Heel jammer idd. Zeker omdat je het zo graag wil(de) Maar hey, elke druppel is meegenomen en ze hebben beide heel wat druppels gekregen zo te lezen
Nou, onder andere de darmen van een kind zijn nog niet uit ontwikkeld en nog belangrijker de hersenen. Bv heeft een positieve invloed op beiden, dus lijkt mij erg belangrijk.
Nouja om het even te duidelijk te maken.. Er gaat nogsteeds geen dag voorbij dat ik geen spijt of schuldgevoel heb dat ik bij Dean niet heb kunnen stoppen tijdens de zwangerschap en Djaysen is juist de reden geweest waardoor ik het wondertje in mijn buik waardeerde, maar met de waardering en de liefde kwam er bij mij ook plotseling de onmense angst mee dat ik hem kwijt zou raken of dat ik weer zo ziek zou worden. Dat gecombineerd met gebrek aan karakter, wilskracht en natuurlijk het aanwezig zijn van typisch verslavingsgedrag, zorgen er voor dat ik inderdaad naar mijn kind kijk en mezelf voor mijn kop kan slaan waarom ik niet al tijdens de zwschap het beste voor hem wou, zoals ik nu alles voor hem over zou hebben. Maargoed... waarom ik nu nog rook (buien)
en geef trouwens ook geen bv. En dankje Juul dit soort berichten krijg ik inderdaad ook hoop dat het me heus gaat lukken. Maar wanneer ik zeker van mezelf het gevoel heb dat ik er in zal slagen. Nu slaag ik er nog nauwelijks in om alleen de supermarkt in te gaan, maargoed.
Volgens mij heb ik nergens geschreven dat ALLE vrouwen die er lang over doen om zwanger te worden, alleen maar het beste en gezondste doen voor hun kinderen. Dát lees jij er in. Ik schreef alleen dat VELE vrouwen (die ik ken) die alsmaar niet zwanger raken, er alles voor over zouden hebben. Jij mag het daar niet mee eens zijn en moeite met die uitspraak hebben en dan die Denise er bij willen roepen als voorbeeld van iemand die wel tijdens de zwangerschap rookte. Dat Denise die keuze maakte zegt niets over die vele meiden die ik ken. Net als wanneer 1 Marokkaan allerlei rottigheid uithaalt, zegt dat ook nog niet dat alle Marokkanen dat doen.
Natuurlijk is er niks ergers dan je baby verliezen. Maar dat je juist door die reden stress hebt en dan toch gaat roken tijdens een volgende zwangerschap, dat zou ik helemaal nooit kunnen begrijpen. Dan flikker je die ziekmakende rotpeuken toch meteen de deur uit en ga je hulp zoeken voor je angst en verslaving en ga je proberen zo gezond mogelijk te leven?
Wat zeg ik nou net zelf?Dat Djaysen overleden is was de reden om niet te roken. En verder is er ook geen normaal excuus voor, zelfs voor mezelf niet.Maargoed als je denkt dat ik er geen hulp voor krijg heb je t al zoiezo mis. Maar first things first. Zelfs ds toppen met roken en lijnen word tegerlijk al afgeraden, omdat dat nauwelijk is vol te houden is. Laat staan.
Roken en lijnen? Wat bedoel je? Coke snuiven? Doe je dat ook dan? Voor stoppen met een verslaving is wilskracht en doorzettingsvermogen nodig, ongeacht de reden. Er is namelijk nooit een goede reden voor om te roken. Goed dat je daar hulp bij zoekt, maar wat zegt zo'n therapeut dan? Nu is het nog geen goed moment om te stoppen? Ik snap de hulp om te stoppen nooit zo, dat moet je namelijk zelf doen. Hulp om gestopt te blijven snap ik overigens wél. Ik vind het knap dat je erover praat. Als jij dat wil, gaat het je lukken om te stoppen!
Ohw, pfffff ... Lijnen als in diëten! Zit ook helemaal op het verkeerde spoor met coke en borstvoeding en Whitney die dood is, excuus! Een beetje overgewicht is minder schadelijk dan roken. Als je eenmaal gestopt bent, ga je lekkere sporten en gezond eten. Je hoeft echt niet aan te komen hoor als je gestopt bent!
