Als je een derde wil en je hebt de financien en ruimte, waarom niet? We zijn niet allemaal hetzelfde. (Zelf moet ik niet denken aan een derde nlk.) Zou ook nooit iemand afraden om voor een derde kindje te kiezen..
Thanks voro al jullie reacties! Dat helpt me wel een beetje... zeker om te zien dat ik niet de enige ben met dit 'vurige verlangen'. Best gek, dit voelt net zoals de kinderwens voor de eerste...
Ik kom zelf uit een 3 kinder gezin vind het heel fijn!!! De broer waarmee ik veel optrok is piloot geworden en zie ik dus 1a 2 keer per jaar. Dus ik ben zo blij dat ik nog een broer heb die een uur van mij vandaan woont. Mensen zijn vaak geneigd als je een jongen en meisje hebt te zeggen nu ben je klaar omdat je dat 1 van elk hebt....
Hier een familie en omgeving waarbij bijna iedereen 2 kindjes heeft. Zelfs mijn opa en oma hadden er maar 2.. mijn neven en nichten komen allemaal uit een gezin met 2 en ook in onze verder omgeving is 3 niet gebruikelijk. Toen ik 2 kindjes had, heb ik dan ook wat spullen weg gedaan. Toch bleef het kriebelen.. maar ik zag zoveel beren op de weg, ik dacht vooral aan hoe dat anderen zouden reageren.. UIteindelijk toch voor gegaan, en vanaf dag 1 nooit anders gewild. De beren op de weg verdwenen.. Ik merkte in mijn omgeving wel dat de reacties anders waren, sommige mensen feliciteerden ons minder enthousiast en ik kreeg ook wel eens een steek onder water met bepaalde opmerkingen. Wat mensen niet wisten is dat wij daarbij ook 1,5 jaar in de mmm hebben gezeten om alleen al zwanger te raken.. Maar uiteindelijk kon het me niet veel schelen, ik was zo blij met onze 3e. Een jaar later voelde ik allerlei kwaaltjes, toen heb ik getest en bleek ik spontaan en ongepland zwanger van de 4e.. Om eerlijk te zijn was dat een wens die opnieuw uitkwam. Vooral mijn man was meteen super enthousiast... zelf had ik wel wat moeite, want hoe zou de omgeving reageren.. Nu kwamen er ook echt veel mindere reacties van: je zult het wel druk krijgen, of: jullie willen nu zeker een jongetje (we hadden 3 meiden). Ook op straat kijken mensen vaak naar ons, gewoon omdat ze het apart vinden. Nu onze 4e dochter inmiddels ook alweer bijna 1,5 is, voel ik me zo blij met ons gezin... ik voel me zo bevoorrecht 4 van die prachtige kindjes om me heen te hebben!! Ik ben zo blij dat we het niet bij 2 hebben gelaten, ik vind het echt een rijkdom! Inmiddels interesseert het me niet meer wat de buitenwereld zegt of denkt, het is ons leven, dit is onze rijkdom en het geen waar wij gelukkig van worden. Voor ons is het dan ook nog niet klaar. Praktisch, financieel en in ons hart is nog steeds ruimte over voor 1 kindje.. Dus wat mij betreft hebben we er straks 5, dat had ik 10 jaar geleden nooit durven te bedenken.. maar dit is waar wij blij van worden en ik ben ontzettend trots op ons gezin. Als het financieel/praktisch kan, laat het dan niet om de mening van anderen.
