hou onvoorwaardelijk van hem!!!!!! Ik zou hem voor geen goed willen missen en zou alles zo weer over doen. Maar het heeft ook niets met hem te maken.