Vind ik ook. Ik ben van onze dochter compleet onverwachts zwanger geraakt. Kwam er na 6 weken pas achter en snapte er niks van (hoe kan dat nou? Wie seks heeft kan zwanger raken ey ) en ik rookte ook nog! Ik heb meteen mijn sigaretten weg gegooid. Zo dat was echt moeilijk. Wat een achtbaan was dat. Van feestende student ineens in verwachting. Maakte me druk: ik had brie gegeten (niet eens rauw, kun je nagaan ) maar het ergste van alles, ik had medicatie geslikt tegen mijn reuma die niet samen gaan met een zwangerschap Natuurlijk direct mee gestopt. En toen ging het mis. Ons dochtertje bleek niet-levensvatbaar. Het is pas sinds een half jaar zo (het is ruim 4 jaar geleden) dat ik mezelf niet meer elke dag voor m'n kop sla. Had ik maar niet gerookt, had ik maar geen medicatie genomen, had ik maar, had ik maar. En dat terwijl ik niet bewust heb gerookt of medicatie heb gebruikt, omdat ik het niet wist dat ik zwanger was. Het heeft de gyn heel wat overtuigingskracht gekost om mij ervan te overtuigen dat er geen link was tussen wat ik had gedaan en wat er was gebeurd. Dat er junks zijn die gezonde kinderen krijgen! Maar ik kon het mezelf niet vergeven. En toen werd ik zwanger van onze zoon. Ik was voorbereid, nam alle vitamientjes, at gezond, nam geen medicatie en rookte écht niet. Stress? Ik denk dat iedereen zich een voorstelling kan maken bij de stress die ik ervaren heb. Maar geen haar op mijn hoofd die eraan gedacht heeft om mezelf te verstoppen in verdovende of ongezonde middelen. Mijn kind, de reden dat ik weer op kon staan uit bed, dat de zon weer ging schijnen, is mij alles waard. En ik heb gehuild hoor, niet geweten waar ik het zoeken moest, ben tegen de muren opgevlogen. Maar je kind! Die wil je toch de beste start geven? Ik heb mezelf inmiddels vergeven, ik wist het niet en er is pas sprake van schuld als je bewust, willens en wetens iets doet. Dat heb ik niet gedaan. Maar er gaat geen dag voorbij dat ik nog stiekem even denk: wat als... Wat als mijn gezin nog compleet zou zijn? Daar zou ik nou echt alles voor over hebben. En dit zal door sommigen misschien gezien worden als oneerlijk. Als het opdringen van mijn ellende om je schuldig te voelen. Maar ik kan me met de beste wil van de wereld niet voorstellen dat je je kind willens en wetens kwaad doet door te roken. Zeker niet als het al een keer mis is gegaan, als het zwanger worden moeilijk gaat maar ook niet als alles van een leien dakje loopt. Het is egoistisch en gewoon echt not done om je kindje zo te vergiftigen.
Hahahaha ja ik zou daarbook verward van raken, nee bedoel dat 2 dingen aanpakken die moeilijk af te leren zijn in 1x moeilijk is. In mijn geval dus een pnd met paniekstoornis overwinnen en stoppen met roken, het aankomen daarvan intresseert me echt geen biet. Zoals ik al zei... ik wil het zeker, maar wacht nog even totdat ik er mentaal sterk genoeg voor ben. Ik sta buiten, geef geen bv, visite rookt ook buiten ook wanneer ik op bezoek ben bij hen. er niks meer aan doen dat ik tijdens de zwschap gerookt heb, zoals
Zo laatste zin ff opnieuw... ik kan er op dit moment niks meer aan doen dat ik tijdens de zwschap gerookt heb, er is ook totaal geen excuus voor. Maar voor nu is het voor mij de allereerste noodzaak om me een beetje normaal te voelen en dan pak ik de andere gewoonte aan die het slechtst is.. roken.
Ja en dat is ook onwijs moeilijk. Ik ben 2 jaar geleden gediagnosticeerd met een ptss, direct gelinkt aan het overlijden van mijn dochter. Dus ik wéét dat je je alles behalve goed en normaal voelt nu. Heel naar. Ik hoop dat jij je snel beter voelt!
Dankje! Het gaat gelukkig al steeds een beetje beter, maar neem het maar per dag. Ben al onwijs trots dat ik al zo ver ben zonder medicatie. Dus roken moet inderdaad een piece of cake worden.
Goed bezig en bezig blijven! De aanhouder wint en als dat zo is, zal je je vanzelf sterker voelen! Succes!
@Dnze22, Heftig wat je heb meegemaakt. Sterkte met de verwerking meid, dat stoppen met roken gaat je t.z.t. ook gewoon lukken, en in de tussentijd doe je t toch hartstikke goed door het buiten te doen. Er zijn zat mensen die daar een voorbeeld aan kunnen nemen.