hier ook een wens voor 3 kinderen. de keuze voor een derde vond ik ook wel het moeilijkst. kom zelf uit een gezin van 4 en dat is zo gezellig! tuurlijk gaat er alles door je hoofd,praktische,gezond kindje,opvang,drukte,nog een keer het zwanger zijn meemaken,oppas,opnieuw babydingetjes..... maar het is gewoon het kostbaarste wat er is. en de wens is zo sterk,ben zo bang er later spijt van te hebben. heb mijn spiraaltje eruit laten halen gisteren,dus eerst maar eens kijken wanneer mijn ongie komt en dan zien we wel
Toen onze tweeling was geboren, werd vaak de opmerking naar ons hoofd geslingerd van: ''Oh, wat leuk! Wat een drukte zal dat zijn. Gelukkig bij jullie en niet bij ons. Dat zou ik nou echt niet willen, gelijk 2.Moet er niet aan denken. Wel 1 voordeel, je bent gelijk klaar, of je moet nog een meisje willen!?'' We hebben een fantastische tweeling. Ja, je bent dubbel bezig ja, maar wat maakt het uit. Je kan trouwens met 1 al net zo druk zijn, vooral als er zorgen om het kindje zijn. Sommige mensen doen net alsof we zelf gezorgd hebben voor een tweeling. Nee dus. Maar voor geen goud en geld in de wereld zouden wij willen dat het anders was! Ja, en dan denken mensen ook nog te bepalen voor ons dat we aan 2 wel genoeg zouden hebben! Staat dat op ons voorhoofd geschreven dan? En het geslacht maakt ons werkelijk niet uit. Dat we kinderen mogen hebben en dat ze alle 3 gezond zijn, dat is fantastisch. Onze kleinste was en is ook met 200% zeer welkom! We zouden als hij groter is ook vast en zeker voor een 4e gaan. We komen allebei uit een gezin van 4.Het was voor ons beiden altijd gezellig thuis en nog steeds als we allemaal bij elkaar zijn met aanhang. Heerlijk om leven om je heen te hebben en te mogen zorgen voor het mooiste wat je als mens bezitten kan. En zoveel dingen in het leven kosten geld en tijd. Nu deze tijd van crisis zal het soms ook moeilijk zijn om te denken aan kids. Maar als de crisis er niet was, dan had er ook wat anders in de weg kunnen staan. Je bent in het leven nooit zeker! Wij zijn een normaal gezin, allebei werken en met een gewoon salaris. We genieten. Kunnen heus niet het duurste van het duurste kopen ofzo, maar dat boeit ons niet. We redden ons prima en kunnen betalen wat we moeten betalen en sparen ook.
Als je de energie en tijd hebt om voor nog meer kids te zorgen dan je al hebt en als de wens er is, ga ervoor. Geen mens is hetzelfde en iedereen heeft zo zijn/haar mening over wat dan ook.
Hier een grote wens voor een 4e. Ik heb 4 jaar lang getwijfeld wel niet, wel niet. Me man twijfelde steeds. Eerst besloot ie dat het goed zo is, maar nu zegt ie toch eerlijk dat ie heel graag nog een 4e wil, maar het wel eng vind. Ja ik ook, maar goed we moeten er maar op vertrouwen dat het allemaal goed komt. Bij de eerste 2 vonden we het ook niet eng, bij de 3e begon ik het wat eng te vinden wat als.....En ja ook nu denk ik wat als.....maar goed daar moeten we maar even overheen. het lijkt me zo heerlijk om nog een kindje in ons gezin te mogen verwelken! Heerlijk zo groot gezin. En mocht het gebeuren dan zal er heeeeeel wat commentaar komen dat weet ik nu al. Maar dat boeit me echt helemaal niks. Wij moeten er mee leven, het is ons gezin, en onze keuze!!!
Bij ons kriebelt het ook, een 3e kindje, wel enorm spannend! Onze oudste is 4,5 en de jongste is 2,5 jaar. Vind het zo lastig wat te doen, heb aldoor gezegd als de jongste naar school is dan nog graag een kleintje maar daar twijfel ik nu steeds meer over. Hou eigenljik helemaal niet van dat geplan. Het is welkom dus waarom niet?? Ja, mn werk, ik ben nu bezig met mn 2e jaarcontract, maar eigenlijk wil ik het daar ook niet vanaf laten hangen. Het gaat goed dus zie geen reden waarom ze het dan ineens niet verlengen... En mijn man is bezig met een deeltijdopleiding, 2e jaar van de 4 jaar. Voelt zo egoistisch!
Paar weken na de tweede bevalling kreeg ik ineens het gevoel dat ik toch graag nog een kindje zou willen. Mijn man absoluut niet. Na een jaar of anderhalf begon hij toch te twijfelen en in september dachten we kom we gaan ervoor. Als ik erover sprak met mensen zeiden de meeste 'waar begin je aan, liever bij jou dan bij mij, wat denk je dat dat kost.' Heel vervelend. Nu kreeg ik ook de vraag of het gepland was. Waarom altijd die vraag? Als jullie hart nog een plekje heeft voor nog een kindje is dat het allerbelangrijkste.
wat kunnen mensen in je omgeving toch naar zijn he? Ook wij gaan het binnenkort weer proberen,weet alleen nog niet wanneer precies,denk als de 'tijd' daar is... Succs meiden en volg je hart!!